IPPP2/443-1593/08-2/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1593/08-2/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 24 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania i stawki podatku z tytułu dostawy domu wraz z zabudową kuchenną - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania i stawki podatku z tytułu dostawy domu wraz z zabudową kuchenną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zwiera umowy na dostawę domów jednorodzinnych wybudowanych w systemie deweloperskim w określonym umową standardzie. W cenie domu wkalkulowane są koszty wykonanej w mieszkaniu zabudowy trwałej kuchni. Dostawą objęty jest więc dom wraz z zamontowanym wyposażeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Pojawia się wątpliwość czy jest prawnie dopuszczalnym ustalenie podstawy opodatkowania z tytułu dostawy domu wraz z opisaną wyżej zabudową (opodatkowanie łącznie z mieszkaniem wg stawki 7%) czy też dla potrzeb podatku VAT zabudowa ta powinna być wyodrębniona z wartości domu i opodatkowana wg stawki 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest kwota należności, jaką sprzedawca uzyskuje od klienta z tytułu wykonanej dostawy lub świadczenia usług. W podstawie opodatkowania powinno znaleźć się wszystko, co sprzedawca otrzymał z tytułu wykonanej czynności dla swojego odbiorcy. Bez wątpienia wartość do opodatkowania stanowi więc całe wynagrodzenie ustalone umową w ramach którego wkalkulowane jest także wynagrodzenie z tytułu wmontowanej zabudowy. Dostawa obiektu budownictwa mieszkaniowego jest objęta stawką 7% (art. 41 ust. 12 ustawy o VAT). Przedmiotem opodatkowania w tym przypadku jest dostawa domu. Zdecydowanie przeważającym elementem i istotą transakcji jest przeniesienie prawa własności do nieruchomości, stąd transakcja jest potwierdzana umową sporządzoną w formie aktu notarialnego. Łącznie z dostawą domu mamy do czynienia ze sprzedażą wyposażenia, które ma ścisły związek z tym domem i wpływa na jego wartość. Dostawa więc trwałej zabudowy nie powinna być traktowana odrębnie od dostawy domu i podlegać opodatkowaniu wg reguł przewidzianych dla dostawy domu.

Prezentujemy więc pogląd, że prawidłowym pozostaje opodatkowanie domu wraz z wyposażeniem wbudowanym na stałe wg stawki 7% (art. 41 ust. 12 i 5 ust. 1a rozporządzenia MF z dnia 27 kwietnia 2004 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ww. ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ww. ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl art. 41 ust. 12b. ww. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Natomiast, stosownie do art. 41 ust. 12c ww. ustawy w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującej od dnia 1 stycznia 2008 r., ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o obiektach budownictwa mieszkaniowego - rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych zdefiniowano m.in. pojęcia takie jak:

* obiekty budowlane - to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych;

* budynki - to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne z podziałem na grupy:

111 - budynki mieszkalne jednorodzinne,

112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe,

113 - budynki zbiorowego mieszkania.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Ponadto, zgodnie z treścią § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.) obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12,

* w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że przepisy obowiązujące odnośnie dostawy obiektów budowlanych (od dnia 1 grudnia 2008 r.) obniżające do wysokości 7% stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy znajdują się w § 6 ust. 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336, z późn. zm.).

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powyższe przepisy należy stwierdzić, że generalnie sprzedaż domów o ile domy te stanowią budynki stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, jest opodatkowana w wysokości 7% stawki podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz z ww. § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów.

Przy dostawie domu z zabudową kuchenną nie będzie wyłączać się z podstawy opodatkowania zabudowy, która jest częścią składową domu połączoną z nim w taki sposób, że ewentualna próba jej przeniesienia lub odłączenia od mieszkania spowoduje jej zniszczenie. Przedmiotowa zabudowa powinna zatem spełniać definicję części składowej, którą formułuje art. 47 § 2 i 3 k.c. tj. uzyskać atrybut części składowej rzeczy nadrzędnej, w tym przypadku domu, poprzez połączenie z tą rzeczą w taki sposób, że będzie istniała:

1.

więź fizykalno-przestrzenna,

2.

więź funkcjonalna (gospodarcza), a połączenie będzie miało charakter trwały (nie dla przemijającego użytku). Przy czym przesłanki te muszą być spełnione łącznie. Zatem zabudowa kuchenna, nie będzie mogła samoistnie stanowić rzeczy, lecz powinna tworzyć z domem jedną całością. W związku z powyższym, jeżeli zabudowa kuchni spełni definicję części składowej domu sklasyfikowanego w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, to Spółka nie wyodrębni jej z podstawy opodatkowania, bowiem dostawie będzie podlegał dom czyli rzecz nadrzędna i dostawa przedmiotowego domu wraz z zabudową kuchenna podlegać będzie opodatkowaniu stawką w wysokości 7%.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że sposób zakwalifikowania danego budynku znajduje się w przepisach ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Jednocześnie Organ podatkowy zauważa, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy jednego stanu faktycznego, stąd też Podatnik winien wnieść opłatę w wysokości 40,00 zł, gdyż zgodnie z art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zmienionym ustawą z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 Nr 888, poz. 141), od dnia 20 września 2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi 40,00 zł. Podatnik w dniu 22 września 2008 r. dokonał wpłaty w wysokości 75,00 zł. Zatem, kwota 35,00 zł zgodnie z § 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. z 2006 r. Nr 116, poz. 783) zostanie zwrócona na wskazany w dowodzie zapłaty rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl