IPPP2/443-460/11-4/KOM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-460/11-4/KOM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 28 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usługi szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego finansowanej w 100 % ze środków publicznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usługi szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego finansowanej w 100 % ze środków publicznych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 28 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 21 kwietnia 2011 r. znak IPPP2/443-460/11-2/KOM (skutecznie doręczone 26 kwietnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w zakresie szkoleń (kursów) informatycznych (kod PKD 85.59B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyflkowane). Spółka jest autoryzowanym ośrodkiem szkoleniowym M. Prowadzone szkolenia mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników w zakresie zarządzania i obsługi systemów informatycznych i aplikacji biurowych. W szkoleniach mogą brać udział pracownicy państwowych i samorządowych jednostek budżetowych, w szczególności Kancelarii Prezydenta RP, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministerstw i innych urzędów centralnych, państwowych funduszy celowych, agend rządowych, jednostek samorządu terytorialnego (np. urzędy marszałkowskie, urzędy miast), sądów powszechnych, prokuratur, policji, wojska.

Spółka nie posiada akredytacji określonej w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 grudnia 2003 r. w sprawie akredytacji placówek i ośrodków prowadzących kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 227, poz. 2247), ani nie jest placówką doskonalenia nauczycieli na zasadach określonych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 grudnia 2003 r. w sprawie akredytacji placówek doskonalenia nauczycieli (Dz. U. z 2003 r. Nr 227, poz. 2248).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkolenie (usługa szkoleniowa)

a.

przeprowadzone dla jednostki budżetowej (jednostki sektora finansów publicznych),

b.

którego uczestnikami są pracownicy tej jednostki,

c.

którego celem jest podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników tej jednostki, jest zwolniona z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa szkoleniowa będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c).

Szkolenia, które oferuje spółka zalicza się do usług kształcenia zawodowego, innych niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26. Ponieważ pojęcie usług kształcenia zawodowego nie zostało zdefiniowane ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w ustawie o systemie oświaty, to należy posłużyć się definicją z Rozporządzenia Rady Wspólnoty Europejskiej.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 288 z 29 października 2005 r.) podaje następującą definicję kształcenia zawodowego "Artykuł 14 Usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/ EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia dla tego celu."

Dodatkowo na podstawie definicji Głównego Urzędu Statystycznego (za http://www.stat.gov.pl/gus/definicje_PLK_HTML.htm...id=POJ-5349.htm) należy stwierdzić, że szkolenia oferowane przez spółkę są jedną z form ustawicznego kształcenia zawodowego, tj.kursami zewnętrznymi przygotowanymi i przeprowadzonymi przez realizatora spoza przedsiębiorstwa.

Zgodnie z powyższymi definicjami szkolenia prowadzone przez spółkę są usługami w zakresie kształcenia zawodowego.

Szkolenia prowadzone przez spółkę są usługami kształcenia zawodowego innymi niż wymienione w pkt 26, gdyż spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani nie świadczy usług kształcenia na poziomie wyższym.

Szkolenia prowadzone dla pracowników (lub w szczególnym przypadku dla pojedynczego pracownika) jednostek sektora finansów publicznych są finansowane w całości z przychodów budżetowych tych jednostek. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia środków publicznych, to należy posłużyć się pojęciem zdefiniowanym w art. 5 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157,poz. 1240 z późn. zm). Zgodnie z tym artykułem przychody budżetów jednostek publicznych są środkami publicznymi.

Z przeprowadzonego wywodu wynika, że szkolenie przeprowadzone przez spółkę dla pracownika jednostki sektora finansów publicznych, mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych tego pracownika, finansowane z budżetu jednostki sektora finansów publicznych, jest usługą kształcenia zawodowego inną niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26, finansowaną w całości ze środków publicznych, a zatem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) jest zwolnione z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 146a ustawy o VAT, od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z wyłączeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), środkami publicznymi są dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów, z innych operacji finansowych oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów z podmiotami realizującymi projekt ze środków publicznych są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c), konieczne jest stwierdzenie:

1.

czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;

2.

czy są finansowane w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest zatem uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu.

Kształcenie zawodowe według definicji zawartej w "Leksykonie pedagogiki pracy" z 2004 r. autorstwa T. Nowackiego obejmuje kształcenie przedzawodowe, właściwe kształcenie do zawodu i wszelkie formy dokształcania i doskonalenia zawodowego. Można, więc określić kształcenie zawodowe jako ogół celowo organizowanych czynności i procesów umożliwiających przygotowanie do zawodu, w tym i orientację zawodową, a w szczególności, przygotowanie do określonej pracy zawodowej w określonej gałęzi gospodarki i na określonym stanowisku pracy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie szkoleń (kursów) informatycznych (kod PKD 85.59B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyflkowane). Spółka jest autoryzowanym ośrodkiem szkoleniowym M. Prowadzone szkolenia mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników w zakresie zarządzania i obsługi systemów informatycznych i aplikacji biurowych. W szkoleniach mogą brać udział pracownicy państwowych i samorządowych jednostek budżetowych, m.in. Kancelarii Prezydenta RP, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministerstw i innych urzędów centralnych itp. Szkolenia prowadzone dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych są finansowane w całości z przychodów budżetowych tych jednostek. Wnioskodawca nie posiada akredytacji określonej w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu, ani nie jest placówką doskonalenia nauczycieli. Szkolenia prowadzone przez spółkę są usługami kształcenia zawodowego innymi niż wymienione w pkt 26, gdyż spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani nie świadczy usług kształcenia na poziomie wyższym.

Wnioskodawca wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty i nie znajduje w jego przypadku zastosowanie przepis art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, nie świadczy również usług kształcenia na poziomie wyższym, więc nie ma tu zastosowania także przepis art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT. Jednocześnie wskazał, iż świadczone przez niego usługi edukacyjne są w całości finansowane ze środków publicznych.

Zatem organizowane ww. opisie zdarzenia przyszłego szkolenia spełniają definicję kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, bowiem przedmiotem umów są szkolenia specjalistyczne z zakresu informatyki, podnoszące kwalifikacje zawodowe osób w nich uczestniczących (np. szkolenie z zakresu zarządzania i obsługi systemów informatycznych i aplikacji biurowych).

Ponadto ww. usługi są finansowane w całości ze środków publicznych, bowiem są one organizowane w ramach umów zawieranych z jednostkami publicznymi np. Kancelarią Prezydenta RP, Kancelarią Prezesa Rady Ministrów, ministerstw czy innych urzędów centralnych.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) środkami publicznymi są:

1.

dochody publiczne;

(...)

4.

przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych (...).

Natomiast zgodnie z art. 9 ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;

2.

jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;

3.

jednostki budżetowe;

4.

samorządowe zakłady budżetowe;

(...).

Sektor finansów publicznych, zgodnie z art. 9 ww. ustawy, tworzą:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;

2.

jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;

3.

jednostki budżetowe;

4.

samorządowe zakłady budżetowe;

5.

agencje wykonawcze;

6.

instytucje gospodarki budżetowej;

7.

państwowe fundusze celowe;

8.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

9.

Narodowy Fundusz Zdrowia;

10.

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;

11.

uczelnie publiczne;

12.

Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;

13.

państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;

14.

inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Uwzględniając powyższe, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., ww. szkolenia korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie nadmienić należy, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649) straciło moc z dniem wejścia w życie obecnie obowiązującego rozp. Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392). Zaznaczyć jednak należy, iż w zakresie objętym przedmiotem wniosku obowiązywało identyczne uregulowanie prawne, które zwalniało od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane, a także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl