IPPP2/443-1616/08-2/ASi

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia przez firmę podatku VAT z faktur wystawionych na osobę fizyczną - jest nieprawidłowe

W dniu 27 października 2008 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia przez firmę podatku VAT z faktur wystawionych na osobę fizyczną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi w domu mieszkalnym stanowiącym jego własność i żony działalność gospodarczą, która to działalność obecnie zajmuje dokładnie dwie trzecie powierzchni (i tak Strona uiszcza podatek od nieruchomości).

Działalność sama w sobie kreuje szereg kosztów dodatkowych w postaci ogrzewania pomieszczeń, które gdyby nie owa działalność nie byłyby ogrzewane, energii elektrycznej, wywozu szamba, wywozu nieczystości stałych itp.

Faktury od dostawców mediów i usługodawców typu Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania firma księgowa Strony rozlicza uwzględniając jedynie kwoty netto i do kosztów działalności zalicza dwie trzecie każdej z tych kwot. Wątpliwości Strony powstały przy rozliczaniu VAT.

Firma księgowa Strony wychodzi z założenia, że dwie trzecie podatku VAT od każdej tego typu faktury nie może być traktowane jako podatek naliczony. A to z dwóch powodów: po pierwsze faktury są wystawione na osoby fizyczne (zakład energetyczny wystawia tylko na Stronę a gazownia na Stronę i żonę łącznie), po wtóre zdaniem firmy księgowej faktury owe nie spełniają podstawowych wymogów jakie zgodnie z ustawą o VAT dokument taki powinien posiadać czyli nie jest w owych fakturach umieszczany NIP Strony i żony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur, które są wystawione na osoby fizyczne.

Strona stoi na stanowisku, że po pierwsze faktury są wystawiane imiennie a działalność też jest imienna jako, że jest to indywidualna działalność gospodarcza prowadzona we własnym domu mieszkalnym. Po wtóre owe dwie trzecie kosztów (nota bene znacznie więcej) jest ściśle związane z działalnością. Gdyby pomieszczenia służące działalności oddzielono od mieszkalnych ścianą tworząc dwa lokale, nikomu nie przyszło by do głowy aby kwestionować zasadność odliczania podatku VAT z lokalu, w którym jest działalność. Nie może zatem decydować o możliwości odliczania VAT istnienie lub też nieistnienie ściany, nie taka bowiem jest intencja ustawodawcy. Strona uważa, że dwie trzecie podatku VAT płaconego od każdej takiej faktury powinno być traktowane jako podatek naliczony w prowadzonej przez Stronę działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy o podatku od towarów i usług oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), który stanowi, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Natomiast § 11 ust. 2 pkt 3 ww. rozporządzenia stanowi, iż faktury wystawiane nabywcom, na których rzecz dokonywana jest sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy - mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy.

Ze stanu faktycznego nie wynika aby Strona jako osoba prowadząca działalność miała zawarte umowy z dostawcami mediów jak i usługodawcami typu Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania. Umowy, które Strona zawarła dotyczą prowadzenia gospodarstwa domowego, zatem nie są związane z zobowiązaniami powstałymi wskutek prowadzenia działalności gospodarczej oraz wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Niesłuszny jest także pogląd Strony, iż o możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony decyduje podział lokalu.

Zasadnicze znaczenie ma okoliczność związana z umową na dostawę usług, czy zawierana jest przez osobę fizyczną prowadzącą gospodarstwo domowe, czy też przez podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem faktury VAT, które Strona otrzymuje wraz z małżonką nie stanowią dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków związanych z działalnością opodatkowaną, o jakiej mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie mogą być podstawą do odliczenia podatku VAT z nich wynikających.

Zatem stanowisko Strony uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.