IPPP2/443-350/14-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 26 maja 2014 r. (data wpływu 27 maja 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 16 maja 2014 r. nr IPPP2/443-350/14-2/MM o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego. Wskazany wniosek zawierał braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W związku z tym tut. Organ podatkowy pismem z 16 maja 2014 r. znak IPPP2/443-350/14-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Uniwersytet jest akademicką uczelnią publiczną i stanowi integralną część narodowego systemu edukacji i nauki. Uniwersytet utworzony został ustawą z dnia 23 lipca 2010 r. o nadaniu nowej nazwy (Dz. U. z 2010 r. Nr 155, poz. 1040). Uniwersytet działa na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.), innych przepisów dotyczących szkół wyższych oraz statutu uchwalonego przez senat uczelni 14 grudnia 2011 r. Szkoła posiada osobowość prawną, a jej siedzibą jest miasto S. Nadzór nad uczelnią sprawuje Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym pod Nr NIP:. Statutową działalność Uczelni stanowi świadczenie usług w zakresie edukacji, zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W dniu 25 kwietnia 2005 r. została zawarta umowa pomiędzy Akademią w S. (poprzednikiem prawnym Uniwersytetu) jako beneficjentem a wojewodą jako instytucją pośredniczącą o dofinansowanie projektu "Rewaloryzacja Pałacu - rozwój Instytutu Informatyki Akademii - w ramach priorytetu 1- rozbudowa i modernizacja infrastruktury służącej wzmacnianiu konkurencyjności regionów". Dofinansowanie inwestycji nastąpiło ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Zintegrowanego Programu Rozwoju Regionalnego.

Na podstawie § 2 ust. 1 ww. umowy instytucja pośrednicząca przyznała Wnioskodawcy na realizację projektu dofinansowanie w kwocie 14.222.662,95 złotych (słownie: czternaście milionów dwieście dwadzieścia dwa tysiące sześćset sześćdziesiąt dwa złote dziewięćdziesiąt pięć groszy), co stanowiło 75% wydatków kwalifikowalnych w ramach projektu. Podatek VAT stanowił koszt kwalifikowalny projektu.

Zgodnie z § 1 pkt 10 umowy przez wydatki kwalifikowane należy rozumieć wydatki uznane za kwalifikowalne zgodnie z rozporządzeniem Komisji z dnia 28 lipca 2000 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady w odniesieniu do warunków jakie muszą spełniać wydatki na działania współfinansowane z funduszy strukturalnych oraz rozporządzeniem Komisji z dnia 10 marca 2004 r. zmieniającym rozporządzenie Rady ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady odnośnie kwalifikowalności wydatków związanych z projektami współfinansowanymi z funduszy strukturalnych oraz anulujące rozporządzenie w odniesieniu do zasad kwalifikowania, do współfinansowania z funduszy strukturalnych oraz zgodnie z uzupełnieniem programu.

Całkowita wartość kwalifikowalna projektu wyniosła 19.366.179,81 zł, zaś całkowite wydatki kwalifikowalne w ramach projektu wynoszą 19.162.318,00 zł, natomiast Wnioskodawca zobowiązał się do wydatkowania na realizację projektu wkładu własnego o wartości 2.405.980,00 zł. Zgodnie z § 2 ust. 5 beneficjent był zobowiązany do pokrycia ze środków własnych wszelkich wydatków niekwalifikowalnych w ramach projektu.

Stosownie do § 5 ust. 1 dofinansowanie jest przekazywane Wnioskodawcy przez instytucję pośredniczącą w formie refundacji poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków kwalifikowalnych na realizację projektu w postaci płatności okresowych i płatności końcowej.

Zgodnie z § 12 ust. 1 ww. umowy Wnioskodawca został zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dotyczącej realizacji projektu.

Zgodnie z § 17 ust. 9 ww. umowy Wnioskodawca jest zobowiązany zwrócić dofinansowanie zgodnie z poleceniem zwrotu w terminie wyznaczonym przez instytucję pośredniczącą w przypadku, gdy w okresie 5 lat od dnia podpisania przedmiotowej umowy projekt ulegnie modyfikacji powodującej:

W dniu 9 października 2007 r. Wnioskodawca złożył oświadczenie następującej treści: "Oświadczam, że nie będę wykorzystywał projektu Rewaloryzacja Pałacu - Rozwój Instytutu Informatyki Akademii na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT przez okres 5 lat po zakończeniu realizacji projektu i nie będę występował o odzyskanie poniesionego podczas realizacji projektu kosztu podatku VAT". Trwałość projektu - w rozumieniu art. 30 ust. 4 rozporządzenia Rady z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych - wiązała Wnioskodawcę w okresie 5 lat od dnia podpisania umowy na dofinansowanie. Przedmiotowy projekt realizowany był w okresie od 1 marca 2005 r. do 25 kwietnia 2008 r. W dniu 10 października 2008 r. Wnioskodawca otrzymał ostatnią, pokontrolną refundację poniesionych wydatków. Podatek VAT stanowił koszt kwalifikowalny projektu. Obecnie, zarówno od momentu podpisania umowy o dofinansowanie projektu, jak również od jego zakończenia minęło już 5 lat.

Podczas trwania projektu oraz w okresie 5 lat od zakończenia inwestycji zarówno Akademia jak i jej następca prawny nie prowadzili działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług lecz jedynie działalność w zakresie edukacji. W związku z powyższym nie wnioskowano o odzyskanie podatku naliczonego poniesionego podczas inwestycji.

Pomieszczenia pałacu zostały wyremontowane na cele edukacyjne. Podatek VAT naliczony przez wykonawców inwestycji nie podlegał odliczeniu i stanowił kwalifikowalny koszt inwestycji. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać pomieszczenia Pałacu dla celów opodatkowanych podatkiem VAT, tj. okazjonalnie wynajmować pomieszczenia Pałacu w związku z organizacją przez osoby trzecie konferencji, szkoleń, uroczystości oraz spotkań.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

1. Nieruchomość pod nazwą "Pałac w " zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczona jest do środków trwałych Uniwersytetu do 1 grupy rodzajowej środków trwałych - pozostałe budynki niemieszkalne.

2. Uczelnia otrzymała od Miasta S. Pałac nieodpłatnie w 2001 r. W latach 2005-2008 szkoła prowadziła inwestycję polegającą na rewaloryzacji tej nieruchomości. Koszty rewaloryzacji wyniosły 16 437 252,84 zł i zwiększyły wartość obiektu. Wartość początkowa nieruchomości po rewaloryzacji wyniosła 17 436 689,19 zł.

3. Przedmiotowa nieruchomość po rewaloryzacji została oddana do użytkowania dnia 31 maja 2008 r.

4. W Pałacu znajduje się 96 pomieszczeń. Jest to siedziba rektoratu i administracji Uczelni. Wszystkie pomieszczenia są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT. Tylko w stosunku do dwóch - trzech pomieszczeń Uczelnia zamierza korzystać z możliwości ich okazjonalnego wynajmu. Są to pomieszczenia o szczególnym charakterze, jak np. reprezentacyjna sala posiedzeń Senatu, wykorzystywana również między innymi do posiedzeń Kolegium Rektorskiego oraz organizacji konferencji naukowych. Przewidywany wynajem pomieszczeń na rzecz innych podmiotów będzie miał zatem charakter bardzo ograniczony, zarówno co do ilości pomieszczeń (dwa - trzy pomieszczenia), jak i czasu ich wynajmu (ewentualny wynajem ograniczony będzie co najwyżej do kilku dni w niektórych miesiącach po kilka godzin dziennie). Wykorzystanie tych pomieszczeń do działalności opodatkowanej będzie miało charakter incydentalny, a wynajem ich przez podmioty zewnętrzne na organizowanie np. konferencji, zjazdów, sympozjów itp. będzie możliwy tylko wówczas, gdy pomieszczenia te nie będą wykorzystywane do działalności Uczelni zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722 z późn. zm.). Uczelnia nie jest zatem w stanie wyodrębnić podatku naliczonego od zakupów towarów i usług dotyczących pomieszczeń, które będą sporadycznie wykorzystywane do czynności opodatkowanych (wynajem pomieszczeń).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy okazjonalny najem pomieszczeń Pałacu związany z organizacją przez osoby trzecie uroczystości, seminariów, konferencji lub spotkań, będzie rodził obowiązek dokonania przez Uniwersytet korekty podatku naliczonego od realizacji inwestycji w trybie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (w niniejszej sprawie wynajmowanie pomieszczeń w Pałacu, stanowiącego własność Uniwersytetu).

Pomimo, iż przepis art. 91 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi o korekcie kwoty podatku naliczonego, która w przypadku nieruchomości jest możliwa w ciągu 10 lat, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż planowane wynajmowanie pomieszczeń w Pałacu nie rodzi obowiązku korekty deklaracji VAT-7 za lata trwania inwestycji tj. okres od 1 marca 2005 r. - 25 kwietnia 2008 r.

Z pisma z dnia 9 października 2007 r. wynika, że Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał projektu na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT przez okres 5 lat po zakończeniu realizacji projektu i nie będzie występował o odzyskanie poniesionego podczas realizacji projektu kosztu podatku VAT.

Ww. okres uległ zakończeniu, a Wnioskodawca wywiązał się z warunków projektu. Wnioskodawca uważa, że podatek VAT należny z tytułu zamierzanego okazjonalnego wynajmowania pomieszczeń będzie podlegał wpłacie do urzędu skarbowego, a wyżej opisany stan przyszły nie będzie rodził obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od realizowanej inwestycji w trybie art. 91 ustawy od podatku od towarów i usług.

Podkreślić również należy, iż Wnioskodawca nie zamierza zmieniać przeznaczenia pomieszczeń znajdujących się w Pałacu w S., a wynajem pojedynczych pomieszczeń będzie miał charakter sporadyczny i okazjonalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z uwagi na powyższe przepisy warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, co oznacza że ich następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ze wskazanych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, że można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego. Nie ma natomiast możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów oraz usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, czyli tego, że nabycie towarów i usług będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Z uwagi na treść powyższych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od tego podatku.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest akademicką uczelnią publiczną i stanowi integralną część narodowego systemu edukacji i nauki. Statutową działalność Uczelni stanowi świadczenie usług w zakresie edukacji zwolnionych od podatku VAT. W kwietniu 2005 r. została zawarta umowa o dofinansowanie projektu pn. "Rewaloryzacja Pałacu - rozwój Instytutu Informatyki Akademii - w ramach priorytetu 1- rozbudowa i modernizacja infrastruktury służącej wzmacnianiu konkurencyjności regionów". Dofinansowanie inwestycji nastąpiło ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Zintegrowanego Programu Rozwoju Regionalnego. Na podstawie te umowy instytucja pośrednicząca przyznała Wnioskodawcy na realizację projektu dofinansowanie, co stanowiło 75% wydatków kwalifikowalnych w ramach projektu. Podatek VAT stanowił koszt kwalifikowalny projektu. Jednym z warunków umowy związanej z realizacją inwestycji pod rygorem zwrotu dofinansowania było zobowiązanie Wnioskodawcy, że nie będzie wykorzystywał projektu na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT przez okres 5 lat po zakończeniu realizacji projektu i nie będzie występował o odzyskanie poniesionego podczas realizacji projektu kosztu podatku. Podczas trwania projektu oraz w okresie 5 lat od zakończenia inwestycji zarówno Akademia jak i jej następca prawny Wnioskodawca nie prowadzili działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, lecz jedynie działalność w zakresie edukacji. Obecnie Wnioskodawca zamierza wykorzystywać pomieszczenia Pałacu dla celów opodatkowanych podatkiem VAT, tj. okazjonalnie wynajmować pomieszczenia Pałacu w związku z organizacją przez osoby trzecie konferencji, szkoleń, uroczystości oraz spotkań.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość pod nazwą "Pałac w S." zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczona jest do środków trwałych. Nieruchomość po rewaloryzacji została oddana do użytkowania w roku 2008. Tylko w stosunku do dwóch - trzech pomieszczeń Pałacu Uczelnia zamierza korzystać z możliwości ich okazjonalnego wynajmu. Przewidywany wynajem pomieszczeń na rzecz innych podmiotów będzie miał zatem charakter bardzo ograniczony, zarówno co do ilości pomieszczeń (dwa - trzy pomieszczenia), jak i czasu ich wynajmu (ewentualny wynajem ograniczony będzie co najwyżej do kilku dni w niektórych miesiącach po kilka godzin dziennie). Wykorzystanie tych pomieszczeń do działalności opodatkowanej będzie miało charakter incydentalny, a wynajem ich przez podmioty zewnętrzne na organizowanie np. konferencji, zjazdów, sympozjów itp. będzie możliwy tylko wówczas, gdy pomieszczenia te nie będą wykorzystywane do działalności Uczelni zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT. Uczelnia nie jest zatem w stanie wyodrębnić podatku naliczonego od zakupów towarów i usług dotyczących pomieszczeń, które będą sporadycznie wykorzystywane do czynności opodatkowanych (wynajem pomieszczeń).

W tym miejscu należy podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Zatem obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika.

Z treści wniosku wynika, że nieruchomość po zrealizowaniu inwestycji służyła Zainteresowanemu wykonywaniu czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT (usługi edukacyjne), dlatego też nie występował On o zwrot kwot podatku naliczonego, który wynikał z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji. Obecnie Wnioskodawca zamierza wykorzystywać niektóre pomieszczenia Pałacu do czynności opodatkowanych podatkiem VAT - wynajem na rzecz osób trzecich. Zatem w niewielkim stopniu nastąpi zmiana przeznaczenia wykorzystywania pomieszczeń Pałacu z czynności zwolnionych na czynności opodatkowane, co objęte jest regulacją art. 91 ust. 7 ustawy o VAT w zakresie prawa (a nie obowiązku) do korekty podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji. Wobec tego Wnioskodawca może nie korzystać z przysługującego prawa do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty tego podatku.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że wykorzystywanie przez Wnioskodawcę wskazanej nieruchomości do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT (usługi edukacyjne), a następnie wykorzystywanie jej do wykonywania w niewielkim stopniu do czynności opodatkowanych (najem), stwarza możliwość (prawo) dokonania korekty, zgodnie z zasadami oraz w terminach przewidzianych prawem, wynikających z przepisów art. 91 ustawy o VAT w zw. z art. 91 ust. 7 i ust. 7a tej ustawy z uwzględnieniem proporcji wyliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3 w zw. z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT. Korekta ta będzie miała charakter cząstkowy i wieloletni.

Należy zauważyć, że we wskazanej sprawie wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na rewaloryzację Pałacu są wydatkami podlegającymi 10-letnieniu okresowi korekty, co oznacza, że prawo do odliczenia należy rozpatrywać za każdy rok korekty odrębnie i za lata, w których obiekt po ulepszeniu nie był wykorzystywany do czynności opodatkowanych odliczenie nie przysługuje. Natomiast 10-letni okres korekty rozpoczyna swój bieg od roku, w którym środki trwałe (ulepszenia) zostały oddane do użytkowania, a roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

W tym miejscu należy podkreślić, że ewentualna korekta podatku naliczonego powinna być dokonana z uwzględnieniem proporcji obliczonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT w związku z art. 90 ust. 10 tej ustawy. Zainteresowany we wniosku wskazał, że nie jest w stanie wyodrębnić podatku naliczonego od zakupów towarów i usług dotyczących pomieszczeń, które będą sporadycznie wykorzystywane do czynności opodatkowanych (wynajem pomieszczeń). Zatem jest On zobowiązany (o ile zdecyduje się na dokonanie odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty) zastosować zasadę proporcyjnego odliczenia podatku naliczonego. Proporcję tę ustala się, w myśl art. 90 ust. 3 ustawy o VAT jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (usługi najmu), w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności opodatkowanych i zwolnionych. Jeżeli proporcja ustalona wg zasady określonej powyżej będzie mniejsza niż 2% oznacza to, że Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty i odpowiednie przepisy art. 91 ust. 7 i ust. 7a nie będą miały zastosowania.

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość po rewaloryzacji została oddana do użytkowania w roku 2008. Zatem rok 2008 jest pierwszym rokiem korekty, a ponieważ do chwili obecnej (tekst jedn.: do roku 2014) obiekt nie był wykorzystywany do czynności opodatkowanych, za lata 2008 - 2013 Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty podatku. Jeżeli zmiana przeznaczenia obiektu nastąpi w 2014 r. pierwszej korekty Wnioskodawca powinien dokonać w deklaracji VAT-7 składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia, tj. w deklaracji za styczeń 2015 r. w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z rewaloryzacją budynku z uwzględnieniem proporcji obliczonej na podstawie art. 90 ust. 3 w związku z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT (prawo do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty będzie przysługiwało Wnioskodawcy, jeżeli proporcja sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej będzie na poziomie co najmniej 2%). Co do zasady dalszych korekt w wysokości 1/10 należało będzie dokonywać w kolejnych latach, aż do końca okresu korekty, tj. aż do korekty za 2017 r. włącznie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.