IPPP2/443-235/11-4/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-235/11-4/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2011 r. (data wpływu 23 lutego 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z nieodpłatnym udostępnieniem części lokalu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z nieodpłatnym udostępnieniem części lokalu oraz obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z rezygnacją z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT i powrotu do zwolnienia podmiotowego. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 9 maja 2011 r. znak IPPP2/443-235/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

14 września 2005 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie:

* niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych oraz pozostałe sprzątanie;

* usługi kosmetyczne;

* sprzedaż detaliczna kosmetyków i art. toaletowych.

Od 14 września 2005 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W dniu 14 września 2005 r. została spisana umowa przyrzeczenia sprzedaży lokalu użytkowego z deweloperem na Krzysztofa S.

Płatność za lokal została ustalona w ratach na okres 5 lat. W związku z tym faktury na zakup lokalu wystawiane były przez dewelopera co miesiąc w wysokości wpłaconej zaliczki na nazwisko Wnioskodawcy.

Wydanie lokalu w posiadanie Zainteresowanego nastąpiło w dniu 31 stycznia 2006 r. w formie protokołu przekazania i od tego dnia przeszły na kupującego korzyści i ciężary związane z lokalem. Data 31 stycznia 2006 r. dot. przekazania lokalu do użytkowania została potwierdzona w treści aktu notarialnego sporządzonego 22 grudnia 2010 r. na małżeństwo S.

W okresie luty 2006 - listopad 2006 prowadzone były w lokalu prace adaptacyjne. Suma zaewidencjonowanych wydatków poniesionych na "wykończenie" lokalu - po zakończeniu prac i i przyjęciu lokalu do użytkowania - przekracza 15.000 zł. Wartość poniesionych nakładów na adaptację Wnioskodawca zaliczył jako wartość początkową środka trwałego jakim jest w tym przypadku inwestycja w obcym środku trwałym i amortyzował w wys. 10% od stycznia 2007 r. Od inwestycji, która nie była własnością Wnioskodawcy nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych.

Podatek naliczony VAT z rat na zakup lokalu, jak również z wydatków poniesionych na adaptację Wnioskodawca uwzględnił w całości w rozliczeniach miesięcznych w deklaracjach VAT-7.

W dniu 22 grudnia 2010 r. sporządzony został akt notarialny na zakup lokalu na małżeństwo S., w którym zawarto wyłącznie cenę zakupu lokalu. Wydatki poniesione na prace adaptacyjne uznane przez Wnioskodawcę jako inwestycja w obcym środku trwałym nie zostały ujęte w akcie notarialnym.

W dniu 15 stycznia 2011 r. Wnioskodawca udostępnił nieodpłatnie część lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej małżonce. Działalność gospodarcza prowadzona przez małżonkę jest zwolniona podmiotowo z podatku VAT. Prowadzona jest książka przychodów i rozchodów.

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Wnioskodawca nieodpłatnie udostępnił części lokalu małżonce na prowadzenie działalności gospodarczej, której osiągane przychody są zwolnione podmiotowo z podatku VAT, natomiast prowadzenie działalności gospodarczej przez Zainteresowanego jest opodatkowane podatkiem VAT. Każde z małżonków prowadzi działalność gospodarczą na własne nazwisko i rozlicza się we własnym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu VAT i w jakim okresie w związku z udostępnieniem lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej małżonce zwolnionej podmiotowo z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy udostępnienie nieodpłatne części lokalu małżonkowi na prowadzenie działalności gospodarczej zwolnionej podmiotowo z VAT nie ma znaczenia, bowiem to Wnioskodawca w ramach swojej działalności dokonywał odliczenia podatku naliczonego VAT. Fakt powyższy nie skutkuje koniecznością dokonania korekty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. Organ podatkowy pragnie wskazać, iż niniejsza interpretacja została oparta na przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT" obowiązujących przed dniem 1 kwietnia 2011 r., bowiem transakcja będąca przedmiotem interpretacji (jak wynika z treści wniosku) miała miejsce w dniu 15 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Jeżeli podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z nieodpłatnym świadczeniem usług, to nie obciąża tej usługi podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają zatem, co do zasady, tylko te nieodpłatnie świadczone usługi, w związku z którymi podatnik odliczył podatek naliczony zawarty w zakupach. Przy czym, aby takie nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu, zgodnie z powołanym przepisem, usługi te nie powinny stanowić usług związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od września 2005 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W miesiącu tym została spisana umowa przyrzeczenia sprzedaży lokalu użytkowego z deweloperem na Wnioskodawcę. Wydanie lokalu w posiadanie Zainteresowanego nastąpiło w dniu 31 stycznia 2006 r. w formie protokołu przekazania i od tego dnia przeszły na kupującego korzyści i ciężary związane z lokalem. Data 31 stycznia 2006 r. dot. przekazania lokalu do użytkowania została potwierdzona w treści aktu notarialnego sporządzonego 22 grudnia 2010 r. na małżeństwo S. W okresie luty 2006 - listopad 2006 prowadzone były w lokalu prace adaptacyjne. Suma zaewidencjonowanych wydatków poniesionych na "wykończenie" lokalu - po zakończeniu prac i przyjęciu lokalu do użytkowania - przekracza 15.000 zł. Wartość poniesionych nakładów na adaptację Wnioskodawca zaliczył jako wartość początkową środka trwałego jakim jest w tym przypadku inwestycja w obcym środku trwałym i amortyzował w wys. 10% od stycznia 2007 r. Podatek naliczony VAT z rat na zakup lokalu, jak również z wydatków poniesionych na adaptację Wnioskodawca uwzględnił w całości w rozliczeniach miesięcznych w deklaracjach VAT-7. W dniu 15 stycznia 2011 r. Wnioskodawca udostępnił nieodpłatnie część lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej małżonce. Działalność gospodarcza prowadzona przez małżonkę jest zwolniona podmiotowo z podatku VAT. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest czy jest on zobowiązany do zwrotu VAT i w jakim okresie w związku z udostępnieniem lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej małżonce zwolnionej podmiotowo z VAT.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Z treści tego przepisu wynika, iż opodatkowane podatkiem VAT jest nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż obie te przesłanki są spełnione - Wnioskodawca nieodpłatnie użycza lokal stanowiący część jego przedsiębiorstwa do celów innych niż prowadzona przez niego działalność (do celów działalności gospodarczej małżonki). Podatek naliczony VAT z rat na zakup lokalu Wnioskodawca uwzględnił w całości w rozliczeniach miesięcznych w deklaracjach VAT-7 - a więc miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części.

Biorąc pod uwagę powyższe tut. Organ podatkowy stwierdza, iż nieodpłatne udostępnienie lokalu małżonce na cele prowadzenia przez nią działalności gospodarczej zwolnionej podmiotowo z VAT jest traktowane jak odpłatne świadczenie usług i opodatkowane podatkiem VAT. Dlatego też Wnioskodawca z tytułu tej czynności nie jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT.

Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy nieodpłatne udostępnienie części lokalu małżonkowi na cele prowadzenia działalności gospodarczej zwolnionej podmiotowo z VAT ma znaczenie dla celów dokonania korekty podatku naliczonego, bowiem czynność ta, mimo iż nieodpłatna, jest traktowana na gruncie ustawy o VAT jako odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Z tego też tytułu Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, a nie, jak wskazał Wnioskodawca, z powodu odliczania podatku VAT w ramach swojej działalności gospodarczej.

Dlatego tez stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, iż w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z nieodpłatnym udostępnieniem części lokalu. Rozstrzygnięcie dotyczące obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z rezygnacją z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT i powrotu do zwolnienia podmiotowego zostało ujęte w odrębnej interpretacji.

Ponadto tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa została rozpatrzona odrębnie (interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2011 r., znak IPPB1/415-192/11-2/ES oraz postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 12 maja 2011 r., znak IPPB1/415-192/11-3/ES).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl