IPPP2-443-49/10-2/IZ - Sprzedaż działki należącej do majątku własnego podatnika a opodatkowanie VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W październiku 2009 r. Wnioskodawczyni nabyła niezabudowaną nieruchomość gruntową (nr działki 12/13) o pow. 0,0973 ha, położoną w L., gm. S.,. M.in. dla tej działki wydana została decyzja Wójta Gminy o warunkach zabudowy (z kwietnia 2009 r.).

Działka położona jest na terenach potencjalnego rozwoju o dominacji funkcji mieszkaniowej. Dla przedmiotowej działki nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i działka ta nie jest objęta decyzją o warunkach zabudowy, która powoduje zmianę zagospodarowania. Działka ta zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanym przez Starostwo Powiatowe stanowi grunty orne.

Działka została nabyta w celu wybudowania na niej domu jednorodzinnego i stanowi mój majątek prywatny. Nie była w żaden sposób wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, nie była przedmiotem umowy dzierżawy, najmu, itp. Nie dokonywano z niej zbiorów ani sprzedaży płodów rolnych. Strona nie prowadzi działalności gospodarczej, a działka nie została nabyta z zamiarem odniesienia korzyści majątkowych i jej dalszej odsprzedaży.

Z uwagi na zaostrzone rygory banków w zakresie oceny zdolności kredytowej kredytobiorców, Wnioskodawczyni nie kwalifikuje się jednak do uzyskania kredytu hipotecznego na sfinansowanie budowy domu na przedmiotowej działce (Strona nie spełnia podstawowych kryteriów niezbędnych do uzyskania kredytu, m.in. wiek, wysokość poborów, wysokość wkładu własnego, inne obciążenia). W związku z powyższym Wnioskodawczyni rozważa opcję sprzedaży przedmiotowej działki z uwagi na brak możliwości sfinansowania pierwotnie planowanej budowy domu jednorodzinnego oraz w celu odzyskania środków pieniężnych poniesionych na jej zakup.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej jednej nieruchomości gruntowej, wchodzącej w skład jej majątku prywatnego, nie nabytej pierwotnie w celach odsprzedaży, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według opinii Podatnika w opisanej sytuacji, dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie:

Okoliczności sprzedaży przez osobę fizyczną gruntu stanowiącego majątek osobisty, przeznaczonego pod budowę domu, który nie został nabyty pierwotnie do odsprzedaży lecz potrzeby własne, nie można uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem sprzedaż ta nie ma znamion zorganizowanej działalności gospodarczej, więc nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu jednorazowo, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą. Sprzedaż jednorazowa przedmiotu z majątku prywatnego osoby fizycznej, która nie jest związana z działalnością gospodarczą oraz, że przedmiot nie był nabyty w celu odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu. Podatnik dokonując sprzedaży działki nie będzie działał w charakterze handlowca. Nabył grunt do majątku prywatnego w celu budowy domu jednorodzinnego. Zastosowane warunki kredytodawców uniemożliwiające sfinansowanie budowy domu na działce, zmuszają podatnika do zmiany pierwotnych planów - podatnik rozważa sprzedaż przedmiotowej działki w celu odzyskania środków poniesionych na jej zakup. Podatnik sprzedając działkę skorzystałby z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Aby czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonywana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do danej czynności ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności w tym zakresie.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż nie jest to czynione z zamiarem jej powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w październiku 2009 r. i nabyła, w celu wybudowania na niej domu jednorodzinnego, niezabudowaną nieruchomość gruntową. Między innymi dla tej działki wydana została decyzja Wójta Gminy o warunkach zabudowy. Z uwagi na zaostrzone rygory banków w zakresie oceny zdolności kredytowej kredytobiorców, Strona nie kwalifikuje się do uzyskania kredytu hipotecznego na sfinansowanie budowy domu na przedmiotowej działce. W związku z powyższym Wnioskodawczyni rozważa opcję sprzedaży przedmiotowej działki.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, iż przedmiotowa nieruchomość nie była w żaden sposób wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, nie była przedmiotem umowy dzierżawy, najmu, itp., nie dokonywano z niej zbiorów ani sprzedaży płodów rolnych. Strona nie prowadzi działalności gospodarczej, a działka nie została nabyta z zamiarem odniesienia korzyści majątkowych i jej dalszej odsprzedaży.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że sprzedaż jednej działki będzie wyrazem realizacji przysługującego Stronie prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W tym przypadku nie zostaną spełnione przedmiotowe i podmiotowe elementy, od których ustawodawca uzależnił uznanie wykonywanych czynności za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa gruntów przeznaczonych pod zabudowę mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, ale w niniejszym przypadku brak jest zamiaru częstotliwego wykonywania takiej czynności (jednorazowa sprzedaż majątku osobistego) - element przedmiotowy. W związku z tym, że dostawa dokonywana będzie przez osobę, która nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie ma statusu podatnika - element podmiotowy. Z tych też względów do opisanej we wniosku transakcji nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a co się z tym wiąże - sprzedaż działki nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle powyższego stanowisko Podatnika dotyczące uznania sprzedaży przedmiotowej działki za czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.