IPPP2/443-1794/08-2/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością P-S.., przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmował się m.in. sprzedażą części do naczep. Obecnie rozważa możliwość produkcji naczep i zabudowy wywrotek oraz ich sprzedaż. Zainteresowany na zlecenie niemieckiego podatnika podatku od wartości dodanej (dalej podmiot niemiecki) zamierza produkować naczepy do ciągników siodłowych oraz dla tego samego podmiotu produkować zabudowy wywrotek. Podmiot niemiecki będzie dostarczał (udostępniał) Spółce, będące jego własnością, ciągniki siodłowe oraz chassis (podwozie, rama konstrukcyjna pojazdu) w celu wykonania zleconej produkcji. Do Wnioskodawcy ciągniki oraz chassis będą dostarczone z zakładu podmiotu niemieckiego znajdującego się na terytorium Niemiec lub z zakładu podmiotu niemieckiego znajdującego się na terytorium Polski. W związku z dostarczeniem do Zainteresowanego ciągnika lub chassis będących własnością podmiotu niemieckiego nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania chassis lub ciągnikiem jak właściciel na Spółkę. Wytworzona naczepa dołączana będzie do ciągnika siodłowego, będącego własnością podmiotu niemieckiego. Podobnie wyprodukowana zabudowa zostanie zamontowana na chassis będącym własnością podmiotu niemieckiego. Następnie Spółka wystawi fakturę dokumentującą sprzedaż naczepy lub zabudowy na rzecz podmiotu niemieckiego. Dostawa naczepy lub zabudowy na rzecz podmiotu niemieckiego odbywać się będzie na warunkach E lub D. Podmiot niemiecki następnie sprzeda naczepę wraz z ciągnikiem oraz zabudowaną wywrotkę do odbiorcy mającego siedzibę poza terytorium Wspólnoty Europejskiej (np. w Rosji, czy też na Ukrainie). Ciągnik wraz z wyprodukowaną naczepą, jak również zabudowana wywrotka faktycznie wyjadą z siedziby Wnioskodawcy do ostatecznego odbiorcy podmiotu niemieckiego. Na dokumencie odprawy celnej w pozycji eksporter wskazany będzie podmiot niemiecki. Odprawa celna organizowana będzie przez i na koszt Zainteresowanego. W jej efekcie, Spółka otrzyma dokument celny potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka będzie miała prawo opodatkować sprzedaż naczep oraz zabudów dokonanych na rzecz podmiotu niemieckiego stawką podatku od towarów i usług "0%", uznając dokonane dostawy za eksport pośredni w rozumieniu przepisów ustawy VAT (art. 2 pkt 8 lit. b), czy też za wewnątrzwspólnotową dostawę towaru.

Czy dla opodatkowania podatkiem VAT (w szczególności stawki podatku VAT) dostaw towarów dokonywanych na rzecz podmiotu niemieckiego przez Spółkę ma znaczenie z którego zakładu (znajdującego się na terytorium Niemiec lub na terytorium Polski) do Spółki zostanie dostarczy ciągnik lub chassis przez podmiot niemiecki.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonane dostawy na rzecz podmiotu niemieckiego, w sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym będzie mógł on uznać za eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy VAT oraz opodatkować stawką 0%, pod warunkiem otrzymania potwierdzenia wywozu towaru poza terytorium RP, zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy VAT.

W opinii Zainteresowanego miejsce, z którego zostanie do niego dostarczony ciągnik lub chassis (z terytorium Niemiec lub z terytorium Polski) pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania (w szczególności zastosowaną stawkę podatkową podatku VAT) podatkiem VAT dostawy towarów (naczep lub zabudowy) dokonywanej przez Spółkę na rzecz podmiotu niemieckiego.

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy VAT na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego towar (naczepa lub zabudowa) nie jest wywożony z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym, sprzedaż naczepy lub zabudowy na rzecz podmiotu niemieckiego nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumień przepisów ustawy VAT.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy VAT, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy VAT, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Eksport wskazany w art. 2 pkt 8 lit. a) określony jest mianem "eksportu bezpośredniego". Natomiast eksport wskazany w art. 2 pkt 8 lit. b) określa się mianem "eksportu pośredniego". W sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym transport naczepy z ciągnikiem siodłowym lub zabudowanej wywrotki z terytorium kraju na terytorium państwa nie będącego członkiem Wspólnoty Europejskiej, dokonywany jest na rzecz nabywcy mającego siedzibę poza terytorium kraju. Transport naczepy z ciągnikiem lub zabudowanej wywrotki jest bowiem dokonywany przez Spółkę na rzecz podmiotu niemieckiego.

Zatem, w opinii Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży naczepy lub zabudowy na rzecz podmiotu niemieckiego spełnia przesłanki wskazane w art. 2 pkt 8 ustawy VAT, a tym samym winna zostać uznana za eksport pośredni. Fakt, iż na dokumencie celnym jako eksporter wskazany będzie podmiot niemiecki, w opinii Zainteresowanego pozostaje bez wpływu na uznanie transakcji sprzedaży naczepy lub zabudowy na rzecz podmiotu niemieckiego za eksport pośredni. Podobne stanowisko w tej sprawie zajmują ograny podatkowe. Przykładowo w decyzji z dnia 22 grudnia 2004 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku (sygn. PPl/4430-60/A/ACh/04) w następującym stanie faktycznym:

"Spółka sprzedaje tytoń dla firmy niemieckiej na bazie Y. W fakturze jako nabywcę towaru za ceną "X" wskazuje firmę niemiecką, natomiast miejscem dostawy jest Ukraina. Firma niemiecka (nie posiada siedziby ani rejestracji dla potrzeb podatku VAT na terytorium Polski) wystawi fakturę sprzedaży dla przedsiębiorstwa z Ukrainy po wyższej cenie i ta faktura będzie podstawą do odprawy celnej tytoniu w procedurze wywozu. Firma niemiecka upoważni agencję celną, działającą przy Urzędzie Celnym, do zgłoszenia towarów w jej imieniu do procedury wywozu na Ukrainę, zleci spedytorowi odbiór tytoniu z magazynu i wywóz jego za granicę. Na dokumentach SAD firma niemiecka będzie wymieniona jako eksporter. Spotka przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpił wywóz towaru otrzyma kopię karty 3 SAD potwierdzoną przez urząd celny wyjścia" udzielił następującej odpowiedzi:

"Zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) przez eksport towarów rozumie się również potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest m.in. przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub w jego imieniu.

Z konstrukcji przywołanego przepisu wynika zatem, iż w przypadku gdy towary dostarczone są zagranicznemu odbiorcy w kraju i ich wywóz poza granice Wspólnoty dokonywany jest przez nabywcę, mamy do czynienia z tzw. eksportem pośrednim. Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, przy eksporcie pośrednim ma zastosowanie stawka 0%, pod warunkiem że podatnik dokonujący dostawy (polski sprzedawca) przed złożeniem deklaracji za miesiąc, w którym dokonał dostawy, posiadać będzie kopię dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz tych towarów. Z dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdza wywóz musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Stawka 0% przysługuje polskiemu podatnikowi również wtedy, gdy dokumenty wywozowe będą wystawiane na zagranicznego kontrahenta. A zatem przedstawioną przez Spółkę czynność można uznać za eksport towarów uprawniający Spółkę do zastosowania stawki 0% tylko w sytuacji, gdy zostanie spełniony warunek, iż towar wywieziony jest tożsamy z towarem będącym przedmiotem dostawy".

Podobne stanowisko można również odnaleźć w nowszych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 3 stycznia 2008 r., (sygn. ILPP2/443-58/07-2/GZ). Podatnik w niej przedstawił następujący stan faktyczny:

"Przedmiotowa transakcja przebiegać będzie w następujący sposób:

(...)

Zdaniem Wnioskodawcy w powyższym stanie faktycznym dokonuje on eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT, a zatem w przypadku spełnienia warunku wynikającego z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, ma prawo do stosowania stawki 0%. (...)".

W odpowiedzi Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził:

" (...) W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy (...)".

Identyczne stanowisko w przedmiotowej sprawie zajęły również inne organy podatkowe np.: Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy (postanowienie z dnia 2 czerwca 2004 r., sygn. ZP-l/443/55/04) oraz Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (postanowienie z dnia 19 maja 2006 r., sygn. 1471/NUR1/443 -86/06/AP).

W świetle art. 41 ust. 11, w związku z art. 41 ust. 4 ustawy VAT, dokonanie czynności eksportu pośredniego może być opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki "0", pod warunkiem, że przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonano dostawy towarów, podatnik posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. W sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym Spółka będzie dysponować dokumentem celnym (komunikat IE599) potwierdzającym, iż sprzedane podmiotowi niemieckiemu naczepy lub zabudowy opuściły terytorium Wspólnoty Europejskiej. Tym samym, Spółka stoi na stanowisku, iż będzie mogła opodatkować sprzedaż naczep lub zabudów dokonaną na rzecz podmiotu niemieckiego stawką podatku od towarów i usług "0%".

W opinii Spółki, transakcje sprzedaży naczep lub zabudów podmiotowi niemieckiemu w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego należy uznać za eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy VAT. Zdaniem Spółki, przy spełnieniu warunków określonych w art. 41 ust. 11 ustawy VAT, będzie miała prawo opodatkować dostawę naczep dokonaną na rzecz podmiotu niemieckiego stawką "0%".

Nadto, w ocenie Spółki w sytuacji opisanej w stanie faktycznym sposób opodatkowania podatkiem VAT dostawy dokonywanej pomiędzy Spółką a podmiotem niemieckim będzie taki sam zarówno w przypadku gdy ciągnik lub chassis będą dostarczone do Spółki z zakładu znajdującego się na terytorium Polski oraz z zakładu znajdującego się na terytorium Niemiec. W obu bowiem przypadkach (czyli zarówno gdy ciągnik lub chassis zostaną dostarczone z terytorium Niemiec lub gdy ciągnik lub chassis zostaną dostarczone z terytorium Polski) miejscem świadczenia dla czynności dostawy towarów dokonanej przez Spółkę na rzecz podmiotu niemieckiego będzie terytorium Polski (zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT).

Mając na uwadze powyższe Spółka wnosi o potwierdzenie wyżej zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) oraz rozporządzenia Ministra Finansów wydane na podstawie ustawy o podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.