IPPP2/443-281/12-4/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-281/12-4/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2012 r. (data wpływu 16 marca 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data nadania 17 kwietnia 2012 r., data wpływu 19 kwietnia 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/443-281/12-2/KG z dnia 4 kwietnia 2012 r. (skuteczne doręczenie w dniu 16 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* danych identyfikacyjnych jakie powinna zawierać faktura VAT - jest nieprawidłowe,

* sposobu korekty danych znajdujących się na fakturze - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie danych jakie powinna zawierać faktura VAT oraz sposobu korekty danych znajdujących się na fakturze.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data nadania 17 kwietnia 2012 r., data wpływu 19 kwietnia 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/443-281/12-2/KG z dnia 4 kwietnia 2012 r. (skuteczne doręczenie w dniu 16 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą o charakterze usługowo - handlowym, którą rozpoczął w grudniu 2011 r. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik czynny VAT. Prowadzona działalność gospodarcza ma inny adres siedziby firmy niż adres zamieszkania. Adres siedziby podany w zgłoszeniu rejestracyjnym to ul. X., a miejsce zamieszkania podatnika mieści się przy ul. P. 5. Zgodnie z zaleceniami biura rachunkowego prowadzącego księgowość, na fakturach VAT zarówno wystawianych (sprzedażowych) jak i otrzymanych (zakupowych) Wnioskodawca podaje nazwę firmy, NIP oraz adres siedziby firmy. W Internecie Wnioskodawca spotkał się z różnymi interpretacjami dotyczącymi wymaganych danych na fakturze, w związku z tym zdecydował się skorzystać z formy interpretacji w celu upewnienia się, czy jest to działanie prawidłowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą dane na fakturze powinny zawierać nazwę firmy, NIP i adres siedziby firmy (gdy jest inny od miejsca zamieszkania).

2.

Czy prawidłowe jest podanie na fakturze dowolnie - adresu zamieszkania lub adresu siedziby firmy.

3.

Czy w nazwie na fakturze może być tylko imię i nazwisko czy też powinna być pełna nazwa firmy.

4.

Jeżeli dane na fakturze - nazwa lub adres - są nieprawidłowe to czy powinny zostać skorygowane notą korygującą czy też fakturą korygującą.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Przy rejestracji Wnioskodawca podał miejsce wykonywania działalności, więc na fakturach może umieszczać zarówno adres siedziby firmy, jak i adres zamieszkania, ponieważ NIP jednoznacznie identyfikuje podmiot gospodarczy. Podobnie z nazwą - może być imię i nazwisko lub pełna nazwa firmy.

Pismem z dnia 16 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż w przypadku gdy dane na fakturze otrzymanej przez Podatnika (kosztowej) nazwa lub adres - są nieprawidłowe to dane te należy skorygować za pomocą noty korygującej. Jeżeli natomiast dane na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę (sprzedażowej) - nazwa lub adres - są nieprawidłowe to dane te należy skorygować za pomocą faktury korygującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za nieprawidłowe w zakresie danych identyfikacyjnych jakie powinna zawierać faktura VAT,

* za prawidłowe w zakresie sposobu korekty danych znajdujących się na fakturze.

Ad. 1-3.

Podstawowe zasady wystawiania faktur zapisane zostały w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w art. 106 oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem (...)

Zgodnie z art. 106 ust. 8 ww. ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1.

określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;

2.

może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;

3.

może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Jak stanowi § 5 ust. 1 przywołanego powyżej rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej m.in.:

1.

określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;

2.

może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;

3.

może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Jak stanowi § 5 ust. 1 przywołanego powyżej rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej m.in.:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z powyższego wynika, iż faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imię i nazwisko lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy, ich adresy oraz numery identyfikacji podatkowej. Wskazane dane mają na celu identyfikację stron transakcji gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z przepisu tego wynika, że podatnikiem jest osoba fizyczna wymieniona z imienia i nazwiska, a nie firma prowadzona przez tę osobę.

Należy zwrócić uwagę, iż rozporządzeniem z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 539 z późn. zm.) Minister Finansów określił wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. W części B.1 (dane identyfikacyjne) zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R podatnicy będący osobami fizycznymi zamieszczają nazwisko, pierwsze imię, drugie imię, zaś podatnicy niebędący osobami fizycznymi pełną nazwę. W części B.2. (adres siedziby/adres zamieszkania) podatnicy będący osobami fizycznymi zobowiązani są podać adres zamieszkania, podatnicy niebędący osobami fizycznymi - adres siedziby.

Ponadto należy mieć również na uwadze regulacje z rozdziału III ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), dotyczące przedsiębiorcy i jego oznaczenia. Zgodnie z art. 431 przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Art. 432 § 1 ww. ustawy stanowi natomiast, iż przedsiębiorca działa pod firmą. Stosownie do art. 434 Kodeksu cywilnego, firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych. Z powyższego wynika, że dodatki, które mogą zostać dołączone do imienia i nazwiska, mają służyć lepszej identyfikacji przedsiębiorcy posługującego się firmą.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Stosownie natomiast do art. 14 ust. 1 powołanej ustawy przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Ust. 2 tego artykułu stanowi, iż wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają odrębne przepisy (ust. 7).

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą o charakterze usługowo - handlowym jako zarejestrowany podatnik czynny VAT. Prowadzona działalność gospodarcza ma inny adres siedziby firmy niż adres zamieszkania. Adres siedziby podany w zgłoszeniu rejestracyjnym to ul. X, a miejsce zamieszkania Podatnika mieści się przy ul. P. 5.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą danych, jakie powinny być uwzględniane na fakturach VAT.

Mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż ww. § 5 ust. 1 rozporządzenia określa minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakłada ograniczeń w sprawie umieszczenia na fakturze dodatkowych danych identyfikujących dostawców, nabywców czy też towarów. Koniecznym jest jednak, by dane dotyczące podatnika podawane na fakturze były zgodne z danymi identyfikacyjnymi wykazanymi w zgłoszeniu rejestracyjnym w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. W tym miejscu podkreślić należy, iż Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R winien podać w części B.2. adres zamieszkania, nie natomiast adres siedziby firmy. Tym samym Podatnik zobowiązany jest dokonać korekty tego zgłoszenia w części odnoszącej się do danych identyfikacyjnych w nim zawartych.

Reasumując, na fakturach VAT wystawianych w związku z prowadzoną działalnością należy umieścić przede wszystkim nazwę firmy przedsiębiorcy, którą w rozpatrywanym przypadku jest imię i nazwisko Wnioskodawcy będącego osobą fizyczną oraz adres zamieszkania, które to dane powinny zostać wykazane w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R. Wnioskodawca poza tym ma prawo zawrzeć na fakturach nazwę firmy oraz jej adres jej prowadzenia, o ile taki adres widnieje również na zaświadczeniu o dokonaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

W świetle powyższego, na fakturach VAT wystawianych w związku z prowadzoną działalnością oraz na fakturach dotyczących nabycia, obowiązkowo winny być umieszczone dane identyfikujące Wnioskodawcę, tj. imię i nazwisko Podatnika oraz adres jego zamieszkania i numer NIP.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 4.

Zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

W myśl § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Natomiast z § 15 ust. 1 wynika, że nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

Zgodnie z § 15 ust. 2 nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią.

Nota korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny i datę jej wystawienia;

2.

imiona i nazwiska albo nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury albo faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej;

3.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4;

4.

wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej (§ 15 ust. 3)

W myśl § 15 ust. 4, jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej.

Jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej (§ 15 ust. 4).

Zgodnie z § 15 ust. 5 noty korygujące powinny zawierać wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA".

Zaznaczyć należy, iż na mocy ww. uregulowań nota korygująca jest dokumentem, do wystawienia którego uprawniony jest nabywca towaru lub usługi, który prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku, gdy korekty faktury dokonuje jej wystawca, zobowiązany jest on wystawić fakturę korygującą.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, że konieczne jest, aby faktury VAT, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej. Podkreślić należy, że prawidłowe oznaczenie tych treści faktury VAT jest bardzo istotne, bowiem posługiwanie się błędnie wystawioną fakturą rodzi określone konsekwencje prawno-podatkowe.

W praktyce, przy dokumentowaniu obrotu gospodarczego przez podatników podatku od towarów i usług, zdarzają się pomyłki. W celu ich korekty ustawodawca przewidział dokumenty faktur korygujących oraz not korygujących.

Z ww. przepisów wynika, że dopuszczalne jest korygowanie "pomyłek (...) w jakiejkolwiek pozycji faktury". Jednocześnie nie dokonano żadnych zastrzeżeń, co do charakteru tych pomyłek. Mogą to być więc wszelkie możliwe pomyłki.

Za interpretacją taką przemawia również wykładnia językowa analizowanego przepisu. Wyraz "pomyłka" oznacza nieświadome odejście od jakiś zasad, reguł, błędne rozpoznanie sytuacji, nieudane posunięcie, niewłaściwa ocena kogoś lub czegoś itp.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, co oznacza, iż nie można jej uznać za prawidłową fakturę, gdy wskazuje ona, co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami. Jeżeli więc faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek pozycji powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między ściśle określonymi podmiotami gospodarczymi.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku wskazać należy, iż dla dokonania korekty faktury VAT ustawodawca przewidział jedynie formę faktury korygującej, którą może wystawić sprzedawca albo noty korygującej, do wystawienia której uprawniony jest nabywca towaru lub usługi.

Jednocześnie należy stwierdzić, iż nie można poprzez wystawienie noty korygującej zmieniać podmiotu umowy sprzedaży. W przypadku bowiem, gdy błędne są wszystkie dane nabywcy towaru lub usługi wskazane na fakturze, wówczas nie jest dopuszczalne jej korygowanie przez nabywcę notą korygującą. Faktura wystawiona na innego podatnika dokumentuje czynności, które faktycznie nie zostały wykonane.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie w przypadku wystąpienia pomyłki w imieniu, nazwisku lub nazwie skróconej oraz w adresie i numerze identyfikacji podatkowej nabywcy, Wnioskodawca (jako wystawca faktury) zobowiązany jest do skorygowania błędów za pomocą faktury korygującej. W sytuacji natomiast gdy Wnioskodawca stwierdzi zaistnienie pomyłki w zakresie danych na fakturze VAT, jaką otrzymał od innego podmiotu, zobowiązany jest do wystawienia w tym zakresie noty korygującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl