IPPP2/443-261/09-2/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2009 r. (data wpływu 13 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, że Spółka, na podstawie faktur VAT otrzymanych od dostawcy, dokumentujących wynagrodzenie za niewykorzystane zdolności produkcyjne, będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, że Spółka, na podstawie faktur VAT otrzymanych od dostawcy, dokumentujących wynagrodzenie za niewykorzystane zdolności produkcyjne, będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w Austrii, zarejestrowanym dla potrzeb VAT w Polsce. Spółka dokonuje w Polsce transakcji zakupu i sprzedaży zagęszczonych soków owocowych (dostawy krajowe oraz wewnątrzwspólnotowe). Spółka zawarła z polską spółką umowę na dostawę zagęszczonych soków owocowych. W umowie dostawca (polska spółka) zagwarantował kupującemu (Spółce) postawienie do dyspozycji określonych zdolności przetwórczych. Jednocześnie strony uzgodniły, że w przypadku niewykorzystania przez Spółkę zagwarantowanych przez dostawcę w danych roku mocy produkcyjnych, dostawca obciąży kupującego wartością kosztów niewykorzystanych zdolności produkcyjnych. Podstawą wypłaty wynagrodzenia z tytułu niewykorzystanych mocy produkcyjnych będzie otrzymana faktura VAT. Rozliczenia z tego tytułu będą dokonywane w okresie rocznym. Kontrahent Spółki traktuje utrzymywanie gotowości produkcyjnej jako usługę podlegającą opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, na podstawie faktur VAT otrzymanych od dostawcy, dokumentujących wynagrodzenie za niewykorzystane zdolności produkcyjne, będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury.

Zdaniem Spółki, Spółce będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT otrzymanych od kontrahenta, dokumentujących wynagrodzenie za niewykorzystane zdolności produkcyjne. Na wstępie Spółka pragnie zaznaczyć, że jej zdaniem prawidłowe jest traktowanie opłat ponoszonych z tytułu niewykorzystanych zdolności produkcyjnych kontrahenta jako wynagrodzenia za usługę świadczoną przez dostawcę na rzecz Spółki.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również;

Powyższa definicja świadczenia usług jest bardzo szeroka. Obejmuje ona każde zachowanie świadczącego, za które druga strona, na podstawie łączących te podmioty stosunków (umów), chce zapłacić, o ile takie zachowanie nie stanowi dostawy towarów. Jeżeli zatem zapłata dokonywana jest za określone zachowanie podejmowane w wyniku łączących strony stosunków (umów), a więc pożądane przez drugą stronę transakcji, to w rozumieniu ustawy o VAT następuje świadczenie usług. Spółka pragnie podkreślić, że dostawca w umowie zobowiązał się zapewnić Spółce możliwości zakupu określonej ilości towaru, którą jest w stanie wyprodukować w ciągu roku. Dostawca zagwarantował Spółce postawienie do dyspozycji swoich zdolności przetwórczych umożliwiających osiągnięcie uzgodnionych ilości. Dostawca "zarezerwował" więc dla Spółki swoje moce produkcyjne. W celu wykonania zobowiązania dostawca ponosił będzie koszty związane z utrzymaniem zatrudnienia na określonym poziomie, utrzymaniem maszyn i urządzeń niezbędnych do zagwarantowania określonego poziomu. produkcji. Są to koszty ponoszone przez dostawcę niezależnie od ilości rzeczywiście wyprodukowanego towaru, a potrzebne do utrzymania zakładu w stanie umożliwiającym niezwłoczne spełnienie świadczenia. Utrzymanie gotowości do dostarczenia i wyprodukowania towaru jest więc świadczeniem odrębnym od samej dostawy towaru, które mieści się w zakresie pojęciowym usługi, określonym przez przepisy ustawy o VAT. W konsekwencji wykonania tego świadczenia dostawca będzie otrzymywał wynagrodzenie. W zakresie, w jakim Spółka wykorzysta zdolności produkcyjne dostawcy, wynagrodzenie to będzie zawarte w cenie wyprodukowanego i sprzedanego towaru. Natomiast w pozostałym zakresie (w przypadku, gdy moce produkcyjne dostawcy nie zostaną wykorzystane w pełni) usługa ta będzie fakturowana odrębnie. Będzie istniał zatem bezpośredni związek pomiędzy zapłatą a wykonaniem świadczenia, na tyle wyraźny, że będzie można stwierdzić, że płatność następuje za to świadczenie, a otrzymana zapłata jest konsekwencją wykonania świadczenia. Należy podkreślić, że usługą jest takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Świadczenie jest usługą w sytuacji gdy istnieje ktoś, kto odnosi lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z danym świadczeniem. Nie ulega wątpliwości, że beneficjentem świadczenia będzie Spółka. Odnosić będzie wymierne korzyści z możliwości wyłącznego korzystania z mocy produkcyjnych dostawcy, polegające na gwarancji stałego źródła dostaw zagęszczonych soków owocowych i możliwości dowolnego kształtowania poziomu zakupów w oparciu o rzeczywiste zapotrzebowanie.

Spółka pragnie również zaznaczyć, że organy podatkowe w interpretacjach prawa podatkowego wielokrotnie prezentowały stanowisko, zgodnie z którym utrzymywanie gotowości produkcyjnej jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, np. postanowienie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego z dnia 10 lipca 2006 r., sygn. PP II 443/1/186/385/06; postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zgorzelcu z dnia 15 marca 2006 r., sygn. US.PP-443/1/1/2/06, postanowienie Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z dnia 18 kwietnia 2005 r., sygn. PSUS/PPO1-443/54/05/MS. Mając na względzie powyższe, nie ulega wątpliwości, że Spółka będzie dokonywać zakupu usług podlegających opodatkowaniu VAT. Z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają szczególnych regulacji w zakresie miejsca świadczenia tego typu usług, w myśl art. 27 ust. 1 ustawy o VAT będą one opodatkowane w miejscu siedziby usługodawcy (którym będzie dostawca soków), tj. w Polsce. W konsekwencji Spółka otrzymywać będzie faktury zawierające polski VAT, na podstawie których zamierza obniżać podatek należny o wykazany na tych fakturach podatek naliczony. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W ocenie Spółki, nabywane usługi utrzymywania gotowości produkcyjnej przez dostawcę będą bezpośrednio związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez Spółkę. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży soków owocowych, zatem zagwarantowanie określonych możliwości produkcyjnych przez dostawcę tych towarów jest niezwykle istotna z punktu widzenia tej działalności. Co więcej, jedną z podstawowych zasad opodatkowania podatkiem VAT jest zasada neutralności wyrażająca się tym, że poprzez realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego, podatnik nie ponosi faktycznie ciężaru tego podatku. Oznacza to, że VAT nie powinien obciążać podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami, gdyż ciężarem tego podatku powinien być obciążony ostateczny ich beneficjent, czyli konsument będący ostatnim ogniwem tego obrotu. Konieczność przestrzegania tej zasady jest szczególnie stanowczo akcentowana przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości, który w swoim orzecznictwie wielokrotnie podkreślał, że prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie, w toku jego działalności gospodarczej. Należy więc stwierdzić, że spełnione są warunki umożliwiające skorzystanie przez Spółkę z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług od dostawcy. W szczególności będzie istniał związek nabywanych usług z wykonywaniem działalności opodatkowanej, gdyż przedmiotowe usługi będą miały na celu zapewnienie Spółce stałego dostępu do towarów, których sprzedaży Spółka dokonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W ocenie Spółki będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowych usług, na podstawie faktur VAT otrzymywanych od kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.