IPPP2/443-318/11/12-7/S/KG - VAT w zakresie uznania zbywanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z zapisami Prawa Upadłościowego i Naprawczego zaspokojenie Wierzycieli upadłego następuje z majątku masy upadłości, która w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą składa się z całego (w tym prywatnego niezwiązanego z działalnością gospodarczą) majątku. W przypadku Upadłego, syndyk objął do masy składniki majątkowe znajdujące się w wielu, rozsianych na terenie powiatu x lokalizacjach, stanowiących zdywersyfikowane i odrębne pod względem funkcjonalnym składniki całego przedsiębiorstwa upadłego.

W trakcie spisu i opisu majątku masy upadłości, w oparciu o zapisy księgowe Syndyk wydzielił w przedsiębiorstwie następujące, odrębnie pod względem operacyjnym funkcjonujące: w pełni wyposażone czyli zachowujące zdolności do przypisanej im funkcjonalnie działalności składniki majątkowe w postaci:

* Zakładu Masarsko -Wędliniarski,

* Kompleksu Hotelowo - Handlowego,

* Kompleksu stawów rybnych,

* Kompleksu nieruchomości zabudowanych budynkami magazynowymi tzw. Ranczo,

* Budynku Handlowo - Usługowego w budowie,

* Pawilonu Handlowo - Usługowego,

* Starego Zakładu Mięsnego wraz z budynkiem mieszkalnym,

* Kompleksu Hotelowo - Handlowego,

* Naniesienia na obcą nieruchomość w postaci Pawilonu Handlowego.

Jak ujawniły zapisy dokumentacji księgowej (Upadły prowadził pełną księgowość w myśl ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.). Ponadto ustalono, iż prowadzono jedną wspólną dla wszystkich dokumentację sprawozdawczo podatkową, jednakże z wydzielonymi na osobnych kontach zapisami dotyczącymi poszczególnych wskazanych powyżej lokalizacji. Dotyczyło to zarówno zapisów przychodów, jak i rozliczania kosztów działalności, w tym amortyzacji, pracowników oraz pozostałej struktury kosztów. Możliwym zatem było prowadzenie: analiz rentowności dla poszczególnych jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa. Na podstawie zdobytej w trakcie postępowania upadłościowego wiedzy, Syndyk może zatem twierdzić, że całe przedsiębiorstwo było sumą zorganizowanych, wydzielonych funkcjonalnie części przedsiębiorstwa.

Obecnie w Zakładzie Masarskim prowadzona jest działalność produkcyjna przez spółkę pod firmą F. Sp. z o.o. z siedzibą w R., która aktem notarialnym umowy dzierżawy z dnia z dnia 11 grudnia 2008 r., wydzierżawia i czerpie pożytki z produkcji, korzystając ze środków trwałych i wyposażenia znajdujących się w opisywanym zakładzie.

Syndyk na mocy postanowienia sędziego komisarza zezwalającego na sprzedaż zorganizowanej (pod względem funkcjonalnym i operacyjnym zgodnie z opisem biegłego rzeczoznawcy majątkowego) części przedsiębiorstwa, w związku z otrzymaną ofertą na zakup przygotowuje się do przeniesienia aktem notarialnym prawa własności do części przedsiębiorstwa Upadłego, opisanej jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa pod nazwą Z. w K.

Przedmiotem sprzedaży w rozumieniu art. 55¹ k.c. będą więc:

* grunty działki Nr 199/1, 196/1, 200/9 o łącznej pow. 5,9896 ha opisane w KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy,

* budynki i budowle Z. w postaci kompleksu zakładu przetwórstwa mięsnego - zakład mięsny, oczyszczalnia ścieków, budynki techniczne i pomocnicze (wraz z instalacjami stanowiącymi nakłady w budynki), wygrodzenie terenu po obrysie działek gruntu, własny transformator, własne ujęcie wody, infrastruktura oświetleniowa kanalizacji deszczowej etc.:

* ruchomości - składniki majątku znajdujące się na nieruchomości Z., służące do przetwórstwa mięsnego oraz produkcji wyrobów gotowych,

* dokumentacja księgowa dotycząca Zakładu wraz ze stosownym oprogramowaniem,

* dokumentację techniczno - ruchową Zakładu mięsnego,

* decyzje administracyjne dopuszczające zakład (w tym oczyszczalnię ścieków) do użytkowania,

* opisy technologiczne oraz posiadane receptury związane z prowadzoną w Zakładzie działalnością operacyjną,

* zgody i dopuszczenia do wprowadzania produktów na obszary dawnych republik radzieckich.

Ze sprzedaży, w związku z zapisami ustawy wyższego rzędu jaką jest Prawo Upadłościowe i Naprawcze wyłączone zostają:

* środki pieniężne zgromadzone w kasie i na rachunkach Upadłego,

* zobowiązania Upadłego, które zaspokajane będą w trybie postępowania upadłościowego (podstawowy cel prowadzonego postępowania upadłościowego),

* pracownicy Upadłego (w związku z Postanowieniem o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku, Syndyk wypowiedział wszystkim pracownikom umowy o pracę w 2008 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, sprzedaż opisanego wcześniej Zakładu należy uznać za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem na podstawie art. 6 ustawy czy będzie to czynność podlegająca wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zakład, który Syndyk zamierza sprzedać, można uznać za zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, jest organizacyjnie wydzielonym zespołem składników majątkowych, będzie mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w pkt 1, wyłącza stosowanie przepisów tej ustawy do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nabywca będzie zobowiązany dokonać korekt określonych w ust. 1-8 tego artykułu. Syndyk informuje dodatkowo, że przedmiotem transakcji będą również składniki majątkowe przynależne funkcjonalnie do zakładu produkcyjnego ale jako będące przedmiotem przewłaszczenia, zgodnie z postanowieniem Sądu (na wniosek wierzyciela - Banku) zostały wyłączone z masy upadłości. Te składniki majątku zostały wycenione odrębnie na odrębnych arkuszach uwidocznione w oddzielnych załącznikach do wyceny majątku masy upadłości. W celu wspólnej sprzedaży, Syndyk zawarł z Bankiem stosowną umowę, na mocy której właściciel czyli Bank zezwolił na zbycie tej części majątku we wspólnej transakcji, jednakże zbycie tych składników majątkowych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

W dniu 10 czerwca 2011 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP2/443-318/11-4/KG, w której stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku uznane zostało za nieprawidłowe. W uzasadnieniu stwierdzono, że przedstawiony zakres masy majątkowej która ma być przedmiotem zbycia nie wskazuje na umożliwienie nabywcy podjęcia działalności gospodarczej tylko w oparciu o nabyte składniki. Zbywana masa majątkowa nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Organu podatkowego opisana transakcja stanowić będzie dostawę poszczególnych składników majątku, podlegających opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla dostawy tych składników.

Pismem z dnia 27 czerwca 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w piśmie znak IPPP2/443-318/11-6/KG z dnia 4 sierpnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 7 września 2011 r. (data wpływu 12 września 2011 r.) Spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, skargę na interpretację indywidualną z dnia 10 czerwca 2011 r. znak IPPP2/443-318/11-4/KG.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2836/11 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W ocenie Sądu, rozstrzygnięcie sprawy sprowadza się do oceny, czy przedstawiony we wniosku stan przyszły pozwala na przyjęcie, że przedmiotem sprzedaży jest zorganizowana część przedsiębiorstwa. Pojęcie "zorganizowanej części przedsiębiorstwa" obejmuje składniki materialne i niematerialne, które połączone funkcjonalnie mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze. Warunek wyłączenia z art. 6 pkt 1 u.p.t.u. będzie zatem spełniony wtedy, gdy przedmiotem transakcji będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa mogąca samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. WSA w przedmiotowym orzeczeniu poparł stanowisko Syndyka przedstawione w przedmiotowym wniosku i stwierdził, iż wyłączenie z transakcji zobowiązań, środków finansowych oraz pracowników jest niewystarczające dla uznania, iż zespół składników majątkowych składających się na Zakład Masarsko - Wędliniarski nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2836/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie uznania zbywanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie własności w formie aportu) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ww. ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne i niematerialne w tym zobowiązania odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnych charakterze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. A zatem o zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić tylko wówczas, gdy określona w ten sposób część przedsiębiorstwa może w całości stanowić przedmiot zbycia (przekazania).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Syndyk w ramach postępowania upadłościowego zamierza zbyć Zakład. Przedmiotem sprzedaży będą:

* grunty działki Nr 199/1, 196/1, 200/9 o łącznej pow. 5,9896 ha,

* budynki i budowle Zakładu Masarsko - Wędliniarskiego w postaci kompleksu zakładu przetwórstwa mięsnego - zakład mięsny, oczyszczalnia ścieków, budynki techniczne i pomocnicze (wraz z instalacjami stanowiącymi nakłady w budynki), wygrodzenie terenu po obrysie działek gruntu, własny transformator, własne ujęcie wody, infrastruktura oświetleniowa kanalizacji deszczowej etc.:

* ruchomości - składniki majątku znajdujące się na nieruchomości Zakład, służące do przetwórstwa mięsnego oraz produkcji wyrobów gotowych,

* dokumentacja księgowa dotycząca zakładu wraz ze stosownym oprogramowaniem,

* dokumentację techniczno - ruchową zakładu mięsnego,

* decyzje administracyjne dopuszczające zakład (w tym oczyszczalnię ścieków) do użytkowania,

* opisy technologiczne oraz posiadane receptury związane z prowadzoną w zakładzie działalnością operacyjną,

* zgody i dopuszczenia do wprowadzania produktów na obszary dawnych republik radzieckich.

Ze sprzedaży, w związku z zapisami ustawy wyższego rzędu jaką jest Prawo Upadłościowe i Naprawcze wyłączone zostają:

* środki pieniężne zgromadzone w kasie i na rachunkach Upadłego,

* zobowiązania Upadłego, które zaspokajane będą w trybie postępowania upadłościowego (podstawowy cel prowadzonego postępowania upadłościowego),

* pracownicy Upadłego (w związku z Postanowieniem o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku, Syndyk wypowiedział wszystkim pracownikom umowy o pracę w 2008 r.).

Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z przedsiębiorstwem będącym w upadłości, zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 z późn. zm.).

Z treści art. 306 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze wynika, iż po ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego, syndyk niezwłocznie przystępuje do spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego. Syndyk składa sędziemu-komisarzowi spis inwentarza wraz z planem likwidacyjnym w terminie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia upadłości. Plan likwidacyjny powinien określać proponowane sposoby sprzedaży składników majątku upadłego, w szczególności sprzedaży przedsiębiorstwa, termin sprzedaży, preliminarz wydatków oraz ekonomiczne uzasadnienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie zaś z art. 308 i art. 311 ust. 1 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze po sporządzeniu spisu inwentarza i sprawozdania finansowego albo po złożeniu pisemnego sprawozdania ogólnego syndyk przeprowadza likwidację masy upadłości przez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości i ruchomości, przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo ich zbycie.

Należy również wskazać, że zgodnie z regulacjami art. 317 ust. 2 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. Wszelkie obciążenia na składnikach przedsiębiorstwa wygasają, z wyjątkiem obciążeń wymienionych w art. 313 ust. 3 i 4.

Jednocześnie stosownie do art. 335 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze fundusze masy upadłości obejmują sumy uzyskane z likwidacji masy upadłości oraz dochód uzyskany z prowadzenia lub wydzierżawienia przedsiębiorstwa upadłego, a także odsetki od tych sum zdeponowanych w banku, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Z kolei w myśl art. 337 cyt. ustawy podziału funduszów dokonuje się jednorazowo albo kilkakrotnie w miarę likwidacji masy upadłości po zatwierdzeniu przez sędziego-komisarza listy wierzytelności. W razie kilkakrotnego podziału funduszów masy upadłości, dokonuje się podziału ostatecznego po całkowitym zlikwidowaniu masy upadłości.

W związku z powyższym środki pieniężne stanowią fundusze masy upadłości, które powinny być wydatkowane na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego lub realizację planu podziału.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym majątku zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której z czynności zbycia wyłączone zostaną zobowiązania, środki pieniężne a także pracownicy. Wyłączenie ww. elementów spośród zespołu składników majątku Upadłego mających być przedmiotem zbycia spowodowane jest specyfiką sytuacji, w jakiej znajduje się przedsiębiorstwo po ogłoszeniu upadłości, a także nie ma żadnego negatywnego wpływu na potencjalną zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę w zakresie w jakim prowadził ją upadły. Przeniesienie bowiem zobowiązań (długów, wierzytelności) nie decyduje o możliwości bądź jego braku opodatkowania podatkiem VAT przedmiotowej transakcji. Także uzależnienie uznania przedmiotu transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa od wyłączenia zbycia środków finansowych w okolicznościach przedstawionych w złożonym wniosku nie znajduje uzasadnienia.

Jak wskazał Wnioskodawca, Zakład mający być przedmiotem zbycia był dzierżawiony i prowadzona jest na nim działalność produkcyjna, co wskazuje na wypełnienie podstawowego kryterium decydującym o uznaniu zbywanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż nabywca przy wykorzystaniu nabytych składników może prowadzić taką samą działalność i w takim samym zakresie jak upadły, nawet jeżeli nie przejmie pracowników i będzie musiał zapewnić środki finansowe niezbędne dla funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Reasumując stwierdzić należy, iż wymienione we wniosku zbywane składniki mieszczą się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, planowana transakcja zbycia nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.