IPPP2/443-351/14-4/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy #8209; przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości odliczenia podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych od posiadanych pojazdów samochodowych, w tym głównie samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej (pkt 4 stanu faktycznego) - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości odliczenia podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych od posiadanych pojazdów samochodowych, w tym głównie samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej (pkt 4 stanu faktycznego).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej rozliczając się z organem podatkowym za okresy miesięczne (deklaracja VAT-7) korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Spółka posiada różnego typu pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, które wykorzystuje do działalności gospodarczej.

Spółka posiada m.in. pojazdy samochodowe, w tym głównie samochody osobowe, wykorzystywane do działalności gospodarczej, do których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu (pojazdy wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. z 13 marca 2014 r., poz. 312). Pojazdy nie są zgłoszone do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

Spółka posiada regulamin wewnętrzny dotyczący użytkowania samochodów osobowych oraz innych pojazdów dla potrzeb działalności gospodarczej.

Od 1 kwietnia 2014 r. Spółka odlicza podatek VAT w przypadku ponoszenia wydatków eksploatacyjnych związanych z pojazdami samochodowymi, w tym zakup paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu wykorzystywanego do tych pojazdów, w następujący sposób:

* do pojazdów określonych w punkcie 4 - Spółka korzysta z prawa odliczenia 50% podatku naliczonego VAT, z zastrzeżeniem - zakaz ustawowy do 30 czerwca 2015 r. prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu - (pojazdy wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw). Są to pojazdy samochodowe, wymienione przez Spółkę w punkcie 1 głównie samochody osobowe, z tą różnicą, że Spółka nie prowadzi do tych pojazdów ewidencji przebiegu pojazdów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postępuje prawidłowo stosując od dnia 1 kwietnia 2014 r., odliczenie podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych, w tym paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu do pojazdów samochodowych T., o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, z wyłączeniem pojazdów z homologacją N1, do których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu - 50% odliczenia podatku VAT, z zastrzeżeniem - zakaz odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu do 30 czerwca 2015 r. (punkt 4 stanu faktycznego).

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy VAT przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 1 i 2 ustawy VAT Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej nabycie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Zasada ta nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki - art. 86 ust. 3 i 4 ustawy VAT.

Natomiast przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 13 marca 2014 r., poz. 312) mówi, że obniżenia kwoty podatku lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Ustęp 2 art. 12 ww. ustawy stanowi, że zakaz dotyczący odliczenia VAT od zakupu paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu, nie ma zastosowania do pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do działalności gospodarczej.

Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa powyżej są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zatem w świetle przepisów ustawy VAT przez samochód z homologacją N1 rozumie się:

a ta dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

W świetle powyższych przepisów, zdaniem Spółki, T. ma prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków, w tym dotyczących zakupu paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu związanych z należącymi do T. pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, głównie samochody osobowe, z wyłączeniem pojazdów z homologacją N1, do których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu i nie są zgłaszane do urzędu skarbowego na druku VAT-26 - przysługuje prawo 50% odliczenia podatku VAT, z zastrzeżeniem - zakaz odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu do 30 czerwca 2015 r. (punkt 4 stanu faktycznego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie Organ informuje, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego dotyczy pojazdów określonych w punkcie 4 niniejszego wniosku.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Na podstawie art. 2 pkt 34 ww. ustawy przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem pojazdów samochodowych oraz odliczaniem paliwa do ich napędu regulują przepisy art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ww. ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Na mocy art. 86a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ww. ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 4 ww. ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na podstawie art. 86a ust. 5 ww. ustawy warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Zgodnie z art. 86a ust. 12 ww. ustawy podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl art. 86a ust. 13 ww. ustawy w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Jak wynika z przywołanych przepisów od 1 kwietnia 2014 r. zgodnie z ogólną zasadą przewidzianą w art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Ustawodawca przyjął założenie, że pojazdy te - co do zasady - wykorzystywane są zarówno do działalności gospodarczej podatnika jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością (mieszanych). Konstrukcja pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony sprawia, że są one co do zasady wykorzystywane nie tylko do działalności gospodarczej lecz również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Oznacza to, że podatek naliczony w odniesieniu do wydatków związanych z tymi pojazdami przysługuje do odliczenia jedynie w wysokości 50% kwoty podatku. Katalog wydatków do których stosuje się odliczenie obejmuje m.in. wydatki związane nabyciem lub importem paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W tym miejscu należy zauważyć, że jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Stosownie do art. 12 ust. 2 tej ustawy przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Z przywołanych przepisów wynika, że od 1 kwietnia 2014 r. nie można odliczać VAT od zakupu paliwa do samochodu osobowego oraz innego pojazdu samochodowego wykorzystywanego do celów mieszanych, jeżeli od takiego zakupu nie przysługiwało prawo do odliczenia przed 1 kwietnia 2014 r. Natomiast jeżeli takie prawo przysługiwało (dotyczy np. zakupu paliwa do pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest większa niż 500 kg i spełnienie tych wymagań wynika z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym) to prawo to zostało zachowane także po 31 marca 2014 r.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej rozliczając się z organem podatkowym za okresy miesięczne (deklaracja VAT-7) korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Spółka posiada różnego typu pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, które wykorzystuje do działalności gospodarczej. Przy spełnieniu określonych warunków w świetle znowelizowanej z dniem 1 kwietnia 2014 r. ustawy VAT, wśród pojazdów tych Spółka posiada pojazdy samochodowe, w tym głównie samochody osobowe, wykorzystywane do działalności gospodarczej, do których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu (pojazdy wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. Z 13 marca 2014 r., poz. 312). Pojazdy nie są zgłoszone do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26. Od 1 kwietnia 2014 r. w przypadku ponoszenia wydatków eksploatacyjnych związanych z pojazdami samochodowymi określonymi w punkcie 4 Spółka korzysta z prawa odliczenia 50% podatku naliczonego VAT, z zastrzeżeniem - zakaz ustawowy do 30 czerwca 2015 r. prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu - (pojazdy wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw). Są to pojazdy samochodowe, wymienione przez Spółkę w punkcie 1 głównie samochody osobowe, z tą różnicą, że Spółka nie prowadzi do tych pojazdów ewidencji przebiegu pojazdów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości odliczenia podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych od posiadanych pojazdów samochodowych, w tym głównie samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej.

Z analizy wskazanych wyżej przepisów wynika, że zgodnie z ogólną zasadą przewidzianą w art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Odliczenie VAT w pełnej wysokości przysługuje m.in. w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca posiadane pojazdy samochodowe, w tym głównie samochody osobowe wykorzystuje do działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi w odniesieniu do tych pojazdów samochodowych ewidencji przebiegu pojazdu. Ponadto pojazdy te nie są zgłoszone przez Wnioskodawcę do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT w wysokości 50% podatku z tytułu ponoszonych wydatków związanych z należącymi do T. pojazdami samochodowymi, głównie samochodami osobowymi, co do których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu i w związku z tym nie są zgłaszane do urzędu skarbowego na druku VAT-26, z wyłączeniem wydatków dotyczących nabywanego do nich paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu do 30 czerwca 2015 r. (punkt 4 stanu faktycznego). Jak wskazał Wnioskodawca dla pojazdów tych nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów, która potwierdzałaby i wykluczała użycie ich do celów niezwiązanych z działalnoścą. Nie pozwala to zatem uznać pojazdów samochodowych, o których mowa w punkcie 4 złożonego wniosku za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Tym samym, prawidłowym jest odliczenie podatku VAT przez Wnioskodawcę w 50% w odniesieniu do wydatków związanych z tymi pojazdami samochodowymi, z wyłączeniem wydatków na nabycie paliwa do napędu tych pojazdów do 30 czerwca 2015 r. Pojazdy te wymienione zostały w wyłączeniach do dnia 30 czerwca 2015 r. co do braku możliwości obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w odniesieniu do wydatków na nabycie paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Organ informuje, że w zakresie pojazdów określonych w punkcie 1, 2, i 3 niniejszego wniosku wydane zostaną odrębne rozstrzygniecia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.