IPPP2/443-241/12-4/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2012 r. (data wpływu 5 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 kwietnia (data doręczenia 4 maja 2012 r.) znak sprawy IPPP2/443-241/12-2/AO o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania szczególnej procedury opodatkowania przy sprzedaży samochodu używanego, przyjętego do komisu - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2012 r. wpłynął do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania szczególnej procedury opodatkowania przy sprzedaży samochodu używanego, przyjętego do komisu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 kwietnia 2012 r., znak sprawy IPPP2/443-241/12-2/AO (skutecznie doręczonym w dniu 4 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca chce przeprowadzić jako Auto Komis sprzedaż używanego samochodu osobowego. Samochód jest przyjęty do komisu od osoby fizycznej na umowę komisową za 10 000 zł. Następnie samochód sprzedany zostanie osobie prywatnej bądź podmiotowi gospodarczemu za kwotę 11.000 zł.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowy samochód spełnia definicję towaru używanego określoną w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że osoba fizyczna, od której Wnioskodawca przyjmuje na umowę komisową przedmiotowy samochód nie prowadzi działalności gospodarczej. Samochód ten stanowi jej majątek prywatny.

W związku z przedstawionym opisem wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania szczególnej procedury opodatkowania przy sprzedaży samochodu używanego, przyjętego do komisu i prawa do wystawienia faktury VAT marża.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie musi On od przedmiotowego używanego samochodu odprowadzać całego podatku VAT, tylko wystarczy odprowadzić podatek VAT od uzyskanej marży.

Wnioskodawca uważa, że przyjmując używany samochód od osoby prywatnej do Auto Komisu na podstawie umowy komisowej i następnie sprzedając go innej osobie fizycznej lub podmiotowi gospodarczemu Wnioskodawca może wystawić fakturę VAT marża i odprowadzić podatek VAT tylko marży. Wnioskodawca jest zdania, że nie musi tego samochodu odkupować od właściciela po to żeby go sprzedać dalej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Za towary w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ww. ustawy uważa się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Umowa komisu jest, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) szczególnym rodzajem pośrednictwa handlowego. Przez umowę komisu, zgodnie z przepisem art. 765 kodeksu cywilnego, przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Istotą umowy komisu jest to, że pomiędzy kupującym i sprzedającym pośredniczy komisant, który przyjmuje od zleceniodawcy towar w celu jego sprzedaży finalnemu nabywcy. Sprzedaż następuje za ustalonym w umowie wynagrodzeniem w formie prowizji. Towar przyjęty przez komisanta pozostaje własnością komitenta aż do momentu sprzedaży osobie trzeciej. Komis dotyczyć może nie tylko sprzedaży, ale również kupna określonej rzeczy w imieniu własnym, na rachunek komitenta. Komisant jest obowiązany po przeprowadzeniu transakcji przenieść na komitenta korzyści majątkowe uzyskane od osoby trzeciej. Komisantowi należy się jedynie wynagrodzenie w formie prowizji za pełnione usługi. Roszczenie w tym zakresie komisant nabywa z chwilą, gdy komitent otrzymał rzecz lub cenę (art. 772 k.c.).

Komisantem może być jedynie taka osoba fizyczna lub prawna, która prowadzi przedsiębiorstwo w zakresie świadczenia usług polegających na kupnie lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek komitenta, ale we własnym imieniu, natomiast Komitentem, a więc osobą korzystającą z usług komisanta, może być każda osoba fizyczna lub prawna.

Na gruncie przepisów ustawy o VAT instytucja komisu została potraktowana jako dostawa towarów.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Rozdział 4 Działu XII cyt. ustawy o podatku od towarów i usług określa szczególne procedury w zakresie dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, dla potrzeb stosowania rozdziału 4, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Zgodnie art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do treści art. 120 ust. 10 cyt. ustawy przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

W związku z charakterem sprzedawanych towarów (towary używane) podatnicy dokonujący dostawy komisowej mają prawo do stosowania szczególnej procedury marży.

Należy zauważyć, iż ta szczególna procedura, opodatkowanie w systemie marży, stosowana jest tylko do określonej kategorii towarów używanych. Dotyczy ona dostawy towarów używanych, które podatnik wcześniej nabył w celu dalszej odsprzedaży. Przy czym istotne jest, od kogo towary te zostały nabyte. Wspólną cechą dla nabywców określonych w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, warunkującą zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pośrednikowi pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca chce przeprowadzić jako Auto Komis sprzedaż używanego samochodu osobowego. Samochód jest przyjęty do komisu od osoby fizycznej na umowę komisową za 10 000 zł. Osoba fizyczna, od której Wnioskodawca przyjmuje na umowę komisową przedmiotowy samochód nie prowadzi działalności gospodarczej. Samochód ten stanowi jej majątek prywatny. Następnie samochód sprzedany zostanie osobie prywatnej bądź podmiotowi gospodarczemu za kwotę 11.000 zł. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotowy samochód spełnia definicję towaru używanego określoną w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą prawa do zastosowania szczególnej procedury opodatkowania a co za tym idzie udokumentowania transakcji poprzez wystawienie faktury VAT marża.

Mając na uwadze przedstawioną treść wniosku i uregulowania prawne w tym zakresie stwierdzić należy, iż Wnioskodawca ma prawo do zastosowania szczególnej procedury opodatkowania w systemie VAT marża przy dostawie przedmiotowego samochodu używanego z uwagi na fakt, iż przedmiotowy samochód używany spełnia definicję towaru używanego określoną w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług i zostanie przyjęty do komisu od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, że nie musi On od przedmiotowego samochodu używanego odprowadzać całego podatku VAT tylko wystarczy, że odprowadzi VAT od uzyskanej marży należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zatem wydanie towaru przez komisanta dla ostatecznego nabywcy towaru powinno zostać udokumentowane fakturą.

Na podstawie art. 120 ust. 16 ww. ustawy podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, nie może oddzielnie wykazywać na wystawianych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów, w przypadku gdy opodatkowaniu podlega marża.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Stosownie do § 5 ust. 8 cyt. rozporządzenia w fakturach dokumentujących czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 119 lub art. 120 ustawy:

Celem udokumentowania transakcji opodatkowanych marżą wystawiany jest szczególny rodzaj faktur - faktury VAT marża. Faktury VAT marża różnią się od "zwykłych" faktur tym, iż cena wskazana na takiej fakturze określa wartość towaru wraz z marżą podatnika (zawierającą podatek), przy czym z ceny tej nie wyodrębnia się ceny netto oraz wysokości podatku.

Odnosząc przywołane przepisy do sytuacji nakreślonej w niniejszym wniosku stwierdzić należy, iż Wnioskodawca jako zarejestrowany podatnik VAT czynny przy sprzedaży przedmiotowego samochodu używanego opodatkowanego w systemie VAT marża winien udokumentować niniejszą czynność fakturą VAT marża.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.