IPPP2/443-206/09-3/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-206/09-3/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.), uzupełniony pismem z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 26 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przy zakupie sprzętu - koparki za otrzymaną dotację celową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku od towarów i usług przy sprzętu za otrzymaną dotację celową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zakład jako jednostka budżetowa Gminy otrzyma od niej dotację celową na zakup sprzętu. ZGK za otrzymaną dotację powiększoną o środki własne zakupi koparkę.

W uzupełnieniu wniosku podano, iż Zakład jest powołanym przez Urząd Gminy, podatnikiem VAT i dokonuje zarówno sprzedaży opodatkowanej jak zwolnionej. Sprzedaż opodatkowana stanowi 81% ogólnej sprzedaży. Ze względu na formę organizacyjną - amortyzacja środków trwałych przekazanych przez Gminę nie stanowi kosztów uzyskania przychodu.

Amortyzację podatkową Zakład nalicza tylko od środków trwałych zakupionych z własnych funduszy. Środek trwały, który Zakład chce zakupić sfinansowany będzie w części z otrzymanej dotacji a w części z własnych środków. Zakup ten nie zmieniłby, stosunku sprzedaży opodatkowanej do ogólnej sprzedaży, usługi świadczone dzięki temu urządzeniu w przeważającej części służyć będą sprzedaży opodatkowanej. Dotacja nie będzie miała wpływu na cenę sprzedawanych usług, jest to dotacja celowa na zakup konkretnego urządzenia. Wątpliwości budzi to, czy dzięki nowelizacji art. 88 ustawy o VAT Zakład będzie mógł odliczyć VAT naliczony z faktury dokumentującej zakup tego urządzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy dotacja celowa otrzymana na zakup sprzętu będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

2.

Czy Zakład po zakupieniu sprzętu za otrzymaną dotację celową będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego na fakturze zakupu.

3.

Czy Zakład po zakupieniu sprzętu za otrzymaną dotację celową powiększoną o środki własne będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego na fakturze zakupu.

Zdaniem Wnioskodawcy znowelizowana ustawa nie uzależnia możliwości odliczenia VAT od zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu. Podstawą systemu VAT jest obecne wyłączenie istnienie związku podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi oraz zasadą neutralności z której wynika zasadniczo możliwość odliczenia kwot VAT naliczonego zapłaconego na poprzednim etapie obrotu. W przypadku Zakładu sprzedaż opodatkowana stanowi 81% ogólnej sprzedaży i w takim procencie Zakład odliczyłby z faktury dokumentującej ten zakup z koniecznością korekty przy zmianie stosunku w kolejnych latach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że włączenie do podstawy opodatkowania dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to, po pierwsze - celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi, po drugie - wpływająca bezpośrednio na ceną towaru lub usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi i mają bezpośredni wpływ na ich cenę.

We wniosku podano, iż dotacja nie będzie miała wpływu na cenę sprzedawanych usług, jest to dotacja celowa na zakup konkretnego urządzenia. W związku z powyższym, ww. dotacja nie będzie wliczona do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

* prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych."

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Przepis art. 90 ust. 3 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja; proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej - art. 90 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z ust. 5 i 6 omawianego artykułu, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności. Ponadto, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu - art. 90 ust. 8 ustawy.

W myśl ust. 9, przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Natomiast art. 90 ust. 10 stanowi, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1.

przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;

2.

nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

W świetle powyższych regulacji podatnik ma obowiązek odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia (czynnościami opodatkowanymi) i czynnościami nie dającymi prawa do odliczenia (zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu). Obowiązek wyodrębniania kwot podatku przypisywanych do poszczególnych rodzajów czynności ma charakter bezwzględny. Dopiero w sytuacji, kiedy wyodrębnienie takie nie jest możliwe, podatnik może skorzystać z uprawnienia zawartego w ust. 2 cyt. art. 90 ustawy, zgodnie z którym może on pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługuje prawo do odliczenia.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT i dokonuje zarówno sprzedaży opodatkowanej jak zwolnionej. Ze względu na formę organizacyjną - amortyzacja środków trwałych przekazanych przez Gminę nie stanowi kosztów uzyskania przychodu. W przypadku Zakładu sprzedaż opodatkowana stanowi 81% ogólnej sprzedaży i w takim procencie Zakład odliczyłby z faktury dokumentującej ten zakup z koniecznością korekty przy zmianie stosunku w kolejnych latach.

Otrzymana dotacja celowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT ponieważ dotacja nie będzie miała wpływu na cenę sprzedawanych usług, jest to dotacja celowa na zakup konkretnego urządzenia.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowego urządzenia niezależnie czy zakupu dokonano za otrzymaną dotację celową jak i powiększoną o środki własne, jednakże tylko w takiej części, w jakiej będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych natomiast w pozostałej części tj. związanej z wykonywaniem czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało takie prawo.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl