IPPP2/443-399/12-2/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania rachunków i wystawienia faktur VAT - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania rachunków i wystawienia faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w lipcu 2010 r. zajmując się usługami budowlanymi i skorzystał z dotacji unijnej na jej rozpoczęcie. W wyniku kontroli skarbowej przeprowadzonej 24 października 2011 r. okazało się, że Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia z podatku VAT od miesiąca listopada 2010 r., ponieważ przekroczył limit zwolnienia z VAT (pismo z kontroli skarbowej w załączeniu). Wykonane usługi w terminie od listopada 2010 r. do sierpnia 2011 r. dokumentowane były rachunkami uproszczonymi, w których wykazywano nieświadomie kwotę brutto bez należnego podatku VAT. Zgodnie ze wskazaniami kontroli Strona dokonała rejestracji w dniu 15 listopada 2011 r. wykazując datę przystąpienia do VAT na miesiąc utraty zwolnienia (czyli listopad 2010 r.) - tym samym Wnioskodawca stał się czynnym podatnikiem VAT w chwili przekroczenia limitu - czyli od listopada 2010 r. Wnioskodawca złożył również w Urzędzie Skarbowym wszystkie zaległe deklaracje VAT-7 za miesiące od listopada 2010 r. do grudnia 2010 r. (zgodnie z wnioskami z kontroli) oraz za kolejne miesiące od stycznia 2011 r. do września 2011 r., kiedy to nadal dokumentował swoje przychody rachunkami uproszczonymi bez naliczanego podatku VAT - nieświadomie robił błąd, ponieważ powinien już wystawiać faktury VAT a nie rachunki.

Usługi świadczone były firmie developerskiej, osobie prywatnej i firmie działającej komercyjnie i polegały na wznoszeniu budynków, remoncie lub pracach ziemnych. Żaden z poszukiwanych przez Stronę przepisów nie nadmienia, że nabywca towarów i usług traci prawo do odliczenia podatku VAT gdy wystawca rachunku nie dopełnił obowiązku rejestracji a niedopełnienie tego obowiązku nie pozbawia go statusu podatnika VAT.

Wnioskodawca nadmienia, że nie posiadając tak dużych środków finansowych żeby zapłacić łączną kwotę zaległego VAT w wysokości 7.815 zł (listopad 2010 r. - 2.043 zł; styczeń 2011 r. - 2.963 zł; marzec 2011 r. - 2.809 zł) wystąpił do Urzędu Skarbowego z prośbą o rozłożenie na raty (jedną najniższą kwotę za sierpień 2011 r. w wysokości 111 zł +odsetki zapłacił w Urzędzie). Prośba w dniu 28 marca 2012 r. została rozpatrzona pozytywnie i zaległość została rozłożona na 18 rat po ok. 505-531 zł. Jednak po doliczeniu kwoty odsetek oraz opłaty prolongacyjnej daje łączną kwotę 9.307 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy już jako podatnik zarejestrowany VAT Wnioskodawca może wystawić korekty rachunków do rachunków uproszczonych dokumentujących świadczenie usług sprzed rejestracji podatku VAT (skorygowanie rachunku drugim rachunkiem do kwoty "zero") i wystawić w jego miejsce faktury VAT z uwzględnieniem podatku należnego za okres listopad - grudzień 2010 r. (objęty kontrolą) oraz styczeń-sierpień 2011 r. (bez kontroli).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nabywca usług świadczonych przez Wnioskodawcę usług jako płatnika podatku VAT nie powinien być pozbawiony możliwości odliczenia podatku VAT, skoro Strona sporządziła zaległe deklaracje VAT-7 (od listopada 2010 r. do sierpnia 2011 r.) i częściowo zapłaciła należny podatek VAT oraz dostała zgodę na zapłatę podatku na raty. Wnioskodawca nadmienia, iż według jego wiedzy, żaden przepis dyrektywy nie określa, że nabywca towarów i usług traci prawo do odliczenia VAT gdy wystawca rachunku nie dopełnił obowiązku rejestracji a niedopełnienie tego obowiązku nie pozbawia go statusu podatnika VAT. Dodatkowo tak jak każdy inny podatnik VAT złożył i składa zaległe deklaracje za cały wymieniony okres.

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowe będzie skorygowanie wystawionego rachunku drugim rachunkiem do kwoty "zero" i wystawienie w jego miejsce faktury VAT z uwzględnieniem podatku VAT należnego lub też wystawienie kontrahentowi zmniejszającej noty do rachunku i odebranie od kontrahenta oryginału rachunku oraz ponowne wystawienie mu faktury VAT na wykonaną usługę.

Reasumując, Wnioskodawca prosi o zgodę na skorygowanie wystawionych za ww. okres rachunków i zastąpienie ich fakturami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepis art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054) w brzmieniu obowiązującym w 2012 r. stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z delegacją zawartą w art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, dnia 28 marca 2011 r. wydał rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem.

W myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Stosownie do treści § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 17 pkt 5 cyt. wyżej rozporządzenia za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 23.

Zgodnie z art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

W wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej m.in. w art. 87 § 5 Ordynacji podatkowej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 165, poz. 1373 z późn. zm.) w § 14 zostały uregulowane kwestie dotyczące informacji, które w swojej treści winny zawierać rachunki potwierdzające dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w lipcu 2010 r. w zakresie usług budowlanych. W wyniku kontroli skarbowej przeprowadzonej 24 października 2011 r. okazało się, że Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia z podatku VAT od miesiąca listopada 2010 r., ponieważ przekroczył limit zwolnienia z VAT. Wykonane usługi w terminie od listopada 2010 r. do sierpnia 2011 r. dokumentowane były rachunkami uproszczonymi, w których wykazywano kwotę brutto bez należnego podatku VAT. Zgodnie ze wskazaniami kontroli Strona dokonała rejestracji w dniu 15 listopada 2011 r. wskazując miesiąc utraty zwolnienia listopad 2010 r. - tym samym Wnioskodawca stał się czynnym podatnikiem VAT w chwili przekroczenia limitu - czyli od listopada 2010 r. Wnioskodawca złożył również w Urzędzie Skarbowym wszystkie zaległe deklaracje VAT-7 za miesiące od listopada 2010 r. do grudnia 2010 r. (zgodnie z wnioskami z kontroli) oraz za kolejne miesiące od stycznia 2011 do września 2011 r., kiedy to nadal dokumentował swoje przychody rachunkami uproszczonymi bez naliczanego podatku VAT.

Należy zauważyć, iż żaden ze wskazanych powyżej aktów prawnych nie zawiera regulacji prawnych w zakresie korygowania rachunków potwierdzających dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Podkreślić jednakże należy, iż w aktach tych brak jest jednocześnie uregulowań, które zabraniałyby dokonywania takich korekt.

Biorąc powyższe pod uwagę tut. Organ stwierdza, iż Wnioskodawca po dokonaniu rejestracji dla podatku od towarów i usług jest podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonane usługi.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie dopuszczalne jest dokonanie korekty wystawionych rachunków drugim rachunkiem do kwoty "0 zł" i wystawienie w ich miejsce faktur VAT. Należy jednakże zauważyć, iż wystawione faktury powinny w swojej treści zawierać jako wartość sprzedaży brutto (inaczej kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem) kwotę wykazaną w wystawionym uprzednio rachunku jak również powinny spełniać pozostałe wymogi dotyczące wystawiania faktur VAT uregulowane przepisami ww. rozporządzenia. Ponadto należy wskazać, iż w przedmiotowych fakturach powinny być ujęte rzeczywiste daty sprzedaży usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie możliwości skorygowania wystawionych rachunków za okres listopad 2010 r. - sierpień 2011 r. ( tj. od daty utraty prawa do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT) i wystawienia w ich miejsce faktur VAT należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do prośby Wnioskodawcy o wyrażenie zgody na korektę wystawionych rachunków i wystawienie w ich miejsce faktur VAT, tut. Organ stwierdza, iż wydając interpretację indywidualną nie udziela zgody na dokonanie przez Podatnika jakiejkolwiek czynności, lecz dokonuje wykładni przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie do stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku. Tym samym tut. Organ nie jest władny zrealizować prośby Wnioskodawcy.

Tut. Organ zaznacza, iż nie odnosił się do kwestii odliczenia podatku naliczonego z przedmiotowych faktur przez kontrahentów Wnioskodawcy. Jeżeli kontrahenci Wnioskodawcy chcą uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w dotyczącym ich zakresie, mogą wystąpić ze stosownym wnioskiem do właściwego dla nich organu podatkowego.

Nadmienia się również, że przedmiotem analizy nie były załączone do wniosku dokumenty, a interpretacji dokonano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.