IPPP2/443-431/13-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2013 r. (data wpływu 10 maja 2013 r.) uzupełnionym w dniu 18 czerwca 2013 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 12 czerwca 2013 r. nr IPPP2/443431/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 14 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia maszyn i urządzeń rolniczych oraz sposobu udokumentowania przedmiotowej sprzedaży - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia maszyn i urządzeń rolniczych oraz sposobu udokumentowania przedmiotowej sprzedaży.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 18 czerwca 2013 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 12 czerwca 2013 r. nr IPPP2/443431/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 14 czerwca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni posiada status czynnego podatnika VAT od 2006 r. z tytułu bycia tzw. "rolnikiem Vatowcem" i dokonuje sprzedaży produktów rolnych, co potwierdza wystawianymi fakturami VAT.

Zainteresowana posiada na stanie środków trwałych liczne maszyny i urządzenia nabyte po dokonaniu zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie VAT. Wnioskodawczyni posiada również różne maszyny nabyte przed zgłoszeniem, które nie zostały wprowadzone na stan środków trwałych, jedynie były wykorzystywane w prowadzonym gospodarstwie na podstawie oświadczenia i traktowane jako majątek prywatny. W okresie od 2006 r. Wnioskodawczyni odliczała VAT naliczony od wydatków związanych z eksploatacją środków nabytych przed zgłoszeniem rejestracyjnym jako podatnik VAT, traktując to jako wykorzystywanie prywatnego sprzętu na potrzeby prowadzonego gospodarstwa rolnego.

W dniu 18 czerwca 2013 r. Wnioskodawczyni uzupełniła złożony wniosek wskazując, iż planowana sprzedaż dotyczy następujących maszyn i urządzeń:

* ciągnika rolniczego,

* dojarki bezprzewodowej,

* agregatu podorywkowego,

* ładowacza czołowego,

* rozsiewacza nawozów,

* wyciągów do obornika,

* opryskiwacza,

* rozrzutnika obornika,

* przetrząsacza do siana,

* koparko-ładowarki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni zamierzając sprzedać zakupione przed zarejestrowaniem się jako podatnik VAT czynny (przed 2006 r.) maszyny, powinna wystawić fakturę VAT ze stawką "zw".

2. Czy sprzedaż taka powinna zostać udokumentowana umową kupna-sprzedaży i być traktowana jako sprzedaż majątku prywatnego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym iż wskazane maszyny nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, a jedynie wykorzystywane w prowadzonym gospodarstwie, sprzedaż takich maszyn powinna zostać udokumentowana umową kupna-sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni - zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług - przed dniem dokonania rejestracji nabywała maszyny i urządzenia rolnicze. Z tytułu przedmiotowych zakupów Zainteresowanej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem w dacie ich nabycia korzystała ze zwolnienia podmiotowego. Maszyny i urządzenia, o których mowa w złożonym wniosku nie zostały wprowadzone przez Zainteresowaną do ewidencji środków trwałych, ale były wykorzystywane w prowadzonej działalności rolniczej. Wnioskodawczyni po dniu rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT, dokonywała odliczeń od wydatków eksploatacyjnych związanych z przedmiotowymi środkami trwałymi.

Na tle powyższego Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości w stosunku do opodatkowania podatkiem VAT planowanych transakcji sprzedaży. Zainteresowana stanęła na stanowisku, iż zbycie maszyn rolniczych nastąpi jako zbycie majątku prywatnego.

Biorąc pod uwagę powyżej przedstawione okoliczności sprawy oraz definicję działalności gospodarczej - art. 15 ust. 2 ustawy - należy stwierdzić, iż planowane transakcje, będące przedmiotem wniosku, będą miały związek z prowadzoną przez Zainteresowaną działalnością rolniczą, z tytułu której dokonała rejestracji jako podatnik podatku VAT. Jak wynika z literalnej wykładni definicji działalności gospodarczej, obejmuje ona swoją dyspozycją także działalność rolniczą, zdefiniowaną w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy wskazują ponadto, iż Wnioskodawczyni posiada już status podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W takim przypadku nie można przyjąć, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. pewne czynności wskazane w ustawie jako podlegające opodatkowaniu realizowane przez podatnika są opodatkowane, a inne nie.

W związku z powyższym, zbycie maszyn rolniczych nabytych przed dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT, pomimo faktu, iż nie zostały one wprowadzone do ewidencji środków trwałych ale były wykorzystywane w prowadzonej działalności, jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako takie, podlega opodatkowaniu ww. podatkiem. Nie można bowiem zgodzić się z Wnioskodawczynią, iż zbycie to pozostaje bez związku z prowadzoną działalnością rolniczą. W przedmiotowej sprawie istotnym jest sposób wykorzystywania ruchomości, tj. używanie ich w posiadanym gospodarstwie rolnym do wykonywania czynności opodatkowanych. Na związek z prowadzoną działalnością rolniczą wskazuje także fakt, iż Wnioskodawczyni w okresie gdy była czynnym podatnikiem podatku VAT - dokonywała odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych od tych maszyn. Stąd też nie można zgodzić się z Zainteresowaną, iż planowane zbycie tych składników majątku pozostaje bez związku z prowadzoną działalnością rolniczą.

Z uwagi na fakt, iż jak uznano powyżej, planowana transakcja zbycia maszyn rolniczych, podlegać będzie uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług, zasadnym będzie odwołanie się do przepisów regulujących wysokość opodatkowania przedmiotowej sprzedaży.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z powyżej przedstawionych przepisów prawa wynika, że aby towar (ruchomość) uznać za używany, towar ten musi być używany przez nabywcę przez co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel.

Przez używanie, w myśl Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa - www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyło faktyczne wykorzystywanie towaru. Jednocześnie aby sprzedaż tego towaru używanego mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku, spełniony musi być warunek dotyczący prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, a ściślej mówiąc brak tego prawa do odliczenia. Analizując spełnienie warunków do zastosowania ww. zwolnienia nie wystarczy stwierdzenie, że podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, istotnym jest wskazanie, czy podatnikowi takie prawo przysługiwało.

Mając więc na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że składniki majątku, objęte zakresem pytania, będące przedmiotem planowanej sprzedaży, spełniają definicję towaru używanego, bowiem jak wynika z przedstawionych okoliczności, zostały zakupione i były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Ponadto, przy ich zakupie - jak wskazała Wnioskodawczyni - nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Wskazać należy, iż późniejsze odliczenie podatku naliczonego związanego z wydatkami eksploatacyjnymi maszyn rolniczych nie ma wpływu na prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, sprzedaż przedmiotowych składników majątku (maszyn rolniczych), będących towarami używanymi, korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Z uwagi na fakt, iż w stosunku do planowanej transakcji zbycia Wnioskodawczyni występować będzie w charakterze podatnika podatku VAT, tym samym zastosowanie w sprawie znajdzie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie którym podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Obowiązek wystawiania faktur określony w art. 106 ust. 1 ustawy został sprecyzowany w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zgodnie z którym, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny. Faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż zasadą jest że podatnicy podatku VAT dokumentują dokonywaną sprzedaż poprzez wystawianie faktur VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym planowane transakcje mogą zostać udokumentowane w drodze sporządzonej umowy kupna - sprzedaży, należało uznać za nieprawidłowe. W sytuacji opisanej w złożonym wniosku, Zainteresowana występuje jako podmiot prowadzący działalność rolniczą opodatkowaną podatkiem VAT, związku z czym dokonywaną przez siebie sprzedaż winna dokumentować w sposób wskazany w przepisach art. 106 ust. 1 ustawy o VAT w zw. § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów przy zastosowaniu zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestię dotyczącą opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia maszyn i urządzeń rolniczych oraz sposobu udokumentowania przedmiotowej sprzedaży, natomiast w zakresie ustalenia czy wartość sprzedaży maszyn rolniczych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych wlicza się do limitu obrotu uprawniającego do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania z pomocą kasy rejestrującej - wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.