IPPP2/443-1528/08-4/ASi

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.), uzupełniony pismem z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania i opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie uznania i opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest wyłącznym dystrybutorem na Polskę markowej odzieży oznaczonej znakiem towarowym "T". Nabywany od producentów lub zagranicznych dystrybutorów towar Spółka sprzedaje odbiorcom krajowym, dokonuje również jego sprzedaży kontrahentom mającym siedziby w Estonii, na Litwie i Łotwie.

Spółka nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium tych państw, nie posiada tam również stałej placówki, w tym oddziału.

W niektórych przypadkach kontrahenci z ww. państw odbierają towar z magazynu Spółki w Polsce samodzielnie, tj.:

Spółka nie wysyła w takim przypadku towaru własnym lub zamówionym przez siebie transportem.

Spółka posiada następujące dokumenty związane z dokonywaniem takich dostaw:

W dniu 5 grudnia Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia stanu faktycznego poprzez wskazanie czy nabywcy towarów posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 grudnia 2008 r.

Spółka pismem z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) uzupełniła powyższy stan faktyczny o wskazanie, iż kontrahenci Spółki posiadają właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w ww. stanie faktycznym Spółka ma prawo uznać przedmiotowe transakcje za wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i opodatkować je stawką 0%.

Zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu, podatnik, aby móc zastosować stawkę VAT 0% do takiej dostawy, powinien posiadać:

Zdaniem Spółki ww. wymagania odnośnie obowiązku udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów są przez Spółkę spełnione i ma ona prawo do opodatkowania takich transakcji stawką 0%, ponieważ:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0% pod warunkiem, że:

Biorąc pod uwagę powyższy przepis stwierdzić należy, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także otrzymania przez dostawcę stosownej dokumentacji. Dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, dostawca musi posiadać przed terminem złożenia deklaracji.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż nabywany od producentów lub zagranicznych dystrybutorów towar Strona sprzedaje odbiorcom krajowym, dokonuje również jego sprzedaży kontrahentom mającym siedziby w Estonii, na Litwie i Łotwie.

W niektórych przypadkach kontrahenci z ww. państw odbierają towar z magazynu Spółki w Polsce samodzielnie, tj.:

Spółka nie wysyła w takim przypadku towaru własnym lub zamówionym przez siebie transportem.

Zatem w przypadku przewozu towarów przez kontrahentów lub przewoźnika (spedytora) w myśl art. 42 ust. 3 ustawy dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Natomiast w myśl art. 42 ust. 4 - w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

Zatem w tym przypadku nie ma obowiązku posiadania dokumentów przewozowych, wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Natomiast podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Powyższy przepis wymienia w zasadzie, w sposób enumeratywny, dowody jakimi należy się posłużyć dla udokumentowania dostarczenia towarów, tzn. udowodnienia, że nastąpił wywóz towaru z jednego kraju członkowskiego i jego transport (przemieszczenie) do innego kraju członkowskiego. Wymieniane dokumenty muszą łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, dlatego konieczne jest posiadanie przez Spółkę dokumentów wymienionych w tym przepisie.

Spółka wskazała, iż po dokonaniu dostawy jest w posiadaniu kopii faktury, która zawiera w swej treści dokładną specyfikację sprzedanego towaru, z podaniem jego nazwy, ilości sztuk, ceny etc., a więc jednocześnie specyfikację ładunku (mając na uwadze otrzymywane od kontrahenta potwierdzenie otrzymania towaru z danej faktury). Ponadto dokumenty opisane w pkt b) i c) stanu faktycznego zawierają treść wymaganą przez przepis art. 42 ust. 4 pkt 1-5, tj. nazwy i adresy stron transakcji, adres miejsca dostawy towarów, określenie towarów i ich ilości (poprzez odwołanie się w otrzymanym potwierdzeniu do specyfikacji towaru zawartej w fakturach), potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę w innym kraju członkowskim, rodzaj i numer rejestracyjny środka transportu, którym wywożone są towary.

Zatem Spółka jest w posiadaniu wszystkich dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 2 i 3 oraz art. 42 ust. 4 ustawy.

Zatem wszystkie dokumenty będące w posiadaniu Spółki jednoznacznie potwierdzają dostarczenie towaru do nabywcy, a tym samym Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% przy opodatkowaniu czynności wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Uwzględniając powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.