IPPP2/443-509/14-6/KOM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 września 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-509/14-6/KOM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.) oraz pismem z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości od nabywanych samochodów osobowych przeznaczonych do odsprzedaży, jak również od zakupu paliwa, napraw i innych kosztów eksploatacyjnych oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji pojazdu i zgłaszania ich do urzędu skarbowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości od nabywanych samochodów osobowych przeznaczonych do odsprzedaży, jak również od zakupu paliwa, napraw i innych kosztów eksploatacyjnych oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji pojazdu i zgłaszania ich do urzędu skarbowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 8 lipca 2014 r. znak IPPP2/443-509/14-2/KOM (skutecznie doręczone dnia 11 lipca 2014 r.) oraz pismem z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 22 sierpnia 2014 r. znak IPPP2/443-509/14-4/KOM (skutecznie doręczone dnia 26 sierpnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza podatnika obejmuje między innymi handel używanymi samochodami osobowymi. Samochody używane będą nabywane zarówno od podatników prowadzących działalność gospodarczą zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT, jak również od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Samochody będą poddane przeglądom technicznym i ewentualnie naprawom, a następnie sprzedane. Nie przewiduje się przeprowadzania jazd testowych. Sprzedaż następować będzie po dostarczeniu samochodów na giełdę samochodową.

W okresie od daty nabycia towaru do daty jego sprzedaży podatnik będzie ponosić koszty związane z przeglądami technicznymi, ewentualnymi naprawami oraz dojazdami do stacji kontroli pojazdów, serwisów samochodowych i na giełdę samochodową. Okres ten w założeniach podatnika nie powinien przekroczyć sześciu miesięcy.

Podatnik posiadać będzie zatwierdzone przez siebie zasady używania pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, które określać będą charakter pojazdów samochodowych (towar handlowy), dozwolony charakter przejazdów pojazdami samochodowymi, miejsce ich przechowywania, sposób ich zabezpieczenia przed kradzieżą i zniszczeniem, a także wykluczać będą użycie pojazdów samochodowych do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Jeśli podatnik zatrudni pracowników, nie będą oni mogli korzystać z samochodów przeznaczonych do odsprzedaży po rygorem kary dyscyplinarnej.

W uzupełnieniu z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

1. Opis zasad użytkowania pojazdów, jakie wprowadzone zostaną w działalności gospodarczej w celu wykluczenia użytkowania pojazdów samochodowych przeznaczonych do odsprzedaży do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą zawarty będzie w następujących dokumentach firmy:

a. Regulamin używania pojazdów samochodowych przeznaczonych do odsprzedaży - podstawowe postanowienia:

i. pojazdy samochodowe przeznaczone do odsprzedaży będą przechowywane na parkingu użytkowanym przez działalność gospodarczą na podstawie odrębnych umów/umowy,

ii. pojazdy samochodowe przeznaczone do odsprzedaży będą mogli użytkować do celów związanych z działalnością gospodarczą wyłącznie pracownicy wyznaczeni pisemnie przez właściciela.

iii. zasady używania tych pojazdów obejmą w szczególności:

1. Przejazdy z parkingu firmowego na giełdę samochodową lub do samochodowej stacji serwisowej odbywać się będą na podstawie wydanej drogą mailową lub sms-ową dyspozycji właściciela lub osoby przez niego wyznaczonej.

2. W firmie prowadzony będzie rejestr pobrań i zwrotów pojazdów samochodowych, o których mowa powyżej.

3. Obowiązywać będzie zakaz wykorzystywania ww. pojazdów samochodowych do celów prywatnych, tj. niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

iv. W przypadku naruszenia postanowień regulaminu pracownikowi grozić będzie kara dyscyplinarna nagana, a w przypadku drugiej nagany - wypowiedzenie umowy o pracę,

b. Zarządzenie wewnętrzne w sprawie wzoru upoważnienia do przejazdów pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do odsprzedaży - upoważnienie identyfikować będzie pojazdy samochodowe oraz zawierać podpisy właściciela i wyznaczonego pracownika.

c. Zarządzenie w sprawie wzoru dyspozycji przejazdu samochodami przeznaczonymi do odsprzedaży - dyspozycja zawierać będzie w szczególności cel przejazdu, datę przejazdu i orientacyjne spodziewane godziny wyjazdu i powrotu na parking firmowy.

d. Zarządzenie w sprawie wzoru rejestru pobrań i zwrotów pojazdów samochodowych przeznaczonych do odsprzedaży - rejestr zawierać będzie w szczególności nazwisko pracownika, cel wyjazdu, datę i godzinę wyjazdu oraz datę i godzinę powrotu.

2. Zabezpieczenia gwarantujące przestrzeganie zasad użytkowania pojazdów samochodowych opisanych w pkt 1 powyżej to:

a. Ramy czasowe przejazdów określone w dyspozycji przejazdu, o której mowa wyżej.

b. Rejestr pobrań i zwrotów pojazdów samochodowych zawierający w szczególności czas przebywania pojazdu samochodowego poza parkingiem firmowym.

c. Bieżąca kontrola właściciela.

3. Przeznaczenie samochodów:

Samochody używane nabywane przez podatnika objęte zasadami, o których mowa w pkt 1 powyżej, przeznaczone będą wyłącznie do odsprzedaży.

Podatnik może zakupić samochód również na inne cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ale wówczas będzie to środek trwały w firmie i nie będzie podlegał wyżej opisanym zasadom. Do takiego środka trwałego zastosowanie mieć będą odpowiednie przepisy rachunkowe i podatkowe.

4. Przedmiot działalności podatnika obejmuje między innymi odsprzedaż samochodów.

W uzupełnieniu z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.) Wnioskodawca wskazał natomiast, że planuje dokonywać sprzedaży samochodów opodatkowując je podatkiem VAT, choć nie może wykluczyć stosowania procedury VAT marża. Zależeć to będzie od istniejących w danym okresie uwarunkowań rynkowych i podaży samochodów o odpowiednich parametrach technicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatnikowi przysługiwać będzie prawo do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikającej zarówno z faktur nabycia samochodów osobowych, jak również z faktur kosztowych dotyczących napraw, przeglądów technicznych oraz paliwa - czyli usług i materiałów zakupionych w celu doprowadzenia samochodów osobowych jako towarów do stanu umożliwiającego ich odsprzedaż, bez obowiązku uprzedniego zgłaszania tych pojazdów samochodowych do Urzędu Skarbowego oraz bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Według podatnika, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 nabywane przez niego samochody osobowe w celu ich dalszej odsprzedaży jako towar handlowy będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pojazdy takie spełniają w opinii podatnika wymagania zawarte w art. 86a ust. 4 pkt 1, tj. sposób ich wykorzystywania przez podatnika wyklucza ich użycie do celów innych, niż związane z działalnością gospodarczą. Zgodnie natomiast z art. 86a ust. 5 pkt 1 ppkt a, z uwagi na fakt, że pojazdy samochodowe przeznaczone będą do odsprzedaży, co stanowi jeden z przedmiotów działalności podatnika, podatnik nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, co z kolei na mocy art. 86a ust. 12 wykluczy obowiązek złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach w celu uzyskania prawa do odliczenia 100% kwoty podatku wynikającej z otrzymanych przez podatnika faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r.), w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do ust. 2 ww. art. 86a ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, pojazdy samochodowa są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Natomiast w myśl art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Zgodnie z ust. 6 tegoż artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd),

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5.

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Z art. 86a ust. 12 ustawy wynika, że podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami. Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 15 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

W tym miejscu trzeba wspomnieć, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór - w postaci druku VAT-26 - został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), która dokonała zmian w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z samochodami, zwana dalej "ustawą zmieniającą", obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1- jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie handlu używanymi samochodami osobowymi. Samochody będą nabywane zarówno od podatników prowadzących działalność gospodarczą zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT, jak również od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Będą poddane przeglądom technicznym i ewentualnie naprawom, a następnie sprzedawane po dostarczeniu ich na giełdę samochodową. Nie przewiduje się przeprowadzania jazd testowych.

Samochody nie służą do jazd służbowych czy prywatnych Wnioskodawcy ani jego pracowników, którzy pod rygorem kary dyscyplinarnej, a nawet zwolnienia z pracy, mają zakaz wykorzystywania samochodów przeznaczonych do odsprzedaży.

W okresie od daty nabycia samochodu do daty jego sprzedaży podatnik będzie ponosić koszty związane z przeglądami technicznymi, ewentualnymi naprawami oraz dojazdami do stacji kontroli pojazdów, serwisów samochodowych i na giełdę samochodową. Okres ten w założeniach podatnika nie powinien przekroczyć sześciu miesięcy.

W przedmiocie działalności podatnika znajduje się m.in. odsprzedaż samochodów osobowych.

W firmie obowiązuje całkowity zakaz korzystania z pojazdów samochodowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Wprowadzono w tym celu zasady zawarte w regulaminie używania pojazdów samochodowych przeznaczonych do odsprzedaży, zgodnie z którym m.in. pojazdy samochodowe przeznaczone do odsprzedaży będą przechowywane na parkingu użytkowanym przez działalność gospodarczą na podstawie odrębnych umów/umowy, pojazdy te będą mogli użytkować do celów związanych z działalnością gospodarczą wyłącznie pracownicy wyznaczeni pisemnie przez właściciela, przejazdy z parkingu firmowego na giełdę samochodową lub do samochodowej stacji serwisowej odbywać się będą na podstawie wydanej drogą mailową lub sms-ową dyspozycji właściciela lub osoby przez niego wyznaczonej, prowadzony będzie rejestr pobrań i zwrotów pojazdów samochodowych, o których mowa we wniosku.

Ponadto, podatnik wprowadzi: zarządzenie wewnętrzne w sprawie wzoru upoważnienia do przejazdów pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do odsprzedaży (upoważnienie identyfikować będzie pojazdy samochodowe oraz zawierać podpisy właściciela i wyznaczonego pracownika), zarządzenie w sprawie wzoru dyspozycji przejazdu samochodami przeznaczonymi do odsprzedaży (dyspozycja zawierać będzie w szczególności cel przejazdu, datę przejazdu i orientacyjne spodziewane godziny wyjazdu i powrotu na parking firmowy) i zarządzenie w sprawie wzoru rejestru pobrań i zwrotów pojazdów samochodowych przeznaczonych do odsprzedaży (rejestr zawierać będzie w szczególności nazwisko pracownika, cel wyjazdu, datę i godzinę wyjazdu oraz datę i godzinę powrotu).

Zabezpieczenia gwarantujące przestrzeganie zasad użytkowania pojazdów samochodowych do odsprzedaży to: ramy czasowe przejazdów określone w dyspozycji przejazdu, rejestr pobrań i zwrotów pojazdów samochodowych zawierający w szczególności czas przebywania pojazdu samochodowego poza parkingiem firmowym, bieżąca kontrola właściciela.

Samochody używane nabywane przez podatnika objęte unormowaniami regulaminu i zarządzeń firmowych, przeznaczone będą wyłącznie do odsprzedaży.

Podatnik może zakupić samochód również na inne cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ale wówczas będzie to środek trwały w firmie i nie będzie podlegał wyżej opisanym zasadom. Do takiego środka trwałego zastosowanie mieć będą odpowiednie przepisy rachunkowe i podatkowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy w opisanej sytuacji dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabywanych samochodów osobowych będących towarem handlowym, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży bez możliwości sprawdzenia (jazdy testowej) przed zakupem oraz kosztów paliwa, napraw i przeglądów technicznych, jak również obowiązku prowadzenia ewidencji dla tych pojazdów i zgłaszania informacji o tych pojazdach do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Wskazany przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy przewiduje wyłączenie ogólnej zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 tej ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi pojazdów samochodowych, w sytuacji gdy dany pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie ustawodawca w ust. 4 ww. art. 86a ustawy wyjaśnił, kiedy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Ten ostatni przepis w sposób jednoznaczny wskazuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jednocześnie w przywołanym wcześniej art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy ustawodawca zrezygnował z wymogu prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odsprzedaży, jeżeli odsprzedaż tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Co do zasady należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedstawionym we wniosku przypadku nabywania przez Niego samochodów używanych, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży bez możliwości sprawdzenia (jazdy testowej) przed zakupem, pojazdy te będą wykorzystywane do działalności gospodarczej podatnika. Jak stwierdza Wnioskodawca, pojazdy samochodowe nabyte z zamiarem dalszej odsprzedaży nie służą do jazd służbowych czy prywatnych Wnioskodawcy ani jego pracowników, gdyż podatnik może zakupić inny samochód, który będzie środkiem trwałym w firmie podlegającym zupełnie odrębnym zasadom użytkowania.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że w firmie obowiązuje całkowity zakaz korzystania z pojazdów samochodowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Wprowadzono w tym celu zasady zawarte w regulaminie używania pojazdów samochodowych przeznaczonych do odsprzedaży oraz wewnętrzne zarządzenia i zabezpieczenia gwarantujące przestrzeganie tych zasad. Wydawanie i zdawanie pojazdów jest każdorazowo kwitowane i wpisywane do rejestru, a Wnioskodawca dokonuje bieżącej weryfikacji poprawności prowadzonej dokumentacji i nadzoruje poprawność przestrzegania całokształtu regulacji obowiązujących w firmie.

Zatem w zaistniałej sytuacji należy uznać, że sposób wykorzystania tych pojazdów przez Wnioskodawcę, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach używania, będzie wykluczał ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Warunek, o którym mowa w ww. art. 86a ust. 4 można uznać za spełniony.

Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu "wyłącznie" w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazdy testowe, dojazd na giełdę samochodową, dojazd do stacji serwisowej itp.), a więc nie można wykluczyć ich użytku do celów prywatnych. Zatem w odniesieniu do pojazdów, które - tak jak w przypadku Wnioskodawcy - będą przeznaczone do odsprzedaży, ale będą również wykorzystywane przez Wnioskodawcę np. w celu dojazdu na giełdę, czy do serwisu samochodowego, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane przepisami elementy. W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca przeznacza samochód np. do dojazdu na giełdę czy do serwisu, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w firmie zasad jego używania wykluczających, możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, to ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W sytuacji opisanej we wniosku nie można bowiem uznać, że pojazd będzie przeznaczony wyłącznie do odsprzedaży, gdyż poza odsprzedażą pojazdy te, choć nie będą przeprowadzane przy ich wykorzystaniu jazdy testowe przez potencjalnych nabywców, to jednak będą się przemieszczać w celu dojazdu do serwisu czy dojazdu na giełdę samochodową, co zresztą zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, będzie ewidencjonowane w rejestrze pobrań i zwrotów pojazdów samochodowych.

Tym samym należy stwierdzić, że w przedstawionych okolicznościach sprawy, aby Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie pojazdów, o których mowa we wniosku, paliwa do ich napędu oraz napraw, tj. usług i materiałów związanych z eksploatacją pojazdów (o ile nie wystąpią negatywne przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy), stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z ust. 4 pkt 1, ust. 5 pkt 1 lit. a i ust. 12 ustawy - wbrew stanowisku Wnioskodawcy zawartemu we wniosku - to zobowiązany On będzie do złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o nabytych pojazdach oraz prowadzenia ewidencji przebiegu tych pojazdów.

W przypadku natomiast niespełnienia tych warunków, trzeba uznać, że samochody te wykorzystywane będą do działalności mieszanej (nie będą przeznaczone wyłącznie do odsprzedaży), a zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia całości podatku naliczonego. Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w przypadku, jeśli jest to potwierdzone stosowną ewidencją.

Zatem, w przypadku braku ewidencji przebiegu pojazdu i niezgłoszenia pojazdów na VAT-26 Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać w ogóle prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do tych pojazdów (art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej). Przy pozostałych wydatkach związanych z nabyciem, naprawami, eksploatacją pojazdów przysługiwać Mu będzie - w myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy - prawo do odliczenia tylko 50% kwoty podatku.

Tak więc oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl