IPPP2-443-270/10-2/IZ
Pismo z dnia 29 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2-443-270/10-2/IZ
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 5 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży usług za pośrednictwem automatów oraz prowadzenie na kasie rejestrującej zbiorczej rejestracji wszystkich transakcji w automatach - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży usług za pośrednictwem automatów oraz prowadzenie na kasie rejestrującej zbiorczej rejestracji wszystkich transakcji w automatach.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka prowadzi w swoich sklepach, w wyodrębnionej części (powierzchni) lokale gastronomiczne (bary, restauracje), w których świadczy usługi gastronomiczne polegające na sprzedaży posiłków oraz napojów. Część usług sprzedawana jest za pośrednictwem urządzeń automatycznych, np. hot dogi, cola nalewana do kubka, kawa, herbata, napoje w butelkach, zestawy (np. hot dog + cola, kawa lub herbata + ciastko). Do takiego urządzenia klient wrzuca pieniądze, wybiera produkt, otrzymuje z urządzenia wydruk (pokwitowanie) potwierdzające zamówienie i następnie z tym wydrukiem podchodzi do lady, gdzie odbiera zamówienie (a następnie idzie do stolika celem spożycia, czasem zabiera ze sobą na wynos). Wszystkie powyższe transakcje dokonane przy wykorzystaniu wskazanych automatów są ewidencjonowane w kasie fiskalnej zbiorczo, na koniec dnia (po zamknięciu sklepów). Przed rozpoczęciem sprzedaży w automatach w sposób opisany wyżej, usługi te były sprzedawane w sposób tradycyjny, tj. przez sprzedawców w sklepie, jak wszelkie inne usługi gastronomiczne, świadczone w części, restauracyjnej (barowej), zaś każda pojedyncza transakcja sprzedaży przez sprzedawcę była ewidencjonowana w kasie fiskalnej.
Niektóre z usług gastronomicznych sprzedawanych za pośrednictwem opisanych wyżej automatów (np. woda mineralna w butelkach, sok, ciastko, cola) można nabyć równocześnie na dwa sposoby: albo za pośrednictwem automatu albo z pominięciem automatu, tj. klient ma wybór, czy dokonać transakcji w automacie, odebrać wydrukowane pokwitowanie i udać się do lady po odbiór usługi, czy też podejść bezpośrednio do lady i kupić taką samą usługę u sprzedawcy, nie korzystając z automatu.
Opisane urządzenia posiadają funkcje rejestracyjno - obliczeniowe, tj. ustalenie wielkości sprzedaży, dokonanej za pośrednictwem urządzenia nie wymaga fizycznego liczenia pieniędzy wrzuconych przez nabywców, gdyż każda sprzedaż w urządzeniu jest ewidencjonowana i archiwizowana, dzięki czemu na koniec dnia Spółka może odczytać informacje, jakie usługi, w jakich ilościach i za jakie kwoty zostały sprzedane za pośrednictwem poszczególnego urządzenia. Opisane wyżej metody sprzedaży przy pomocy opisanych urządzeń Spółka traktuje jak świadczenie usług gastronomicznych przy pomocy urządzeń automatycznych. Natomiast na podstawie informacji o wielkości sprzedaży w danym automacie w danym dniu ustalana jest łączna kwota netto oraz łączna kwota podatku należnego za ten dzień. Tak uzyskane zbiorcze dane z każdego urządzenia są następnie ewidencjonowane w kasie fiskalnej na koniec dnia.
Ponadto, urządzenia te pozwalają na przyporządkowanie właściwych stawek VAT, nawet w przypadku sprzedaży zestawów gastronomicznych, np. w przypadku sprzedaży zestawu hot dog + cola, Spółka stosuje 7% stawkę VAT do hot dogów i 22% stawkę VAT dla coli, mimo że z punktu widzenia klienta jest to zakup posiłku celem spożycia (na miejscu czy na wynos).
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy do sprzedaży usług za pośrednictwem opisanych wyżej automatów zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w pkt 41 Załącznika do Rozporządzenia.
Jeżeli odpowiedź na pierwsze pytanie będzie negatywna, to czy Spółka może kontynuować zbiorczą rejestrację wszystkich transakcji w automatach na koniec dnia - na podstawie danych wynikających z systemu rejestracyjnego odczytanego z poszczególnego automatu.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad 1)
W ocenie Spółki sprzedaż usług przy pomocy opisanych wyżej urządzeń będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w pkt 41 załącznika do rozporządzenia. Zgodnie z tym zapisem zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania "Usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:
w bilonie lub banknotach, lub
innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła".
Do tych warunków, pod Tabelą stanowiącą załącznik do rozporządzenia, dodany jest przypis 2: "Nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2010 r."
Przywołany wyżej przypis 2 do tabeli wyklucza prawo do stosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania w kasach fiskalnych, w przypadku sprzedaży danych usług w automacie, jeżeli ta sprzedaż była wcześniej ewidencjonowana w kasie fiskalnej. Jak wskazano w stanie faktycznym, przed rozpoczęciem sprzedaży usług gastronomicznych za pośrednictwem automatów, Spółka sprzedawała je wyłącznie w tradycyjny sposób, tj. można je było nabyć składając zamówienie u sprzedawcy obsługującego kasę fiskalną, tak jak inne usługi oferowane przez Spółkę w punkcie gastronomicznym. Jednak powyższe nie ma znaczenia w omawianej sytuacji, gdyż wspomniany warunek należy rozmieć w ten sposób, że nie mógłby obecnie zrezygnować z ewidencjonowania sprzedaży usług za pośrednictwem automatów podatnik, który sprzedając usługi w automacie ewidencjonował w kasie fiskalnej każdą transakcję, zrealizowaną za pośrednictwem automatu. Słowa "tych usług" należy rozumieć w ten sposób, iż zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania w kasie fiskalnej nie stosuje się do podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług - czyli sprzedawanych za pośrednictwem automatów, w kasach fiskalnych przed 2010 r. Innymi słowy przepis wskazuje sposób dystrybucji (tekst jedn. za pośrednictwem automatów) zastrzegając, że jeżeli podatnik sprzedający usługi w ten sposób będzie ewidencjonował transakcje w kasie fiskalnej, to już później nie będzie mógł z tego ewidencjonowania zrezygnować, kontynuując sprzedaż usług za pośrednictwem automatów. Przepis nie odnosi się natomiast do podatników, którzy ewidencjonując sprzedaż usług danego rodzaju w kasie fiskalnej nie sprzedawali ich przy pomocy automatów, ani do podatników, którzy sprzedając usługi za pośrednictwem automatów nie ewidencjonowali tych transakcji w kasach fiskalnych. Nie należy bowiem mylić sprzedaży za pośrednictwem automatów z przedmiotem tej sprzedaży, czyli sprzedawaną usługą. Spółka sprzedawała wcześniej dane usługi (gastronomiczne) i ewidencjonowała je przy użyciu kasy fiskalnej, ale nie dokonywała sprzedaży za pośrednictwem automatów. Zwolnienie zaś nie dotyczy sprzedaży usług gastronomicznych, lecz usług świadczonych przy użyciu automatów. To oznacza, że usługi, które klient może otrzymać dokonując transakcji w automatach, będą objęte omawianym zwolnieniem. Jakakolwiek odmienna interpretacja prowadziłaby do całkowicie nieracjonalnych wniosków, sprzecznych z Konstytucją i zasadą swobody działalności gospodarczej. Te wnioski znajdują bardzo mocne uzasadnienie w obowiązujących przepisach. Spółka nie rozwija szczegółowo tego wątku (choć jest on poruszony w dalszej części uzasadnienia), gdyż w ocenie Spółki całkowicie wystarczające i przekonywujące są argumenty przedstawione wcześniej.
W tym miejscu należy zauważyć, iż nie powinna być uznawana za ewidencjonowanie w kasie fiskalnej sytuacja, w której na koniec dnia zbiorczo ewidencjonowana jest łączna ilość wszystkich sprzedaży we wszystkich automatach. Fakt, że Spółka na koniec dnia ewidencjonuje w kasie wszystkie transakcje, zrealizowane w automatach, dla potrzeb omawianego przepisu nie powinien być kwalifikowany tak jak zaewidencjonowanie każdej pojedynczej sprzedaży w kasie fiskalnej. Jeżeli bowiem sprzedaż usług za pośrednictwem automatów objęta jest zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania w kasach fiskalnych (o ile podatnik wcześniej nie rozpoczął ewidencjonowania powyższych transakcji - dokonywanych za pośrednictwem automatów - w kasie fiskalnej), to zbiorcze zaewidencjonowanie wszystkich transakcji z automatów na koniec dnia nie oznacza utraty tego zwolnienia. Odmienny wniosek oznaczałby, że zbiorcza (dzienna) ewidencja sprzedaży na kasie fiskalnej jest ewidencją zgodną z przepisami i dopuszczoną przez nie, a to z kolei musiałoby konsekwentnie oznaczać, że w zasadzie każdy podatnik zobowiązany do stosowania kas fiskalnych może prowadzić taką zbiorczą dzienną ewidencję.
Podsumowując tą część wniosku należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji Spółka ma prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w pkt 41 załącznika do Rozporządzenia, w zakresie objętym treścią pytania nr 1. Ewidencjonowanie w przeszłości każdej pojedynczej sprzedaży usług gastronomicznych, które obecnie można nabyć za pośrednictwem automatów, w kasie fiskalnej, przed rozpoczęciem sprzedaży za pośrednictwem automatów, nie ma znaczenia (bo nie było ewidencjonowanie sprzedaży usług świadczonych przy wykorzystaniu automatów), natomiast w momencie, w którym Spółka rozpoczęła świadczenie tych usług za pośrednictwem automatów, to Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania każdej z transakcji dokonanej za pośrednictwem automatów w kasie fiskalnej, zatem nie utraciła zwolnienia.
Ad 2)
Nawet jeżeli przyjmiemy, że w opisanych wyżej okolicznościach Spółka nie ma możliwości korzystania z omawianego zwolnienia, gdyż prowadziła zbiorczą ewidencję w kasie fiskalnej wszystkich transakcji na koniec dnia, to powinna mieć prawo do kontynuowania takiego sposobu ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem automatów. Odmienny wniosek byłby w rażący sposób wewnętrznie sprzeczny. Poza tym w przeciwnym razie Spółka musiałaby albo zaprzestać sprzedaży za pośrednictwem automatów i wrócić wyłącznie do sprzedaży "tradycyjnej" (tekst jedn. przez pracownika "w okienku"), albo ewidencjonować każdą sprzedaż, za pośrednictwem automatu, w kasie fiskalnej.
W pierwszym przypadku Spółka musiałaby zrezygnować z prowadzenia sprzedaży w określony, preferowany przez Spółkę sposób, który nie jest zabroniony prawem. Tymczasem przepisy podatkowe nie mogą być interpretowane ani stosowane w sposób wykluczający możliwość prowadzenia działalności gospodarczej wybraną przez podatnika metodą, albo zmuszający podatnika do zaprzestania prowadzenia sprzedaży określonych towarów czy usług w sposób, który jest prawnie dopuszczalny. Jest to oczywisty wniosek, który nie wymaga dalszego uzasadnienia.
W drugim przypadku Spółka - chcąc prowadzić sprzedaż w preferowany przez siebie i nie zabroniony prawem sposób - musiałaby spełnić warunki praktycznie niemożliwe do spełnienia i wykluczające jakikolwiek sens prowadzenia sprzedaży przy pomocy automatów. Spółka musiałaby albo postawić przy każdym automacie pracownika z odrębną, przenośną kasą fiskalną, tak aby pracownik obserwował automat oraz klientów wrzucających monety i ewidencjonował w kasie fiskalnej każdą sprzedaż za pośrednictwem automatu, wydawał nabywcy paragon fiskalny, itd. W przypadku kilku automatów należałoby zaangażować kilku pracowników z kasami przenośnymi, albo ustawić automaty tak, aby jeden pracownik mógł obserwować kilka urządzeń, nabywane za ich pośrednictwem towary czy usługi, odpowiednio szybko ewidencjonować je w kasie fiskalnej i wydać odpowiedniej osobie odpowiedni paragon (tekst jedn. tak, aby osoba, która kupiła hot doga nie otrzymała paragonu dokumentującego sprzedaż coli i na odwrót). Alternatywnie urządzenia automatyczne musiałby stać obok kas stacjonarnych, już zainstalowanych w sklepach Spółki i obsługiwanych przez sprzedawców, zaś klient pragnący kupić np. hot doga czy colę wrzucałby monety do urządzenia przy pracowniku Spółki, wybierałby odpowiednią usługę oferowaną za pośrednictwem automatu, zaś obserwujący to pracownik ewidencjonowałby sprzedaż za pośrednictwem automatu w kasie i wydawał nabywcy paragon (w skrajnej sytuacji klient po prostu przekazywałby pieniądze sprzedawcy, który wrzucałby je do automatu, a następnie wydawał nabywcy produkt i paragon z kasy fiskalnej). Tymczasem celem sprzedaży za pośrednictwem automatów jest odciążenie zarówno sprzedawców w sklepie, jak też klientów, którzy mogą kupić określone towary czy usługi w automacie, bez konieczności stania w kolejkach do kasy wraz z innymi klientami, którzy chcą nabyć towary czy usługi niedostępne w automacie. Zatem konieczność ewidencjonowania w kasie fiskalnej każdej transakcji, dokonanej za pośrednictwem automatu przez klienta, wymagałaby spełnienia warunków tak niedogodnych i wykluczających sens sprzedaży w automatach, że Spółka musiałaby zrezygnować z tego sposobu dystrybucji. Jeszcze raz należy podkreślić, że skoro sprzedaż towarów czy usług przy pomocy automatów nie jest zabroniona prawnie, to nie można interpretować przepisów podatkowych, dotyczących tego rodzaju sprzedaży w sposób, który wymusza na podatniku rezygnację z tego sposobu sprzedaży.
Ponadto należy podkreślić, iż zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania w kasach fiskalnych transakcji dokonanych za pośrednictwem automatów nie oznacza zwolnienia tych transakcji z VAT. Zatem podatnik nie ewidencjonujący tych transakcji w kasie fiskalnej ma obowiązek wykazania w deklaracji VAT należnego z tytułu sprzedaży za pośrednictwem automatów. W tym miejscu pragniemy podkreślić, iż Spółka w pełni się z powyższego obowiązku wywiązuje, wykazując VAT należny od transakcji dokonanych za pośrednictwem omawianych automatów, a nawet ewidencjonując je wszystkie zbiorczo w kasie fiskalnej na koniec każdego dnia. Co więcej, omawiane automaty skonstruowane są tak, że zapisują wszystkie transakcje, wykonane za ich pośrednictwem w danym dniu, tj. jakiego rodzaju usługi w jakiej cenie, sprzedano w danym urządzeniu w danym dniu, itd. Są to swego rodzaju "raporty sprzedaży w automacie". Na tej podstawie Spółka dokonuje zbiorczej ewidencji wszystkich transakcji w kasie fiskalnej na koniec dnia, wykazując VAT należny od tych wszystkich transakcji. Zatem składając niniejszy wniosek Spółka nie ma na celu uzyskania potwierdzenia braku konieczności płacenia VAT należnego od transakcji objętych VAT-em, lecz uzyskanie potwierdzenia braku konieczności ewidencjonowania każdej transakcji, wykonanej przy pomocy automatu, w kasie fiskalnej, albo przynajmniej potwierdzenia możliwości zbiorczego zaewidencjonowania wszystkich transakcji z danego dnia, na podstawie danych (raportów sprzedaży) z danego automatu. W obydwu bowiem powyższych przypadkach Spółka wykazuje i będzie wykazywać VAT należny od tych transakcji w deklaracjach.
Najistotniejszym elementem jest jednak to, że analizując warunki zwolnienia dla danej czynności z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej, nie można twierdzić, że:
Spółka prowadząc zbiorczą, dzienną ewidencję, naruszyła konieczny warunek zwolnienia, czyli rozpoczęła ewidencjonowanie danych usług na kasie, by następnie stwierdzić, iż
dla potrzeb dalszego ewidencjonowania sprzedaży, która nie może korzystać ze zwolnienia, ta sama zbiorcza ewidencja nie jest już ewidencją przy zastosowaniu kasy fiskalnej.
Innymi słowy nie można uznawać, że w jednym przypadku (dla potrzeb zwolnienia) zbiorcza ewidencja jest ewidencją przy zastosowaniu kasy, a w innym przypadku (dla potrzeb wypełnienia obowiązku ewidencjonowania na kasie) nie jest ewidencją przy zastosowaniu kasy. Wewnętrzna sprzeczność tego wniosku, i będąca efektem tej sprzeczności jego nieprawidłowość, jest całkowicie oczywista.
W związku z powyższym Strona prosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego w odpowiedzi na pytanie 1, iż w opisanym stanie faktycznym Spółka nie ma obowiązku stosowania kas fiskalnych; albo - w razie negatywnej odpowiedzi na to pytanie, Spółka prosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego w odpowiedzi na pytanie 2, czyli możliwości kontynuowania ewidencjonowania w kasie fiskalnej wszystkich transakcji, dokonanych za pośrednictwem automatów, zbiorczo na koniec dnia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.
Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ww. ustawy.
W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Stosownie do zapisu art. 2 pkt 22 przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z ust. 8 art. 111 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:
wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;
stosowane przez podatników zasady dokumentowania obrotu;
możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;
konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa
wydatków na zakup tych kas;
konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego;
konieczność zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem obrotu przez podatników.
Na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 17970) zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 41 załącznika do ustawy wymieniono usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność: #178;
w bilonie lub banknotach, lub
innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.
Przypis 2 - wskazany pod tabelą załącznika wskazuje, iż zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2010 r.
Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka świadczy usługi gastronomiczne polegające na sprzedaży posiłków oraz napojów. Część usług sprzedawana jest za pośrednictwem urządzeń automatycznych, np. hot dogi, cola nalewana do kubka, kawa, herbata, napoje w butelkach, zestawy (np. hot dog + cola, kawa lub herbata + ciastko). Do takiego urządzenia klient wrzuca pieniądze, wybiera produkt, otrzymuje z urządzenia wydruk (pokwitowanie) potwierdzające zamówienie i następnie z tym wydrukiem podchodzi do lady, gdzie odbiera zamówienie (a następnie idzie do stolika celem spożycia, czasem zabiera ze sobą na wynos). Ponadto, Strona wskazała, iż klient ma wybór, czy dokonać transakcji w automacie, odebrać wydrukowane pokwitowanie i udać się do lady po odbiór usługi, czy też podejść bezpośrednio do lady i kupić taką samą usługę u sprzedawcy, nie korzystając z automatu.
Rozpatrując możliwość skorzystania przez Podatnika ze zwolnienia z obowiązku rejestracji na kasie fiskalnej usług świadczonych za pośrednictwem urządzeń automatycznych należy na wstępie dokonać analizy przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego.
W rozpatrywanej sprawie Strona wskazała, że dokonuje sprzedaży usług gastronomicznych za pośrednictwem automatów.
Zgodnie z definicją internetowego Słownika Języka Polskiego PWN automat to maszyna wykonująca czynność lub ciąg czynności bez udziału człowieka
Jednocześnie Podatnik wskazał, iż rola automatów ogranicza się jedynie do tego, iż klient za ich pośrednictwem dokonuje wyboru zamówienia, wrzuca pieniądze i otrzymuje wydruk złożonego zamówienia.
Z analizy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, zatem, iż na tym etapie następuje wyłącznie uiszczenie należności i złożenie zamówienia na usługę. Nie dochodzi natomiast do wykonania przez Wnioskodawcę usługi gastronomicznej.
W konsekwencji nie dochodzi do dokonywania sprzedaży przy użyciu automatów.
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przestawione we wniosku stwierdzić należy, iż do odpłatnego wykonania usługi, a więc do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 dochodzi dopiero w momencie odbioru przez klienta złożonego zamówienia. Za sprzedaż nie można bowiem uznać samego faktu wrzucenia przez klienta pieniędzy do automatu i odbioru pokwitowania na złożone zamówienie. O sprzedaży za pośrednictwem automatu można byłoby mówić w sytuacji, gdyby automat ten zamówioną przez klienta usługę realizował. Ponadto, zauważyć także należy, iż samo wrzucenie przez klienta pieniędzy i odebranie pokwitowania na złożone zamówienie nie jest tożsame z wyświadczeniem usługi gastronomicznej przez Spółkę, bowiem mimo uiszczenia należności klient może z różnych względów zamówienia nie odebrać, w konsekwencji również nie dojdzie do wyświadczenia usługi przez Stronę.
W niniejszej sprawie, do wykonania usługi gastronomicznej, a zatem do sprzedaży dochodzi w chwili odbioru przez klienta złożonego zamówienia. Czynność ta w tym momencie winna być zarejestrowana na kasie rejestrującej i potwierdzona wydrukiem paragonu fiskalnego, a jego oryginał winien być wydany klientowi.
W świetle powyższego argumenty Strony o konieczności postawienia przy każdym automacie pracownika z odrębną, przenośną kasą fiskalną, by obserwował automat oraz klientów wrzucających monety i ewidencjonował w kasie fiskalnej każdą sprzedaż za pośrednictwem automatu, wydawał nabywcy paragon fiskalny, itd. uznać należy za chybione - wystarczy bowiem zainstalowanie kas rejestrujących w punktach odbioru zamówień.
Reasumując Strona nie dokonuje sprzedaży (nie świadczy usług) w sposób określony w poz. 41 załącznika do ww. rozporządzenia, a zatem nie może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Na mocy upoważnienia zawartego w art. 111 ust. 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Minister Finansów wydał w dniu 28 listopada 2008 r. rozporządzenie w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym musza odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338).
Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.
Z treści powołanego wyżej przepisu nie wynika, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mogą prowadzić na kasie rejestrującej zbiorczą ewidencję wszystkich transakcji z danego dnia. Wręcz przeciwnie. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż podatnicy, na których ciąży obowiązek instalacji kas rejestrujących obowiązani są do rejestrowania na niej każdej transakcji, a także do wydruku paragonu fiskalnego i do wręczenia jego oryginału nabywcy.
Zatem przyjęty przez Stronę sposób ewidencjonowania sprzedaży, o której mowa we wniosku jest nieprawidłowy, ponieważ Strona nie ewidencjonuje na kasie rejestrującej każdej sprzedaży, nie dokonuje wydruku paragonu fiskalnego i nie wręcza jego oryginału nabywcy. Oznacza to tym samym, iż sposób ewidencjonowania sprzedaży prowadzony przez Wnioskodawcę jest niezgodny treścią wyżej wskazanego art. § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia.
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży usług za pośrednictwem automatów oraz prowadzenia na kasie rejestrującej zbiorczej rejestracji wszystkich transakcji w automatach uznać należy za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.