IPPP2-443-18/10-2/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2010 r. (data wpływu 13 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania opłaty za dostarczenie przesyłki pocztowej uiszczonej poprzez zakup za cenę równą wartości nominalnej naklejanych na przesyłkę pocztową znaków opłaty pocztowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania opłaty za dostarczenie przesyłki pocztowej uiszczonej poprzez zakup za cenę równą wartości nominalnej naklejanych na przesyłkę pocztowa znaków opłaty pocztowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi m.in. działalność gospodarczą sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Działalności jako "pozostała działalność pocztowa" pod numerem 53.20.Z, figurującą w statucie Spółki. Strona prowadzi działalność pocztową, która nie wymaga zezwolenia Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Spółka jest wpisana do rejestru operatorów pocztowych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w zakresie tej działalności. Spółka zamierza rozszerzyć wachlarz świadczonych usług i wystąpić do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej o zezwolenie na świadczenie usług pocztowych wymagających zezwolenia, uregulowanych w przepisach ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159 z późn. zm.) Prawo pocztowe. Usługi pocztowe obecnie świadczone przez Wnioskodawcę, jak również te, które będą wykonywane w przyszłości po uzyskaniu stosownego zezwolenia, to usługi dostępne dla ogółu społeczeństwa. Spółka jest przystosowana organizacyjnie do wykonywania ww. czynności (wprowadziła odpowiednią infrastrukturę, prowadzi punkty obsługi klienta w całej Polsce itd.). Stosownie do art. 31 Prawa pocztowego operatorzy pocztowi mogą stosować własne znaki służące do potwierdzenia opłacenia usługi pocztowej, zwane znakami opłaty pocztowej. W związku z powyższym, Spółka zamierza stosować własne znaki opłaty pocztowej, które zostaną zgłoszone Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który prowadzi ich wykaz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy opłata za dostarczenie przesyłki pocztowej zostanie uiszczona poprzez zakup za cenę równą wartości nominalnej, naklejanych na przesyłkę pocztową znaków opłaty pocztowej stosowanych przez Spółkę jako operatora pocztowego to transakcja ta będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki, w przypadku, gdy opłata za dostarczenie przesyłki pocztowej zostanie uiszczona poprzez zakup za cenę równą wartości nominalnej, naklejanych na przesyłkę pocztową, znaków opłaty pocztowej stosowanych przez Spółkę jako operatora pocztowego, to transakcja ta będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE stanowiska:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), zwalnia się od podatku dostawę za cenę równą wartości nominalnej znaczków pocztowych, znaków skarbowych i innych znaków tego typu. Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że przedmiotowym zwolnieniem jest nie tylko objęta dostawa znaczków pocztowych emitowanych przez Pocztę Polską ale również "innych znaków tego typu". Zdaniem Spółki stosowane przez operatorów pocztowych znaki opłaty pocztowej mieszczą się w katalogu znaków, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Przy czym, podkreślić trzeba, że skoro ustawodawca nie uzależnił przedmiotowego zwolnienia od statusu podmiotu, który dokonuje dostawy znaków, to również w sytuacji, w której sam operator pocztowy dokonuje dostawy za cenę równą wartości nominalnej znaków opłaty pocztowej, należy uznać, że spełniona została dyspozycja art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Zatem transakcja ta podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie, nawet w sytuacji, w której uznano by - zdaniem Spółki błędnie - że taka transakcja nie będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, to i tak, w opinii Spółki, przedmiotowa transakcja podlegałaby zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 2 załącznika nr 4 do ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 2 załącznika nr 4 do ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT usługi świadczone przez pocztę państwową. Przepis ten stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 13 (A) ust. 1 lit. a) VI Dyrektywy Rady 77/388EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (dalej: VI Dyrektywa), tj. odpowiednio art. 132 ust. 1 lit. a) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa 2006/112/WE), która zastąpiła VI Dyrektywę. W ostatnim czasie przepis ten był przedmiotem rozstrzygnięcia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-357/07 dotyczącym sporu pomiędzy TNT Post UK Ltd a The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs przy udziale Royal Mail Group Ltd, działającym w Wielkiej Brytanii jako operator świadczący powszechne usługi pocztowe. W wyroku tym, zapadłym w dniu 23 kwietnia 2009 r., ETS stwierdził, że: "Publiczne służby pocztowe w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy należy rozumieć jako operatorów publicznych lub prywatnych, którzy zobowiążą się do świadczenia usług pocztowych odpowiadających podstawowym potrzebom społeczeństwa i w związku z tym, w praktyce, do zapewnienia całości lub części powszechnych usług pocztowych w danym państwie członkowskim, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 dyrektywy 97/67." Zgodnie zatem z ww. orzeczeniem, art. 13 (A) ust. 1 lit. a) VI Dyrektywy (obecnie: art. 132 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE) należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie z VAT obejmuje usługi pocztowe świadczone zarówno przez operatora publicznego, jak i prywatnego. Warunkiem jest jednak to, aby świadczone usługi pocztowe odpowiadały podstawowym potrzebom społeczeństwa, a w związku z tym w praktyce, aby operatorzy pocztowi dążyli do zapewnienia całości lub części powszechnych usług pocztowych w danym państwie członkowskim.

Warto również zwrócić uwagę, iż ETS wskazuje, że konieczne jest: "aby świadczenia (...) były wykonywane przez operatora, który może zostać zakwalifikowany jako "publiczna służba pocztowa" w organizacyjnym sensie tego pojęcia". Ponadto, ETS dalej argumentuje, iż: "Wykładnia ta opiera się na samym brzmieniu art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy. Ponadto brak jest jakichkolwiek wskazówek, które pozwalałaby stwierdzić, że na zasadność tej wykładni mogłyby wpłynąć okoliczności takie jak liberalizacja sektora pocztowego." Można zatem odczytać z tego, że nawet jeśli powszechne usługi pocztowe są w danym państwie zastrzeżone dla operatorów państwowych (jak jest np. w Polsce), to i tak interpretacja pojęcia "powszechne usługi pocztowe" powinna odbywać się w oderwaniu od faktu, że w danym kraju rynek usług pocztowych nie został uwolniony. Istotne jest bowiem to, czy dany operator zobowiąże się do świadczenia usług pocztowych odpowiadających podstawowym potrzebom społeczeństwa i jest do tego przystosowany organizacyjnie. Dodatkowym argumentem potwierdzającym tezę, że przedmiotowe zwolnienie powinno odnosić się zarówno do operatorów publicznych, jak i prywatnych, jest podstawowa dla systemu VAT zasada neutralności tego podatku. Jak stwierdzono m.in. w wyroku z dnia 28 czerwca 2008 r. w sprawie C-363/05 "Zasada neutralności podatkowej sprzeciwia się temu, aby podmioty gospodarcze dokonujące tych samych czynności były traktowane w różny sposób pod względem poboru podatku VAT." Istotne jest również, jak podkreślił ETS w tym samym wyroku, że "Zasada ta nie wymaga, by były to czynności identyczne. Z utrwalonego orzecznictwa wynika, że sprzeciwia się ona różnemu traktowaniu na gruncie podatku VAT świadczenia podobnych usług, znajdujących się przez to w stosunku konkurencji."

Konsekwentnie, w świetle wyżej przytoczonych wyroków, nawet gdyby uznano, że analizowana transakcja nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT (zdaniem Spółki błędnie), to i tak, w opinii Spółki, transakcja ta podlegałaby zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 2 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, gdyż Strona wykonuje przedmiotowe czynności na rzecz ogółu społeczeństwa. Jednocześnie należy wskazać, że jest do tego przygotowana organizacyjnie (m.in. poprzez wprowadzenie odpowiedniej infrastruktury), czego potwierdzeniem jest również uzyskanie wpisu do rejestru operatorów pocztowych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

W tym miejscu należy podkreślić, że obowiązek uwzględniania orzecznictwa ETS przez organy podatkowe wynika wprost z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Ordynacja podatkowa. W szczególności stosownie do art. 14a OP, minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Ponadto, na podstawie art. 14e § 1 OP, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W kwestii tej wypowiedział się m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 stycznia 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1916/08) stwierdzając, iż: "Zgodnie bowiem z art. 14a O.p. minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Orzecznictwo to ma więc normatywne przełożenie na tworzenie warunków jednolitego stosowania prawa podatkowego w płaszczyźnie ogólnej. Jeszcze większa jest jego rola w zakresie eliminowania wadliwych interpretacji, o czym stanowi art. 14e § 1 O.p. Wolą ustawodawcy minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Tym samym orzecznictwo sądów stało się przesłanką do formułowania oceny poprawności funkcjonujących w obrocie prawnym interpretacji, także interpretacji indywidualnych, co szczególnie należy podkreślić w rozpoznanej sprawie. Skoro więc organ wydający interpretacje indywidualne może w ramach działania ex oficio zmienić wydaną już uprzednio interpretację z racji stwierdzenia jej wadliwości w świetle orzecznictwa sądowego, to tym bardziej ma obowiązek dokonywać analizy tego orzecznictwa w postępowaniu zmierzającym do wydania takiej interpretacji, a zwłaszcza w przypadku, gdy na takowe orzecznictwo powołuje się osoba składająca wniosek o jej wydanie."

Zatem, w praktyce oznacza to, że również wydając indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego Minister Finansów ma obowiązek uwzględniania orzecznictwa ETS, co wynika pośrednio z art. 14e § 1 OP. Skoro bowiem, orzecznictwo ETS ma wpływ na wydawane interpretacje ogólne oraz zmianę interpretacji indywidualnych, to tym bardziej powinno być uwzględniane przy wydawaniu interpretacji indywidualnych. Biorąc pod uwagę ww. przepisy OP oraz fakt, że wyroki ETS jako element acquis communautaire, stanowią część systemu prawnego obowiązującego w Polsce, w opinii Spółki, przepis art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem dorobku orzeczniczego ETS. Oznacza to, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w zakresie zwolnienia z VAT usług pocztowych, dotyczyłoby również prywatnych operatorów pocztowych świadczących takie usługi dla potrzeb ogółu społeczeństwa (którzy organizacyjnie są do tego przygotowani).

W świetle powyższego, w opinii Spółki, transakcja, o której mowa w niniejszym wniosku będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. W sytuacji, w której uznano by, że transakcja ta nie będzie korzystała z ww. zwolnienia (zdaniem Strony błędnie), to i tak, podlegałaby ona zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 2 załącznika nr 4 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez świadczenie usług - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym pod poz. 2 wymienione zostały usługi świadczone przez pocztę państwową sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 64.11. Oznacza to, że zwolnienie to ma charakter przedmiotowo - podmiotowy, wobec czego ma zastosowanie wyłącznie do usług pocztowych świadczonych przez pocztę państwową i nie dotyczy innych podmiotów nawet wówczas, gdy wykonują one takie same czynności jak poczta państwowa. Jednocześnie w myśl art. 43 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę za cenę równą wartości nominalnej znaczków pocztowych, znaków skarbowych i innych znaków tego typu.

Z przedstawionego wniosku wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowana w PKD jako pozostała działalność pocztowa pod numerem 53.20.Z., która nie wymaga zezwolenia Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w zakresie tej działalności. Strona zamierza stosować własne znaki opłaty pocztowej, które zostaną zgłoszone Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż zamierza wystąpić o zezwolenie na świadczenie usług pocztowych wymagających zezwolenia, uregulowanych w przepisach ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. prawo pocztowe (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159 z późn. zm.).

Analiza art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje, iż dostawa znaczków pocztowych, znaków skarbowych i innych znaków tego typu korzysta ze zwolnienia, o ile dokonywana jest po cenie równej wartości nominalnej. Jednakże zwolnienie to dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty, które nabyły znaki opłaty pocztowej do dalszej odsprzedaży. Operator pocztowy sprzedając własne znaki opłaty pocztowej faktycznie sprzedaje usługę, bowiem znaki te w istocie nie są towarem, lecz stanowią potwierdzenie zapłaty za wykonanie usługi pocztowej. W związku z tym, iż operator pocztowy sprzedając własne znaki opłaty pocztowej de facto pobiera opłatę za świadczoną usługę, nie może być zastosowany zapis określony w art. 43 ust. 1 pkt 4, gdyż przewiduje on zwolnienie z podatku od towarów i usług tylko dla towarów w tym przepisie wymienionych. W ocenie organu podatkowego w przedmiotowej sprawie Strona nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia z podatku dla sprzedaży własnych znaków opłaty pocztowej na podstawie art. 43 ust. 1. Na wstępie należy zauważyć, iż obniżone stawki podatku bądź zwolnienia z podatku mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Zastosowanie w załączniku nr 4 do ustawy, poz. 2, zwolnienia od podatku dla usług sklasyfikowanych w PKWiU 64.11. świadczonych przez pocztę państwową, wskazuje że intencją ustawodawcy było objęcie tym zwolnieniem tylko usług świadczonych przez wymieniony tam podmiot. Wnioskodawca jest prywatnym operatorem pocztowym, a zatem nie może korzystać ze zwolnienia z podatku dla świadczonych przez Siebie usług.

Odnosząc się do powołanego przez Stronę Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie C-357/07 pomiędzy TNT Post UK Ltd a The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs przy udziale Royal Mail Group Ltd, stwierdzić należy, iż odnosi się on do usług pocztowych świadczonych na terytorium Zjednoczonego Królestwa, gdzie rynek usług pocztowych od dnia 1 stycznia 2008 r. został zliberalizowany, a zatem dotyczy stanu faktycznego innego niż przedstawiony w złożonym wniosku. Kwestie dotyczące rynku usług pocztowych zostały uregulowane w dyrektywie 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług (Dz. U. L 15/14 z 21 stycznia 1998 r.), zmienionej dyrektywą 2002/39/WE. Akty te zostały implementowane do prawa polskiego ustawą z dnia 12 czerwca 2003 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. Nr 130, poz. 1188, z późn. zm.). W przyjętej dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. zmieniającej dyrektywę 97/67/WE w odniesieniu do pełnego urzeczywistnienia rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty (Dz. U. L 52 z 27.02.2008, s. 3), zapisano, iż otwarcie rynków pocztowych we wszystkich krajach członkowskich nastąpi w 2011 r. Jednocześnie przewidziano możliwość odstępstwa dla krajów, które spełniają kryteria określone w dyrektywie (m.in. ze względu na późniejsze włączenie się do procesu reformy pocztowej i warunki topograficzne) i zadeklarują chęć skorzystania z tej derogacji do 2013 r. Polska skorzystała w przewidzianej w dyrektywie możliwości i przesunęła wprowadzenie pełnej konkurencji na dzień 1 stycznia 2013 r..

Uwzględniając zatem treść złożonego wniosku oraz powołane wyżej przepisy stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług do opłaty za dostarczenie przesyłki pocztowej uiszczonej poprzez zakup za cenę równą wartości nominalnej naklejanych na przesyłkę pocztową znaków opłaty pocztowej należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.