IPPP2/443-210/11-5/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

* w przypadku, gdy zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy - jest prawidłowe,

* w przypadku, gdy zapłata w całości następuje gotówką - jest nieprawidłowe,

* w odniesieniu do momentu rejestracji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 lutego 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencji świadczonych usług przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.) oraz pismem przekazującym odpis z KRS Spółki (data wpływu 23 marca 2011 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 11 marca 2011 r. nr IPPP2/443-210/11-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 16 marca 2011 r.). Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie szeroko rozumianej ochrony między innymi rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Usługi te aktualnie do dnia 30 kwietnia 2011 r. korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania ich sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) Rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930) w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, w zakresie w jakim odsyła ono do wcześniej obowiązującego Rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2009 r.

Zakres usług dla osób fizycznych obejmuje: instalacje, konserwacje i naprawy systemów alarmowych, monitorowanie obiektów i podjazdy grup interwencyjnych. Spółka całą sprzedaż dokumentuje fakturami VAT. Wnioskodawca wystawia około 40 000 sztuk faktur miesięcznie, z czego około 35 000 sztuk dotyczy abonamentów za monitorowanie i podjazdy załóg interwencyjnych. Każdy Klient dokonuje wpłaty na odrębny rachunek bankowy wskazany na fakturze (obsługa płatności masowych).Część numeru rachunku bankowego stanowi numer klienta w bazie kontrahentów Spółki.

Od dnia 1 maja 2011 r. jedyną podstawą do niestosowania kas rejestrujących przez Spółkę może być § 2 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku stosowania kas rejestrujących, w związku z pozycją 37 załącznika do rozporządzenia.

Z przepisu tego wynika, że zwalnia się "świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, na rachunek bankowy podatnika, pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy".

W ocenie Wnioskodawcy, co do zasady spełnia on warunki umożliwiające zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Każdy Klient Spółki będący osobą fizyczną dokonuje wpłaty na wyodrębniony indywidualny rachunek bankowy, co oznacza że wpłaty na danym rachunku są przyporządkowane do jednego klienta. Z uwagi jednak na zapis precyzujący zwolnienie, nakazujący powiązanie wpłat z konkretną transakcją może powstać problem z określeniem, które wpłaty danego klienta dokonywane są na poczet jakiej należności. Wątpliwości nie powstaną, jeśli klient systematycznie i szczegółowo opisuje przelewy. Jeżeli klient zapłaci więcej niż za jeden okres rozliczeniowy bez szczegółowego opisu, bo np. zwlekał z zapłatami, w naszej ocenie przepisy kodeksu cywilnego określają zasady rozliczania należności w sytuacji, gdy dłużnik (klient) ma wobec wierzyciela (przedsiębiorcy) kilka długów o charakterze pieniężnym. Zapłata dłużnika zostaje zaliczona za najstarsze wymagalne zobowiązania.

Na uwagę zasługuje interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 listopada 2008 r., sygn. IPPP2/443-1444/08-2/PW, w której organ uznał, że wnioskująca Spółka nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej dla usług zarządzania nieruchomościami świadczonych na rzecz osób fizycznych, w sytuacji, gdy opłaty dokonywane są przez klientów na rachunek bankowy przypisany do każdego lokalu. Spółka wskazywała, że dzięki indywidualnie przypisanym kontom bankowym nie ma problemu z ustaleniem jakiej transakcji dotyczy wpłata. Jednocześnie w sytuacji, gdy klient posiada określone zaległości we wpłatach, wówczas otrzymane wpłaty Spółka rozlicza zgodnie z art. 451 kodeksu cywilnego, nie posiadając w tym zakresie żadnego bardziej precyzyjnego regulaminu. Na podstawie tak przedstawionego stanu faktycznego organy podatkowe potwierdziły, że Spółka postępuje prawidłowo.

Mamy jednocześnie do czynienia z wpłatami gotówkowymi za wystawione faktury dla osób fizycznych, pomimo wskazania formy zapłaty "przelew" i wpisania indywidualnego rachunku bankowego na każdej wystawionej fakturze. Wpłaty gotówkowe stanowią znikomy procent wszystkich wpłat i zawsze najpierw jest wystawiona faktura VAT. Są jednak Klienci, którzy preferują zapłatę gotówką w kasie Spółki lub którzy zalegają z opłatami i wówczas spotyka się z nimi windykator Spółki. Zdarza się, że Klient płaci za zaległe faktury bezpośrednio windykatorowi, a windykator rozlicza się z pobranych wpłat w kasie Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1.

W ocenie Spółki na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r. w związku z pozycją 37 załącznika do rozporządzenia, Spółka nie ma obowiązku wprowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w zakresie swoich usług dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w zakresie wpłat otrzymywanych przelewem.

Co do niewielkiej ilości wpłat gotówkowych każdorazowo poprzedzonych fakturą Spółka stoi na stanowisku, że dla celów podatkowych ewidencja sprzedaży tych usług odbywa się poprzez wystawienie faktury VAT i umieszczenie jej w rejestrze VAT zgodnie z datą obowiązku podatkowego. Na moment wystawienia faktury nie ma obowiązku fiskalizacji. Wszystkie faktury wysyłane są pocztą. Nie ma przypadków, kiedy osoba fizyczna odbiera faktury osobiście.

W piśmie z dnia 16 marca 2011 r. Wnioskodawca sformułował własne stanowisko w sprawie w odniesieniu do pytań oznaczonych pod nr 2 i 3.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinny podlegać fiskalizacji zarówno faktury opłacone przelewem, jak i gotówką ponieważ rejestracja sprzedaży odbywa się w momencie wystawienia faktury, niezależnie od jej faktycznego sposobu zapłaty. Dla celów podatkowych ewidencja odbywa się więc każdorazowo przez wystawienie faktury VAT i umieszczenie jej w rejestrze sprzedaży VAT.

Ad. 3.

Stanowisko Spółki jest tożsame ze stanowiskiem podanym powyżej (Ad. 2). Niezależnie od formy i daty faktycznej zapłaty Spółka, że nie powinna fiskalizować sprzedaży, skoro całość sprzedaży dokumentowana jest fakturami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

* w przypadku, gdy zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy - uznaje się za prawidłowe,

* w przypadku, gdy zapłata w całości następuje gotówką - uznaje się za nieprawidłowe,

* w odniesieniu do momentu rejestracji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W art. 111 ust. 8 ustawy upoważniono Ministra Finansów do wydania rozporządzenia, w którym może uregulować kwestie zwolnienia określonych grup podatników lub czynności na czas określony z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930). Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów.

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W części II załącznika do ww. rozporządzenia - sprzedaż dotycząca szczególnych czynności - w pozycji 37 wymieniono świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie dostawy zapłata dotyczyła - przy czym zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Należy podkreślić, iż zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania pewnych czynności, nie ma wpływu na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

* zapłata za dostawę towarów w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję dowodów zapłaty, na podstawie której można ustalić również dane (w tym adres) osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego, na rzecz których dokonano wysyłki towarów,

* Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Nie wystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie szeroko rozumianej ochrony m.in. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Usługi te do dnia 30 kwietnia 2011 r. korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania ich sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) Rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r. (Dz. U. 10 Nr 138 poz. 930) w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, w zakresie w jakim odsyła ono do wcześniej obowiązującego Rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2009 r.

Zakres świadczonych usług dla osób fizycznych obejmuje: instalacje, konserwacje i naprawy systemów alarmowych, monitorowanie obiektów i podjazdy grup interwencyjnych. Spółka całą sprzedaż dokumentuje fakturami VAT. Wnioskodawca wystawia około 40 000 sztuk faktur miesięcznie, z czego około 35 000 sztuk dotyczy abonamentów za monitorowanie i podjazdy załóg interwencyjnych. Każdy Klient dokonuje wpłaty na odrębny rachunek bankowy wskazany na fakturze (obsługa płatności masowych). Część numeru rachunku bankowego stanowi numer klienta w bazie kontrahentów Spółki.

Opowiadając na pytanie 1 złożonego wniosku stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie świadczyć usługi, za które otrzyma w całości zapłatę przelewem na rachunek bankowy, a nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r., będzie miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia. Zauważyć należy, że prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu nie jest uzależnione od dokumentowania dokonywanych czynności fakturami VAT.

Tym samym należy uznać, iż Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia z ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej świadczonych usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem banku lub poczty na konto Wnioskodawcy, przy spełnieniu pozostałych warunków uprawniających do zwolnienia z ewidencjonowania na podstawie ww. § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do powołanego rozporządzenia.

Zatem w odniesieniu do sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi następuje w całości na rachunek bankowy oraz z prowadzonej ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Dokonując opisu zdarzenia przyszłego zawartego w złożonym wniosku, Wnioskodawca wskazuje ponadto na zaistnienie sytuacji dwojakiego rodzaju:

* klienci Spółki dokonują wpłat gotówkowych w kasie Spółki,

* za zaległe faktury klient płaci bezpośrednio windykatorowi, a windykator rozlicza się z pobranych wpłat w kasie Spółki.

W oparciu o powołane wyżej przepisy należy uznać, iż w przypadku gdy wpłaty dokonywane bezpośrednio gotówką (pytanie 2), tj. w przedmiotowym przypadku przez klientów bądź windykatora, będą podlegały ewidencji na kasie rejestrującej, bowiem nie zostanie spełniona przesłanka warunkująca prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z pkt 37 załącznika do rozporządzenia, tj. zapłata za świadczone usługi nie nastąpi w sposób wskazany w przepisie.

Z uwagi na fakt, iż świadczone przez Spółkę usługi korzystają do dnia 30 kwietnia 2011 r. ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, należy wskazać na brzmienie przepisów odnoszących się do momentu powstania tego obowiązku.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 cyt. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu do tej części wpłat, jaka następować będzie gotówką w kasie Spółki, Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego w § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia, jednak transakcje takie po przekroczeniu kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia (40.000 zł) powinny zostać zaewidencjonowane za pomocą kasy rejestrującej. W sytuacji zatem kiedy Wnioskodawca utraci prawo do korzystania ze zwolnienia o którym mowa powyżej, będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy fiskalnej.

Odnosząc się do kwestii określenia terminu rejestracji sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących, stwierdzić należy, iż po przekroczeniu limitu o którym mowa powyżej, w przypadku gdy zapłata za świadczone nastąpiła gotówką, w chwili otrzymania wpłaty w kasie, Spółka będzie zobligowana do rejestracji tej czynności przy użyciu kasy fiskalnej.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

Zatem w tej części należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.