IPPP2/443-288/12-2/KOM - Prawo do dalszego korzystania w 2012 r. ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług opodatkowanych i zwolnionych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-288/12-2/KOM Prawo do dalszego korzystania w 2012 r. ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług opodatkowanych i zwolnionych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2012 r. (data wpływu 19 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dalszego korzystania w 2012 r. ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług opodatkowanych i zwolnionych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dalszego korzystania w 2012 r. ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług opodatkowanych i zwolnionych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług - nauki jazdy, obejmującej kategorie: A; B; C i E oraz inne szkolenia uzupełniające. Sposób ewidencjonowania przychodów pozwala na dokładne określenie wysokości sprzedaży VAT, opodatkowanej i zwolnionej, w celu prawidłowego rozpoznania terminu przekroczenia limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z VAT.

Dokonując powyższych wyliczeń Wnioskodawca zamierza przyrównywać wielkość obowiązującego limitu w roku 2012 (tj. 150 tys. zł) do wielkości sprzedaży opodatkowanej, na którą składa się sprzedaż usług szkoleniowych kat. A oraz szkoleń pozostałych, jeśli nie są ściśle powiązane z kształceniem zawodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpi zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi, uznając możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego VAT, przy założeniu, że:

* sprzedaż całkowita uzyskana ze świadczonych usług wyniesie 300 tys. zł,

* sprzedaż zwolniona (kat. B, C, E) wyniesie 150 tys. zł,

* sprzedaż zwolniona (usługi kształcenia zawodowego - tj. szkolenie "przewóz rzeczy") wyniesie 50 tys. zł,

* sprzedaż opodatkowana (kat. A, szkolenia pozostałe) wyniesie 100 tys. zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę wysokość limitu, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT- tj. 150 tys. zł oraz fakt wyłączenia ze sprzedaży, na podstawie art. 113 ust. 2, wartości świadczenia usług zwolnionych od podatku (300 tys. zł-200 tys. zł), będzie on mógł nadal korzystać ze zwolnienia od podatku, gdyż wartość sprzedaży opodatkowanej w 2012 r. wyniesie 100 tys. zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług nauki jazdy, obejmującej kategorie: A, B, C i E oraz inne szkolenia uzupełniające.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy i VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,

c.

nowych środków transportu,

d.

terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.

świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W części II "Usługi" w poz. 11, 12 i 13 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono wyłącznie usługi jubilerskie, doradztwo z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego oraz usługi prawnicze.

Wnioskodawca świadczy usługi nauki jazdy, tak więc usługi, które nie są wymienione na liście, o której mowa w art. 113 ust. 13 ustawy i § 27 rozporządzenia Minister Finansów, jako czynności wyłączone ze zwolnienia. Wnioskodawca korzysta i nadal chce korzystać ze zwolnienia podmiotowego z tytułu świadczonych usług, a z opisu sprawy nie wynika, aby limit obrotów określony w art. 113 ust. 1 został u Wnioskodawcy przekroczony w poprzednim roku podatkowym, tj. 2011. Wnioskodawca świadczy usługi opodatkowane i zwolnione z podatku VAT. Przewiduje, że w 2012 r. sprzedaż opodatkowana (kat. A) wyniesie 100 tys. zł, a zwolniona (kat. B, C, E i kształcenie zawodowe) wyniesie 200 tys. zł.

Należy jeszcze raz podkreślić, że przy obliczaniu limitu wartości sprzedaży obligującej do bycia podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie uwzględnia się obrotu osiągniętego z tytułu wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy odpłatnie usługi zwolnione od podatku i usługi opodatkowane, a więc tylko świadczenie usługi nauki jazdy (kat. A) i szkoleń pozostałych musi być wliczane do wartości sprzedaży opodatkowanej, która w 2012 r. ma wynieść 100 tys. zł.

Tak więc Wnioskodawca świadcząc przedmiotowe usługi szkoleniowe, wobec nieprzekroczenia kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w 2012 r. jest to wciąż 150.000 zł), będzie mógł w 2012 r. nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania właściwymi stawkami podatku VAT poszczególnych wykonywanych przez Wnioskodawcę usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl