IPPP2/443-179/09-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 lutego 2009 r.) oraz uzupełnionego pismem z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 1 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur - jest nieprawidłowe

W dniu 19 lutego 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur.

Wezwaniem z dnia 19 marca 2009 r. roku doręczonym 23 marca 2009 r. zobowiązano Stronę do uzupełnienia stanu faktycznego oraz przedstawienia własnego stanowiska w sprawie, przedstawienia umocowania prawnego dla osoby podpisanej na przedmiotowym wniosku do reprezentowania Podatnika. Stosowne uzupełnienie strona doręczyła 1 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z uwagi na zakwestionowanie przez firmę obsługującą moją rachunkowość, jak i na infolinii KIP - prawidłowości wystawienia faktury VAT co do stosowanej w niej jednostki rozliczeniowej tj. 1 sztuki ciepła - przez Wynajmującego, uprzejmie proszę o ustosunkowanie się przez miejscowy Urząd Skarbowy właściwy dla rozliczeń obydwu stron umowy najmu.

Zgodnie z zawartą umową najmu z dnia 1 lipca 2009 r. Wynajmujący zobowiązał się w § 4 tiret in fine do "rozliczenia ciepła proporcjonalnie do metrażu wynajmowanej powierzchni lokaku". Dlatego też niezrozumiałe jest dlaczego Wynajmujący postanowił sprzedawać ciepło na sztuki, co wykazuje niniejszym w załączonej FV, a zapytany o powody w sposób jednoznaczny grozi odcięciem ciepła tłumacząc, że fakturę wystawił prawidłowo i niczego nie będzie wyjaśniał. Dlatego też z uwagi na powyższe istotne rozbieżności między umową a dokumentem finansowym FV, prowadzące do niemożności ustalenia przez najemcę jakie faktycznie Wynajmujący koszty ogrzewania poniósł w przeliczeniu na 1 m² ogrzewanej powierzchni w przeciągu 1 miesiąca przez co jakimi kosztami ma prawo najemcę obciążyć - uprzejmie proszę o zajęcie stanowiska w powyższym. Zwłaszcza, że w rozmowie telefonicznej Wynajmujący podpierał się również argumentem niekwestionowania przez tutejszy Urząd Skarbowy rozliczania przez niego "ciepła na sztuki".

W uzupełnieniu wniosku podano: Wynajmujący wobec wnioskodawcy jest dostawcą ww. mediów (energia elektryczna, cieplna) i stosownie do umowy najmu ma je rozliczyć na FV wg ilości zużycia lub odrębnych umów. Innych umów w tym względzie miedzy stronami nie ma. Ciepło miało być naliczone zgodnie z umową najmu proporcjonalnie do zajmowanego metrażu lokalu przemnożonego przez wykazany współczynnik zużycia za dany okres rozliczeniowy, a nie jak wskazano w FV"na sztuki".

Energia elektryczna jest rozliczana na podstawie wskazania"podlicznika", ale wynajmujący wykazuje jako 1 sztuka w FV. Przy energii elektrycznej nie było to problemem, gdyż wiarygodnym miernikiem pozostaje"podlicznik". Natomiast przy rozliczaniu ciepła wpisanie, że za okres: od... do... wymaga się wykazanej kwoty za"1 sztukę" ciepła nie pozwala na ustalenie sposobu naliczania w tym temacie jak wyżej opisano.

Zasady obowiązujące strony umowy co do rozliczenia energii elektrycznej i cieplnej. Zgodnie z umową najmu z 1 lipca 2008 r. (kopia umowy przekazana do US). Wynajmujący zobowiązał się w § 4 tiret in fine do "rozliczenia ciepła proporcjonalnie do metrażu wynajmowanej powierzchni lokalu".

Nie ma innych umów (energia, ciepło) z dostawcami tych mediów, jest tylko umowa najmu, zaś kwoty nie są wliczane w czynsz najemny, który stanowi odrębną pozycję z FV i także stanowi odrębną wyeksponowaną w umowie najmu kwotę naliczoną wg stawki podanej w umowie 20 PLN netto za 1 m2 powierzchni wynajmowanego lokalu biurowego.

Żadna ze stron nie składała wypowiedzenia warunków rzeczonej umowy w toku jej obowiązywania, czy też innych oświadczeń kwestionowanych postanowienia umowne. Dlatego czynsz energia i ciepło rozliczane w FV" na sztuki" (dokument finansowy kopia FV w aktach sprawy) nie są objawem kwestionowania umowy, ale ignorancji przez Wynajmującego jej zasad.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy w świetle prawa podatkowego i wymogów treści FV w odniesieniu do zawartej umowy najmu rozliczanie czynszu najemnego, energii i ciepła" na sztuki" jest prawidłowym sposobem działania Wynajmującego w zakresie wystawionego dokumentu finansowego, którym jest FV.

* Czy powyższe jest zgodnie z wymaganiami prawa podatkowego co do treści faktury VAT w szczególności określonymi w art. 106 ustawy z dnia ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy: z mojego punktu widzenia, a także z punktu widzenia firmy rozliczającej moją księgowość, jak i informacji KIP - powyższe jest oczywistą kwestią stosowania niewłaściwej jednostki rozliczeniowej ciepła sprzecznej zarówno z ogólnie przyjętymi zasadami, jak i z ww. umową najmu. Na zakończenie jedynie nadmienię, że owe "sztuki" pojawiają się również sprzecznie z umową najmu przy oznaczeniu także należności za czynsz, jak i energię.

W uzupełnieniu wniosku podano: W ocenie wnioskodawcy sposób dokumentowania przez Wynajmującego w wystawionych przez Niego fakturach VAT jako jednostki rozliczeniowej czynszu, ciepła i energii"na sztuki" jest nieprawidłowy, z uwagi na niezgodność z zawartą w tym w względzie umowa najmu lokalu użytkowego (biurowego) jak i faktycznie dokonywanym rozliczeniem, gdyż odzwierciedla wobec: - czynszu rozliczenia w oparciu o stawkę 1 m2; - energii elektrycznej - odczytu z podlicznika, jego stanu i zużytych jednostek energii (KW); - ciepła - ilości zużytego ciepła, jego ceny jednostkowej, współczynnika ogrzewania budynku wielolokalowego i rozdziału na metraż lokalu wynajmowanego. Zwłaszcza, że przy naliczaniu ciepła każdy z najemców otrzymał dowolnie przez Wynajmującego ustaloną kwotę, która w przeliczeniu na metraż dawała niejednakowy współczynnik grzewczy mimo wspólnej instalacji grzewczej CO dla wszystkich najemców).

Nie kwestionuje kwot wykazywanych w FV, kwestionuje ich ilościowe określenie w dokumentach finansowych (FV) ponieważ nie daje to możliwości ustalenia ilości zużytego ciepła oraz pozostaje w ewidentnej niezgodności ze sposobem należności w tym względzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które faktury powinny zawierać określają przepisy, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Tut. Organ pragnie zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze. zm.) obowiązywało do dnia 30 listopada 2008 r.

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 oraz § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Zatem z treści § 4 ust. 1 oraz § 5 ust. 1 rozporządzenia wynika jednoznacznie, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. nazwę towaru lub usługi, miarę i ilość lub zakres wykonywanych usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż koszty związane z opłatami za media bez wątpienia stanowią czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która została wymieniona w art. 5 ustawy o VAT. Opłata za media stanowi część składową czynszu pozostając w związku ze świadczoną usługą najmu, wobec czego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla usługi najmu.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że w związku z wynajmem lokalu, Wnioskodawca ponosi koszty związane z opłatami za energię elektryczną, cieplną, zgodnie z zawartą umową najmu. Opłata za ciepło jest, jak wynika z opisanej umowy najmu, elementem kalkulacyjnym ceny najmu, więc tak jak czynsz dotyczy zapłaty za jeden miesiąc obrachunkowy. Użyte przez wystawiającego fakturę określenie do tej części zapłaty 1 szt. jest zgodne z zasadami zapłaty wynagrodzenia z tytułu najmu lokalu w powyższej sytuacji faktycznej.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż wynajmujący będąc podatnikiem podatku od towarów i usług jest obowiązany wystawić fakturę VAT i wystawił ja prawidłowo. Faktura stwierdza wykonanie usługi najmu. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Dodatkowo należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w zawierane umowy i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

Uwzględniając powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.