IPPP2/443-467/13-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych mających wartość konsumpcyjną - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych mających wartość konsumpcyjną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działa w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka jest dystrybutorem kosmetyków pochodzenia naturalnego. W swojej ofercie Wnioskodawca posiada kosmetyki roślinne, kolorowe i ekologiczne do pielęgnacji twarzy i ciała, jak i kosmetyki zapachowe.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca przekazuje (np. klientom lub potencjalnym klientom) drukowane materiały reklamowe i informacyjne dotyczące sprzedawanych przez niego produktów. Spółka przekazuje wspomniane materiały w celu rozpowszechniania informacji o jej kosmetykach (ich właściwościach, rodzajach, itp.) oraz pozyskiwania nowych klientów, zachęcając do nabycia jej produktów (np. poprzez dystrybuowanie ulotek/książeczek z kuponami rabatowymi lub informującymi o aktualnych promocjach).

Przekazywane materiały mają formę drukowanych, kolorowych ulotek, niewielkich rozmiarów książeczek, katalogów lub magazynów. W sklepach Wnioskodawcy przekazywane są na przykład:

* tzw. "książeczki czekowe" - drukowane katalogi, złożone z kuponów uprawniających do zakupu produktów Spółki w promocyjnych cenach (np. kup 2 w cenie 1 lub 40% zniżki),

* ulotki informujące o aktualnych lub przyszłych promocjach,

* "Magazyn....." - zawierający artykuły dotyczące wyłącznie produktów spółki (np. nowości), jak i informacje o aktualnych trendach w modzie, kosmetologii, makijażu powiązane z promocją produktów Spółki (np. artykuły na temat doboru zapachu perfum przedstawiające przykładowe zapachy Spółki w poszczególnych kategoriach zapachowych, doboru prezentu do znaku zodiaku zawierającego propozycje takich prezentów w postaci produktów Wnioskodawcy, prezentujące wskazówki dotyczące wykonania modnego makijażu przy użyciu kosmetyków Spółki, itp.),

* coroczny katalog produktów Spółki zawierający informacje dotyczące kosmetyków oraz zapowiadający nowości w nadchodzącym roku, a także sposobu ich produkcji czy składników użytych do produkcji,

* tematyczny (np. jesień) katalog produktowy zawierający informacje dotyczące kosmetyków, przedstawiający nowości sezonu oraz trendy a także informacje na temat sposobu produkcji i składników użytych do ich produkcji.

Spółka dystrybuuje także (np. do skrzynek pocztowych) ulotki informujące o promocjach i uprawniające do skorzystania z tych promocji (np. "przyjdź z ulotką do sklepu Y. w dniach.... a dostaniesz 50% rabatu na wybrane kosmetyki").

Wnioskodawca prowadzi także sprzedaż wysyłkową, w ramach której przesyła klientom różnego rodzaju materiały reklamowe i informacyjne, np.

* katalogi przedstawiające produkty Spółki, z których klient może wybierać interesujące go towary i składać zamówienia na blankiecie będącym częścią katalogu (do katalogu dołączona jest koperta, w której może on przesłać wypełniony blankiet zamówienia),

* ulotki składające się z kuponów rabatowych uprawniających do nabycia produktów po obniżonych cenach,

* mini-katalogi zawierające listy produktów Spółki z przypisanymi im unikalnymi kodami i ceną,

* blankiety zamówień,

* list przewodni do klientów w formie ulotki,

* ulotki reklamowe przedstawiające informacje o określonym produkcie lub grupie produktów.

Cena jednostkowa nabycia wspomnianych materiałów reklamowych i informacyjnych (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie ich przekazywania, nie przekraczają 10 zł. Ulotki, broszury książeczki czekowe, katalogi są rozdawane anonimowo. Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie osób, którym przekazuje te materiały.

Do klientów zarejestrowanych w bazie danych Spółki (klienci odwiedzający sklepy Spółki, którzy zadeklarowali chęć otrzymywania takich materiałów) co miesiąc Spółka przesyła materiały informujące o ofercie promocyjnej i nowościach oraz raz w roku materiały informujące o specjalnym rabacie dla klienta z okazji jego urodzin. Tym samym Spółka posiada ich dane osobowe. Spółka posiada także dane osobowe osób otrzymujących materiały reklamowe w ramach sprzedaży wysyłkowej.

Działalność w zakresie wydawania wspomnianych materiałów, o której mowa powyżej jest podejmowana przez Spółkę obecnie i Spółka ma zamiar kontynuować tę działalność w przyszłości.

W przyszłości Spółka nie wyklucza także przekazywania materiałów reklamowych i informacyjnych w innej formie, np. kalendarzy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy przekazywane w przyszłości drukowane materiały reklamowe i informacyjne będą miały wartość konsumpcyjną, a ich cena nabycia/koszt wytworzenia nie przekroczy 10 zł (bez podatku), nieodpłatne przekazanie tych materiałów nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy, w przypadku, gdy przekazywane w przyszłości drukowane materiały reklamowe i informacyjne będą miały wartość konsumpcyjną a ich cena nabycia/koszt wytworzenia nie przekroczy 10 zł (bez podatku), nieodpłatne przekazanie tych materiałów nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy będzie on przekazywał w przyszłości nieodpłatnie drukowane materiały reklamowe i informacyjne o wartości konsumpcyjnej (np. kalendarze), co do zasady, przekazanie takie będzie stanowiło nieodpłatną dostawę towarów i będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Jednak jeśli cena jednostkowa nabycia tych materiałów reklamowych i informacyjnych (bez podatku), a gdy nie będzie ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie ich przekazywania, nie przekroczą 10 zł, materiały te będą stanowiły prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, a w konsekwencji ich przekazanie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W szczególności bowiem, zdaniem Wnioskodawcy przekazanie materiałów reklamowych i informacyjnych niewątpliwie następuje na cele związane z jego działalnością gospodarczą. Przekazanie takie ma bowiem na celu promocję produktów Wnioskodawcy i umożliwienie potencjalnym klientom dostęp do informacji o ofercie Spółki.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza uzasadnienie do ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35). W uzasadnieniu (druk nr 805) tym odnosząc się do zmian treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, które weszły w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r. ustawodawca zauważa, iż: "(...) w przepisie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie będzie już mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Pozostawienie wymienienia tych towarów nawet jako przykładowych powodowałoby, że przepis byłby niespójny i mógłby rodzić wątpliwości interpretacyjne w sytuacji np. konieczności odpowiedzi, czy drukowany materiał reklamowy może być przekazany na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością. Przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nadal nie będzie podlegało opodatkowaniu, jeśli towary te będą mieściły się w definicji prezentów o małej wartości".

Stanowisko to podtrzymał Minister Finansów we wspomnianej broszurze dotyczącej najważniejszych zmian w podatku od towarów i usług wchodzących w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r., podając jako przykład tego rodzaju materiałów kalendarze z reklamami. Nieodpłatne przekazanie kalendarza z reklamami podlega zasadniczo opodatkowaniu VAT (kalendarz ma wartość użytkową dla odbiorcy), "chyba że będzie spełniał definicję prezentu o małej wartości. Wówczas przekazanie nieodpłatne takiego kalendarza na cele związane z działalnością gospodarczą będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT".

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy przekazywane nieodpłatnie drukowane materiały reklamowe i informacyjne będą miały wartość konsumpcyjną a ich cena nabycia/koszt wytworzenia nie przekroczy 10 zł (bez podatku), będą one korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT i ich przekazanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

I tak, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. (ust. 3)

W myśl ust. 4 cyt. artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości (niebędące przedmiotem niniejszej interpretacji) lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest dystrybutorem kosmetyków pochodzenia naturalnego.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca przekazuje (np. klientom lub potencjalnym klientom) drukowane materiały reklamowe i informacyjne dotyczące sprzedawanych przez niego produktów. Spółka przekazuje wspomniane materiały w celu rozpowszechniania informacji o jej kosmetykach (ich właściwościach, rodzajach, itp.) oraz pozyskiwania nowych klientów, zachęcając do nabycia jej produktów (np. poprzez dystrybuowanie ulotek/książeczek z kuponami rabatowymi lub informującymi o aktualnych promocjach).

W przyszłości Spółka nie wyklucza, iż będzie przekazywała materiały reklamowe i informacyjne w innej formie, np. kalendarzy, przy czym cena nabycia/koszt wytworzenia tych materiałów nie przekroczy kwoty 10 zł (bez podatku).

Wątpliwości Spółki sprowadzają się kwestii uznania za dostawę towarów przekazywanych materiałów reklamowych i informacyjnych posiadających wartość konsumpcyjną, których cena nabycia/koszt wytworzenia nie przekroczy kwoty 10 zł (bez podatku), a także objęcia tychże wydań podatkiem VAT.

Na wstępie należy podkreślić, iż co do zasady, podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, przy czym odnosząc się do podejmowanej sprawy - w myśl art. 7 ust. 2 - podatkiem objęta jest również dostawa towarów dokonywana bez odpłatności. Sama definicja dostawy została zawarta w przytoczonym powyżej art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z nią, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pod tym sformułowaniem kryje się czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności".

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta. Zatem w pierwszej kolejności należy ustalić czy przekazywane towary mają wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta.

W omawianej sytuacji, Spółka wskazuje, że celem nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych na rzecz klientów bądź potencjalnych klientów Wnioskodawcy jest rozpowszechnianie wiedzy o jej kosmetykach oraz pozyskiwanie nowych klientów, zachęcając do nabycia jej produktów. Spółka w przyszłości zamierza przekazywać materiały reklamowe i informacyjne w formie, np. kalendarzy, przy czym cena nabycia/koszt wytworzenia tych materiałów nie przekroczy kwoty 10 zł (bez podatku).

Przekazywane towary będą mieć, na co także wskazuje Spółka, wartość konsumpcyjną (użytkową) dla ich odbiorców. Fakt, iż materiały reklamowe i informacyjne oprócz funkcji informacyjnej i promocyjnej będą także posiadały walor użytkowy, powodują iż będą uznane za towary w znaczeniu konsumpcyjnym.

Wobec powyższego zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że w sytuacji gdy przedmiotem nieodpłatnego przekazania będą materiały o charakterze reklamowym i promocyjnym, posiadające dla konsumenta wartość użytkową, których cena nabycia/koszt wytworzenia nie przekroczy kwoty 10 zł, spełniają warunki uznania ich za prezenty o małej wartości, stąd też Wnioskodawca może skorzystać w tym przypadku z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 3 w zw. z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy. Jak wynika bowiem z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Tak więc przekazanie materiałów reklamowych stanowiących prezenty o małej wartości, mających wartość konsumpcyjną dla ich odbiorcy, np. w postaci kalendarzy nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy VAT i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 3 w zw. z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca dokonując w przyszłości nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych, posiadających wartość użytkową, ale spełniających warunki dla uznania ich za prezenty o małej wartości - nie będzie zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu ich nieodpłatnego przekazania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w kwestii opodatkowania przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych mających wartość konsumpcyjną. W zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych niemających wartości konsumpcyjnej, zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.