IPPP2-443-322/10-2/IZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2-443-322/10-2/IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktur i odprowadzaniu podatku należnego w sytuacji zajęcia komorniczego należności z tytułu usługi najmu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktur i odprowadzaniu podatku należnego w sytuacji zajęcia komorniczego należności z tytułu usługi najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest małoletnim, któremu przyznano numer NIP, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jak również podatku VAT (kopia decyzji o nadaniu NIP w załączeniu). Nabył spadek po swoim zmarłym ojcu (zmarł 2005 r.). Reprezentowany jest przez matkę - opiekuna prawnego.

W skład spadku wchodzi między innymi nieruchomość w P. Wnioskodawca jest właścicielem tej nieruchomości i wynajmuje ją na podstawie umowy najmu spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z przedmiotową umową najmu, Podatnik otrzymuje należności czynszowe. Wynikają one z faktur VAT wystawionych przez wynajmującego. Należności te stanowią źródło przychodów określone w artykule 10 ustęp 1 punkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody te są rozliczane przez Podatnika według obowiązującej skali podatkowej, wpłacane są miesięczne zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z artykułem 14 ustawy o PIT. Składane są również deklaracje VAT 7 i odprowadzany jest podatek VAT.

W ostatnim czasie Wnioskodawca otrzymał zawiadomienie - na podstawie artykułu 89 ustęp 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - o zajęciu przez organ egzekucyjny - Naczelnika Urzędu Skarbowego prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną. Chodzi o należności przypadające Wnioskodawcy jako wynajmującemu ze strony najemcy.

Stosowne zawiadomienie otrzymał również kontrahent - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która w opisanym powyżej stosunku najmu występuje jako najemca nieruchomości.

Zawiadomienie zobowiązuje spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością do tego aby nie dokonywała wpłat z tytułu umowy najmu na rzecz Wnioskodawcy, lecz aby zamiast tego przekazywała niniejsze należności organowi egzekucyjnemu. W efekcie należności brutto wynikające z umowy najmu nieruchomości, której właścicielem jest Wnioskodawca, a które uiszczane są przez najemcę, nie są otrzymywane przez Wnioskodawcę ze względu na to, że podlegają zajęciu przez organ egzekucyjny.

W konsekwencji, Podatnik odprowadza podatek od przychodów, których nie otrzymuje, a z uwagi na to, że nie posiada On innego źródła przychodów, czyni to de facto matka Wnioskodawcy, jako przedstawiciel ustawowy małoletniego.

Jak wynika z zawiadomienia o zajęciu wystawionego w dniu 18 września 2009 r., zajęcie nastąpiło na pokrycie należności objętych tytułem wystawionym przez Urząd Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w sytuacji, gdy organ egzekucyjny dokonał zajęcia opisanego powyżej, Wnioskodawca jest nadal zobowiązany do wystawiania faktur VAT, skoro już nie otrzymuje wynagrodzenia z tytułu najmu.

2.

Czy Wnioskodawca powinien odprowadzić należny podatek VAT z tytułu przychodów uzyskanych z najmu nieruchomości w przypadku zajęcia wierzytelności w sposób opisany powyżej.

W ocenie Strony, w związku z faktem, iż poprzez zajęcie egzekucyjne małoletni syn nie otrzymuje należności czynszowych "nie ma obowiązku wystawiania faktur VAT i odprowadzania należnego podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy z tytułu świadczeń na terytorium Polski usług najmu, dzierżawy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze (art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT). Ustawodawca uzależnił tym samym obowiązek rozliczania podatku należnego z tytułu świadczenia usługi najmu od momentu otrzymania zapłaty za wykonaną usługę. W ocenie Strony więc, w sytuacji nieotrzymania zapłaty za wykonaną usługę, małoletni syn nie ma obowiązku odprowadzania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca (małoletni, reprezentowany przez opiekuna ustawowego) jest właścicielem nieruchomości, którą wynajmuje spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, za co otrzymuje należności czynszowe. W ostatnim czasie Podatnik otrzymał zawiadomienie o zajęciu przez organ egzekucyjny prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną - należności przysługujące Podatnikowi jako wynajmującemu ze strony najemcy. Najemca otrzymał również stosowne zawiadomienie, które zobowiązuje spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością do tego aby nie dokonywała wpłat z tytułu umowy najmu na rzecz Wnioskodawcy, lecz aby zamiast tego przekazywała niniejsze należności organowi egzekucyjnemu.

Z tak przedstawionego stanu faktycznego wynika zatem, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wynajmującym własną nieruchomość, czyli podmiotem świadczącym usługę najmu. Usługa ta jest usługą odpłatną, gdyż Wnioskodawca wskazał, iż z tytułu zawartej umowy otrzymuje należności czynszowe, które są zatem wynagrodzeniem za świadczoną usługę najmu nieruchomości. Fakt, iż Podatnik, z uwagi na zajęcie egzekucyjne, faktycznie nie otrzymuje należności od wynajmującego za świadczoną usługę najmu nie zmienia charakteru tej usługi. Usługa ta ma nadal charakter usługi odpłatnej, gdyż odpłatność za wykonaną usługę strony ustaliły w zawartej umowie cywilnoprawnej.

Dokonując analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, iż Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług winien dokumentować świadczoną przez siebie odpłatną usługę najmu fakturą VAT, zgodnie z wyżej powołanym art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż nie ciąży na nim obowiązek dokumentowania fakturą VAT świadczonej usługi najmu.

Co do zasady, zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - ust. 4 art. 19 ustawy.

Dla niektórych czynności podejmowanych przez podatników ustawodawca przewidział szczególne momenty powstania obowiązku podatkowego.

I tak w myśl art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

W ocenie Strony, z uwagi na to, iż wynajmujący uiszcza należności za usługę najmu na konto organu egzekucyjnego, a nie na rzecz Podatnika, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu usługi najmu.

Organ podatkowy nie podziela w tym względzie stanowiska Wnioskodawcy.

W wyżej powołanym przepisie art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawodawca uzależnił bowiem moment powstania obowiązku podatkowego nie tylko od faktu otrzymania całości bądź części należności za świadczoną usługę najmu. Wskazał bowiem również, iż obowiązek ten powstajecie nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Z przepisu tego wynika zatem, iż nawet w przypadku nieotrzymania przez podatnika świadczącego usługę najmu należności z tego tytułu, obowiązek ten powstaje z upływem terminu płatności za usługę, którą strony ustaliły w zawartej umowie lub fakturze.

Uwzględniając zatem treść złożonego wniosku oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku nieotrzymania przez Podatnika, z uwagi na zajęcie egzekucyjne, należności z tytułu usługi najmu, obowiązek podatkowy od tej usługi powstaje nie później niż z upływem terminu płatności określonym w umowie lub fakturze.

W myśl art. 103 ust. 1 ustawy podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Obowiązek podatkowy z tytułu usługi najmu ciążący na Wnioskodawcy powoduje konieczność obliczenia i wpłacenia podatku od tej czynności, zgodnie z wyżej powołanym przepisem.

Reasumując; stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur VAT i odprowadzania podatku należnego, w przypadku gdy należności za usługę najmu zostały zajęte przez organ egzekucyjny, uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl