IPPP2/443-258/12-4/AO - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturze dokumentującej zużycie energii elektrycznej wykorzystywanej przy produkcji mleka.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2012 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego w Przasnyszu 29 lutego 2012 r.) przekazany zgodnie z właściwością rzeczową do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku (data wpływu 9 marca 2012 r.), uzupełniony pismem z dnia 10 kwietnia 2012 r. (data wpływu 12 kwietnia 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 5 kwietnia 2012 r. znak sprawy IPPP2/443-258/12-2/AO (data doręczenia 10 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dotyczącej zużytej energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2012 r. wpłynął do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dotyczącej zużytej energii elektrycznej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 kwietnia 2012 r. (data wpływu 12 kwietnia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 5 kwietnia 2012 r., znak sprawy IPPP2/443-258/12-2/AO (skutecznie doręczonym w dniu 10 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z małżonką prowadzi gospodarstwo rolne na terenie gminy. Od dnia 2 lutego 2012 r. jest zarejestrowany jako: podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi produkcję mleka surowego, co wiąże się z dużym zużyciem energii elektrycznej. Wystawiane faktury VAT przez zakład energetyczny określają ogólny pobór energii dla całego gospodarstwa. Dom, w którym mieszka Wnioskodawca nie ma osobnego licznika na pobór energii. Wnioskodawca szacuje, że 70% zużytej energii elektrycznej wykorzystywane jest do prowadzenia działalności rolniczej związanej ze sprzedażą opodatkowaną.

Wnioskodawca przedstawia stan faktyczny:

Dom, w którym mieszka Wnioskodawca jest cały podpiwniczony. Wydzielony jest w nim warsztat naprawczy sprzętu rolniczego. Jest on wykorzystywany w działalności rolniczej. Użytkowane są sprzęty takie jak: spawarka, sprężarka, szlifierka, wiertarka itp.

Szacowane przez Wnioskodawcę 70% zużytej energii elektrycznej służy wyłącznie do czynności opodatkowanej - produkcja i sprzedaż mleka surowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z danej faktury zużytej energii elektrycznej w wysokości 70%.

Zdaniem Wnioskodawcy, 70% naliczonego podatku VAT jest właściwym wyliczeniem. Produkcja mleka surowego pochłania dużo zużytej energii elektrycznej - mielenie pasz, udój krów, schładzanie mleka, mycie dojarni, oświetlenie obory itp. Podpiwniczony garaż w domu mieszkalnym jest często używany do naprawy sprzętu rolniczego np. kosiarki rotacyjnej używanej do ścięcia traw, ciągnika służącego do zwiezienia sianokiszonek powstałych ze ściętych traw itp.

Wnioskodawca proponuje do rozliczenia podatku VAT na cele domowe 30% i na cele gospodarstwa rolnego 70% zużytej energii elektrycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Aby wystąpiło prawo do odliczenia VAT naliczonego musi być spełniony podstawowy warunek. Wynika on z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje tylko podatnikowi wykonującemu działalność gospodarczą opodatkowaną VAT i tylko w takim zakresie, w jakim nabywane przez tego podatnika towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot nie będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką prowadzi gospodarstwo rolne, produkcję mleka surowego, co wiąże się z dużym zużyciem energii elektrycznej. Od dnia 2 lutego 2012 r. jest zarejestrowany jako: podatnik VAT czynny. Wystawiane przez zakład energetyczny faktury VAT określają ogólny pobór energii dla całego gospodarstwa. Dom w którym mieszka Wnioskodawca nie ma osobnego licznika na pobór energii. Wnioskodawca szacuje, że 70% zużytej energii elektrycznej wykorzystywane jest do prowadzenia działalności rolniczej związanej wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury zużytej energii elektrycznej. Uwzględniając treść przywołanych przepisów oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z danej faktury zużytej energii elektrycznej. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dotyczącej zużytej energii elektrycznej przysługuje z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest w stanie przyporządkować zużywaną energię elektryczną dla celów działalności rolniczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz odliczenie nie może nastąpić w pełnej wysokości wynikającej z faktury.

Końcowo podkreśla się, iż niniejsza interpretacja dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dotyczącej zużytej energii elektrycznej. Natomiast w zakresie ustalenia czy proponowane przez Wnioskodawcę przyporządkowanie w 70% wyłącznie do czynności opodatkowanych jest właściwie wyliczone wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.