IPPP2/443-325/14-2/BH

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-325/14-2/BH

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy-przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2014 r. (data wpływu 7 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wraz z mężem posiada w majątku wspólnym ustawowym działkę gruntu 1472 m2. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła działkę drogą kupna do majątku wspólnego w 2000 r. bez konkretnego zamiaru jej wykorzystania. Grunt ten może być wykorzystany pod zabudowę w świetle obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, brak jest decyzji o warunkach zabudowy.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nie przeprowadziła na niej żadnych działań aby zwiększyć jej wartość bądź przygotować ją do sprzedaży. Działka nie była w żaden sposób wykorzystywana w całym okresie jej posiadania, nie była udostępniana osobom trzecim.

Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

Mąż prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność jego nie wiąże się w żaden sposób z obrotem nieruchomościami.

Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza zbyć powyższą działkę gruntu celem zakupu domu, czyli pieniądze ze sprzedaży chce przeznaczyć na własne osobiste cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od wymienionej działki gruntu będzie konieczne odprowadzenie podatku od towarów i usług VAT po jej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Zdaniem Wnioskodawczyni zbycie powyższej działki gruntu nie będzie wymagało zapłacenia podatku od towaru i usług, gdyż jej zbycie nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Ma charakter jednorazowy i nie ma charakteru zarobkowego ani częstotliwego.

Będzie to pierwsza sprzedaż nieruchomości dokonana przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni nie dokonała jej uzbrojenia ani podziału, brak jest decyzji o warunkach zabudowy.

Jako działania marketingowe zmierzające w kierunku znalezienia kupującego Wnioskodawczyni zamierza wystawić ogłoszenie o sprzedaży na popularnych serwisach internetowych. Pieniądze uzyskane ze zbycia przeznaczy, wraz z mężem, na zakup domu na własne osobiste cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszlego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy, stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Dla stwierdzenia, że osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest ustalenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dokonuje sprzedaży gruntu w sposób ciągły dla celów zarobkowych a nie w ramach wykonywania czynności z zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Powyższy przepis oznacza, że dostawa nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku Nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Podkreślić także należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Należy także zauważyć, że Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W opisanym zdarzeniu Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2000 r. nabyli w drodze umowy sprzedaży działkę gruntu bez konkretnego zamiaru jej wykorzystania. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego grunt ten może być wykorzystany pod zabudowę. Po zakupie działka nie była w żaden sposób wykorzystywana w całym okresie jej posiadania, nie była także udostępniana osobom trzecim. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać wraz z mężem zakupioną działkę gruntu a uzyskane w ten sposób środki przeznaczyć na zakupu domu, który będzie wykorzystany na własne osobiste cele mieszkaniowe. Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nie prowadzi działalność gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT. Sprzedaż działki ma charakter jednorazowy i nie ma charakteru zarobkowego ani częstotliwego. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie przeprowadzali na działce żadnych działań aby zwiększyć jej wartość bądź przygotować ją do sprzedaży.

Okoliczności sprawy wskazują, że w stosunku do sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem wniosku, brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawczyni po zakupieniu gruntu nie wykazywała aktywności w kierunku zwiększenia atrakcyjności przedmiotu sprzedaży poprzez np. podział gruntu na mniejsze działki oraz ich uzbrojenie. Nic nie wskazuje na zaangażowanie środków ze strony Wnioskodawczyni, które mogłyby kwalifikować Jej działania jako zbliżone do podejmowanych przez podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami. Ponadto z wniosku wynika, że zakup działki miał charakter jednorazowy, a środki otrzymane ze sprzedaży gruntu Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe.

A zatem sprzedaż działki gruntu, w okolicznościach opisanych we wniosku, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl