IPPP2/443-460/11-4/KOM
Pismo z dnia 20 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-460/11-4/KOM
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 28 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usługi szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego finansowanej w 100 % ze środków publicznych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usługi szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego finansowanej w 100 % ze środków publicznych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 28 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 21 kwietnia 2011 r. znak IPPP2/443-460/11-2/KOM (skutecznie doręczone 26 kwietnia 2011 r.).
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka prowadzi działalność w zakresie szkoleń (kursów) informatycznych (kod PKD 85.59B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyflkowane). Spółka jest autoryzowanym ośrodkiem szkoleniowym M. Prowadzone szkolenia mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników w zakresie zarządzania i obsługi systemów informatycznych i aplikacji biurowych. W szkoleniach mogą brać udział pracownicy państwowych i samorządowych jednostek budżetowych, w szczególności Kancelarii Prezydenta RP, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministerstw i innych urzędów centralnych, państwowych funduszy celowych, agend rządowych, jednostek samorządu terytorialnego (np. urzędy marszałkowskie, urzędy miast), sądów powszechnych, prokuratur, policji, wojska.
Spółka nie posiada akredytacji określonej w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 grudnia 2003 r. w sprawie akredytacji placówek i ośrodków prowadzących kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 227, poz. 2247), ani nie jest placówką doskonalenia nauczycieli na zasadach określonych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 grudnia 2003 r. w sprawie akredytacji placówek doskonalenia nauczycieli (Dz. U. z 2003 r. Nr 227, poz. 2248).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy szkolenie (usługa szkoleniowa)
przeprowadzone dla jednostki budżetowej (jednostki sektora finansów publicznych),
którego uczestnikami są pracownicy tej jednostki,
którego celem jest podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników tej jednostki, jest zwolniona z podatku VAT.
Zdaniem Wnioskodawcy, usługa szkoleniowa będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c).
Szkolenia, które oferuje spółka zalicza się do usług kształcenia zawodowego, innych niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26. Ponieważ pojęcie usług kształcenia zawodowego nie zostało zdefiniowane ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w ustawie o systemie oświaty, to należy posłużyć się definicją z Rozporządzenia Rady Wspólnoty Europejskiej.
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 288 z 29 października 2005 r.) podaje następującą definicję kształcenia zawodowego "Artykuł 14 Usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/ EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia dla tego celu."
Dodatkowo na podstawie definicji Głównego Urzędu Statystycznego (za http://www.stat.gov.pl/gus/definicje_PLK_HTML.htm...id=POJ-5349.htm) należy stwierdzić, że szkolenia oferowane przez spółkę są jedną z form ustawicznego kształcenia zawodowego, tj.kursami zewnętrznymi przygotowanymi i przeprowadzonymi przez realizatora spoza przedsiębiorstwa.
Zgodnie z powyższymi definicjami szkolenia prowadzone przez spółkę są usługami w zakresie kształcenia zawodowego.
Szkolenia prowadzone przez spółkę są usługami kształcenia zawodowego innymi niż wymienione w pkt 26, gdyż spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani nie świadczy usług kształcenia na poziomie wyższym.
Szkolenia prowadzone dla pracowników (lub w szczególnym przypadku dla pojedynczego pracownika) jednostek sektora finansów publicznych są finansowane w całości z przychodów budżetowych tych jednostek. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia środków publicznych, to należy posłużyć się pojęciem zdefiniowanym w art. 5 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157,poz. 1240 z późn. zm). Zgodnie z tym artykułem przychody budżetów jednostek publicznych są środkami publicznymi.
Z przeprowadzonego wywodu wynika, że szkolenie przeprowadzone przez spółkę dla pracownika jednostki sektora finansów publicznych, mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych tego pracownika, finansowane z budżetu jednostki sektora finansów publicznych, jest usługą kształcenia zawodowego inną niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26, finansowaną w całości ze środków publicznych, a zatem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) jest zwolnione z podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Zgodnie z art. 146a ustawy o VAT, od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z wyłączeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.
Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.
Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych
- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), środkami publicznymi są dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów, z innych operacji finansowych oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów z podmiotami realizującymi projekt ze środków publicznych są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c), konieczne jest stwierdzenie:
czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
czy są finansowane w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych.
Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest zatem uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu.
Kształcenie zawodowe według definicji zawartej w "Leksykonie pedagogiki pracy" z 2004 r. autorstwa T. Nowackiego obejmuje kształcenie przedzawodowe, właściwe kształcenie do zawodu i wszelkie formy dokształcania i doskonalenia zawodowego. Można, więc określić kształcenie zawodowe jako ogół celowo organizowanych czynności i procesów umożliwiających przygotowanie do zawodu, w tym i orientację zawodową, a w szczególności, przygotowanie do określonej pracy zawodowej w określonej gałęzi gospodarki i na określonym stanowisku pracy.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie szkoleń (kursów) informatycznych (kod PKD 85.59B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyflkowane). Spółka jest autoryzowanym ośrodkiem szkoleniowym M. Prowadzone szkolenia mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników w zakresie zarządzania i obsługi systemów informatycznych i aplikacji biurowych. W szkoleniach mogą brać udział pracownicy państwowych i samorządowych jednostek budżetowych, m.in. Kancelarii Prezydenta RP, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministerstw i innych urzędów centralnych itp. Szkolenia prowadzone dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych są finansowane w całości z przychodów budżetowych tych jednostek. Wnioskodawca nie posiada akredytacji określonej w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu, ani nie jest placówką doskonalenia nauczycieli. Szkolenia prowadzone przez spółkę są usługami kształcenia zawodowego innymi niż wymienione w pkt 26, gdyż spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani nie świadczy usług kształcenia na poziomie wyższym.
Wnioskodawca wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty i nie znajduje w jego przypadku zastosowanie przepis art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, nie świadczy również usług kształcenia na poziomie wyższym, więc nie ma tu zastosowania także przepis art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT. Jednocześnie wskazał, iż świadczone przez niego usługi edukacyjne są w całości finansowane ze środków publicznych.
Zatem organizowane ww. opisie zdarzenia przyszłego szkolenia spełniają definicję kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, bowiem przedmiotem umów są szkolenia specjalistyczne z zakresu informatyki, podnoszące kwalifikacje zawodowe osób w nich uczestniczących (np. szkolenie z zakresu zarządzania i obsługi systemów informatycznych i aplikacji biurowych).
Ponadto ww. usługi są finansowane w całości ze środków publicznych, bowiem są one organizowane w ramach umów zawieranych z jednostkami publicznymi np. Kancelarią Prezydenta RP, Kancelarią Prezesa Rady Ministrów, ministerstw czy innych urzędów centralnych.
W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) środkami publicznymi są:
dochody publiczne;
(...)
przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych (...).
Natomiast zgodnie z art. 9 ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:
organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
jednostki budżetowe;
samorządowe zakłady budżetowe;
(...).
Sektor finansów publicznych, zgodnie z art. 9 ww. ustawy, tworzą:
organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
jednostki budżetowe;
samorządowe zakłady budżetowe;
agencje wykonawcze;
instytucje gospodarki budżetowej;
państwowe fundusze celowe;
Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
Narodowy Fundusz Zdrowia;
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
uczelnie publiczne;
Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
Uwzględniając powyższe, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., ww. szkolenia korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT.
Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Jednocześnie nadmienić należy, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649) straciło moc z dniem wejścia w życie obecnie obowiązującego rozp. Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392). Zaznaczyć jednak należy, iż w zakresie objętym przedmiotem wniosku obowiązywało identyczne uregulowanie prawne, które zwalniało od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane, a także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.