IPPP2/443-1769/08-4/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1769/08-4/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2008 r. (data wpływu 2 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania korzystania z technologii udostępnianej przez partnera chińskiego na podstawie umowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania korzystania z technologii udostępnianej przez partnera chińskiego na podstawie umowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma planuje podpisanie z partnerem chińskim, umowy dotyczącej transferu technologii na podstawie, której zostanie uruchomiona w Polsce produkcja wyrobu finalnego. Jedną z części składowych produktu gotowego będzie stanowił półfabrykat pochodzący od ww. kontrahenta. Strony przewidują, że zapłata za udostępnienie technologii będzie częścią składową podziału zysku powstałego ze sprzedaży produktów gotowych. Jednocześnie potwierdzamy, iż realizowany obrót handlowy - zakup/sprzedaż - wyrobów będzie podlegać przepisom polskiego prawa handlowego. Projekt umowy nie określa wartości przekazanej technologii, a prawo do korzystania z niej wygaśnie automatycznie wraz z zakończeniem realizacji kontraktu. Dodatkowo Spółka informuje, iż poprzez korzystanie z przekazanej technologii nie staje się jej właścicielem i nie przewiduje dokonywania odpisów amortyzacyjnych związanych z korzystaniem z ww. technologii. Spółka zwraca się z prośbą o interpretację dotyczącą braku podstaw do naliczania jakichkolwiek podatków związanych z udostępnieniem technologii w oparciu o umowę o współpracy.

W dniu 9 stycznia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pismem nr IPPP2/443-1769/08-2/IK wezwał Wnioskodawcę do przesłania dokumentu potwierdzającego upoważnienie (osoby która podpisała przedmiotowy wniosek z dnia 25 listopada 2008 r.) do reprezentowania Spółki, tj. pełnomocnictwa udzielonego przez osoby działające w jej imieniu wraz z opłatą skarbową albo innego dokumentu z którego wynika umocowanie.

W dnia 15 stycznia 2009 r. Strona uzupełniła przedmiotowy wniosek o stosowne pełnomocnictwo oraz dodatkową wpłatę 40 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka korzystając z technologii udostępnianej przez partnera chińskiego jest obowiązana do zapłaty jakiegokolwiek podatku zgodnie z polskim prawem podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, samo udostępnienie technologii nie rodzi w Spółce konsekwencji podatkowych, Spółka zapłaci należne podatki wraz ze sprzedażą produktów gotowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawę towarów stanowią co do zasady tylko czynności mające za przedmiot towar, natomiast usługę stanowią te wszystkie czynności podatnika wykonywane w ramach działalności gospodarczej, których nie można sklasyfikować jako dostawy towarów. Mając na uwadze elementy konstrukcyjne systemu VAT wskazać należy, iż usługą jest każde świadczenie w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument (beneficjent) tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).

W myśl art. 27 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1.

osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2.

podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

* miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Stosownie do art. 27 ust. 4 ww. ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług:

1.

sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;

2.

reklamy;

3.

doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności:

a)

usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1),

b)

usług doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2),

c)

usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1),

d)

usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1,

e)

usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3);

3a) usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń;

4.

bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;

5.

dostarczania (oddelegowania) personelu;

6.

wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;

7.

telekomunikacyjnych;

8.

nadawczych radiowych i telewizyjnych;

9.

elektronicznych;

10.

polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;

11.

agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10;

12.

polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych lub elektroenergetycznych;

13.

przesyłowych:

a)

gazu w systemie gazowym,

b)

energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym;

14.

bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 12 i 13.

W związku z powyższym w świetle wyżej cytowanych przepisów należy stwierdzić, że nie można w stosunku do opisanej w zdarzeniu przyszłym czynności tj. korzystania z technologii udostępnionej przez partnera chińskiego, mówić o dostawie towarów ani też o świadczeniu usług. Spółka nie dokonuje na rzecz partnera chińskiego ani dostawy towarów ani świadczenia usług. Spółka informuje, iż poprzez korzystanie z przekazanej technologii nie staje się jej właścicielem. Natomiast biorąc pod uwagę przepisy krajowe podatku od towarów i usług to partner chiński świadczy usługi na rzecz Spółki. W przedmiotowej sprawie istnieje bezpośredni konsument (beneficjent) tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną) tj. Spółka.

W związku z powyższym, ponieważ świadczone przez partnera chińskiego usługi nie można zaklasyfikować do ww. wymienionych w art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, usług to zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. A więc korzystanie z technologii udostępnionej przez partnera chińskiego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z polskim prawem podatkowym.

W sprawie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana odrębna interpretacja przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl