IPPP2/443-164/11-3/MM - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych dotyczących doskonalenia zawodowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) oraz pismem z dnia 14 marca 2011 r. (data wpływu 16 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych dotyczących:

* kursów na operatora koparko - ładowarki, kursów spawalniczych, kursów operatorów wózków jezdniowych wraz z wymianą butli, kursów dla osób przewożących towary niebezpieczne - jest prawidłowe;

* kursów operatorów kos spalinowych i pił mechanicznych - jest nieprawidłowe;

W dniu 10 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne oraz braki w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 28 lutego 2011 r. znak IPPP2/443-164/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 237 <15> 5 2 Kodeksu pracy oraz par. 23, 24, 25, 26 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dn. 20 września 2001 r. (Dz. U. Nr 118, poz. 1263) w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych nie wolno dopuścić do pracy osoby, która nie posiada wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności.

M. "S." posiada certyfikat uprawniający do prowadzenia szkoleń dla operatorów koparko-ładowarki. Szkolenia organizowane są na podstawie programu nauczania opracowanego przez Instytut w W. kończą się egzaminem zdawanym przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Dyrektora Instytutu oraz uzyskaniem książeczki operatora koparko - ładowarki.

Zgodnie z art. 237<15> § 2 Kodeksu pracy oraz par. 27 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dn. 27 kwietnia 2000 r. (Dz. U. Nr 40, poz. 470) w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych nie wolno dopuścić do pracy osoby, która nie posiada wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności.

M. "S." posiada certyfikat uprawniający do prowadzenia szkoleń dla spawaczy. Szkolenia organizowane są na podstawie programu nauczania opracowanego przez Instytut w G., kończą się egzaminem zdawanym przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Dyrektora Instytutu. Po zdaniu egzaminu kursant otrzymuje: Świadectwo Egzaminu Kwalifikacyjnego Spawacza (certyfikat) wg PN - EN 287-1 w angielskiej lub niemieckiej wersji językowej oraz książeczkę spawacza. Dokumenty te są ważne w krajach Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 237<15> § 2 Kodeksu pracy oraz art. 10, 12 i 13 ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych z dn. 28.10.2002 (Dz. U. Nr 199, poz. 1671 z późn. zm.) nie wolno dopuścić do pracy osoby, która nie posiada wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności.

M. "S." posiada zezwolenia Marszałka Województwa (jako organu ewidencjonującego i nadzorującego szkolenia ADR) do prowadzenia szkoleń dla kierowców przewożących towary niebezpieczne. Szkolenia organizowane są na podstawie programu nauczania, kończą się egzaminem zdawanym przed Komisją Egzaminacyjną której przewodniczy osoba powołana przez Marszałka Województwa.

Szkolenie dla operatorów kos spalinowych i pił mechanicznych dotyczą pracowników oraz bezrobotnych, którzy przygotowują się do pracy na tym sprzęcie. Zgodnie z par. 2. i par 6 Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216) kurs ma określone formy i zasady - program określający ilość godzin oraz zakres tematyczny szkolenia teoretycznego i praktycznego. Jednostką nadzorującą pod względem programowym oraz prowadzącym ewidencję wydawanych uprawnień jest Urząd w G.

M. "S." Sp. z o.o. prowadzi również kursy szkolące przyszłych użytkowników wózków jezdniowych z napędem silnikowym. Szkolenia te wynikają z niżej podanych przepisów prawa, które określają rodzaj szkolenia oraz uprawnienia, jakie musi posiadać pracujący wózkiem jezdniowym.

Zgodnie z art. 37 pkt 14 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 z późn. zm.), art. 237 <15> 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), par. 4 rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dn. 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650) i par. 2 i par 6 Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216) nie wolno dopuścić do pracy osoby, która nie posiada wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Poszczególne rodzaje kursów zgodnie z dalej cytowanymi przepisami wymagają posiadania stosownych uprawnień, które M. "S." posiada.

Ad. 1. Operator koparko - ładowarki

Na podstawie par. 25 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r., w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263) Centrum w W. potwierdziło spełnienie wymagań określonych w par. 25 ww. rozporządzenia przez M. "S." do prowadzenia kursów w specjalności: operator koparko - ładowarki, wszystkie typy, kl. III. - potwierdzenie z dnia 29 października 2009 r. Przedmiotowy kurs prowadzony jest w oparciu o program nauczania opracowany przez Instytut w W. Kurs obejmuje 116 godz. zajęć teoretycznych oraz 60 godz. praktycznej nauki zawodu (dodatkowo 26 godz. dla osób nieposiadających odpowiedniego doświadczenia jako operator maszyn budowlanych i ziemnych). Po ukończeniu kursu absolwent przystępuje do egzaminu przed Zespołem Egzaminacyjnym działającym w imieniu Komisji Egzaminacyjno - Kwalifikacyjnej dla operatorów maszyn i urządzeń roboczych, budowlanych i drogowych. Po zdaniu egzaminu praktycznego, a następnie teoretycznego uczestnik otrzymuje uprawnienie operatora III klasy w określonej specjalności. Warunkiem wykonywania zawodu operatora maszyn i urządzeń roboczych budowlanych i drogowych określonej specjalności jest posiadanie uprawnienia operatora koparko-ładowarki, kl. III oraz umiejętności zdobywanych na przedmiotowym kursie:

- bezpiecznego, efektywnego i dobrego jakościowo wykonywania zadań produkcyjnych, racjonalnej eksploatacji technicznej maszyny jw. w pracy produkcyjnej i codziennej obsłudze, współpracy z innymi rodzajami maszyn i środkami transportu, współpracy z zespołem ludzkim.

Ad. 2. Kursy spawalnicze

M. "S." posiada Atest Instytutu w G., uprawniający do szkolenia i egzaminowania spawaczy w oparciu o wytyczne Nr W-07/15-17 po kursach spawania blach i rur - spoiny pachwinowe i spawania spoin czołowych blach i rur objętych merytorycznych nadzorem Instytutu, w zakresie spawania:

Celem kursów jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie uczestników kursu do egzaminów końcowych IS-P-BW-1-31 I lub 15-T-BW-1-311. Kurs zgodnie z Wytycznymi nr W-07/15-04 obejmuje 31 godz. zajęć teoretycznych i 96 godz. zajęć praktycznych. Po zdaniu egzaminu końcowego uczestnik kursu uzyskuje uprawnienia do spawania gazowego.

Celem kursów jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie uczestników kursu do egzaminów końcowych IS-P/T-FW-1-111, IS-P-BW-1-111. Kurs zgodnie z Wytycznymi nr W-07/15-01 obejmuje 23 godz. zajęć teoretycznych i 140 godz. zajęć praktycznych. Po zdaniu egzaminu końcowego uczestnik kursu uzyskuje uprawnienia do spawania metodą MMA.

Celem kursów jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie uczestników kursu do egzaminów końcowych IS-P/T-FW-1-135, 15-P-BW-1-135 lub 15-T-BW-1-135. Kurs zgodnie z Wytycznymi nr W-07/15-02 obejmuje 25 godz. zajęć teoretycznych i 120 godz. zajęć praktycznych. Po zdaniu egzaminu końcowego uczestnik kursu uzyskuje uprawnienia do spawania metodą MAG.

Celem kursów jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie uczestników kursu do egzaminów końcowych IS-P/T-FW-1-141, 15-P-BW-1-141 lub IS-T-BW-1-141. Kurs zgodnie z Wytycznymi nr W-07/IS-03 obejmuje 23 godz. zajęć teoretycznych i 80 godz. zajęć praktycznych. Po zdaniu egzaminu końcowego uczestnik kursu uzyskuje uprawnienia do spawania metodą TIG. Wszystkie egzaminy spawaczy po kursach spawania odbywają się według Wytycznych Instytutu w G. i składają się z części teoretycznej i praktycznej. Egzaminy przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez kierownika szkolenia lub kierownika kursu. Przewodniczącym komisji jest egzaminator delegowany przez Instytut. Po egzaminie M. "S." przekazuje protokoły egzaminacyjne do Instytutu, który absolwentom kursów wystawia stosowne świadectwo egzaminu spawacza według wymagań normy PN-EN 287-1:2007 lub serii norm PN-EN ISO 9606. Absolwentom kursów dla spawaczy lnstytut dodatkowo wystawia książeczkę spawacza.

Ad. 3 Operator kos spalinowych i pił mechanicznych:

Wg Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.) dopuszcza podnoszenie i uzupełnianie wiedzy w formach seminaryjnych. Seminarium te prowadzone jest zgodnie z programem zatwierdzonym przez Dyrektora Ośrodka w M. Seminarium obejmuje 8 godz. zajęć teoretycznych oraz 12 godz. zajęć praktycznych.

Ad. 4. Operator wózków jezdniowych wraz z wymianą butli

Ośrodek ma prawo prowadzić kurs i wydawać odpowiednie zaświadczenia o ukończeniu kursu wg wzoru MEN na podstawie programu nr 2082/IX/2010 wydanego przez Ośrodek w M. zgodnie z Dz. U. Nr 70 z dnia 10 maja 2002 oraz pismem Ministra Gospodarki PP-I3TT/VIII/2740W/02.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.) forma tego szkolenia kwalifikowana jest jako kurs. Kurs obejmuje 67 godzin lekcyjnych: 43 godz. zajęć teoretycznych i 19 godz. zajęć praktycznych w oparciu o program zgodny z art. 37 pkt 14 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 z późn. zm.) opracowany przez Ośrodek w M., który podlega merytorycznej kontroli ministra właściwego ds. gospodarki. Kurs kończy się egzaminem oraz uzyskaniem uprawnień operatora wózków jezdniowych wraz z wymianą butli.

Ad. 5. Przewóz towarów niebezpiecznych ADR

Ośrodek prowadzi szkolenia na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących kursy dokształcające dla kierowców przewożących towary niebezpieczne pod numerem 47 wydanego przez Marszałka Województwa dnia 27 marca 2009.

Kursy te prowadzone są na zasadach organizacyjno szkoleniowych zawartych w Ustawie z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671, z późn. zm.); rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 15 września 2005 r., w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne (Dz. U. Nr 187, poz. 1571) oraz w załącznikach A i B do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r.. Szkolenie obejmuje łącznie 40 godzin lekcyjnych zakończonych egzaminem zdawanym przed komisją egzaminacyjną, której przewodniczy osoba powołana przez Marszałka Województwa.

Ponadto w piśmie z dnia 14 marca 2011 r. (data wpływu 16 marca 2011 r.) Wnioskodawca wskazał, co następuje:

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - przepis z rozdziału V ZWOLNIENIA, Artykuł 14 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskania lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

W świetle wyżej cytowanego rozporządzania szkolenia prowadzone przez "S." Sp. z o.o. w C. spełniają definicje usług kształcenia zawodowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a), znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 (Dz. U. Nr 54 z późn. zm).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działalność szkoleniowa prowadzona przez M. "S." Sp. z o.o. z zakresu:

* operator koparko - ładowarek

* spawania

* przewóz towarów niebezpiecznych (ADR)

* operator kos spalinowych i pił mechanicznych

* operatorów wózków jezdniowych wraz z wymianą butli

jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a), c) ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 (Dz. U. Nr 54 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy szkolenia prowadzone w M. "S." Sp. z o.o. opisane w pkt 54 wniosku są typowymi szkoleniami zawodowymi, gdyż ich absolwenci zdobywają konkretny zawód lub niezbędne uprawnienia potrzebne do pracy na dany stanowisku. Obowiązek posiadania uprawnień kształconych przez M. "S." wynika z przepisów prawa wcześniej cytowanych. Oznacza to, że prace operatora koparko-ładowarki, prace spawacza, przewóz towarów niebezpiecznych (ADR), a także prace operatorów kos spalinowych i pił mechanicznych mogą wykonywać jedynie pracownicy posiadający określone uprawnienia. Równocześnie przepisy te określają warunki, jakie musi spełniać jednostka szkoląca: jednolity program, zakres szkolenia praktycznego, sposób egzaminu. Absolwenci Wnioskodawcy nie mają problemów ze znalezieniem pracy.

Wnioskodawca uważa, że opisana sytuacja wyczerpuje warunki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku towarów i usług.

Część słuchaczy uczestniczy w szkoleniach ze skierowania Powiatowych Urzędów Pracy lub Ośrodków Pomocy Społecznej. Odpłatność za tych słuchaczy pochodzi w 100% ze środków publicznych. Wypełnia to warunek zawarty art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku towarów i usług.

Konkludując, Wnioskodawca uważa, iż szkolenia wymienione we wniosku korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a), c ustawy o podatku towarów i usług.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 10 marca 2011 r. wynika następujące stanowisko:

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedze ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych M. "S." realizuje szkolenia w formie kursów. Forma szkolenia jest określona i zdefiniowana w ww. rozporządzeniu jako KURS. Zgodnie z par. 4 organizator kształcenia prowadzi dokumentację przebiegu kształcenia dla każdej prowadzonej formy kształcenia. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 stanowią: program nauczania, dziennik zajęć edukacyjnych, zawierający: listę obecności, wymiar godzin zajęć edukacyjnych, tematy zajęć edukacyjnych, protokół z egzaminu, rejestr wydanych zaświadczeń.

Zdaniem Wnioskodawcy kursy prowadzone w M. "S." opisane w pkt 54 wniosku korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, gdyż ich formy i zasady są określone i zdefiniowane w odrębnych przepisach wcześniej opisanych we wniosku. Absolwenci zdobywają konkretny zawód lub niezbędne uprawnienia potrzebne do pracy na danym stanowisku. Oznacza to, że prace spawacza, operatora koparko-ładowarki mogą wykonywać jedynie pracownicy posiadający określone uprawnienia. Równocześnie przepisy te określają warunki, jakie musi spełniać jednostka szkoląca: jednolity program, zakres szkolenia praktycznego, sposób egzaminu. Dodatkowo Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że na kursach prowadzonych przez M. "S." zachowany jest element wychowawczy kursantów, poprzez wpajanie im standardów wykonywania zawodu i zasad etyki zawodowej. Uprawnienia spawacza wydawane przez M. "S." są honorowane we wszystkich państwach Unii Europejskiej.

Wnioskodawca uważa, że prowadzone kursy przez M. "S." są zgodne z rozporządzeniem Ministra Edukacji z dnia 3 lutego 2006 (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006), par. 2 ust. 1, rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dn. 20 września 2001 r. (Dz. U. Nr 118, poz. 1263), oraz Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. (Dz. U. Nr 40, poz. 470) w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych, a zatem zdaniem Wnioskodawcy wyczerpany został warunek zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy kursy prowadzone w M. "S." opisane w pkt 26 wniosku korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, gdyż ich formy i zasady są określone i zdefiniowane w odrębnych przepisach wcześniej opisanych we wniosku. Oznacza to, że prace spawacza, operatora kos spalinowych i pił mechanicznych, operatora wózków jezdniowych oraz przewóz towarów niebezpiecznych mogą wykonywać jedynie pracownicy posiadający określone uprawnienia. Równocześnie przepisy te określają warunki jakie musi spełniać jednostka szkoląca: jednolity program, zakres szkolenia praktycznego, sposób egzaminu. Dodatkowo pragniemy zwrócić uwagę, że na kursach prowadzonych przez M. "S." zachowany jest element wychowawczy kursantów poprzez wpajanie im standardów wykonywania zawodu i zasad etyki zawodowej. Zgodnie z par 4 organizator kształcenia prowadzi dokumentację, którą stanowią program nauczania, dziennik zajęć edukacyjnych zawierający listę obecności, wymiar godzin zajęć edukacyjnych, tematy zajęć edukacyjnych, protokół z egzaminu, rejestr wydanych zaświadczeń. Wszystkie opisane kursy oraz seminaria (zarówno we wniosku jak i załączniku) finansowane są ze środków własnych uczestników kursów lub w 100% ze środków publicznych w zależności od tego czy kursanci pochodzą z wolnego naboru czy ze skierowania przez Powiatowy Urząd Pracy bądź Ośrodek Pomocy Społecznej. Wnioskodawca uważa, że prowadzone kursy przez M. "S." są zgodne z rozporządzeniem Ministra Edukacji z dnia 3 lutego 2006 (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006) par. 2 ust. 1., rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dn. 20 września 2001 r. (Dz. U. Nr 118, poz. 1263), oraz Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. (Dz. U. Nr 40, poz. 470) w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych, a zatem zdaniem Wnioskodawcy wyczerpany został warunek zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych dotyczących kursów na operatora koparko - ładowarki, kursów spawalniczych, kursów operatorów wózków jezdniowych wraz z wymianą butli oraz kursów dla osób przewożących towary niebezpieczne;

* nieprawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych dotyczących kursów operatorów kos spalinowych i pił mechanicznych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Należy zauważyć, że usługi, które dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług sklasyfikowane zostały w PKWiU 80, do dnia 31 grudnia 2010 r. - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy - korzystały z przewidzianego tam zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) nowelizacji z dnia 29 października 2010 r., uchyla się - z dniem 1 stycznia 2011 r. - art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41. Tym samym załącznik nr 4 do ustawy, który zawierał wykaz usług zwolnionych od podatku poprzez ich odwołanie do odpowiedniego symbolu PKWiU, został zastąpiony przez ustawodawcę ujęciem opisowym, którego zakres określono wykorzystując przepisy prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługi szkolenia zawodowego dla osób dorosłych świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie operatora koparko ładowarek, spawania, przewozu towarów niebezpiecznych, operatora kos spalinowych i pił mechanicznych oraz operatora wózków jezdniowych wraz z wymianą butli są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, konieczne jest stwierdzenie:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), zwanego dalej "rozporządzeniem", zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Taka sama regulacja jest zawarta w rozporządzeniu MF z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) obowiązującego od 6 kwietnia 2011 r.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zgodnie natomiast z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Poniżej tut. Organ podatkowy przedstawia szczegółową analizę świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych:

Ad. 1

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pozaszkolnych form edukacji dla osób pracujących i uzupełniających wymagane uprawnienia, bądź bezrobotnych, którzy przygotowują się do wykonywania określonych zawodów. Jednym z prowadzonych przez Zainteresowanego kursów jest kurs operatora koarko - ładowarki. Z uzupełniania do wniosku wynika, iż zgodnie z § 25 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r., w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263) Centrum w W. potwierdziło spełnienie wymagań określonych w par. 25 ww. rozporządzenia przez Wnioskodawcę do prowadzenia kursów w specjalności: operator koparko - ładowarki, wszystkie typy, kl. III. Przedmiotowy kurs prowadzony jest w oparciu o program nauczania opracowany przez Instytut w W. Kurs obejmuje 116 godz. zajęć teoretycznych oraz 60 godz. praktycznej nauki zawodu (dodatkowo 26 godz. dla osób nieposiadających odpowiedniego doświadczenia jako operator maszyn budowlanych i ziemnych). Po ukończeniu kursu absolwent przystępuje do egzaminu przed Zespołem Egzaminacyjnym działającym w imieniu Komisji Egzaminacyjno - Kwalifikacyjnej dla operatorów maszyn i urządzeń roboczych, budowlanych i drogowych. Po zdaniu egzaminu praktycznego, a następnie teoretycznego uczestnik otrzymuje uprawnienie operatora III klasy w określonej specjalności. Warunkiem wykonywania zawodu operatora maszyn i urządzeń roboczych budowlanych i drogowych określonej specjalności jest posiadanie uprawnienia operatora koparko-ładowarki, kl. III oraz umiejętności zdobywanych na przedmiotowym kursie: bezpiecznego, efektywnego i dobrego jakościowo wykonywania zadań produkcyjnych, racjonalnej eksploatacji technicznej maszyny jw. w pracy produkcyjnej i codziennej obsłudze, współpracy z innymi rodzajami maszyn i środkami transportu, współpracy z zespołem ludzkim.

Zgodnie z art. 237 (15) § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94), zwanym dalej "k.p." ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Na podstawie upoważnienia przewidzianego ww. przepisie wydano rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 118, poz. 1263), zwanego dalej "rozporządzeniem Ministra Gospodarki".

Zgodnie z § 23 rozporządzenia Ministra Gospodarki maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut w W.

W myśl § 24 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki szkolenie, o którym mowa w § 23, obejmuje część teoretyczną i praktyczną.

Stosownie do § 24 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki część teoretyczna obejmuje zagadnienia z zakresu:

Część praktyczna szkolenia obejmuje naukę eksploatacji maszyn roboczych w różnych warunkach terenowych i technologicznych (§ 24 ust. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki).

Zgodnie z § 25 rozporządzenia Ministra Gospodarki szkolenie, o którym mowa w § 23, może prowadzić podmiot, który posiada:

W myśl § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki osoba, która uzyskała pozytywny wynik sprawdzianu, o którym mowa w 23, otrzymuje świadectwo oraz uzyskuje wpis do książki operatora. Instytut w W. potwierdza spełnienie wymagań, o których mowa w § 25, opracowuje programy szkolenia, prowadzi listę wydawanych świadectw i wpisów do książki operatora (§ 26 ust. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki).

Ww. przepisy wykonawcze określają: kwalifikacje wymagane od osób, które mogą obsługiwać maszyny robocze, zakres tematyczny szkolenia teoretycznego i praktycznego dla osób obsługujących ww. maszyny, wymagania stawiane podmiotom przeprowadzającym szkolenia oraz zasady stwierdzania posiadania kwalifikacji.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi szkolenia zawodowego dotyczące operatora koparko - ładowarki spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT znowelizowanej ustawy o VAT. Szkolenia te mają na celu uzyskanie przez określone podmioty szczególnych kwalifikacji do obsługiwania maszyn roboczych (koparko - ładowarek) potrzebnych do bezpiecznego wykonywania pracy na danym stanowisku.

Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w przepisach wykonawczych odnoszących się do bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 1 stycznia 2011 r. usługi szkolenia zawodowego prowadzone na podstawie odrębnych przepisów dotyczące kursów na operatorów koparko - ładowarek świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pozaszkolnych form edukacji dla osób pracujących i uzupełniających wymagane uprawnienia, bądź bezrobotnych, którzy przygotowują się do wykonywania określonych zawodów. Jednym z kursów są kursy spawalnicze organizowane i przeprowadzane przez Zainteresowanego w różnych rodzajach (spawanie gazowe, łukowe elektrodą otuloną, elektrodą topliwą w osłonie gazów, elektrodą nietopliwą w osłonie gazu obojętnego). Każdy z tych kursów przewiduje różną ilość godzin nauczania teoretycznego oraz praktycznego, które kończą się egzaminem końcowym, po zdaniu którego uczestnik szkolenia uzyskuje uprawnienia do spawania (w zależności od tego jakiego rodzaju kurs spawania ukończył). Ponadto Wnioskodawca wskazał właściwe przepisy, na podstawie których te szkolenia przeprowadza - jest to właściwy przepis kodeksu pracy (art. 237<15> § 2) oraz wydane na jego podstawie rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470).

Zgodnie z art. 237 (15) § 2 k.p. ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Na podstawie upoważnienia przewidzianego ww. przepisie wydano rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. z 2000 r. Nr 40, poz. 470), zwanego dalej "rozporządzeniem w zakresie prac spawalniczych".

Zgodnie z § 27 rozporządzenia w zakresie prac spawalniczych prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające "Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia" albo "Świadectwo egzaminu spawacza" lub "Książkę spawacza", wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach, z uwzględnieniem przepisu § 28.

W myśl § 28 rozporządzenia w zakresie prac spawalniczych osoby wykonujące:

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi szkolenia zawodowego dotyczące kursów spawalniczych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT znowelizowanej ustawy o VAT. Szkolenia te mają na celu uzyskanie przez określone podmioty kwalifikacji spawalniczych potrzebnych do bezpiecznego wykonywania pracy na danym stanowisku.

Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w przepisach wykonawczych odnoszących się do bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 1 stycznia 2011 r. usługi szkolenia zawodowego prowadzone na podstawie odrębnych przepisów dotyczące kursów spawalniczych świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pozaszkolnych form edukacji dla osób pracujących i uzupełniających wymagane uprawnienia, bądź bezrobotnych, którzy przygotowują się do wykonywania określonych zawodów. Jednym z kursów są kursy na operatorów kos spalinowych i pił mechanicznych. Kursy te finansowane są ze środków własnych uczestników lub w 100% ze środków publicznych, w zależności od tego, czy kursanci pochodzą z wolnego naboru czy ze skierowania przez Powiatowy Urząd Pracy bądź Ośrodek Pomocy Społecznej. Ponadto Wnioskodawca wskazał właściwe przepisy, na podstawie których te szkolenia przeprowadza - jest to rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216).

Biorąc pod uwagę opisaną we wniosku treść stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż organizowanie przez Wnioskodawcę szkoleń zawodowych z zakresu operatorów kos spalinowych i pił mechanicznych nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r.. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione są z podatku VAT usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tymczasem powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie MEN, w ocenie tut. Organu podatkowego, wprowadza przepisy o charakterze ogólnym, które umożliwiają przeprowadzanie takich szkoleń, jednakże nie regulują szczegółowych form i zasad takiego szkolenia z zakresu operatorów kos spalinowych i pił mechanicznych.

Jednakże z dalszego uzupełnienia do wniosku wynika, iż kursy te finansowane są ze środków własnych uczestników lub w 100% ze środków publicznych, w zależności od tego, czy kursanci pochodzą z wolnego naboru czy ze skierowania przez Powiatowy Urząd Pracy bądź Ośrodek Pomocy Społecznej.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) w związku z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia. W ocenie tut. Organu podatkowego wskazany w tych przepisach termin "finansowanie ze środków publicznych" należy czytać szeroko. Słowo finansowane może dotyczyć zarówno szkolącego, który np. otrzymuje środki publiczne bądź nabywcy, który płaci za szkolenie ze środków publicznych. W zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, iż nabywcami świadczonych przez siebie usług szkoleniowych są instytucje państwowe, które finansują te usługi w ponad 70%.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. działalność szkoleniowa prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie organizowania i przeprowadzania kursów operatorów kos spalinowych i pił mechanicznych będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT w związku z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, o ile nabywcą tych usług w ponad 70% są uczestnicy delegowani na te szkolenia z Powiatowych Urzędu Pracy bądź Ośrodków Pomocy Społecznej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie organizowania i przeprowadzania szkoleń w zakresie kursów operatorów kos spalinowych i pił mechanicznych z uwagi na odmienne uzasadnienie należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 4

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pozaszkolnych form edukacji dla osób pracujących i uzupełniających wymagane uprawnienia, bądź bezrobotnych, którzy przygotowują się do wykonywania określonych zawodów. Jednym z kursów są kursy szkolące przyszłych użytkowników wózków jezdniowych z napędem silnikowym. Szkolenia te wynikają z niżej podanych przepisów prawa, które określają rodzaj szkolenia oraz uprawnienia, jakie musi posiadać pracujący wózkiem jezdniowym. Zgodnie z art. 37 pkt 14 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 z późn. zm.), art. 237 <15> 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), par. 4 rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dn. 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650) i par. 2 i par 6 Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216) nie wolno dopuścić do pracy osoby, która nie posiada wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż kursy te finansowane są ze środków własnych uczestników lub w 100% ze środków publicznych, w zależności od tego, czy kursanci pochodzą z wolnego naboru czy ze skierowania przez Powiatowy Urząd Pracy bądź Ośrodek Pomocy Społecznej.

Zgodnie z art. 237 (15) § 2 k.p. ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Na podstawie upoważnienia przewidzianego w ww. przepisie wydano rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 70, poz. 650 z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem w sprawie użytkowania wózków jezdniowych".

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie użytkowania wózków jezdniowych do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

Stosownie do § 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie użytkowania wózków jezdniowych zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpiecznego użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany (§ 4 ust. 3 rozporządzenia w sprawie użytkowania wózków jezdniowych). Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym (§ 4 ust. 4 rozporządzenia w sprawie użytkowania wózków jezdniowych).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi szkolenia zawodowego dotyczące kursów operatów wózków jezdniowych wraz z wymianą butli spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT znowelizowanej ustawy o VAT. Szkolenia te mają na celu uzyskanie przez określone podmioty szczególnych kwalifikacji potrzebnych do bezpiecznego wykonywania pracy na danym stanowisku.

Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w przepisach wykonawczych odnoszących się do bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 1 stycznia 2011 r. usługi szkolenia zawodowego prowadzone na podstawie odrębnych przepisów dotyczące kursów operatorów wózków jezdniowych wraz z wymianą butli świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Ad. 5

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pozaszkolnych form edukacji dla osób pracujących i uzupełniających wymagane uprawnienia, bądź bezrobotnych, którzy przygotowują się do wykonywania określonych zawodów. Jednym z kursów są kursy szkolące uczestników na przewóz towarów niebezpiecznych. Kursy te prowadzone są na zasadach organizacyjno szkoleniowych zawartych w Ustawie z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671, z późn. zm.); rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 15 września 2005 r., w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne (Dz. U. Nr 187, poz. 1571) oraz w załącznikach A i B do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r.. Szkolenie obejmuje łącznie 40 godzin lekcyjnych zakończonych egzaminem zdawanym przed komisją egzaminacyjną, której przewodniczy osoba powołana przez Marszałka Województwa.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. z 2002 r. Nr 199, poz. 1671 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia kursów dokształcających jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807) i wymaga wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących kursy dokształcające.

W myśl art. 18 ust. 2 pkt 1 ustawy Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze wymagania określone w umowie ADR oraz konieczność prawidłowego przygotowania kierowców do przeciwdziałania zagrożeniom związanym z przewozem towarów niebezpiecznych, określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe wymagania w stosunku do przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie prowadzenia kursów dokształcających;

Na podstawie upoważnienia przewidzianego w ww. przepisie wydano rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 września 2005 r. (Dz. U. Nr 187, poz. 1571) w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne, zwane dalej "rozporządzeniem w sprawie kursów".

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kursów przedsiębiorca wykonujący działalność w zakresie prowadzenia kursów dokształcających przeprowadza:

Stosownie do § 5 rozporządzenia w sprawie kursów ustala się następujące rodzaje kursu dokształcającego początkowego:

Zgodnie § 6 rozporządzenia w sprawie kursów ustala się następujące rodzaje kursu dokształcającego doskonalącego:

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż świadczone przez Spółkę usługi szkolenia w zakresie kursów szkolących uczestników na przewóz towarów niebezpiecznych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT. Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w przepisach ustawy o przewozie towarów niebezpiecznych oraz rozporządzeni

u Ministra Infrastruktury w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne, co oznacza, że spełniona jest przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Spółkę usługi szkolenia w zakresie kursów dla osób przewożących towary niebezpieczne, jako prowadzone na podstawie odrębnych przepisów dotyczących towarów niebezpiecznych, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.