IPPP2/443-236/13-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 15 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2013 r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 kwietnia 2013 r. nr IPPP2/443-236/13-2/MM o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla transakcji sprzedaży nieruchomości-jest prawidłowe.

W dniu 15 marca 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla transakcji sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 12 kwietnia 2013 r. znak IPPP2/443-236/13-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Grupa A rozważa restrukturyzację, która umożliwi osiągnięcie bardziej efektywnego modelu biznesowego. Celem procesu będzie osiągnięcie struktury udziałowej, która odzwierciedli aktualne potrzeby biznesowe, a w szczególności, umożliwi przeniesienie nieruchomości do nowo powstałych i odrębnych podmiotów prawnych. Restrukturyzacja powinna pozwolić na ograniczenie ryzyka wynikającego z działalności gospodarczej oraz operacyjnej związanego z każdym z projektów, jak również ograniczyć wpływ ewentualnego niepowodzenia jednego projektu na inne inwestycje.

P Sp z o.o. (dalej: PI) oraz A Sp. z o.o. (dalej: AT), spółki należące do Grupy A są polskimi rezydentami podatkowymi podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. PI i AT są podmiotami zależnymi od PB (dalej: PB) spółki holenderskiej. Spółki są właścicielami nieruchomości komercyjnych. PI jest właścicielem nieruchomości K Wa i K T znajdujących się w W i K G znajdującej się w G (dalej: Nieruchomości PI), natomiast AT jest właścicielem nieruchomości AT w W (dalej: Nieruchomość AT).

Planowane jest przeniesienie, w formie wkładu niepieniężnego do polskiej spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA lub Wnioskodawca) przedsiębiorstw AT oraz PI.

PI i AT będą akcjonariuszami SKA z prawem łącznie do około 99% zysków SKA. Inna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie komplementariuszem SKA (dalej: Komplementariusz), który będzie odpowiadał za zobowiązania SKA bez ograniczenia całym swoim majątkiem. Wkład Komplementariusza do SKA zostanie pokryty gotówką. Po wniesieniu wkładów przez PI i AT, SKA będzie kontynuować działalność gospodarczą uprzednio prowadzoną przez PI i AT.

W dalszej kolejności, planowane jest, że SKA sprzeda Nieruchomości do osobnych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółki Celowe). Spółki Celowe będą w 100% należeć do PB. Wraz z Nieruchomościami zostaną przeniesione grunty i użytkowanie wieczyste gruntu, budowle, umowy najmu z najemcami oraz depozyty najemców, natomiast pozostałe aktywa i pasywa SKA nie zostaną przeniesione. W szczególności nie zostaną przeniesione:

Jak wskazano powyżej, część aktywów / zobowiązań i umów niezbędnych w celu zapewnienia pełnej zdolności operacyjnej nieruchomości nie zostanie przeniesiona. W związku z tym Spółki Celowe będą musiały podjąć współpracę z odpowiednimi dostawcami usług i zawrzeć z nimi umowy we własnym imieniu i na własny rachunek, a także otworzyć rachunki bankowe oraz zabezpieczyć płynność finansową dla celów bieżącej działalności operacyjnej (potencjalnie poprzez zawarcie nowych umów pożyczek lub kredytu). Bez podjęcia m.in. powyższych działań Spółki Celowe nie będą mogły samodzielnie prowadzić działalności gospodarczej z wykorzystaniem Nieruchomości.

W ramach rozliczenia części ceny sprzedaży Spółki Celowe przejmą od Wnioskodawcy zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek przez niego zaciągniętych.

Przedmiotowe Nieruchomości będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do momentu ich sprzedaży, a następnie przez Spółki Celowe od momentu ich nabycia do prowadzenia przez nich samodzielnej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT polegającej na wynajmie powierzchni komercyjnych.

Przed sprzedażą Wnioskodawca jako zbywca Nieruchomości jak również Spółki Celowe jako ich nabywcy zrezygnują ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Dodatkowo Wnioskodawca udzieli pożyczek Spółkom Celowym nabywającym nieruchomości. Zobowiązanie Wnioskodawcy do przeniesienia na własność Spółek Celowych określonej w umowie pożyczki ilości pieniędzy zostanie potrącone z ich zobowiązaniem wobec Wnioskodawcy z tytułu obowiązku zapłaty pozostałej (po przejęciu przez nie kredytów i pożyczek) ceny za nieruchomości.

W efekcie cena nabycia nieruchomości zostanie uregulowana:

* w części poprzez przejęcie zobowiązań Wnioskodawcy przez Spółki Celowe;

* w pozostałej części przez potrącenie wzajemnych zobowiązań Wnioskodawcy i Spółek Celowych.

Nieruchomości były wykorzystywane przez AT i PI do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT (wynajem powierzchni) przez co najmniej 2 lata.

W zależności od okoliczności i przyszłych potrzeb biznesowych, po sprzedaży Nieruchomości, SKA może połączyć się z innym podmiotem lub zmienić formę prawną na sp. z o.o.

W celu przyśpieszenia daty osiągnięcia optymalnej biznesowo struktury możliwe jest, że na dzień sprzedaży Nieruchomości SKA będzie już trakcie procesu połączenia lub przekształcenia (w zależności od wybranego scenariusza), ale na dzień sprzedaży taki proces nie będzie jeszcze zakończony z prawnego punktu widzenia, tj. na moment sprzedaży SKA będzie nadal spółką komandytowo-akcyjną, której wspólnikami będą PI i AT (jako akcjonariusze) oraz Komplementariusz (jako komplementariusz).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT według standardowej stawki VAT (przy założeniu, że Wnioskodawca jako zbywca nieruchomości jak również Spółki Celowe jako ich nabywcy skorzystają z opcji opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji zbycia nieruchomości).

W opinii Wnioskodawcy, rozważana przez niego sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT według standardowej stawki VAT, obecnie wynoszącej 23%.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, gdzie przez towary zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów należy uznać, że planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości za wynagrodzeniem mieści się w zakresie regulacji powyższych przepisów i z tego względu należy ją zakwalifikować do katalogu czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów.

Należy zaznaczyć, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wprowadza wyłączenie stosowania przepisów ustawy o VAT m.in. w stosunku do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Jednakże ani ustawa o VAT ani ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa. W konsekwencji, zgodnie z powszechnie panującym stanowiskiem doktryny prawa podatkowego, zastosowanie będzie miała definicja przedsiębiorstwa na gruncie Kodeksu Cywilnego.

Zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

W przeciwieństwie do pojęcia przedsiębiorstwa, ustawodawca uregulował pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ustawie o VAT. Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod tym pojęciem należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego, planowana sprzedaż Nieruchomości dotyczyć będzie jedynie wybranych składników majątku i w ramach transakcji nie dojdzie do przeniesienia m.in.:

Przedmioty transakcji nie będą mogły stanowić niezależnych przedsiębiorstw samodzielnie realizujących zadania gospodarcze ze względu na brak transferu kluczowych składników sugerujących wyodrębnienie finansowe i organizacyjne (przejście zobowiązań, ksiąg rachunkowych). Podobnie stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 30 czerwca 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 540/08), zaznaczając że "ocena, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest, więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe".

Biorąc powyższe pod uwagę, jak również przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedmiotowa transakcja stanowić będzie jedynie przeniesienie własności konkretnych składników majątkowych, nie spełniających definicji przedsiębiorstwa ani też zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto należy zaznaczyć, iż stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawa budynków podlega zwolnieniu z VAT z wyjątkiem sytuacji, gdy:

W związku z faktem, że na dzień złożenia niniejszego wniosku od pierwszego zasiedlenia upłynął okres przekraczający 2 lata, dostawa Nieruchomości spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie, nie będzie miał zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT regulujący przypadki obowiązkowego zwolnienia dostaw budynków, budowli lub ich części nieobjętych zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Podatnicy zgodnie z treścią art. 43 ust. 10 ustawy o VAT mogą zrezygnować ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, pod warunkiem, iż: (i) są czynnymi podatnikami VAT oraz (ii) jednocześnie złożą odpowiednie oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 i ust. 11 niniejszego artykułu.

W konsekwencji, na skutek podjęcia przez Wnioskodawcę oraz nabywców decyzji o rezygnacji ze zwolnienia z VAT, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT dostawa przedmiotowych Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu wg standardowej stawki podatku VAT, która obecnie wynosi 23%.

Powyższe potwierdza stanowisko organów podatkowych, wyrażone m.in. w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 września 2012 r. (sygn. IPPP3/443-660/12-3/JK).

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa Nieruchomości, będzie stanowiła dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, dla której zastosowanie będzie miała standardowa stawka 23%, gdyż Wnioskodawca i Spółki Celowe na mocy art. 43 ust. 10 ustawy o VAT zrezygnują ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, przewidzianego dla nieruchomości, dla których okres, który upłynął od momentu pierwszego zasiedlenia jest dłuższy niż dwa lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.