IPPP2/443-529/12-3/DG - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokali mieszkalnych oraz lokali mieszkalnych wraz z miejscem postojowym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 sierpnia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-529/12-3/DG Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokali mieszkalnych oraz lokali mieszkalnych wraz z miejscem postojowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż lokali mieszkalnych oraz lokali mieszkalnych wraz z miejscem postojowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 13 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż lokali mieszkalnych oraz lokali mieszkalnych wraz z miejscem postojowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest towarzystwem budownictwa społecznego (dalej: "TBS") w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070, dalej: ustawa). TBS zrealizowało w latach 2001-2002 inwestycje budowlane przy wykorzystaniu kredytów udzielonych przez Bank Gospodarstwa Krajowego (dalej: "BGK). W myśl art. 15e ust. 2 ustawy TBS nie miało możliwości wyodrębniania na własność i sprzedaży lokali wybudowanych w ramach powyższych inwestycji. W dniu 11 października 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1180, dalej: ustawa nowelizująca), zmieniająca ustawę z dnia 26 października 1995 r. poprzez dodanie w jej art. 15e ustępu 3 oraz dodanie Rozdziału 4b (przepisy art. 33e-33k). Wprowadzone ustawą nowelizującą zmiany umożliwiają wyodrębnianie własności i sprzedaży lokali wybudowanych przez TBS przy wykorzystaniu kredytów udzielanych przez BGK, a w konsekwencji przeniesienie ich własności na rzecz osoby fizycznej, będącej jednocześnie najemcą lokalu mieszkalnego oraz stroną umowy w sprawie partycypacji w kosztach budowy tego lokalu.

Mając powyższe na uwadze, TBS nosi się z zamiarem podjęcia sprzedaży lokali mieszkalnych będących w jego zasobie. TBS dysponuje lokalami mieszkalnymi na czterech osiedlach, Lokale te stały się przedmiotem najmu od następujących dat:

* os. K - od grudnia 2002 r.

* os. ul. P - od grudnia 2002 r.

* os. ul. Li M- od lipca 2001 r.

* os. S- od kwietnia 2002 r.

Nadto TBS planuje sprzedaż praw do korzystania z miejsc postojowych w lokalach użytkowych (garażach podziemnych) budynków wielorodzinnych. W tym zakresie TBS przewiduje sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych, w ramach którego przydzielone zostanie nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego.

Miejsca postojowe w podziemnych garażach budynków wielorodzinnych są przedmiotem najmu od następujących dat:

* os. K - od grudnia 2002 r.

* os. ul. P - od grudnia 2002 r.

* os. ul. Li M- od lipca 2001 r.

Pierwsze zasiedlenie miejsc postojowych nastąpiło również w wyżej wskazanych terminach. Od momentu zasiedlenia miejsc postojowych nie były ponoszone wydatki na ich ulepszenie.

Ponadto Spółka wskazała, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT od 17 stycznia 2000 r. Wnioskodawca poinformował również, że garaże znajdują się pod budynkami mieszkalnymi i nie mają odrębnych ksiąg wieczystych. Garaże były finansowane ze środków własnych TBS i partycypantów (30%).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy sprzedaż będących w zasobie TBS lokali mieszkalnych, których zasiedlenie nastąpiło do końca 2002 r. i na które nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

2.

Czy sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych, w ramach którego przydzielone zostanie nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego uznane będzie za transakcję kompleksową zbycia danego lokalu mieszkalnego i również korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

W ocenie TBS sprzedaż lokali mieszkalnych będących w jego zasobie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT. Zbycie (sprzedaż) lokalu jest dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT). Dokonując zbycia przedmiotowych lokali TBS działa jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, prowadzi bowiem w takiej sytuacji działalność handlowca. Sprzedaż lokalu wykonywana przez podatnika VAT, działającego w takim charakterze, podlega przepisom o podatku od towarów i usług, przy czym przepisy szczególne stanowią, czy stosowane jest wówczas opodatkowanie czy też zwolnienie z tego podatku. W zakresie obrotu lokalami, przepisy ustawy o VAT umożliwiają zarówno stosowanie stawki podstawowej, jak również stawki obniżonej oraz zwolnienia z opodatkowania, w zależności od spełnienia określonych wymogów. Możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Przepis ów stwierdza, że zwolniona z VAT jest dostawa budynków, budowli lub ich części (a więc np. lokali mieszkalnych), z wyjątkiem sytuacji, w której dostawa ta następuje w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub jej części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Pierwszym zasiedleniem, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu (zakładając, iż wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej). Jak wspomniano na wstępie, przedmiotowe lokale zostały wybudowane przez TBS w latach 2001-2002 i od tamtej pory są przedmiotem najmu, podlegającego zwolnieniu z opodatkowania VAT. Świadczenie najmu jest świadczeniem usług w rozumieniu przepisów o VAT, a więc TBS, oddając najemcy lokal do użytkowania, dokonuje pierwszego zasiedlenia tego lokalu w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Podsumowując, w ocenie TBS sprzedaż lokali będących w jego zasobach korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT bowiem od momentu zawarcia umów najmu lokali upłynął okres dłuższy niż 2 lata, tym samym nie zachodzą wskazane we wniosku wyjątki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, nakazujące opodatkowanie transakcji.

Nadto na zasiedlone lokale nie były ponoszone wydatki w celu ich ulepszenia.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisem art. 33e ust. 3 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego ograniczono możliwość sprzedaży lokali wyodrębnionych na własność od upływu 5 lat od dnia uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku, w związku z czym przedmiotem dostawy mogą być jedynie lokale użytkowane w okresie dłuższym niż 2 lata.

2.

Zdaniem TBS sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych, w ramach którego przydzielone zostanie nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego winna być zwolniona z podatku VAT, gdyż z opodatkowania VAT zwolniona jest transakcja zasadnicza, tj. sprzedaż lokalu mieszkalnego. Potwierdzeniem powyższego stanowiska dotyczącego potraktowania sprzedaży mieszkań wraz z określonymi miejscami postojowymi jako świadczenie jednolite jest orzeczenie NSA z dnia 11 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 724/09, w którym skład orzekający wskazał, że jeżeli w ramach nieruchomości budynkowej następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego, to sprzedaż ta stanowi jednolite świadczenie. Tak więc, jeżeli do lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych przydzielone zostanie nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego, to ustanowienie możliwości wyłącznego korzystania z takiego miejsca przez nabywcę danego lokalu powinno być uznane za element transakcji kompleksowej zbycia danego lokalu mieszkalnego. W konsekwencji, transakcja ta powinna mieć tożsame skutki podatkowe ze skutkami transakcji zasadniczej, tj. sprzedaży lokalu mieszkalnego. Jeżeli więc dany lokal będzie przedmiotem dostawy ze zwolnieniem, to zwolnienie z opodatkowania VAT powinno mieć zastosowanie także w stosunku do pomieszczeń mu przynależnych.

Mając powyższe na uwadze TBS stoi na stanowisku, że sprzedaż samych lokali mieszkalnych jak również lokali mieszkalnych wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych nieruchomości, w ramach którego przydzielone zostanie nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego powinna być zwolniona z opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy, sformułowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Należy zauważyć, iż za czynność podlegającą opodatkowaniu należy uznać nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy wskazać, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż TBS jako towarzystwo budownictwa społecznego zrealizowało w latach 2001-2002 inwestycje budowlane polegające na wybudowaniu wielorodzinnych budynków mieszkalnych, w których znajdują się samodzielne lokale mieszkalne jak również lokale, do których przynależą miejsca postojowe.

TBS zamierza dokonać sprzedaży lokali mieszkalnych położonych na czterech osiedlach na rzecz osób fizycznych, będących jednocześnie najemcami lokali mieszkalnych. Lokale te stały się przedmiotem najmu od następujących dat:

* os. K - od grudnia 2002 r.

* os. ul. P - od grudnia 2002 r.

* os. ul. Li M- od lipca 2001 r.

* os. S- od kwietnia 2002 r.

TBS planuje również sprzedaż praw do korzystania z miejsc postojowych w lokalach użytkowych (garażach podziemnych) budynków wielorodzinnych. W tym zakresie TBS przewiduje sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych, w ramach którego przydzielone zostanie nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego.

Miejsca postojowe w podziemnych garażach budynków wielorodzinnych są przedmiotem najmu od 2001 r. i 2002 r. Pierwsze zasiedlenie miejsc postojowych nastąpiło również w wyżej wskazanych terminach. Od momentu zasiedlenia miejsc postojowych nie były ponoszone wydatki na ich ulepszenie.

Spółka wskazała także, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT od 17 stycznia 2000 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z prawidłowym opodatkowaniem planowanych transakcji.

Zatem, do pierwszego zasiedlenia przedmiotowych obiektów doszło w latach 2001-2002. Tym samym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków i znajdujących się w nich lokalach mieszkalnych, a ich zamierzoną sprzedażą jest dłuższy niż dwa lata. Powyższe oznacza, iż w tym przypadku nie zachodzą wyłączenia ze zwolnienia od podatku - zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) i b ustawy.

Dlatego też, dostawa przez Zainteresowanego przedmiotowych nieruchomości (ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych w drodze umowy i sprzedaż samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej), będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności - art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Na mocy art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Stosownie do art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W świetle powyższych przepisów w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału.

Zatem, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości należy traktować w kategorii sprzedaży towarów.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy stwierdza się, że sprzedaż udziałów w nieruchomościach wspólnych, w tym również udziału w garażu podziemnym polegającym na prawie do korzystania z określonego miejsca postojowego, związanych z częściami budynków mieszkalnych, (lokali mieszkalnych) przeznaczonych do sprzedaży - również stanowi dostawę towaru i korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Przedmiotowe miejsca postojowe są również wynajmowane przez Wnioskodawcę od roku 2001 i 2002, a zatem w stosunku do nich miało także miejsce pierwsze zasiedlenie. W konsekwencji powyższego sprzedaż udziału w nieruchomości wspólnej, w ramach której zostanie nabywcy sprzedane prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego będzie także korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tut. Organ zauważa, iż w stosunku do miejsc postojowych w zakresie stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt ich pierwszego zasiedlenia, które w przedmiotowej sprawie miało miejsce od roku 2001 i 2002, a nie okoliczność ich łącznej sprzedaży z lokalem, do którego przynależą.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu (udziału w gruncie) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zwolnienia z opodatkowania dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku, w tym miejsca postojowego, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl