IPPP2/443-283/14-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 20 marca 2014 r. (data wpływu 25 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży części hali wraz z gruntem oraz korekty podatku odliczonego od adaptacji tej hali - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży części hali wraz z gruntem oraz korekty podatku odliczonego od adaptacji tej hali.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W najbliższej przyszłości planuje sprzedać wyodrębnioną fizycznie tzn. oddzieloną całkowicie płytami gipsowymi część hali o powierzchni 1433,80 m² i przylegającą do niej działkę. Cała hala o powierzchni 4682,8 m² została oddana do użytkowania w 2004 r., po adaptacji zakupionego wcześniej budynku. Przy adaptacji budynku był odliczany podatek VAT. Część hali, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać jest wynajmowana od samego początku i teraz zamierza sprzedać ją najemcy. Prowadzi on działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem VAT.

Od 2005 r. były dokonywane ulepszenia, ale w części wykorzystywanej na własne potrzeby Wnioskodawcy, w której prowadzi własną działalność. Suma ich nie przekracza 30% wartości początkowej hali.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może zastosować art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., stosując zwolnienie przy sprzedaży części hali oraz gruntu.

2. Czy zgodnie z art. 91 ust. 2 i 4 Wnioskodawca musi dokonywać korekty podatku odliczonej od adaptacji hali (oddanej do użytkowania w 2004 r.).

3. Czy jeżeli były dokonywane ulepszenia (dotyczące tylko części, którą Wnioskodawca nie sprzedaje), należy dokonać korekty podatku naliczonego, odliczonego od dokonanych ulepszeń zgodnie z art. 91 ust. 2 i 4.

Stanowisko Wnioskodawcy,

1. Według Wnioskodawcy może zastosować On zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10, ponieważ dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata (najem). W okresie od oddania budynku tj. od 2004 r. ulepszenia (które nie były większe od 30% wartości początkowej) nie dotyczyły części sprzedawanej.

Co do zasady grunt sprzedawany jest wg stawki budynku z nim związanego.

2. Budowla oddana do użytkowania została w 2004 r., a więc upłynęło 10 lat. Wnioskodawca nie musi dokonywać korekty.

3. Wnioskodawca uważa, że nie musi dokonywać korekty podatku odliczonego od dokonanych ulepszeń hali w części niesprzedawanej, ze względu na to, że służą one działalności opodatkowanej stawce 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ww. ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie terminu "dostawa towarów", odwołujące się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, że przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale także zbycie udziału w nieruchomości.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Należy podkreślić, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne. Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec tego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347 s. 1 z późn. zm.).

W świetle powyższych rozważań należy uznać, że właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy właściciel (współwłaściciel) przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Należy więc przyjąć, że w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem w niniejszych okolicznościach sprzedaż gruntu wraz z posadowioną na nim częścią hali - co do zasady - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stanowiąc dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Niemniej zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowe dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub jego części jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała czy używana, lecz powinna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło wówczas w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - gdyż zarówno sprzedaż, jak również najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt (również prawo użytkowania wieczystego) będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu / prawa użytkowania wieczystego korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W najbliższej przyszłości planuje sprzedać wyodrębnioną fizycznie tzn. oddzieloną całkowicie płytami gipsowymi część hali o powierzchni 1433,80 m² i przylegającą do niej działkę. Cała hala o powierzchni 4682,8 m² została oddana do użytkowania w 2004 r., po adaptacji zakupionego wcześniej budynku. Przy adaptacji budynku był odliczany podatek VAT. Część hali, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać jest wynajmowana od samego początku i teraz Wnioskodawca zamierza sprzedać ją najemcy. Od 2005 r. w części wykorzystywanej na własne potrzeby Wnioskodawcy, w której prowadzi własną działalność były dokonywane ulepszenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zwolnienia od podatku VAT sprzedaży części hali wraz z gruntem.

Należy zauważyć, że w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług pierwsze zasiedlenie może dotyczyć zarówno budynków, budowli jak i ich części. Wynajęcie więc części budynku powoduje, że tylko w odniesieniu do tej części budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego na tle przywołanych przepisów należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż części hali nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej części budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawca wskazał, że hala została oddana do użytkowania w 2004 r., po adaptacji zakupionego wcześniej budynku. Od samego początku użytkowania tj. od 2004 r. część hali, którą Wnioskodawca zamierza sprzedaż była wynajmowana. Ponadto sprzedawana część hali nie podlegała ulepszeniom. Dokonywane ulepszenia dotyczyły części hali wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. W konsekwencji, dostawa wynajmowanej od 2004 r. części hali będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Taką samą stawką podatku VAT w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT objęte będzie zbycie gruntu, tj. przylegająca do tej części hali działka.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest także kwestia obowiązku korekty podatku odliczonego przy adaptacji i ulepszeniach przedmiotowej hali.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Ustawa wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie realizacja powyższego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT. Ponadto wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych jest regulacja zawarta w art. 91 ustawy o VAT, która w sposób technicznoprawny uzupełnia generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 1 ww. ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ww. ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 91 ust. 4 ww. ustawy w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Na mocy art. 91 ust. 5 ww. ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ww. ustawy w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Stosownie do art. 91 ust. 7 ww. ustawy przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 7a ww. ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W tym miejscu należy wskazać, że zasady korygowania odliczonego podatku zawarte w powołanych wyżej przepisach ustawy dotyczą towarów i usług nabywanych po dniu 30 kwietnia 2004 r., tj. w okresie obowiązywania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższe twierdzenie wynika z regulacji zawartej w art. 163 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym korekta kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91, za rok 2004 dotyczy okresu od dnia 1 maja do końca roku podatkowego. Do obliczenia proporcji przyjmuje się obroty osiągnięte w tym okresie. Obliczoną za ten okres proporcję stosuje się przy wyliczeniu kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zgodnie z art. 90 w trakcie 2005 r. W stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175.

Zgodnie z art. 175 ww. ustawy z dniem 1 maja 2004 r. traci moc ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.), z wyłączeniem art. 9, który traci moc z dniem, o którym mowa w art. 176 pkt 2.

Stosownie do treści art. 20 ust. 5 ww. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego.

Z powyższych przepisów wynika, że nie zachodzi obowiązek dokonywania korekt, w przypadku gdy towary i usługi nabyte zostały przed dniem 1 maja 2004 r., gdyż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2004 r. przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, nie przewidywały konieczności dokonywania tego typu korekt.

W przedmiotowych okolicznościach Wnioskodawca poniósł wydatki na adaptację zakupionego wcześniej budynku. Hala, po adaptacji, oddana została do użytkowania w 2004 r. Przy adaptacji budynku był odliczany podatek VAT. Jak rozstrzygnięto wyżej, w przedmiotowej sprawie dostawa wynajmowanej części hali będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej części budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług przez wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego powstaje w sytuacji zmiany przeznaczenia danego towaru lub usługi, z którym odliczony podatek jest związany - z przeznaczonego do wykonywania czynności opodatkowanych na przeznaczony do wykonywania czynności zwolnionych lub nieopodatkowanych podatkiem VAT. Obowiązek korekty podatku naliczonego dotyczy także poczynionych przez podatnika zakupów związanych z remontem, ulepszeniem czy modernizacją. W sytuacji kiedy dany środek trwały służy podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych, to przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT od wydatków związanych z tymi nakładami. Jeżeli podatnik skorzystał z tego prawa, a następnie taki środek trwały zostanie sprzedany, może wystąpić obowiązek skorygowania odliczonego VAT. Z momentem sprzedaży ze stawką zwolnioną nastąpi fizyczne zaprzestanie wykorzystywania tego środka trwałego przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych. Podatnik zachowuje więc prawo do odliczenia VAT, ale tylko w części, która dotyczy okresu wykorzystywania towaru/usługi do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże obowiązek korekty zaistnieje jedynie wówczas, gdy zmiana prawa do odliczenia nastąpi w tzw. okresie korekty.

Przy czym trzeba pamiętać, że ustalając okres korekty, który należy zastosować do wydatków na remont, ulepszenie czy modernizację środka trwałego, uwzględnia się jedynie ich wysokość, a nie wartość początkową środka trwałego lub też jego wartość po dokonaniu ulepszenia. W przypadku sprzedaży remontowanego (ulepszonego czy modernizowanego) środka trwałego podatnik skoryguje podatek VAT w stosunku do tej części wartości nabytych towarów czy usług, która nie będzie wykorzystana do celów działalności opodatkowanej.

Przedstawiona treść wniosku na tle przywołanych przepisów pozwala uznać, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż części hali, wobec której możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT powodującego zmianę przeznaczenia, nastąpi po okresie korekty podatku naliczonego. Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług korekty podatku naliczonego podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. W przedmiotowych okolicznościach 10 letni okres korekty należy liczyć od 2004 r., gdyż w tym roku hala została oddana do użytkowania i wynajęta na rzecz przyszłego nabywcy. Tym samym 10 - letni okres korekty, w którym Wnioskodawca obowiązany był do dokonania korekty podatku naliczonego upłynął wraz końcem 2013 r. W konsekwencji, wobec Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek dokonania korekty podatku odliczonego od wydatków poniesionych na adaptację przedmiotowej hali. Ponadto zgodnie z art. 163 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie zachodzi obowiązek korekt, w przypadku gdy towary i usługi nabyte zostały przed 1 maja 2004 r.

W odniesieniu do obowiązku korekty podatku odliczonego od dokonywanych ulepszeń hali, która nie będzie przedmiotem sprzedaży należy stwierdzić, że uwzględniając treść przywołanych przepisów należy przyjąć, że nie zmieni się dalsze wykorzystanie niesprzedawanej części przedmiotowej nieruchomości (będzie związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi). Tym samym, wówczas nie wystąpi obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku VAT w odniesieniu do dokonanych ulepszeń tej części hali. Zatem skoro Wnioskodawcy pierwotnie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami dotyczącymi przedmiotowych ulepszeń niesprzedawanej części hali i nie zmieni się przeznaczenie wykorzystywania tej części hali zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.