IPPP2/443-341/12-3/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 4 kwietnia 2012) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest przedsiębiorstwem działającym na rynku nieruchomości. W ramach swojej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, Spółka w 2008 r. realizowała projekt inwestycji budowlanej w J., która została już oddana do używania.

W celu realizacji prac budowlanych przedmiotowej inwestycji, Spółka zawarła z innym podmiotem (dalej: Kontrahent) umowę o pełnienie funkcji inwestora zastępczego (dalej: Umowa). W ramach Umowy, Kontrahent wykonywał na rzecz Spółki odpowiednie prace, których potwierdzeniem wykonania są harmonogramy tych prac oraz protokoły ich odbioru będące w dokumentacji Spółki. Spółka posiada również w swojej dokumentacji przedmiotową Umowę.

W związku z wykonaniem części prac budowlanych określonych w Umowie, Spółka otrzymała od Kontrahenta dwie faktury VAT zaliczkowe (dotyczące wykonania dwóch z szeregu pozycji prac wymienionych w harmonogramach, tj. relatywnie niewielkiej części prac budowlanych; kwota VAT ok. 100 tys. zł). Pierwotnie, przedmiotowe faktury nie zostały przez Spółkę zaakceptowane, w efekcie czego ich oryginały zostały odesłane z powrotem do Kontrahenta. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Spółka ostatecznie zaakceptowała przedmiotowe faktury oraz dokonała ich zapłaty w całości (Spółka posiada w swojej dokumentacji potwierdzenia zapłaty). Łączna wartość wszystkich otrzymanych od Kontrahenta faktur zaliczkowych stanowiła 100% ceny brutto usług, tj. Spółka nie otrzymała już od Kontrahenta dodatkowej faktury rozliczeniowej po wykonaniu całości przedmiotowych robót. Wartość netto przedmiotowych faktur zwiększyła wartość początkową realizowanej inwestycji.

W związku z ostatecznym zaakceptowaniem faktur, Spółka wielokrotnie występowała do Kontrahenta o ponowne przesłanie oryginałów przedmiotowych faktur bądź, w przypadku gdyby oryginały uległy zniszczeniu lub zaginięciu, wystawienie i przesłanie ich duplikatów, co jest udokumentowane posiadaną przez Spółkę korespondencją kierowaną do Kontrahenta. Wnioski Spółki Kontrahent pozostawił bez odpowiedzi i do chwili obecnej Spółka nie odzyskała oryginałów faktur / nie uzyskała ich duplikatów.

W konsekwencji, w dokumentacji Spółki pozostały tylko skany / kserokopie pierwotnie otrzymanych faktur zaliczkowych wraz z potwierdzeniem otrzymania (pieczątka Spółki potwierdzająca datę wpływu / otrzymania oryginałów faktur). W związku ze staraniami mającymi na celu odzyskanie oryginałów faktur / uzyskanie ich duplikatów od Kontrahenta Spółka jak dotąd nie dokonała obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur. Natomiast, obecnie, Spółka zamierza dokonać odpowiedniej korekty deklaracji VAT na podstawie z art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka ma prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającą z przedmiotowych faktur VAT zaliczkowych otrzymanych przez Spółkę w przypadku, gdy Spółka jest w stanie wykazać pierwotne otrzymanie oryginałów faktur zaliczkowych na podstawie ich kserokopii zawierających datę wpływu do Spółki, jak również zapłatę kwot zaliczek z faktur za pomocą dokumentacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego, tj. Spółka ma prawo, na podstawie art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT, dokonać korekty deklaracji VAT za okres, w którym wystąpiło to prawo, tzn. w miesiącu łącznego spełnienia następujących warunków: otrzymania faktury zaliczkowej oraz dokonania zapłaty zaliczek.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka ma prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającą z przedmiotowych faktur VAT zaliczkowych otrzymanych pierwotnie przez Spółkę, w przypadku, gdy Spółka jest w stanie wykazać pierwotne otrzymanie oryginałów faktur zaliczkowych na podstawie ich kserokopii zawierających datę wpływu do Spółki, jak również zapłatę kwot zaliczek z faktur za pomocą dokumentacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego, tj. Spółka ma prawo, na podstawie art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT, dokonać korekty deklaracji VAT za okres, w którym wystąpiło to prawo, tzn. w miesiącu łącznego spełnienia następujących warunków: otrzymania faktury zaliczkowej oraz dokonania zapłaty zaliczek.

Powstanie prawa do obniżenia kwoty VAT należnego

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 niniejszej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b) Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT, prawo podatnika do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny.

Biorąc pod uwagę powyższe, podatnik uzyskuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego określoną w fakturach potwierdzających dokonanie zaliczki (otrzymanie jej przez Kontrahenta) związanej z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych do wykonania czynności opodatkowanych, w chwili łącznego spełnienia ww. warunków, tj. otrzymania faktur zaliczkowych przez Spółkę i powstania obowiązku podatkowego VAT u Kontrahenta w związku z otrzymaniem przez niego zaliczek.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku z dnia grudnia 2009 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (sygn. akt I SA/Rz 766/09): "Te faktury będą potwierdzać dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty) tylko wtedy, gdy to dokonanie przedpłaty nastąpiło. Innymi słowy faktura taka będzie stanowiła podstawę dla możliwości uwzględnienia podatku naliczonego, o ile będzie dokonana przedpłata (zaliczka), a podatnik będzie dysponował fakturą potwierdzającą dokonanie przedpłaty (zaliczki) niezależnie od tego czy fakturę tę wystawiono przed czy po dokonaniu przedpłaty (zaliczki). Oczywiście musi nastąpić zgodność pomiędzy treścią faktury, a dokonaną przedpłatą (zaliczką) w zakresie kwoty wpłaconej tytułem dokonania przedpłaty (zaliczki). Ograniczenie omawianego przepisu tylko do takiej sytuacji, że najpierw następuje dokonanie przedpłaty (zaliczki), a następnie wystawienie faktury potwierdzającej dokonanie przedpłaty (zaliczki) doprowadziłoby do niewłaściwej interpretacji tego przepisu i naruszenia zasady neutralności podatku od towarów i usług"

Podobne stanowisko wyraził również w wyroku z dnia 4 lutego 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (sygn. akt I SA/Rz 825/07).

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka uzyskała prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającą z przedmiotowymi faktur zaliczkowych, w miesiącu łącznego spełnienia warunków: otrzymania faktur od Kontrahenta oraz uregulowania zaliczek na rzecz Kontrahenta (powstania u Kontrahenta obowiązku podatkowego VAT z tego tytułu).

Wykazanie powstania prawa do obniżenia kwoty VAT należnego na podstawie kserokopii faktur, dowodów zapłaty i pozostałej dokumentacji wykazanej w stanie faktycznym.

W zaprezentowanym stanie faktycznym, Spółka otrzymała faktury VAT zaliczkowe od Kontrahenta oraz dokonała uregulowania wobec niego zaliczek, a zatem należy przyjąć, że uzyskała prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającą z tych faktur.

Jednakże, jak zostało to przedstawione powyżej w opisie stanu faktycznego, przedmiotowe faktury zostały pierwotnie odesłane przez Spółkę, a dopiero w ponownym rozpatrzeniu sprawy Spółka ostatecznie zaakceptowała przedmiotowe faktury i wystąpiła do Kontrahenta o odesłanie jej oryginałów faktur, czego Kontrahent pomimo wielokrotnych wezwań nie uczynił. Ewentualnie, jeżeli w rozpatrywanym przypadku mogło dojść do zaginięcia bądź zniszczenia oryginałów faktur, Spółka wnosiła do Kontrahenta o przesłanie jej duplikatów. Zgodnie bowiem z § 22 ust. 1 Rozporządzenia, jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. W konsekwencji, w takim przypadku Kontrahent byłby zobowiązany przesłać Spółce duplikaty przedmiotowych faktur, czego również pomimo wielokrotnych wezwań nie uczynił.

W nawiązaniu do powyższego, jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka wielokrotnie występowała do Kontrahenta z wnioskami o przesłanie oryginałów przedmiotowych faktur / wystawienie ich duplikatów, co znajduje potwierdzenie w korespondencji znajdującej się w dokumentacji Spółki. Ostatecznie, wnioski Spółki Kontrahent pozostawił bez odpowiedzi i do chwili obecnej Spółka posiada w swojej dokumentacji tylko kserokopie pierwotnie otrzymanych oryginałów faktur VAT zaliczkowych.

Jednakże, Spółka jest zdania, iż jest w stanie wykazać powstanie prawa do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur VAT zaliczkowych, tj. pierwotnego otrzymania oryginałów faktur, na podstawie posiadanych kserokopii oryginałów zawierających pieczątkę z potwierdzeniem daty wpływu / otrzymania ich przez Spółkę oraz potwierdzeń zapłaty zaliczek, jak również posiadanej dodatkowej dokumentacji wymienionej w opisie stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka będąc w posiadaniu kserokopii oryginałów faktur VAT zaliczkowych, na których znajduje się pieczątka Spółki potwierdzającą datę wpływu / otrzymania faktur pierwotnych, jak również, dowodów zapłaty zaliczek na rzecz Kontrahenta oraz dodatkowej dokumentacji potwierdzającej wykonanie przez Kontrahenta odpowiednich prac budowlanych, w szczególności Umowy z Kontrahentem oraz harmonogramów prac i protokołów ich odbioru, może dokonać korekty deklaracji VAT za okres, w którym Spółka uzyskała prawo od obniżenia kwoty VAT należnego, tj. w miesiącu łącznego spełnienia warunków: otrzymania faktur zaliczkowej i dokonania zapłaty zaliczki (powstania obowiązku podatkowego VAT po stronie Kontrahenta).

Stanowisko zgodne z zaprezentowanym poglądem Spółki zostało przedstawione w wyroku z dnia 26 sierpnia 2011 r. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (sygn. I SA/Łd 615/11), w których Sąd stwierdził, iż: "W wyroku w sprawie C-85/95 pomiędzy John Reisdorf a Finanzamt Köln-West (Niemcy), ETS stwierdził, że artykuł 18 (1) (a) i artykuł 22 (3) VI Dyrektywy zezwalają państwom członkowskim na przyjęcie jako faktury nie tylko oryginału, ale również jakiegokolwiek innego dokumentu pełniącego rolę faktury, który spełnia kryteria określone przez same państwa członkowskie, i upoważniają je do żądania przedłożenia oryginału faktury w celu stwierdzenia prawa do odliczenia podatku naliczonego, a także do przyjęcia innych dowodów w sytuacji, gdy podatnik nie posiada oryginału, potwierdzających, iż transakcja, której dotyczy odliczenie, miała faktycznie miejsce. Artykuł 18, zgodnie ze swoją nazwą, dotyczy jedynie skorzystania z prawa do odliczenia i nie odnosi się do wykazania istnienia tego prawa po skorzystaniu z niego przez podatnika. Z wyroku tego wynika zatem, że jeśli podatnik dokona odliczenia na podstawie faktury, którą później utraci, wówczas może za pomocą innych dowodów wykazywać, te w okresie rozliczeniowym, za który odliczył podatek, faktycznie otrzymał i posiadał tę fakturę".

Analogiczne stanowisko przedstawił również w wyroku z dnia 31 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (sygn. I SA/Bk 98/I1) stwierdzając, iż "Zgodzić się należy ze stroną Skarżącą, że faktury te muszą istnieć w dacie dokonywania rozliczenia podatkowego, albowiem w tym dniu, podatnik korzysta z przysługującego mu prawa - obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. Tym samym, obiektywna nieważność przedłożenia wszystkich faktur VAT za poszczególne okresy rozliczeniowe (...) sama przez się, nie może przesądzać o braku prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego wykazanych w deklaracjach VAT-7."

