IPPP2/443-257/13-2/JW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-257/13-2/JW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2013 r. (data wpływu 22 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma obowiązek wystawiania faktur w trybie art. 106 ustawy VAT. Spółka w stanie prawnym obowiązującym do końca roku 2012 jak i w 2013 r. wystawia faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Ustawodawca od 2013 r. na nowo określił w rozporządzeniu nazwy faktur jak też elementy, które na nich winny się znaleźć. Od 2013 r. mamy samą nazwę ",FAKTURA" - słowo "VAT" z nazwy zostało usunięte.

Spółka S.A. nie dokonała zmiany nazwy dokumentu wystawianego z tytułu dokonywanej sprzedaży towarów i usług i także w 2013 r. stosuje oznaczenie "FAKTURA VAT". Spółka posiada także wewnętrzne uregulowanie dotyczące fakturowania - "Instrukcję fakturowania, ewidencjonowania oraz deklarowania obrotu i należnego podatku od towarów i usług w związku ze świadczeniem usług i dostawą towarów przez Spółkę S.A.", które określa m.in., że Spółka wystawia faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W związku z opisanymi zmianami powstają wątpliwości, czy nazwa faktury określona jako "FAKTURA VAT" jest od 2013 r. nadal prawidłowa i nie będzie wymagała dokonywania korekt, gdyż zgodnie z obowiązującymi przepisami dokument taki nazywa się fakturą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka postępuje prawidłowo w stanie prawnym obowiązującym od 2013 r. stosując nadal oznaczenie faktury wyrazami:"FAKTURA VAT".

Czy stosując oznaczenie faktury - "FAKTURA VAT" nie będzie wymagane od Spółki dokonywanie korekt w tym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadnicze elementy jakie powinna zawierać faktura, dla podatników VAT, którzy mają obowiązek je wystawiać, zostały określone w art. 106 ustawy VAT. Faktura powinna zawierać w szczególności (nie jest to zamknięty katalog) dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Jeżeli faktura wystawiona lub przyjęta przez podatnika (Spółkę) zawiera stwierdzenia pozwalające ustalić dane wymienione w tym przepisie uznaje się, że podatnik spełnił obowiązek nałożony ustawą VAT. Zawarta delegacja ustawowa dla Ministra Finansów w art. 106 ustawy VAT, upoważnia do wydania rozporządzenia wykonawczego, w którym Minister określił zasady wystawiania faktur i dane, które powinny zawierać.

Znowelizowane przepisy rozporządzenia fakturowego zawierają katalog danych, które winna zawierać faktura - § 4 i § 5 rozporządzenia fakturowego.

Zmiany zawarte w zmienionym rozporządzeniu generalnie upraszczają zasady fakturowania i m.in. polegają na określeniu obowiązkowych danych na fakturze lub na wprowadzeniu możliwości podawania niektórych danych innych niż obecnie wymagane.

Wątpliwości w zakresie zmian przepisów prawa podatkowego dotyczące fakturowania wyjaśnia opracowana przez Ministerstwo Finansów i zamieszczona na stronie tego resortu broszura informacyjna - "Zmiany w zakresie fakturowania". Opisuje ona zmiany dotyczące fakturowania, które wystąpiły z początkiem 2013 r. Minister Finansów wskazał, m.in. że podatnicy, którzy w starym stanie prawnym oznaczają faktury wyrazami "FAKTURA VAT" nadal będą mogli to czynić w nowym stanie prawnym (czyli od 1 stycznia 2013 r.). Dodatkowo należy zauważyć, że Minister Finansów wskazał, iż na nowych fakturach podatnicy mogą podawać także inne dane, które nie są wymagane jako obowiązkowe.

Generalnie zasadnicze elementy faktury zostały określone w ustawie, zaś warunki określone w rozporządzeniu wykonawczym mają znaczenie pomocnicze dla ustalenia zakresu praw i obowiązków podatnika VAT.

W związku z powyższym, na podstawie ww. przepisów, które mówią o prawidłowo wystawionej fakturze, o podawaniu obowiązkowych danych na fakturze, na podstawie wyjaśnień Ministra Finansów, a także na podstawie wewnętrznego uregulowania Spółki, zdaniem Wnioskodawcy, wystawiana faktura oznaczona wyrazami "FAKTURA VAT" jest dokumentem prawidłowym w świetle przepisów prawa podatkowego.

Zatem nie jest także wymagane dokonywanie w tym zakresie korekt.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Jak stanowił § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z dniem 1 stycznia 2013 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniające ww. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. poz. 1428). Rozporządzenie to wdraża dyrektywę Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz.Urz.UE.L 189 z 22.07.2010, str. 1).

W myśl § 4 ust. 1 zmienionego rozporządzenia, fakturę wystawia:

1.

zarejestrowany podatnik VAT czynny,

2.

podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

Na podstawie § 5 ust. 1 zmienionego rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1.

datę jej wystawienia,

2.

kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a,

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b,

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury, w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży,

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),

10.

kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),

12.

stawkę podatku,

13.

sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,

14.

kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,

15.

kwotę należności ogółem.

§ 5 ust. 2 zmienionego rozporządzenia, wskazuje dodatkowo na elementy, które faktura powinna zawierać (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma obowiązek wystawiać faktury w trybie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka w stanie prawnym obowiązującym do końca 2012 r. jak i w 2013 r. wystawia faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Spółka nie dokonała zmiany nazwy dokumentów wystawianych z tytułu dokonywanych sprzedaży towarów i usług - również w 2013 r. stosuje oznaczenie "FAKTURA VAT". Spółka posiada także wewnętrzne uregulowanie dotyczące fakturowania - "Instrukcję fakturowania, ewidencjonowania oraz deklarowania obrotu i należnego podatku od towarów i usług w związku ze świadczeniem usług i dostawą towarów przez Spółkę S.A.", które określa m.in., że Spółka wystawia faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Na tle zaprezentowanej sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii czy Spółka postępuje prawidłowo w stanie prawnym obowiązującym od 2013 r. stosując nadal oznaczenie faktur wyrazami:"FAKTURA VAT" oraz czy stosując oznaczenie faktur - "FAKTURA VAT" nie będzie wymagane od Spółki dokonywanie korekt w tym zakresie.

Wskazać należy, iż generalnie faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży/zakupu. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej). Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury, w szczególności w części dotyczących danych obligatoryjnych umieszczonych na fakturze.

Jednocześnie trzeba dodać, że elementy faktury określone w przepisach prawa podatkowego nie są jedynymi, które mogą być zamieszczone na dokumencie faktury. Ustawodawca w żaden sposób nie ograniczył prawa podatnika do zamieszczania na fakturach dodatkowych informacji, które nie zostały wskazane, w § 5 rozporządzenia w sprawie faktur. Zmiany zawarte w zmienianym rozporządzeniu generalnie upraszczają zasady fakturowania i m.in. polegają na zmniejszeniu obowiązkowych danych na fakturze lub na wprowadzeniu możliwości podawania niektórych danych innych niż obecnie wymagane - w miejsce tych obecnie obowiązujących. Jednakże, pomimo zniesienia obowiązku podawania niektórych danych na fakturze, podatnicy, którzy oznaczali faktury wyrazami "FAKTURA VAT", nadal mogą to czynić w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. Dodatkowo należy zauważyć, iż na fakturach podatnicy mogą również zawierać inne dane, które nie są już wymagane od dnia 1 stycznia 2013 r.

A zatem, mając na uwadze treść obowiązującego od dnia 1 stycznia 2013 r. przepisu § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur, stwierdzić należy, iż określa on minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakłada ograniczeń w sprawie umieszczania dodatkowych danych, które umieszczane są w celu łatwiejszej identyfikacji faktur np. napis: "FAKTURA VAT".

Reasumując, w sytuacji, gdy wystawiane przez Spółkę faktury będą zawierały wszystkie wymagane przepisem § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur dane, a dodatkowo będą zawierały elementy, których zgodnie z ww. przepisem zawierać nie muszą, wówczas niezależnie od umieszczenia tych dodatkowych elementów (np.: oprócz słowa "FAKTURA" oznaczenie "VAT") w treści faktury, nie może to skutkować uznaniem faktury za dokument nieprawidłowy. Wobec powyższego nie jest wymagane, aby Spółka dokonywała w tym zakresie korekt faktur.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl