IPPP2/443-306/10-4/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lipca 2010 r. (data wpływu 5 lipca 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 24 czerwca 2010 r. Nr IPPP2/443-306/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 29 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanych w przyszłości partycypacji bezzwrotnych w kosztach budowy mieszkań od Gminy - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanych w przyszłości partycypacji bezzwrotnych w kosztach budowy mieszkań od Gminy, uzupełniony pismem z dnia 1 lipca 2010 r. (data wpływu 5 lipca 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 24 czerwca 2010 r. Nr IPPP2/443-306/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 29 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane w przyszłości na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego partycypacje bezzwrotne w kosztach budowy mieszkań od gminy Miasta J. będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Spółka stoi na stanowisku, że wpłata do TBS partycypacji bezzwrotnej w kosztach budowy mieszkań przez gminę Miasto J. zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W przypadku umów o partycypację bezzwrotną, które będą zawarte z gminą na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego nie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług VAT.

TBS nie dokonuje na rzecz partycypanta świadczenia, które mogłoby zostać zakwalifikowane jako usługa w rozumieniu art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Partycypant, który na podstawie takiej umowy uzyskuje prawo wskazania osoby najemcy nie jest konsumentem tego świadczenia, gdyż w istocie konsumentem świadczenia jest wskazana przez partycypanta osoba najemcy. Partycypant działa wyłącznie na jego rzecz i w jego interesie. A skoro partycypant nie jest konsumentem, beneficjentem danej usługi, to nie można mówić o świadczeniu usług w rozumieniu powołanego powyżej art. 8 ustawy o VAT.

Interpretację powyższą jaką prezentuje spółka przedstawił także Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, w piśmie z dnia 22 września 2004 r. (nr PP-1/005/1062/1989/04 uznając, iż w przypadkach, o których mowa w art. 29 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkalnego, nie dochodzi do świadczenia usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Instytucja partycypacji uregulowana została w ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.) w której, zgodnie z art. 27 ust. 1, przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu.

Stosownie do art. 29 ust. 1 tej ustawy pracodawca, działając w celu uzyskania lokali mieszkalnych dla swoich pracowników, a także osoby prawne mające interes w uzyskaniu lokali mieszkalnych przez wskazane przez nie osoby trzecie mogą zawierać z towarzystwem umowy w sprawie partycypacji w kosztach budowy tych lokali. Powiat, gmina lub związek międzygminny, działając w celu podnajmowania lokali mieszkalnych osobom fizycznym, może zawierać z towarzystwem umowy w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokali mieszkalnych, których będzie najemcą - zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. W myśl ust. 3 cyt. art. podnajmowanie przez powiat, gminę lub związek międzygminny lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 2, nie wymaga zgody towarzystwa.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również m.in.:

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cyt. wyżej przepisu ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Pojęcie świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Zatem świadczenie jest to każde zachowanie się na rzecz innej osoby, o ile tylko nie stanowi ono dostawy. Na zachowanie może składać się zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Usługą natomiast, będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Dopóki nie ma kogoś, kto odnosiłby lub powinien odnosić konkretne (wymierne) korzyści wiążące się z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą. Nie ma bowiem wtedy żadnej konsumpcji. Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem działania Spółki jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu. TBS prowadzi procesy inwestycyjne polegające na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych z przeznaczeniem na wynajem poszczególnych lokali. Inwestycje finansowane są z środków własnych Spółki, partycypacji osób fizycznych, prawnych oraz kredytów udzielanych ze środków KFM przez Bank Gospodarstwa Krajowego. TBS ma zamiar podpisać umowę partycypacyjną w związku z budową budynków mieszkalnych z Miastem J, gdzie Miasto będzie wskazywało osobę trzecią (art. 29 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego) na najemcę (wzór umowy w załączeniu). Partycypacja będzie bezzwrotna. Zgodnie z umową partycypacyjną Miasto nie będzie najemcą partycypowanego lokalu na podst. art. 29 ust. 2 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego.

Przede wszystkim należy jeszcze raz podkreślić, że powiat, gmina lub związek międzygminny działając w celu podnajmowania lokali mieszkalnych osobom fizycznym, może zawierać z TBS umowy w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokali mieszkalnych, których będzie najemcą. Podnajmowanie przez powiat, gminę lub związek międzygminny lokalu mieszkalnego nie wymaga zgody TBS. Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Miasto J. po to partycypuje w budowie mieszkań, aby uzyskać prawo do najmu lokali, które powstaną w TBS, które następnie będzie podnajmować zgodnie ze swoimi potrzebami. Miasto J. może tym podnajmem rozporządzać wg własnego uznania, bo nie wymaga to zgody Wnioskodawcy. W przedmiotowej sprawie jak najbardziej jest wzajemność świadczeń i jest wynagrodzenie, jest też umowa cywilnoprawna. Wnioskodawcy będzie przysługiwał czynsz, który zapłaci bezpośredni najemca wskazany przez Miasto J. Należy podkreślić, że wzajemne relacje pomiędzy bezpośrednim najemcą a Miastem J. są poza zakresem niniejszej sprawy.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że brak jest podstaw do uznania, że w przypadku partycypacji bezzwrotnych dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż:

* wniesienie opłat partycypacyjnych, stanowiących współfinansowanie lokali mieszkalnych, będących następnie przedmiotem najmu, nie powoduje przeniesienia prawa własności do tych lokali na rzecz partycypantów ani też na rzecz żadnego innego podmiotu,

* lokale mieszkalne pozostają własnością Spółki przez okres najmu oraz po jego zakończeniu,

* opłata partycypacyjna nie stanowi wkładu budowlanego czy mieszkaniowego.

Jednakże nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w niniejszej sprawie nie dochodzi do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, koniecznym elementem dla zaistnienia (wykonania) usługi jest obowiązek świadczenia jednego podmiotu na rzecz drugiego podmiotu. Partycypowanie w kosztach budowy lokalu mieszkalnego jest pewną transakcją wiązaną. Gmina jako partycypant w zamian za udział w kosztach budowy, na podstawie zawartej umowy, uzyska prawo do podnajmu - z chwilą zakończenia budowy i przekazania budynku do użytkowania - lokalu, w kosztach którego partycypuje. Stosunek zobowiązaniowy umożliwia uznanie otrzymanych przez Spółkę środków finansowych za zapłatę należności za świadczenie usług. Partycypacja w kosztach jest w istocie wynagrodzeniem za usługę świadczoną przez Towarzystwo na rzecz partycypującego. Usługa ta polega na zobowiązaniu się TBS do zawarcia umowy najmu, w zamian za otrzymane wpłaty z tytułu partycypacji bezzwrotnych w kosztach budowy lokali mieszkalnych. Gmina będzie miała prawo podnajmować lokale mieszkalne, zgodnie z zawartą umową, w budowie których będzie partycypowała. Podnajem odbywał się będzie zgodnie ze swoimi potrzebami, bo nie wymaga on zgody TBS. Jak wynika z powyższego, w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu dochodzi do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta wykonywana jest przez podatnika, za wynagrodzeniem, efektem tej czynności jest świadczenie na rzecz drugiego podmiotu, a więc partycypację bezzwrotną traktujemy jako odpłatne świadczenie usługi. Wnioskodawca w przypadku umowy partycypacji zawartej z Miastem J. zobowiązał się do ograniczenia w wykonywaniu przysługującego jej względem lokali mieszkalnych prawa własności.

Mając zatem na uwadze poruszony powyżej zakres ustaw, otrzymane w przyszłości na podstawie art. 29 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, partycypacje bezzwrotne w kosztach budowy mieszkań od Gminy Miasta J. będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, w świetle powyższych wyjaśnień, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż powołana przez Wnioskodawcę interpretacja dotyczy indywidualnej sprawy i osadzona jest w innym stanie faktycznym.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.