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W związku z powyższym, w opinii Spółki, dowody w postaci kserokopii przedmiotowych oryginałów faktur VAT zaliczkowych wraz z potwierdzeniem ich otrzymania (pieczątka Spółki potwierdzająca datę wpływu / otrzymania faktur pierwotnych) oraz potwierdzeniem dokonania zapłaty zaliczek, jak również posiadana przez Spółkę dokumentacja wykonania prac budowlanych, tj. Umowa z Kontrahentem, harmonogramy tych prac oraz protokoły ich odbioru, są wystarczające do wykazania powstania prawa do obniżenia VAT należnego po stronie Spółki.

Reasumując, w opinii Spółki, Spółka ma prawo dokonać korekty VAT naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT, za okres powstania prawa do odliczenia VAT naliczonego z przedmiotowych faktur zaliczkowych (tj. za miesiąc, w który nastąpiło łączne spełnienie warunków: otrzymania faktur oraz uregulowania zapłaty zaliczek), w przypadku, gdy Spółka jest w stanie wykazać pierwotne otrzymanie oryginałów faktur zaliczkowych na podstawie ich kserokopii zawierających datę wpływu do Spółki, jak również zapłatę kwot z faktur za pomocą potwierdzeń zapłaty.

Spółka podkreśliła, że w rozpatrywanym przypadku nie chodzi o uzasadnienie powstania po jej stronie prawa do obniżenia VAT należnego na podstawie otrzymanych kserokopii faktur, lecz o wykazanie, na podstawie owych kserokopii, iż Spółka pierwotnie otrzymała oryginały tych faktur, a zatem po stronie Spółki powstało prawo do obniżenia VAT należnego, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt Ustawy o VAT. W konsekwencji, Spółka może obecnie dokonać korekty VAT naliczonego za okres, w którym powstało to prawo (nastąpiło łączne spełnienie warunków otrzymania faktur i dokonania zapłaty zaliczki / powstał obowiązek podatkowy VAT z tego tytułu u Kontrahenta), na podstawie art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

Jak wynika z powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z art. 86 ust. 10 pkt 1 cyt. ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast art. 86 ust. 13 cyt. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W myśl art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zauważyć należy, iż, ustawodawca wyraźnie wskazał, na podstawie jakich dokumentów podatnicy mogą dokonać odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług. Stosownie do w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług odliczenie jest możliwe w sytuacjach, gdy wydatki są udokumentowane fakturami VAT. Należy zauważyć, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług - poza pewnymi wyjątkami wyraźnie w przepisach wskazanymi - nie przewidują innego niż faktura dokumentu, dającego nabywcy towarów i usług możliwość odliczenia podatku z tytułu ich nabycia.

Wymóg posiadania faktury VAT w celu skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jest zgodny z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1). Zgodnie z przepisem art. 178 lit. a) Dyrektywy w celu skorzystania z prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 168 lit. a), w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług, podatnik musi posiadać fakturę sporządzoną zgodnie z art. 220-206 i art. 238, 239 i 240. Tym samym wymóg posiadania faktury określony w przepisie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług stanowi prawidłową implementację przepisów Dyrektywy i zgodny jest z prawem wspólnotowym.

Zgodnie z zasadą neutralności podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT poniesionego na poprzednim etapie obrotu gospodarczego. Jednakże podstawowym dowodem poniesienia przez podatnika ciężaru podatku VAT jest właśnie faktura VAT wystawiona przez sprzedającego. Brak przedmiotowej faktury VAT jest równoznaczny z brakiem dowodu zapłacenia kwoty podatku VAT na poprzednim etapie obrotu gospodarczego. Zauważyć należy, iż ani ustawodawca unijny ani ustawodawca krajowy nie dopuszcza możliwości zastąpienia faktury VAT innymi dokumentami (np. umowami, dokumentami bankowym itp.).

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż Spółka w 2008 r. realizowała projekt inwestycji budowlanej w J., która została już oddana do używania.

W celu realizacji prac budowlanych przedmiotowej inwestycji, Spółka zawarła z innym podmiotem umowę o pełnienie funkcji inwestora zastępczego. W ramach Umowy, Kontrahent wykonywał na rzecz Spółki odpowiednie prace, których potwierdzeniem wykonania są harmonogramy tych prac oraz protokoły ich odbioru będące w dokumentacji Spółki. Spółka posiada również w swojej dokumentacji przedmiotową Umowę.

