IPPP2/443-381/11-2/KG - Opodatkowanie podatkiem VAT usług udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach w uzyskaniu odszkodowania od ubezpieczyciela.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-381/11-2/KG Opodatkowanie podatkiem VAT usług udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach w uzyskaniu odszkodowania od ubezpieczyciela.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach w uzyskaniu odszkodowania od ubezpieczyciela - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach w uzyskaniu odszkodowania od ubezpieczyciela.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest firmą, która zamierza od miesiąca marca 2011 r. prowadzić działalność w zakresie udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach w uzyskaniu odszkodowania od ubezpieczyciela. W głównej mierze będą to szkody osobowe, natomiast odszkodowanie uzyskiwane będzie z polisy sprawcy zdarzenia. Do potencjalnych klientów Wnioskodawca docierać będzie poprzez zespół przedstawicieli handlowych. Przedstawiciele ci podpisywać będą w imieniu Spółki umowy zlecenia prowadzenia sprawy poszkodowanego oraz skompletują dokumentację na dochodzenie roszczeń odszkodowawczych. W skład wykonywanej usługi wchodzić będzie:

1.

oszacowanie wysokości szkody poniesionej przez poszkodowanego oraz należnego zadośćuczynienia,

2.

zebranie dokumentów celem udokumentowania szkody i wysokości zadośćuczynienia,

3.

zgłoszenie roszczenia do ubezpieczyciela, tj. sporządzenie pisma roszczeniowego oraz odpowiednich formularzy dostarczonych przez ubezpieczycieli,

4.

po otrzymaniu kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia od ubezpieczycieli wypłata zlecającemu usługę po uprzednim potrąceniu z niej kwoty wynagrodzenia dla Wnioskodawcy.

Usługi świadczone przez Spółkę wykonywane będą na mocy umowy wiążącej Wnioskodawcę z klientem, stanowić ona będzie odrębną od umowy ubezpieczeniowej umowę cywilno - prawną.

Czynności wykonywane w ramach podpisanej przez Wnioskodawcę z jego klientem umowy są niezbędne celem uzyskania świadczenia od ubezpieczyciela. Usługa jaka będzie bowiem wykonana przez ubezpieczyciela może nastąpić tylko i wyłącznie po wykonaniu szeregu czynności, które wykonywać będzie Wnioskodawca w imieniu jego klienta.

Zgodnie z ustawą o statystyce publicznej z dnia 29 czerwca 1995 r. oraz rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008 r. Wnioskodawca zakwalifikował usługę wykonywaną na rzecz zleceniodawcy jako PKWiU 66.21.10.0 "Usługi związane z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat" (w załączeniu odpowiedź na pismo Wnioskodawcy z Urzędu Statystycznego w Łodzi w zakresie zaliczenia wykonywanych usług do odpowiednich grupowań PKWiU).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi jakie mają być świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie ściągania należności wynikłych z roszczeń odszkodowawczych oraz zadośćuczynienia od ubezpieczycieli dochodzonych w procedurze przedsądowej, zaklasyfikowanej pod symbolem PKWiU 66.21.10.0 (PKD 66.21.Z), korzystają ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi jakie mają być świadczone przez Spółkę w zakresie ściągania należności wynikłych z roszczeń odszkodowawczych oraz zadośćuczynienia od ubezpieczycieli dochodzonych w procedurze przedsądowej zaklasyfikowanej pod symbolem PKWiU 66.21.10.0 (PKD 66.21.Z), korzystają ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Usługi wykonywane przez Spółkę to bowiem usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 37) ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienia od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem, w pierwszej kolejności należy określić jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

"Czynność ubezpieczeniowa", w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza od miesiąca marca 2011 r. prowadzić działalność w zakresie udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach w uzyskaniu odszkodowania od ubezpieczyciela. W głównej mierze będą to szkody osobowe, natomiast odszkodowanie uzyskiwane będzie z polisy sprawcy zdarzenia. Do potencjalnych klientów Wnioskodawca docierać będzie poprzez zespół przedstawicieli handlowych. Przedstawiciele ci podpisywać będą w imieniu Spółki umowy zlecenia prowadzenia sprawy poszkodowanego oraz skompletują dokumentację na dochodzenie roszczeń odszkodowawczych. W skład wykonywanej usługi wchodzić będzie:

1.

oszacowanie wysokości szkody poniesionej przez poszkodowanego oraz należnego zadośćuczynienia,

2.

zebranie dokumentów celem udokumentowania szkody i wysokości zadośćuczynienia,

3.

zgłoszenie roszczenia do ubezpieczyciela tj. sporządzenie pisma roszczeniowego oraz odpowiednich formularzy dostarczonych przez ubezpieczycieli,

4.

po otrzymaniu kwoty odszkodowania I zadośćuczynienia od ubezpieczycieli wypłata zlecającemu usługę po uprzednim potrąceniu z niej kwoty wynagrodzenia dla Wnioskodawcy.

Usługi świadczone przez Spółkę wykonywane będą na mocy umowy wiążącej Wnioskodawcę z klientem, stanowić ona będzie odrębną od umowy ubezpieczeniowej umowę cywilno - prawną.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonywane w ramach podpisanej z klientem umowy są niezbędne celem uzyskania świadczenia od ubezpieczyciela. Usługa jaka będzie bowiem wykonana przez ubezpieczyciela może nastąpić tylko i wyłącznie po wykonaniu szeregu czynności, które wykonywać będzie Wnioskodawca w imieniu jego klienta.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Zainteresowany nie wykonuje "czynności ubezpieczeniowych". "Czynność ubezpieczeniowa" bowiem w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia od podatku a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisu sprawy wynika, iż między Wnioskodawcą oraz ubezpieczonymi nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia, a jedynie stosunek prawny polegający na reprezentowaniu osób poszkodowanych przed zakładem ubezpieczeń przy ubieganiu się o odszkodowania od zakładu ubezpieczeń w związku ze zdarzeniami, za które zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność w oparciu o ubezpieczenia zawarte u tego ubezpieczyciela przez osobę poszkodowaną.

Spółka nie występuje w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do świadczenia na rzecz ubezpieczonego Klienta.

Wnioskodawca nie świadczy również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

W konsekwencji, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę będące przedmiotem wniosku, nie stanowią usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Świadczone usługi - jak wskazał Zainteresowany - są w rezultacie czynnościami polegającymi na ustaleniu stanu faktycznego i prawnego zaszłego zdarzenia oraz oszacowaniu wysokości odszkodowania, co wymaga dokonania jego wyceny.

Zatem ww. czynności należy traktować jako formę niezbędną w celu uzyskania odszkodowania od towarzystw ubezpieczeniowych.

Mając na uwadze powyższe, czynności wykonywane na rzecz klientów (ubezpieczonych) będące przedmiotem wniosku, nie stanowią usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Z analizy wyżej powołanego art. 43 ust. 13 ustawy, wynika, iż zastosowanie zwolnienia z podatku możliwe jest także w odniesieniu do usług stanowiących element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, pod warunkiem spełnienia łącznie następujących warunków:

* stanowią one odrębną całość

* i są właściwe oraz

* niezbędne do świadczenia usługi zwolnionej.

Aby zatem uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej. Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach umów zawartych z osobami poszkodowanymi nie można uznać za usługi właściwe dla usługi ubezpieczeniowej, pomimo iż stanowią odrębną całość, bowiem nie obejmują one funkcji charakterystycznych tej usługi zwolnionej. Usługi w zakresie udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach w uzyskaniu odszkodowania od ubezpieczyciela, nie są również usługami niezbędnymi do świadczenia usługi ubezpieczeniowej, gdyż charakter tych czynności wskazuje, iż są one co prawda związane ze stosunkiem ubezpieczeniowym, którego stronami są zakład ubezpieczeń oraz klient - osoba poszkodowana, jednakże nie można ich uznać za usługi nieodzowne w stosunku do usługi zwolnionej. Zatem, czynności te nie korzystają ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na udzielaniu pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach w uzyskaniu odszkodowania od ubezpieczyciela od dnia 1 stycznia 2011 r. nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 oraz w art. 43 ust. 13 ustawy.

Zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl