IPPP2/443-1531/08-4/SAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.) o brakujące pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje importu towarów z Chin. Towary dostarczane są do Niemiec, gdzie dokonywana jest odprawa celna i uiszczane są należności celne. Następnie towary są dostarczane do siedziby Wnioskodawcy w Polsce. Zgłoszenia celnego dokonuje - na podstawie podpisanego upoważnienia na pełnomocnictwo do przedstawicielstwa fiskalnego - niemiecka Graniczna Spedycja Celna. Towary zostają dopuszczone do obrotu na podstawie procedury celnej o kodzie 4200. Procedura ta stanowi dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu od podatku VAT w przypadku dostawy do innego Państwa Członkowskiego. W przedmiotowej sprawie import towarów nastąpił we wrześniu 2008 r. Następnie dokonano przemieszczenia towarów z terytorium Niemiec do Polski. Przemieszczenia dokonała polska firma transportowa, wystawiając fakturę za usługę oraz za opłaty celne, które zapłaciła w imieniu Zainteresowanego. W związku z wykonaniem powyższej transakcji, Spółka posiada następujące dokumenty:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2.

Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia jest wartość towaru, która wynika z faktury wystawionej przez dostawcę z Chin, powiększoną, zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, o zapłacone na terenie Niemiec cło. Ponieważ cłem obciążyła Wnioskodawcę firma transportowa i zafakturowała go w PLN, nie dokonuje on przeliczenia cła po kursie z dnia powstania obowiązku podatkowego. Transport z Niemiec do siedziby Zainteresowanego nie zwiększy podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia, gdyż dokonała go firma polska. Również koszt frachtu towarów z Chin do Niemiec nie zwiększy podstawy opodatkowania, bowiem są one należne polskiej firmie transportowej, a nie są pobierane przez dostawcę.

Ad. 3.

Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT. Wystawiając fakturę wewnętrzną dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, Zainteresowany dokona przeliczenia stosownych kwot według kursu waluty, z dnia powstania obowiązku podatkowego (w tym przypadku będzie to kurs z dnia 15 października 2008 r.).

Ad. 4

W informacji VAT UE Spółka wykaże po stronie wewnątrzwspólnotowego nabycia przedstawiciela fiskalnego z Niemiec z jego numerem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju - art. 11 ust. 1 ustawy. Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy, określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał nabycia towarów od kontrahenta z Chin, co dostawca udokumentował wystawiając fakturę. Przedmiotowe towary zostały wprowadzone na terytorium Unii Europejskiej - w Niemczech, gdzie przedstawiciel podatkowy - na podstawie udzielonego przez Spółkę pełnomocnictwa, dopełnił formalności związanych z importem - dokonano odprawy towarów oraz zostały uiszczone należności celne. Następnie, zaimportowany towar z terytorium Niemiec został przywieziony przez polską firmę transportową do Polski.

Zatem, w związku z dokonanym na terytorium Niemiec importem, Spółka stała się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towar dopuszczony do obrotu na terytorium Niemiec uzyskał status towaru wspólnotowego.

Na podstawie procedury celnej o kodzie 42 towar został zwolniony od podatku VAT z tytułu dokonanego importu, a następnie nastąpiło jego przemieszczenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Procedura celna o kodzie nr 42 oznacza dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu od podatku VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego (import z kraju trzeciego z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową).

Podkreślić należy, że Spółka dla tej transakcji działa w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Niemiec) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Towary zostały zaimportowane przez Spółkę do Niemiec w ramach prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej) oraz mają służyć czynnościom wykonywanym przez nią jako podatnika podatku od towarów i usług na terytorium kraju. Dalsze przemieszczenie przez nią własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu w Niemczech, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w myśl cyt. wyżej art. 11 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy, iż w myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przemieszczenie własnych towarów z Niemiec do Polski w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlegające opodatkowaniu według właściwych stawek podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

Ad. 2.

Wnioskodawca, jako podstawę opodatkowania WNT przyjął cenę nabycia towaru, jaka znajduje się na fakturze wystawionej przez dostawcę towaru oraz o zapłacone na terenie Niemiec cło. Natomiast, transport z Niemiec do siedziby Spółki, nie zwiększył podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia, jak również koszt frachtu towarów z Chin do Niemiec.

Stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

W związku z ww. przepisami należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki odnośnie ustalonej podstawy opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest prawidłowe, bowiem Spółka, stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, przyjęła za podstawę opodatkowania wartość towaru, która wynika z faktury wystawionej przez dostawcę chińskiego, oraz powiększyła ją o należne cło, kierując się przesłankami wynikającymi z art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Spółka również prawidłowo postąpiła, nie wliczając do podstawy opodatkowania poniesionych kosztów transportu, bowiem nie są one pobierane przez dostawcę towarów (art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy), lecz należne są firmie wykonującej usługę transportową.

Ad. 3.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (...).

Artykuł 20 ust. 5 ustawy określa, iż w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury - art. 20 ust. 6 ustawy.

Stosownie do § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (§ 37 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Natomiast w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio - § 37 ust. 3 cyt. rozporządzenia. Zgodnie z § 37 ust. 4 powołanego rozporządzenia, przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.

W niniejszej sprawie faktura za towar została wystawiona przez kontrahenta chińskiego i jest związana z importem towarów, który miał miejsce na terenie Niemiec. Spółka będąca zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy.

Stwierdzić zatem należy, iż Zainteresowany w świetle uregulowania art. 106 ust. 7 ustawy, prawidłowo postąpił wystawiając fakturę wewnętrzną.

Przyjęte przez Wnioskodawcę rozwiązanie, iż dla przedmiotowej transakcji, która jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy oraz zastosowano kurs z dnia powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z § 37 ust. 1 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów - jest prawidłowe.

Ad. 4.

W myśl postanowień art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Informacja podsumowująca - art. 100 ust. 3 ustawy - powinna zawierać w szczególności następujące dane:

Z powyższych przepisów wynika, że w informacji podsumowującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać właściwy i ważny numer kontrahenta nadany w państwie członkowskim, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W zaistniałym w stanie faktycznym mamy do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju dokonane przez Wnioskodawcę, który wcześniej dokonał importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów jest ten sam podmiot.

Jak wskazano we wniosku, Spółkę reprezentował na terytorium Niemiec ustanowiony tam przedstawiciel fiskalny, zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wobec powyższego, mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej VAT UE, Spółka powinna wykazać jako kontrahenta przedstawiciela fiskalnego z Niemiec, podając jego właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonane zostało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod tego kraju.

Jeżeli zatem regulacje prawne w Niemczech nie wymagają od Spółki rejestracji do podatku od wartości dodanej oraz zezwalają na użyczenie unijnego numeru VAT przez działającego na tym terenie w imieniu Spółki przedstawiciela, jak również nakazują temu przedstawicielowi wykazanie przedmiotowej transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terenie Niemiec, to stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), w której wprowadzono m.in. zmianę w art. 11 ust. 1, art. 31 ust. 5 oraz wprowadzono art. 31a ustawy o VAT. Do dnia 30 listopada 2008 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.