W związku z wykonaniem części prac budowlanych określonych w Umowie, Spółka otrzymała od Kontrahenta dwie faktury VAT zaliczkowe (dotyczące wykonania dwóch z szeregu pozycji prac wymienionych w harmonogramach, tj. relatywnie niewielkiej części prac budowlanych; kwota VAT ok. 100 tys. zł). Pierwotnie, przedmiotowe faktury nie zostały przez Spółkę zaakceptowane, w efekcie czego ich oryginały zostały odesłane z powrotem do Kontrahenta. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Spółka ostatecznie zaakceptowała przedmiotowe faktury oraz dokonała ich zapłaty w całości (Spółka posiada w swojej dokumentacji potwierdzenia zapłaty). Łączna wartość wszystkich otrzymanych od Kontrahenta faktur zaliczkowych stanowiła 100% ceny brutto usług, tj. Spółka nie otrzymała już od Kontrahenta dodatkowej faktury rozliczeniowej po wykonaniu całości przedmiotowych robót. Wartość netto przedmiotowych faktur zwiększyła wartość początkową realizowanej inwestycji.

W związku z ostatecznym zaakceptowaniem faktur, Spółka wielokrotnie występowała do Kontrahenta o ponowne przesłanie oryginałów przedmiotowych faktur bądź, w przypadku gdyby oryginały uległy zniszczeniu lub zaginięciu, wystawienie i przesłanie ich duplikatów, co jest udokumentowane posiadaną przez Spółkę korespondencją kierowaną do Kontrahenta. Do chwili obecnej Spółka nie otrzymała ani oryginałów faktur ani ich duplikatów.

W konsekwencji, w dokumentacji Spółki pozostały tylko skany / kserokopie pierwotnie otrzymanych faktur zaliczkowych wraz z potwierdzeniem otrzymania (pieczątka Spółki potwierdzająca datę wpływu / otrzymania oryginałów faktur). W związku ze staraniami mającymi na celu odzyskanie oryginałów faktur / uzyskanie ich duplikatów od Kontrahenta Spółka jak dotąd nie dokonała obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur. Natomiast, obecnie, Spółka zamierza dokonać odpowiedniej korekty deklaracji VAT na podstawie z art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż Stronie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem od Kontrahenta usługi polegającej na wykonaniu prac budowlanych, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie posiada faktur VAT dokumentujących zakup przedmiotowych usług.

Inne dokumenty, np. umowa, harmonogramy wykonanych prac oraz protokoły ich odbioru czy też potwierdzenie zapłaty nie stanowią dokumentów wymienionych w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, dających podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego. Dokumentem takim nie jest również będący w posiadaniu Spółki skan / kserokopia faktur wystawionych przez Kontrahenta. Tut. Organ nie neguje, iż Strona otrzymała od Kontrahenta faktury zaliczkowe dokumentujące wykonanie przez niego na rzecz Spółki określonych usług. Skoro jednak Wnioskodawca otrzymanych od Kontrahenta faktur nie zaakceptował i odesłał je wystawcy, to przedmiotowe faktury nie zostały wprowadzone do obiegu prawnego. W związku z tym nie mogą być one traktowane jak faktury, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dające prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie można twierdzić, iż Wnioskodawca prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach nabył w momencie otrzymania tych faktur, gdyż jak wskazał w opisie stanu faktycznego: nie zaakceptował tych faktur odsyłając je Kontrahentowi. Wnioskodawca nie posiada więc ani oryginałów faktur VAT ani ich duplikatów mogących świadczyć o tym, iż Kontrahent zapłacił podatek należny w związku z wykonaniem na rzecz Spółki prac budowlanych. Brak faktury VAT jest równoznaczny z brakiem dowodu zapłacenia kwoty podatku VAT na poprzednim etapie obrotu gospodarczego.

Reasumując, mając na względzie przepisy art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że w związku z brakiem faktury VAT dokumentującej zakup usług od Kontarhenta, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie pytania Nr 2 wskazanego we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r., dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.