IPPP2/443-275/10-4/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010 r. (data wpływu 7 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2010 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 8 lipca 2010 r., znak sprawy IPPP2/443-275/10-2/JW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje otworzyć działalność gospodarczą m.in. w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych oraz naprawy maszyn rolniczych, pozostałego sprzętu. Usługi wykonywane w ramach prowadzonej działalności zakwalifikowane zostały do grupowania PKD 45.20.Z "Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli".

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca nie będzie prowadził handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych i ich silników. Przewiduje jednak, iż do wykonania niektórych napraw niezbędne będzie użycie ww. części lub akcesoriów. Będą one nabywane w hurtowni lub sklepie, a następnie montowane w naprawianym pojeździe. Zakupione części stanowić będą integralną część wykonywanej usługi, a cena ich zakupu zostanie wkalkulowana w koszt wykonywanych prac i zwiększy wartość sprzedanej usługi. Części nigdy nie będą sprzedawane oddzielnie. W zakładzie nie będzie można nabyć części bez korzystania z usługi ich montażu, ponieważ działalność będzie nastawiona wyłącznie na świadczenie usług, a nie odsprzedaż części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w prowadzonej działalności gospodarczej świadczy m.in. usługi w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych oraz naprawy maszyn rolniczych, pozostałego sprzętu. Usługi wykonywane w ramach prowadzonej działalności zakwalifikowane są następująco wg nomenklatury PKWiU:

29.32.92 - Usługi naprawy i konserwacji maszyn dla rolnictwa i leśnictwa,

29.31.90 - Usługi napraw i konserwacji ciągników rolniczych,

50.20.1 - Usługi w zakresie obsługi i napraw pojazdów samochodowych,

50.20.2 - Usługi w zakresie obsługi i napraw pozostałych pojazdów mechanicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy - wobec przedstawionej sytuacji - do momentu przekroczenia w pierwszym roku działalności limitu 20 000 zł (w kolejnych latach 40.000 zł) Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przy użyciu kasy fiskalnej.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczenia usług konserwacji i naprawy pojazdów silnikowych przy jednoczesnym montażu części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych, zakupionych jedynie w celu naprawy, a nie dalszej odsprzedaży - Strony nie dotyczy wyłączenie ze zwolnienia określone w § 4 pkt 4 rozporządzenia o kasach fiskalnych, a obowiązek ewidencjonowania obrotu przy użyciu kasy rejestrującej zaistnieje w momencie przekroczenia obrotu z działalności o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT w wysokości 20 000 zł w pierwszym roku lub 40 000 zł w kolejnych latach działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego artykułu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 3 usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na mocy delegacji ustawowej minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w art. 111 ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia.

W obecnym stanie prawnym, tj. od 1 stycznia 2010 r. zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1797).

W myśl § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2010 r. przekroczenie kwoty obrotów wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Stosownie do § 3 ust. 5 cyt. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. również podatników rozpoczynających sprzedaż w 2010 r., z tym że w przypadku przekroczenia kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zwolnienie obowiązuje do dnia przekroczenia tej kwoty.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 4 zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, którym mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiągniętych obrotów przy dostawie: silników spalinowych tłokowych, wewnętrznego spalania, typu stosowanego w pojazdach mechanicznych (PKWiU 34.10.1), nadwozi do pojazdów mechanicznych, przyczep i naczep (PKWiU 34.2), części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych i ich silników (PKWiU 34.3).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje otworzyć działalność gospodarczą m.in. w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych oraz naprawy maszyn rolniczych, pozostałego sprzętu. Usługi wykonywane w ramach prowadzonej działalności zakwalifikowane są następująco wg grupowania PKWiU:

29.32.92 - Usługi naprawy i konserwacji maszyn dla rolnictwa i leśnictwa,

29.31.90 - Usługi napraw i konserwacji ciągników rolniczych,

50.20.1 - Usługi w zakresie obsługi i napraw samochodów osobowych,

50.20.2 - Usługi w zakresie obsługi i napraw pozostałych pojazdów mechanicznych.

Wnioskodawca nie będzie prowadził handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych i ich silników. Przewiduje jednak, iż do wykonania części napraw niezbędne będzie użycie ww. części lub akcesoriów. Zakupione części stanowić będą integralną część wykonywanej usługi, a cena ich zakupu zostanie wkalkulowana w koszt wykonywanych prac i zwiększy wartość sprzedanej usługi. W zakładzie nie będzie można nabyć części bez korzystania z usługi ich montażu, ponieważ działalność będzie nastawiona wyłącznie na świadczenie usług, a nie odsprzedaż części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych.

Odnosząc powyższe do treści powołanych przepisów oraz przedstawione okoliczności zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawca do dnia 31 grudnia 2010 r. nie będzie miał obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, z tym że w przypadku przekroczenia kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - zwolnienie to traci moc z dniem przekroczenia ww. kwoty. Jednocześnie zaznaczyć należy, że jeżeli Strona będzie dokonywać dostaw części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych i ich silników, to zgodnie z wskazanym wyżej § 4 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przestanie obowiązywać bez względu na wysokość osiągniętych obrotów. Na podstawie obecnie obowiązujących przepisów do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1797), jeśli obrót podlegający ewidencjonowaniu na kasie rejestrującej Wnioskodawcy w pierwszym roku działalności nie przekroczy limitu 20.000 zł to w kolejnych latach Strona będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji - limitu 40.000 zł. o ile przepisy rozporządzenia nie ulegną zmianie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.