IPPP2/443-227/12-11/AK/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia wniosku Strony z dnia 17 lutego 2012 r. (data wpływu 1 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dn. 31 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.) na wezwanie z dn. 21 maja 2012 r. znak IPPP2/443-227/12-3/AK, pismem z dn. 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) na wezwanie z dn. 8 czerwca 2012 r. znak IPPP2/443-227/12-6/AK/DG oraz pismem z dn. 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) na wezwanie z dn. 14 czerwca 2012 r. znak IPPP2/443-227/12-8/AK/DG o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia przez Spółkę z o.o. podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT związanych z umowami leasingowymi zawartymi przez jednoosobowe przedsiębiorstwo przed wniesieniem przedsiębiorstwa do nowo utworzonej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub komandytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 marca 2012 r. do tut. organu, wpłynął wniosek uzupełniony pismem z dn.31 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.) na wezwanie z dn. 21 maja 2012 r. znak IPPP2/443-227/12-3/AK, pismem z dn. 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) na wezwanie z dn. 8 czerwca 2012 r. znak IPPP2/443-227/12-6/AK/DG oraz pismem z dn. 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) na wezwanie z dn. 14 czerwca 2012 r. znak IPPP2/443-227/12-8/AK/DG o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia przez Spółkę z o.o. podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT związanych z umowami leasingowymi zawartymi przez jednoosobowe przedsiębiorstwo przed wniesieniem przedsiębiorstwa do nowo utworzonej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą jako osoba fizyczna rozważa przeprowadzenie operacji przekształcenia w ten sposób, że na nowoutworzoną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub komandytową zostanie przeniesiona własność przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym, art. 55 (1) kodeksu cywilnego. Tytuł prawny przeniesienia przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym nie został jeszcze ustalony; będzie to aport do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością art. 158 k.s.h.), aport komplementariusza do spółki komandytowej (art. 107 k.s.h.), sprzedaż przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym przez przedsiębiorcę jednoosobowego lub inna czynność prawna mająca za przedmiot całe przedsiębiorstwo (art. 55 (2) kodeksu cywilnego) powodująca przeniesienie przedsiębiorstwa na spółkę. Przedsiębiorca jednoosobowy zawarł w 2010 r. umowy leasingu (jako leasingobiorca), które będą kontynuowane po przekształceniu, w szczególności uiszczane będą raty leasingowe. Przedsiębiorca jednoosobowy korzysta z uprawnienia do pomniejszenia podatku VAT należnego o naliczony w szczególności w zakresie podatku naliczonego w związku z wynikającym z umowy leasingu obowiązkiem przedsiębiorcy jednoosobowego opłacania kolejnych rat leasingowych. Podstawą "cywilistycznej kontynuacji" umowy leasingu przez spółkę po przeniesieniu na nią przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym będzie norma art. 55 (4) kodeksu cywilnego.

W uzupełnieniu na wezwanie tut. Organu Wnioskodawca wskazał, iż:

W jednym z rozważanych przez Wnioskodawcę wariantów własność przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym zostanie przeniesiona na nowoutworzoną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka nie istnieje w dniu dzisiejszym i zgodnie z zamiarem Wnioskodawcy zostanie utworzona po wydaniu interpretacji w niniejszej sprawie. Jedynym wspólnikiem spółki będzie Wnioskodawca. Inne podmioty nie będą uczestniczyły w utworzeniu tej spółki.

W innym z rozważanych przez Wnioskodawcę wariantów własność przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym zostanie przeniesiona na nowo utworzoną spółkę komandytową. Spółka komandytowa w dniu dzisiejszym jeszcze nie istnieje. Spółka zostanie utworzona z udziałem Wnioskodawcy jako wspólnika (komandytariusza). Innym wspólnikiem (komplementariuszem) będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z jedynym wspólnikiem w osobie Wnioskodawcy. Spółka komandytowa zgodnie z zamiarem Wnioskodawcy zostanie utworzona po wydaniu interpretacji w niniejszej sprawie jako spółka dwóch wspólników: komandytariusza, którym ma zostać wnioskodawca oraz komplementariusza, którym będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym wspólnikiem będzie Wnioskodawca.

Zgodnie z zamiarem Wnioskodawcy nowoutworzona spółka w każdym z rozważanych wariantów w treści swej firmy będzie zawierała słowa T....

Brzmienie firmy spółki komandytowej byłoby więc następujące: " T... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością" spółka komandytowa, a brzmienie firmy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością byłoby następujące: "T... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością" w Warszawie. przypadku obu spółek adresem siedziby będzie adres Wnioskodawcy.

Przygotowania związane z utworzeniem planowanej spółki polegały na sporządzeniu projektu umowy spółki komandytowej oraz projektu umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Ponieważ jedyną osobą fizyczną zaangażowaną w obie spółki (jako komandytariusz spółki komandytowej - w której komplementriuszem będzie jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Wnioskodawcy oraz jako jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) będzie Wnioskodawca nie było potrzeby zawierania porozumień pomiędzy wspólnikami ani podpisywanie umów przedwstępnych.

Ponadto w odniesieniu do zawartych w 2010 r. umów leasingowych Wnioskodawca wskazał, że:

Przedmiotem działalności Podatnika oraz podmiotu nowoutworzonego w żadnym z rozważanych wariantów nie jest ani nie będzie oddanie w odpłatne użytkowanie przedmiotowych samochodów na podstawie umowy najmu, leasingu, lub innych umów o podobnym charakterze. Przedmiotowe samochody w związku z informacją z poprzedniego zdania nie są przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Samochody te w ogóle nie są przeznaczone do takiego wykorzystania przez jakikolwiek (nawet krótszy niż sześć miesięcy) okres.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym powstaje wątpliwość czy nowo utworzona spółka z ograniczoną odpowiedzialnością po przeniesieniu na spółkę przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym dotychczas prowadzonego przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (przedsiębiorcę jednoosobowego) będzie miała prawo do odliczeń podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z zakupem usług leasingowych na podstawie umów zawartych przez przedsiębiorcę jednoosobowego przed przeniesieniem przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółkę komandytową.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy nowo utworzona spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka komandytowa po przeniesieniu na spółkę przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym dotychczas prowadzonego przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (przedsiębiorcę jednoosobowego) będzie miała prawo do odliczeń podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z zakupem usług leasingowych na podstawie umów zawartych przez przedsiębiorcę jednoosobowego przed przeniesieniem przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółkę komandytową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", w miejsce uchylonych przepisów art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT dodano m.in. przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., zasady odliczenia podatku związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony regulują przepisy art. 3 ustawy nowelizującej.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: od dnia 1 stycznia 2011 r.), do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ww. ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4. stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 tej ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Jak wynika z powołanych uregulowań zasadą jest, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

W myśl art. 6 ust. 1 cyt. ustawy nowelizującej, przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie:

Brzmienie cytowanych wyżej przepisów ustawy nowelizującej wskazuje, że w przypadku podatników użytkujących samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy leasingu (najmu, dzierżawy) zawartej przed dniem 1 stycznia 2011 r. - w stosunku do których na dzień 31 grudnia 2010 r. przysługiwało prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego na fakturze - nie stosuje się ograniczenia w odliczeniu podatku do wysokości 60% tej kwoty (nie więcej jednak niż 6.000 zł).

Jednakże podatnikowi przysługiwać będzie odliczenie podatku w pełnej wysokości od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy, jeżeli w umowie zawartej przed dniem 1 stycznia 2011 r. nie dokonano zmian po dniu 31 grudnia 2010 r., a umowa ta została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług będący osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, planuje dokonać wniesienia całości przedsiębiorstwa do Spółki kapitałowej (nowo utworzonej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) lub Spółki komandytowej. Przedsiębiorca jednoosobowy zawarł w 2010 r. umowy leasingu (jako leasingobiorca), które będą kontynuowane po przekształceniu, w szczególności uiszczane będą raty leasingowe. Wnioskodawca korzysta z uprawnienia do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony z faktur dotyczących kolejnych rat leasingowych. Podatnik twierdzi, iż podstawą "cywilistycznej kontynuacji" umowy leasingu przez spółkę po przeniesieniu na nią przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym będzie norma art. 554 kodeksu cywilnego. Podatnik wskazał, iż z tytułu nabycia usług leasingowych dotyczących ww. samochodów na nowo utworzoną spółkę z o.o. lub komandytową będą wystawiane faktury i nabywane przez nowo utworzoną spółkę usługi będą służyły do czynności opodatkowanych.

Przedmiotowe samochody nie spełniają kryteriów, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, ani nie są samochodami (pojazdami) wymienionym w obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r. art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dla samochodów tych nie wydano zaświadczeń przez okręgową stację kontroli pojazdów i nie dokonano wpisów w dowodach rejestracyjnych potwierdzających spełnienie wymagań określonych w art. 3 ust. 2 ustawy zmieniającej. Dopuszczalna masa całkowita przedmiotowych pojazdów nie przekracza 3,5 tony. Ponadto samochody te nie były oraz nie będą przeznaczone do jakiegokolwiek wynajmu.

Przedmiotowe umowy leasingu zostały zarejestrowane we właściwym urzędzie skarbowym w terminie do dn. 31 stycznia 2011 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy nowo utworzona spółka z o.o. lub komandytowa, do której Wnioskodawca wniesie jednoosobowe przedsiębiorstwo osoby fizycznej, będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z zakupem usług leasingowych na podstawie umów zawartych przez przedsiębiorcę jednoosobowego przed przeniesieniem przedsiębiorstwa do spółki z o.o. lub spółki komandytowej.

Następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca nabywa zarówno prawa jak i obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w rozdziale 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z treścią art. 93a § 2 wskazanej ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

Z powyższego wynika, iż Ordynacja podatkowa przewiduje możliwość przeniesienia praw i obowiązków tylko w przypadku wniesienia przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki niemającej osobowości prawnej. W związku z powyższym sukcesja praw i obowiązków na gruncie przepisów podatkowych będzie miała miejsce w sytuacji wniesienia przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki osobowej, którą w przedstawionej sprawie będzie spółka komandytowa.

Natomiast w przypadku wniesienia aportem przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki kapitałowej, nie będzie miała miejsca sukcesja praw i obowiązków podatkowych, bowiem jak wskazano powyżej tego rodzaju przekształcenia nie obejmuje przepis art. 93a Ordynacji podatkowej ani inne przepisy tej ustawy. Wnioskodawca w zakresie sukcesji dotyczącej umów leasingowych powołał się na przepisy art. 554 kodeksu cywilnego.

W odniesieniu do przytoczonego stwierdzenia Wnioskodawcy o sukcesji w zakresie zawartych umów leasingowych na gruncie przepisów kodeksu cywilnego, tut. Organ wskazuje, iż nie jest władny dokonywać wykładni tych przepisów.

Niezależnie od powyższego w przedmiotowej sprawie istotnym jest ustalenie, czy w przedstawionych okolicznościach sprawy, spełnione są, wynikające z ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, warunki do odliczenia przez nowo utworzoną spółkę z o.o. lub komandytową całej kwoty podatku naliczonego w odniesieniu do umów leasingu operacyjnego zawartych w 2010 r., w szczególności art. 6 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej.

Należy przede wszystkim podkreślić, iż regulacja prawna przewidziana w tym przepisie nie przewiduje żadnych wyłączeń od jej stosowania. Powyższe oznacza, że wynikające z treści art. 6 ust. 1 ustawy nowelizującej, uprawnienie podatnika użytkującego, wymienione w tym przepisie, samochody na podstawie umowy leasingu, do odliczania całej kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących raty leasingowe, przysługujące podatnikowi przed dniem 1 stycznia 2011 r., będzie przysługiwać również po tej dacie, pod warunkiem jednakże, że zostaną wypełnione przesłanki zawarte w ust. 2 ww. art. 6 ustawy nowelizującej. Przesłanki te to konieczność zarejestrowania umowy leasingu we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r. oraz nie wprowadzenie żadnych zmian w treści tej umowy po dniu 31 grudnia 2010 r.

Nie ulega wątpliwości, iż w przedmiotowej sprawie po dniu 31 grudnia 2010 r. w sytuacji wniesienia przedsiębiorstwa jednoosobowego do spółki zostanie dokonana zmiana w treści umów leasingowych z 2010 r. Ze wskazanego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż na nowo utworzoną spółkę z o.o. lub komandytową będą wystawiane faktury za nabywane usługi leasingowe, czyli tym samym dojdzie do zmiany strony umów leasingowych - w miejsce jednoosobowego przedsiębiorcy, który zawarł te umowy wejdzie nowy podmiot - spółka z o.o. lub komandytowa.

W świetle powyższego, w sytuacji przedstawionej we wniosku, nie są spełnione, wskazane w art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej, przesłanki umożliwiające kontynuowanie przez nowo utworzoną spółkę z o.o. lub komandytową, prawa do odliczania całej kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących raty leasingowe na podstawie umów leasingu zawartych w 2010 r.

W przedstawionej sprawie, samochody będące przedmiotem umów leasingowych nie spełniają kryteriów określonych w przepisie art. 3 ust. 2 ustawy zmieniającej jak również nie są samochodami o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony, czyli nie są pojazdami w stosunku do których - na mocy obecnie obowiązujących przepisów - przysługiwałoby pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących ich leasing.

Zatem zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, nowo utworzonej spółce z o.o. lub komandytowej będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym kwota podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od raty lub innych płatności, które wynikają z umowy leasingu i są udokumentowane fakturami VAT. Suma tych kwot w okresie użytkowania samochodów przez Wnioskodawcę i nowo utworzony podmiot nie może przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż nowo utworzona spółka z o.o. lub komandytowa będą miały prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego w otrzymywanych fakturach VAT z tytułu rat leasingowych dotyczących samochodów, na które zawarto umowy leasingu w 2010 r., należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie prawa do odliczenia przez Spółkę z o.o. podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT związanych z umowami leasingowymi zawartymi przez jednoosobowe przedsiębiorstwo przed przekształceniem w Spółkę z o.o. wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.