IPPP2/443-328/12-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2012 r. (data wpływu 29 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2012 r. do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi od lipca 2010 r. jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług montażu materiałów filmowych PKWIU 59.12.11.0. Od początku działalności była czynnym podatnikiem VAT. Wartość sprzedaży opodatkowanej obejmującej sprzedaż w 2011 r. bez podatku VAT nie przekroczyła kwoty określonej w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT to jest kwoty 150.000 zł. Podatnik nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, dnia 13 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni złożyła we właściwym dla siebie Urzędzie Skarbowym formularz VAT-R, w którym zadeklarowała, że w 2012 r. będzie korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W grudniu 2011 r. Wnioskodawczyni wykonała usługę montażu (PKWiU 59.12.11.0), która została zakończona 30 grudnia 2011 r. Usługa ta została w całości wykonana w 2011 r. Dział Realizacji i Rozliczenia Produkcji podmiotu, na rzecz którego Wnioskodawczyni wykonała usługę nie przyjmuje faktur przed dokonaniem własnego rozliczenia miesięcznego. Efektem tych rozliczeń jest wydanie Wnioskodawczyni wydruku z systemu finansowego, zawierającego wszystkie pozycje składające się na sumę rozliczenia za wykonaną usługę. Na podstawie tych rozliczeń Wnioskodawczyni wystawia fakturę za swoje usługi. Zatem nie ma możliwości skutecznego wystawienia faktury, przed dokonaniem zamknięcia okresu rozliczeniowego przez wymieniony dział.

Procedury odbiorcy usług Wnioskodawczyni nie dopuszczają wystawiania faktur w innych, niż miesięczne, okresach rozliczeniowych. Faktury cząstkowe, których kwoty nie odpowiadają miesięcznym rozrachunkom, nie są przez kontrahenta przyjmowane, a umowa zawiera zastrzeżenie, że zapłata faktury następuje w terminie 30 dni od daty dostarczenia prawidłowo wystawionej faktury.

Zgodnie z powyższym Wnioskodawczyni otrzymała rozliczenie w styczniu 2012 r. i wystawiła fakturę dnia 3 stycznia 2012 r. Faktura dokumentowała sprzedaż grudniową. Wystawiając fakturę Wnioskodawczyni pomyliła się i wpisała, że okresem sprzedaży jest 3 styczeń 2012 (data wystawienia faktury została przeniesiona przez system, którego podatnik używa do wystawienia faktury). Wnioskodawczyni wystawiła zatem 4 stycznia 2012 r. fakturę korygującą z datą sprzedaży grudzień 2011 r. zgodnie ze stanem faktycznym.

Artykuł 19 ust. 4 ustawy o VAT stanowi: "Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi".

W związku z powyższym Wnioskodawczyni złożyła we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym deklarację VAT-7 za miesiąc styczeń 2012 r., w której wykazała kwotę podatku z faktury sprzedaży wystawionej dnia 3 stycznia 2012 r. i wykazała kwotę podatku należnego za usługę wykonaną w całości w grudniu i dotyczącą jedynie grudnia potwierdzoną fakturą wystawioną 3 stycznia 2012 r.

Od stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni podpisała aneks do umowy z kontrahentem, w którym zapisano, iż począwszy od stycznia usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą opodatkowywane podatkiem VAT a Wnioskodawczyni będzie wystawiać rachunek. Wykonana usługa w styczniu została potwierdzona rachunkiem wystawionym w lutym 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni ma prawo powrócić do zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 od 1 stycznia 2012 r. na podstawie art. 113 ust. 11.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT od 1 stycznia 2012 r., ponieważ spełnia następujące warunki:

* od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia upłynął rok,

* podatnik w poprzednim roku nie przekroczył wartości sprzedaży (łącznie ze sprzedażą grudniową potwierdzoną faktura z dnia 3 stycznia 2012 r.) definiowanej art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

* podatnik nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Treść art. 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 113 ust. 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W świetle art. 113 ust. 2 cyt. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na mocy art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Ponadto zgodnie z treścią art. 113 ust. 13 ww. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi od lipca 2010 r. jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług montażu materiałów filmowych PKWIU 59.12.11.0. Od początku działalności była czynnym podatnikiem VAT. Wartość sprzedaży opodatkowanej obejmującej sprzedaż w 2011 r. bez podatku VAT nie przekroczyła kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług tj. kwoty 150.000 zł. Ponadto Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. W związku z powyższym, dnia 13 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni złożyła we właściwym dla siebie Urzędzie Skarbowym formularz VAT-R, w którym zadeklarowała, że w 2012 r. będzie korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Jednakże w grudniu 2011 r. Wnioskodawczyni wykonała usługę montażu, która została zakończona 30 grudnia 2011 r. Na podstawie rozliczeń otrzymanych od kontrahenta w styczniu 2012 r. Wnioskodawczyni wystawiła fakturę za swoje usługi dnia 3 stycznia 2012 r. Faktura dokumentowała sprzedaż grudniową. W związku z powyższym Wnioskodawczyni złożyła we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym deklarację VAT-7 za miesiąc styczeń 2012 r., w której wykazała kwotę podatku z faktury sprzedaży wystawionej dnia 3 stycznia 2012 r. i wykazała kwotę podatku należnego za usługę wykonaną w grudniu, potwierdzoną fakturą wystawioną w styczniu 2012 r.

Od stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni podpisała aneks do umowy z kontrahentem, w którym zapisano, iż począwszy od stycznia usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą opodatkowywane podatkiem VAT a Wnioskodawczyni będzie wystawiać rachunek. Wykonana usługa w styczniu została potwierdzona rachunkiem wystawionym w lutym 2012 r.

Z przywołanych regulacji wynika, iż co do zasady podmiot, który jest podatnikiem VAT czynnym (zarejestrowanym i rozliczającym podatek) ma prawo ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego. Musi jednak spełnić określone ustawą warunki (art. 113 ust. 1 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług):

Prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przysługuje podatnikowi nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił to zwolnienie, pod warunkiem, że wartość sprzedaży opodatkowanej (bez podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty określonej ww. limitem. Powrót do zwolnienia z podatku VAT jest możliwy wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Przepis art. 96 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Artykuł 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.

Z uwagi na powyższe podatnik ma prawo do podmiotowego zwolnienia z VAT od 1 stycznia, pomimo iż zgłosił ten fakt po 7-dniowym terminie dotyczącym zmiany danych w zgłoszeniu rejestracyjnym. Przewidziany termin w przepisie art. 96 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy jedynie poinformowania właściwego organu podatkowego i jego uchybienie nie świadczy o zakazie skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni dnia 3 stycznia 2012 r. wystawiła fakturę za usługę wykonaną w grudniu. Obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, na mocy którego jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni złożyła we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym deklarację VAT-7 za miesiąc styczeń 2012 r., w której wykazała kwotę podatku z faktury sprzedaży wystawionej dnia 3 stycznia 2012 r. i wykazała kwotę podatku.

Zauważyć należy, iż składając w styczniu formularz VAT-R Wnioskodawczyni zadeklarowała, że w 2012 r. będzie korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Na podstawie tego druku Wnioskodawczyni zawiadomiła właściwy Urząd Skarbowy o zaprzestaniu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zawiadomienie to jednak nie powoduje zamknięcia obowiązku podatkowego. Zatem Wnioskodawczyni zobowiązana była wykonaną usługę udokumentować fakturą VAT, gdyż usługa ta dotyczyła okresu, w którym prowadziła działalność jako podatnik VAT czynny oraz uwzględnić ją w deklaracji.

Mając na uwadze powyższe oraz treść przywołanych uregulowań prawnych stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 od 1 stycznia 2012 r. na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni spełnia warunki określone w art. 113 ust. 1 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.