IPPP2/443-246/14-4/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 30 kwietnia 2014 r., doręczone Stronie w dniu 6 maja 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej. Wniosek został uzupelniony w dniu 9 maja 2014 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 30 kwietnia 2014 r. Nr IPPP2/443-246/14-2/BH.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Działalność gospodarczą, na którą Wnioskodawczyni otrzymała pozwolenie i uzyskała wpis dnia 1 czerwca 2011 r. została wykreślona z CEIDG 4 grudnia 2012 r. na podstawie art. 34 ust. 2 pkt 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej - wpis został dokonany z naruszeniem prawa. Okazało się bowiem, że działalność ta nie powinna zostać zarejestrowana w związku z tym, że Wnioskodawczyni jest obywatelką Ukrainy i w tamtym czasie nie posiadała karty rezydenta tylko kartę na pobyt czasowy. Wpisu dokonał Burmistrz Miasta. Przez 9 miesięcy nikt z urzędników nie zauważył swojego błędu, w marcu 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała list z Ministerstwa Gospodarki o konieczności bezwzględnego wykreślenia działalności z CEIDG ze względu na niezgodne z przepisami wpisanie działalności do rejestru. Przez 3 miesiące Wnioskodawczyni korespondowała z Ministerstwem Gospodarki, Wojewodą i sądem. ZUS uznał decyzję sądu za zasadną ponieważ wyrok był prawomocny i nie mógł postąpić inaczej. ZUS dokonał zwrotu wpłaconych przez Wnioskodawczynię składek w okresie o 1 czerwca 2011 r. do 4 grudnia 2012 r. Po otrzymaniu karty rezydenta Wnioskodawczyni mogła zgodnie z prawem polskim otworzyć działalność gospodarczą i tak też uczyniła. Dnia 10 maja 2013 r. został dokonany wpis do CEIDG. Jest to pierwsza zgodna z prawem działalność gospodarcza jaką prowadzi. ZUS uznał Wnioskodawczynię jako nowego przedsiębiorcę na preferencyjnych warunkach opłacania składek.

Wnioskodawczyni uważa, że wyrok Sądu powinien być decydujący w tej sprawie, to nie Wnioskodawczyni ma kompetencje do zakładania i wpisywania działalności do rejestru. Wnioskodawczyni zaznacza, że w okresie od 4 grudnia 2012 r. do dnia 10 maja 2013 r. nie prowadziła żadnej działalności ani nie pracowała.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że cały obrót uzyskany w 2012 r. dotyczył sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w wysokości 22.182,00 zł, z tym że był to obrót z działalności wpisanej niezgodnie z przepisami prawa a po jej wykreśleniu Wnioskodawczyni nie wykonywała działalności. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że działalność przez Nią prowadzona dotyczy sprzedaży detalicznej wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na straganach i targowiskach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni zobowiązana jest do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej od miesiąca maja 2013 r.

2. Czy mimo, że działalność nie była wpisana zgodnie z prawem Wnioskodawczyni powinna ewidencjonować sprzedaż za pomocą kasy fiskalnej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - Dziennik Ustaw 2010 r. Nr 138, poz. 930 § 3 ust. 1 pkt 2. - w roku 2011 dla osób rozpoczynających działalność w trakcie roku limit zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej wynosił 20000 zł. Limit ten w roku 2011 nie został przekroczony. W 2012 r. limit wynosił 40000 zł i również nie został przekroczony. W grudniu 2012 r. działalność została wykreślona z CEIDG. Do maja 2013 r. Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności. Wnioskodawczyni uważa, że powinna nabyć prawo do skorzystania ze zwolnienia ponieważ rozpoczęła działalność w trakcie roku 2013 i limit dla Niej to 12.875,65 zł - Dz. U. z 2011 r. poz. 1382 paragraf 3.1 pkt 2.

Zgodnie z art. 15 ustawy - definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalająca na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ustawa nie wyraża tego wprost ale przyjąć należy że działalnością gospodarczą jest tylko aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie i nie profesjonalnie, a tak było w przypadku Wnioskodawczyni (nie mogła wykonywać działalności profesjonalnie ponieważ nie posiadała stosownych wpisów) nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Wnioskodawczyni zaznacza że jest obywatelką Ukrainy i nie miała podstaw prawnych jak się okazało do prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w brzmieniu obowiązujacym w 2012 r., podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, Minister Finansów w dniu 26 lipca 2010 r. wydał rozporządzenie w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwanym dalej "rozporządzeniem".

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 6).

W myśl § 3 ust. 7 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 ww. rozporządzenia.

Na mocy § 4 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów: przy dostawie: części do silników (PKWiU 28.11.4), silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU 29.10.1), nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.1), przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU 29.20.2), części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU 29.20.30.0), części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 29.32.30.0), silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3).

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca objął wyłączeniem ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej ściśle określone towary i usługi, sklasyfikowane we wskazanych przez ustawodawcę grupowaniach PKWiU.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 1 czerwca 2011 r. rozpoczęła jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na straganach i targowiskach. Obrót uzyskany z tytułu sprzedaży tych towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w 2011 r. wyniósł poniżej 20.000 zł a zatem Wnioskodawczyni miała prawo do zastosowania zwolnienia podmiotowego w 2012 r. na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, bowiem wysokość obrotów ze sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł. Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, że w dniu 4 grudnia 2012 r. prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza została wykreślona z ewidencji CEIDG. W okresie od dnia 4 grudnia 2012 r. do dnia 10 maja 2013 r. Wnioskodawczyni nie prowadziła żadnej działalności. Wnioskodawczyni rozpoczęła ponownie działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG w dniu 10 maja 2013 r. W 2012 r. obrót ze sprzedaży towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wyniósł 22.182,00 zł.

Należy zauważyć, że Wnioskodawczyni zarówno w latach 2011-2012 jak i w roku 2013 prowadziła działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, a zatem ponowne rozpoczęcie działalności w 2013 r. powoduje, że mamy do czynienia z tym samym podatnikiem. Dlatego też Wnioskodawczynię ponownie rozpoczynajacą działalność gospodarczą należy uznać za podmiot kontynuujący uprzednio prowadzoną działalność. W związku z tym, dla ustalenia czy w 2013 r. Wnioskodawczyni mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejstrującej należy dokonać analizy przepisów dotyczących podatników kontynuujących działalność gospodarczą w 2013 r. a nie rozpoczynających tę działalność.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujacych (Dz. U. Z 2012 r., poz. 1382), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Stosownie zaś do § 5 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

W myśl § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia, które weszlo w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., w przypadku podatników, którzy:

- zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania traci moc z dniem 1 marca 2013 r.

Powyższe uregulowania w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego powodują, że Wnioskodawczyni, powinna rozpocząć ewidencjonowanie obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kasy rejestrującej od początku miesiąca marca 2013 r., na podstawie cyt. wyżej § 7 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia, gdyż Wnioskodawczyni przed dniem wejścia w życie rozporządzenia z dnia 29 listopada 2012 r. nie przestała spełniać warunków do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, ze względu na osiągnięty w 2012 r. obrót. Ponieważ jednak Wnioskodawczyni w tym czasie nie prowadziła działalności gospodarczej to obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej wystąpił w odniesieniu do pierwszej sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawczynię na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej po rozpoczęciu działalności przez Wnioskodawczynię w 2013 r.

Dodatkowo należy stwierdzić, że dokonany z naruszeniem prawa wpis do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię nie może automatycznie oznaczać, że z tego względu nie mają wobec Wnioskodawczyni zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące kas rejestrujących. Wnioskodawczyni mimo błędnego wpisu do CEIDG faktycznie dokonywała odpłatnej dostawy towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Prawny aspekt powstałej sytuacji tj. prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie wpisu dokonanego z naruszeniem prawa nie spowodował, że czynności dostawy towarów były nieważne bądź anulowane. Czynności te faktycznie zostały przeprowadzone, Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży towarów a klienci dokonali nabycia tych towarów.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało więc uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.