IPPP2/443-311/13-2/AO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-311/13-2/AO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w W. działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu 9 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wykonywanych zadań - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wykonywanych zadań.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Instytut (INSTYTUT) jest instytutem badawczym działającym na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618). Organem nadzorującym jest minister ds. zdrowia.

INSTYTUT uczestniczy w systemie ochrony zdrowia, do podstawowych zadań, zgodnie ze statutem, należy m.in. prowadzenie badań i działalności opiniodawczej w zakresie bezpieczeństwa żywności.

W związku z tym, że w INSTYTUT działa Laboratorium, Główny Inspektor Sanitarny zamierza w 2013 r. zawrzeć z Instytutem umowę na wykonanie zadań polegających na:

1.

współpracy z Laboratoriami

2.

koordynacji działania laboratoriów urzędowych

3.

organizacji badań porównawczych pomiędzy laboratoriami urzędowymi

4.

rozpowszechnianiu informacji przekazanych przez wspólnotowe laboratorium

5.

zapewnieniu wsparcia naukowego i technicznego w zakresie skoordynowanych planów kontroli.

Za wykonanie ww. zadań INSTYTUT otrzyma wynagrodzenie. Podstawą wypłaty wynagrodzenia ma być sprawozdanie z wykonania z przedmiotu umowy, protokół zdawczo-odbiorczy oraz wystawiona przez INSTYTUT faktura.

Laboratorium ds. azotanów, pierwiastków szkodliwych dla zdrowia, mikotoksyn, barwników niedozwolonych do stosowania w żywności wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, 3-MCPD, mikrobiologii żywności oraz badania migracji z materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością działające w Instytut w W. zostało powołane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 czerwca 2012 r. w sprawie wykazu laboratoriów referencyjnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 728).

Obowiązek powołania Laboratoriów przez Państwa Członkowskie UE wynika z art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.4.2004, str. 1-141, z późn. zm.), który określa wybór laboratorium w drodze wyznaczenia. Obowiązek ten jest również określony w art. 78 ust. 4 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914 z późn. zm.).

W zakresie kompetencji Ministra Zdrowia leży powołanie laboratoriów referencyjnych współpracujących z Inspekcją

Zakres działalności Laboratorium K. (LABORATORIUM K..) wynika z rozporządzenia (WE) nr oraz ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia i obejmuje on współpracę z odpowiednimi i Laboratoriami E. (LABORATORIUM E.), koordynację działań laboratoriów urzędowej kontroli żywności, organizację badań porównawczych, upowszechnianie wiedzy oraz informacji przekazywanych przez laboratoria wspólnotowe, a także zapewnienia wsparcia naukowo-technicznego w zakresie wykonania urzędowych planów kontroli.

Działalność ta nie ma charakteru działalności gospodarczej, jej głównym celem jest zapewnienie wsparcia merytorycznego dla laboratoriów urzędowej kontroli żywności w wykonaniu ich obowiązków nałożonych przez Rzeczpospolitą Polską w zakresie zgodnym z ustawą.

Wnioskodawca podkreśla, że realizacja zadań Laboratorium K.odbywa się na podstawie przydzielenia kompetencji w tym zakresie przez Ministra Zdrowia i służy wypełnieniu obowiązków Państwa wynikających z ww. przepisów. Działanie to wymaga zapewnienia ciągłości współpracy pomiędzy Instytutem (LABORATORIUM K..), LABORATORIUM E. a laboratoriami Inspekcji j, w szczególności w zakresie gromadzenia doświadczeń i udostępniania wsparcia naukowo - technicznego oraz oceny kompetencji.

Istotnym elementem działań są szkolenia oraz badania porównawcze pozwalające na ocenę laboratoriów w zakresie urzędowej kontroli żywności. Nadzór merytoryczny nad działaniami laboratoriów urzędowej kontroli żywności ma podstawowe znaczenie w strategii bezpieczeństwa żywności realizowanej w kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opisane wyżej zadania wykonywane przez INSTYTUT w ramach umowy z Inspektorem podlegają ustawie i opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Artykuł 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, a art. 8 ust. 1 stanowi, że jest to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej.

Jednak zdaniem Wnioskodawcy, opisane zadania nie kwalifikują się jako świadczenie usług i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ zadania te nie mają charakteru działalności gospodarczej, ich głównym celem jest zapewnienie wsparcia merytorycznego dla laboratoriów urzędowej kontroli żywności w wykonaniu ich obowiązków nałożonych przez Rzeczpospolitą Polską w zakresie zgodnym z ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Powyższe wskazuje, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Zatem usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument (beneficjent), odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Aby uznać więc dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 powołanego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Powyższe unormowanie pozostaje w zgodzie z art. 13 ust. Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347, s.1), który stwierdza, iż krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Wyłączona z opodatkowania będzie zatem ta działalność organu podlegająca prawu publicznemu, w odniesieniu do której organ ten występuje w charakterze organu publicznego, tj. którą wykonuje w ramach szczególnych zadań i obowiązków przypisanych organom publicznym. Organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zadania i zakres działania Instytutu zostały określone w ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618). Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy instytutem badawczym w rozumieniu ustawy jest państwowa jednostka organizacyjna, wyodrębniona pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym, która prowadzi badania naukowe i prace rozwojowe ukierunkowane na ich wdrożenie i zastosowanie w praktyce, zwana dalej "instytutem". Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy do podstawowej działalności instytutu należy:

1.

prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych;

2.

przystosowywanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki;

3.

wdrażanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych.

Na podstawie art. 2 ust. 4 ww. ustawy instytut może prowadzić działalność inną niż wymieniona w ust. 1-3. Działalność ta jest wyodrębniona pod względem finansowym i rachunkowym z działalności, o której mowa w ust. 1-3. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy Instytut działa na podstawie statutu, który określa przedmiot i zakres działania instytutu. Statut uchwala rada naukowa, a zatwierdza minister nadzorujący.

Powyższe wskazuje, że ustawodawca pozostawił instytutom w kwestii prowadzenia działalności dobrowolność udzielając pozwolenia na prowadzenie innych niż podstawowe i związanych z prowadzoną działalnością podstawową zadań.

W Polsce do sprawowania kontroli nad jakością żywności, w zakresie jej jakości zdrowotnej, najpełniejsze kompetencje merytoryczne posiada przede wszystkim Inspekcja.

Inspekcją kieruje Główny Inspektor jako centralny organ administracji rządowej (art. 7 ust. 2 ww. ustawy). Jest on centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw zdrowia (art. 7 ust. 4 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca jest instytutem badawczym działającym na podstawie ustawy o instytutach badawczych. Organem nadzorującym jest minister ds. zdrowia. W Instytutw W. działa Laboratorium, które zostało powołane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie wykazu laboratoriów referencyjnych. Zakres działalności Laboratorium wynika z rozporządzenia oraz ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. W związku z tym, że w INSTYTUT działa Laboratorium Główny Inspektor zamierza w 2013 r. zawrzeć z Wnioskodawcą umowę na wykonanie zadań polegających na współpracy z Europejskimi Laboratoriami Referencyjnymi, koordynacji działania laboratoriów urzędowych, organizacji badań porównawczych pomiędzy laboratoriami urzędowymi, rozpowszechnianiu informacji przekazanych przez wspólnotowe laboratorium, zapewnieniu wsparcia naukowego i technicznego w zakresie skoordynowanych planów kontroli. Za wykonanie tych zadań Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie. Podstawą wypłaty wynagrodzenia ma być sprawozdanie z wykonania przedmiotu umowy, protokół zdawczo-odbiorczy oraz wystawiona przez Wnioskodawcę faktura. Wnioskodawca wskazał, że działalność ta nie ma charakteru działalności gospodarczej, jej głównym celem jest zapewnienie wsparcia merytorycznego dla laboratoriów urzędowej kontroli żywności w wykonaniu ich obowiązków nałożonych przez Rzeczpospolitą Polską w zakresie zgodnym z ustawą. Podkreślił, że realizacja zadań Krajowego Laboratorium Referencyjnego odbywa się na podstawie przydzielenia kompetencji w tym zakresie przez Ministra Zdrowia i służy wypełnieniu obowiązków Państwa wynikających z ww. przepisów. Działanie to wymaga zapewnienia ciągłości współpracy pomiędzy Instytutem (LABORATORIUM K..), LABORATORIUM E. a laboratoriami Państwowej Inspekcji Sanitarnej, w szczególności w zakresie gromadzenia doświadczeń i udostępniania wsparcia naukowo - technicznego oraz oceny kompetencji.

Wobec przedstawionych okoliczności Wnioskodawca powziął wątpliwość w kwestii opodatkowaniu podatkiem VAT opisanych wyżej zadań wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach umowy z Głównym Inspektorem.

Polska w momencie podpisania traktatu akcesyjnego zobowiązała się do wypełniania w całości zobowiązań nakładanych na państwa członkowskie przez Komisję Europejską. Jednym z podstawowych zadań państw członkowskich jest zapewnienie bezpieczeństwa konsumentów zgodnie z Rozporządzeniem (WE) Nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt. Znaczenie w realizacji strategii bezpieczeństwa żywności UE ma bowiem skuteczne i zharmonizowane działanie urzędowej kontroli żywności w krajach członkowskich. Powyższe rozporządzenie zawiera zatem zasady i procedury urzędowej kontroli odnoszące się do ogólnych zasad prawa żywnościowego oraz zasad regulujących zdrowie zwierząt i ich dobrostan.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 tego rozporządzenia państwa członkowskie zapewniają wyznaczenie jednego lub więcej krajowych laboratoriów referencyjnych dla każdego wspólnotowego laboratoriom referencyjnego określonego w art. 32. Państwo Członkowskie może wyznaczyć laboratorium znajdujące się w innym Państwie Członkowskim lub w Państwie Członkowskim Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) a jedno laboratorium może być krajowym laboratorium referencyjnym dla więcej niż jednego Państwa Członkowskiego. Na podstawie art. 33 ust. 2 ww. rozporządzenia te krajowe laboratoria referencyjne:

a.

współpracują ze wspólnotowymi laboratoriami referencyjnymi w dziedzinie swoich kompetencji;

b.

koordynują, w dziedzinie swoich kompetencji, działania laboratoriów urzędowych odpowiedzialnych za analizę próbek zgodnie z art. 11;

c.

tam gdzie jest to stosowne, organizują badania porównawcze pomiędzy krajowymi laboratoriami urzędowymi oraz zapewniają odpowiednie późniejsze zastosowanie takich badań porównawczych;

d.

zapewniają rozpowszechnianie informacji przekazanych przez wspólnotowe laboratorium referencyjne dla właściwego organu i krajowych laboratoriów urzędowych;

e.

zapewniają wsparcie naukowe i techniczne dla właściwego organu w zakresie wykonania skoordynowanych planów kontroli przyjętych zgodnie z art. 53;

f.

odpowiadają za wykonywanie innych szczególnych obowiązków przewidzianych zgodnie z procedurą określoną w art. 62 ust. 3, bez uszczerbku dla istniejących dodatkowych obowiązków krajowych.

Jednakże z okoliczności niniejszej sprawy wynika, iż Instytut nie będzie wykonywał czynności na rzecz Głównego Inspektora na podstawie ww. przepisów rozporządzenia, lecz będzie wykonywał zadania na rzecz Głównego Inspektora o na podstawie zawartej umowy, a za wykonane świadczenia otrzyma wynagrodzenie.

Stąd kluczową rolę w rozstrzygnięciu kwestii opodatkowania zadań wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Inspektora odgrywa przepis art. 15 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przepisów tych wynika, iż dana czynność zostaje uznana za opodatkowaną podatkiem VAT w sytuacji, gdy wystąpią przesłanki o charakterze przedmiotowym oraz podmiotowym.

Przesłanka o charakterze przedmiotowym występuje w powołanym powyżej przepisie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Z konstrukcji tego przepisu wynika, iż dana czynność może być zaklasyfikowana jako świadczenie usług w sytuacji, gdy z danego stosunku zobowiązaniowego wyłania się bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść. Zatem określenie czy wykonywane czynności stanowią świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy winno być dokonane w oparciu o analizę zawartej umowy. Jeśli z zawartej umowy na wykonanie zadań wynikałoby, że nie jest dokonywane żadne odpłatne świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wówczas nie można byłoby mówić o świadczeniu usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a czynności będące przedmiotem takiej umowy nie podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast w sytuacji, gdy zadania realizowane są za odpłatnością na rzecz zamawiającego, który będzie odbiorcą usługi, dysponentem lub zarządzającym prawami do wykorzystania efektów tych zadań, wówczas czynność taką należy uznać za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie ono podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przesłanka podmiotowa, wynikająca z art. 15 ust. 1 dopełnia obraz świadczenia usług jako czynności opodatkowanych podatkiem VAT - są one opodatkowane tym podatkiem, w sytuacji, gdy dany podmiot dokonujący tej czynności może zostać uznany za podatnika podatku VAT.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę z Głównym Inspektorem na wykonanie zadań polegających na współpracy z Laboratoriami, koordynacji działania laboratoriów urzędowych, organizacji badań porównawczych pomiędzy laboratoriami urzędowymi, rozpowszechnianiu informacji przekazanych przez wspólnotowe laboratorium, zapewnieniu wsparcia naukowego i technicznego w zakresie skoordynowanych planów kontroli. Źródłem wykonywanych przez Wnioskodawcę przedmiotowych działań będzie zatem zawarta z Głównym Inspektorem umowa. Za wykonanie niniejszych zadań Wnioskodawcy zostanie wypłacone wynagrodzenie. Podstawą wypłaty wynagrodzenia będzie sprawozdanie z wykonania przedmiotu umowy, protokół zdawczo-odbiorczy oraz wystawiona przez Wnioskodawcę faktura.

Zatem w niniejszych okolicznościach sprawy stwierdzić należy, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie odrębnej umowy zawartej z Głównym Inspektorem, za które Instytut otrzyma wynagrodzenie, uznać należy za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zauważyć należy, iż laboratoria referencyjne (w tym Laboratorium działające w ramach Instytutu) w zakresie swoich właściwości zobowiązane są m.in. do wykonywania badań laboratoryjnych dla celów urzędowych kontroli materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktów z żywnością, na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914).

Nie oznacza to jednak, iż wszystkie pozostałe czynności wykonywane przez laboratoria referencyjne, w tym przez Laboratorium działające w ramach Instytutu są wykonywane na tych samych zasadach co przeprowadzanie badań laboratoryjnych dla celów urzędowych kontroli materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktów z żywnością.

Poza wykonywaniem określonych czynności, do których wykonania Instytut w ramach którego działa Laboratorium obligują przepisy, Wnioskodawca może realizować różne zadania, wykorzystując towary lub wartości niematerialne i prawne w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wówczas jego działania będą nosiły znamiona działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 15 ust. 2, a Wnioskodawcę w zakresie tych zadań należało będzie uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w świetle przywołanych uregulowań prawnych uznać należy, że Wnioskodawca wykonując powierzone zadania na podstawie zawartej umowy z Głównym Inspektorem i otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie działa jak podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych, Wnioskodawca występuje jako zwykły uczestnik obrotu gospodarczego.

Wnioskodawca w zakresie planowanego wykonywania zadań określonych w umowie z Głównym Inspektorem nie korzysta z wyłączenia przewidzianego w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Ustawodawca nie zobowiązał laboratoriów referencyjnych, w tym Wnioskodawcy, do przedkładania wyników wykonanych zadań Głównemu Inspektorowi. Tym samym, działań Instytutu w zakresie zadań określonych w umowie zapewniających m.in. wsparcie merytoryczne laboratoriów urzędowej kontroli żywności nie można uznać za czynności wykonywane jako urząd obsługujący organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany. Zawarta z Głównym Inspektorem umowa zobowiązuje Wnioskodawcę do wykonania zadań, przedłożenia sprawozdania z wykonania przedmiotu umowy i protokołu zdawczo-odbiorczego. Zatem z wyników wykonanych zadań i podjętych czynności nie będzie korzystał wyłącznie we własnej działalności Instytut, lecz korzystał z nich będzie przede wszystkim Główny Inspektor będąc dysponentem efektów wykonanych przez Wnioskodawcę zadań.

W konsekwencji powyższego, świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie określonym umową czynności na rzecz Głównego Inspektora kwalifikują się jako świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i tym samym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w W. Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl