IPPP2-443-15/11-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2011 r. (data wpływu 5 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2011 r. (data wpływu 4 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kompleksowej usługi polegającej na pozyskiwaniu punktów akceptujących karty płatnicze oraz przetwarzaniu danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach przy użyciu kart płatniczych - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kompleksowej usługi polegającej na pozyskiwaniu punktów akceptujących karty płatnicze oraz przetwarzaniu danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach przy użyciu kart płatniczych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 marca 2011 r. (data wpływu 4 marca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2-443-15/11-2/AK z dnia 18 lutego 2011 r. (data doręczenia 2 marca 2011 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (zwany dalej "Spółka", "S. " lub "Wnioskodawca") należy do Grupy P. W ramach prowadzonej działalności, S. zarządza siecią terminali w punktach akceptujących karty płatnicze (zwane dalej: "POS") oraz systemami teleinformatycznymi służącymi do przetwarzania i dystrybucji danych o transakcjach dokonywanych przy pomocy terminali.

Obecnie Spółka zasadniczo świadczy kompleksową usługę na rzecz banku, tj. Bank S.A. (dalej: "P. " lub "Bank") w zakresie pozyskiwania punktów akceptujących karty płatnicze oraz przetwarzania danych o transakcjach dokonywanych w terminalach POS kartami płatniczymi, ze znakami wskazanych wyżej międzynarodowych organizacji płatniczych. Usługa ta jest świadczona na podstawie odrębnej umowy zawartej pomiędzy S. oraz P. (dalej: "Umowa").

W ramach świadczenia wskazanej usługi w zakresie przetwarzania danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych, Spółka przede wszystkim wykonuje określone techniczne czynności w ramach realizacji procesu autoryzacji transakcji, tj. zapewnia (i) przesłanie przetworzonych (zaszyfrowanych) danych pomiędzy terminalem POS, S emitentem karty oraz (ii) zwrotne przesłanie zaszyfrowanych danych do terminala POS.

Wskazane działania zapewniają przepływ informacji z terminali koniecznych do autoryzacji kart przez instytucję finansową i wyrażanie przez nią zgody na dokonanie transakcji.

Jednocześnie, w ramach świadczonej usługi Spółka wykonuje czynności polegające m.in. na:

* przetwarzaniu komunikatów autoryzacyjnych przez Internet,

* obsłudze autoryzacji przez telefon, tzw. call referrals),

* obsłudze autoryzacji głosowej (tzw. voice authorisation),

* zarządzaniu kluczami szyfrowymi,

* przetwarzaniu i wymianie zbiorów rozliczeniowych z międzynarodowymi organizacjami płatniczymi oraz P.,

* przetwarzaniu informacji i przekazywaniu transakcji do P. (tzw. switching).

Ponadto, w ramach świadczenia kompleksowej usługi, Spółka wykonuje również szereg innych czynności dodatkowych o charakterze technicznym i pomocniczym.

W szczególności, w odniesieniu do pozyskiwania punktów akceptujących karty płatnicze, Spółka wykonuje czynności m.in. w zakresie:

* przedstawiania warunków współpracy, podpisywania, a także rozwiązywania umów oraz aneksów do umów z Akceptantami kart płatniczych (dalej: "Akceptanci"),

* prowadzenia procesów reklamacyjnych dotyczących transakcji dokonanych u Akceptantów zgodnie z regulacjami międzynarodowych organizacji płatniczych,

* windykacji należności od Akceptantów obejmującej działania przedsądowe, w szczególności wysyłanie monitów i wezwań do zapłaty, według wzorów zaakceptowanych przez Bank,

* nakładania na Akceptantów kar umownych w przypadku niewykonywania lub nienależytego wykonywania umów o akceptację kart płatniczych zawartych z P.

Przedstawiona powyżej usługa świadczona jest na podstawie stosownej umowy zawartej w dniu 20 grudnia 2003 r. pomiędzy Spółką a P. w sprawie współpracy w zakresie świadczenia usług związanych z pozyskiwaniem punktów akceptujących karty płatnicze oraz obsługą transakcji płatniczych (dalej: "Umowa").

Zgodnie z postanowieniami Umowy, S. wykonuje jedynie czynności faktyczne związane z techniczną i administracyjną obsługą transakcji dokonywanych za pośrednictwem kart płatniczych przy użyciu własnej infrastruktury informatycznej i sieci teleinformatycznej. Tym samym, w ramach świadczonych usług, Spółka nie dokonuje merytorycznej oceny zdolności finansowej podmiotu dokonującego transakcji kartą płatniczą. Spółka nie występuje również w roli agenta rozliczeniowego, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz. U. Nr 169, poz. 1385 z późn. zm.; dalej: "ustawa o elektronicznych instrumentach płatniczych"). Agentem rozliczeniowym, prowadzącym system autoryzacji i rozliczeń zawieranych transakcji jest bowiem P.

Z tytułu świadczenia usług określonych w Umowie, S. otrzymuje od P. wynagrodzenie w miesięcznych okresach rozliczeniowych.

Wnioskiem z dnia 7 sierpnia 2000 r. Spółka zwróciła się do Urzędu Statystycznego w Warszawie, Wydziału Klasyfikacji, Rejestrów i Baz Danych o dokonanie klasyfikacji statystycznej świadczonych przez nią usług we wskazanym powyżej zakresie.

W odpowiedzi, pismem z dnia 28 sierpnia 2000 r. organ statystyczny sklasyfikował usługi świadczone przez Spółkę do grupowania PKWiU 72.30.21-00 - "Usługi przetwarzanie danych oraz drukowania tabulogramów" (dalej: "opinia statystyczna"). Przedmiotowa opinia statystyczna wydana została zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.; dalej: "Rozporządzenie w sprawie PKWiU z 1997 r.").

Mając na uwadze powyższe, w odniesieniu do świadczenia przedmiotowych usług, Spółka stosowała podstawową stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

Spółka uzyskała pisemną informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wydaną dnia 25 października 2000 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, w której poprawność podejścia Spółki w niniejszym zakresie została potwierdzona.

Od dnia 1 maja 2004 r. obowiązują przepisy nowej ustawy o podatku VAT, tj. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z powodu wejścia w życie nowej ustawy, po stronie Spółki powstały wątpliwości odnośnie dalszego obowiązywania dla celów podatku VAT opinii statystycznej otrzymanej przez S. w 2000 r. oraz poprawnego stosowania 22% stawki VAT, przy czym charakter oraz zakres czynności faktycznych wykonywanych przez Spółkę w ramach świadczenia wskazanej usługi pozostawał tożsamy z charakterem i zakresem czynności będących przedmiotem opinii statystycznej, pomimo iż opinia ta została wydana w 2000 r..

W związku z powyższym, wnioskiem z dnia 19 stycznia 2009 r. Spółka zwróciła się do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opisanej powyżej kompleksowej usługi polegającej na pozyskiwaniu punktów akceptujących karty płatnicze oraz przetwarzaniu danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych.

Minister Finansów, w interpretacji z dnia 12 marca 2009 r. skierowanej do Spółki (sygn. IPPP2/443-59/09-2/AS) uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w całości, tj. stwierdził, iż S. poprawnie stosuje 22% stawkę podatku VAT w odniesieniu do świadczenia wskazanej powyżej kompleksowej usługi polegającej na pozyskiwaniu punktów akceptujących karty płatnicze oraz przetwarzaniu danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych.

W związku z wprowadzonymi z dniem 1 stycznia 2011 zmianami do ustawy o VAT (w szczególności zmianami wprowadzonymi ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z 29 października 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1476) oraz ustawą o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy okołobudżetowej z dnia 26 listopada 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 238, poz. 1578), Spółka powzięła wątpliwości odnośnie dalszej poprawności stosowania od 1 stycznia 2011 r. do przedmiotowej kompleksowej usługi świadczonej na rzecz P. podstawowej stawki podatku VAT (tj. 23%).

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż charakter oraz zakres czynności faktycznych wykonywanych przez Spółkę w ramach świadczenia wskazanej Usługi pozostaje nadal zasadniczo tożsamy z charakterem i zakresem czynności będących przedmiotem opinii statystycznej wydanej 2000 r.. Kompleksowa usługa świadczona przez Spółkę na rzecz P. została jedynie uzupełniona przez wprowadzenie dodatkowej funkcjonalności uregulowanej w aneksie do Umowy, zawartym pomiędzy P. i Spółką w dniu 24 czerwca 2010 r. (dalej: "Aneks").

Powołany Aneks dotyczy tzw. dynamicznej konwersji waluty (dalej: "DCC"). DCC umożliwia klientom Akceptantów dokonanie zapłaty za zakupiony u Akceptantów towar lub usługę w walucie karty (tj. w walucie, w której jest prowadzony rachunek walutowy klienta, z którego to rachunku mają zostać przelane środki w celu zapłaty za zakupiony u Akceptanta towar/usługę) z zastosowaniem odpowiednich kursów wymiany podanych przez organizację płatniczą w momencie dokonywania transakcji.

Zastosowanie funkcjonalności DCC udostępnionej w ramach kompleksowej usługi świadczonej na rzecz P. obrazuje poniższy przykład.

Klient zagraniczny planuje zakup towaru w cenie 1000 PLN u Akceptanta, u którego możliwe jest rozliczenie się z wykorzystaniem funkcjonalności DCC. Klient (posiadacz konta walutowego w EUR) zamierza dokonać zapłaty wyrażonej w PLN ceny za nabywany towar lub usługę kartą płatniczą. Po włożeniu karty do terminala, system rozpoznaje, czy możliwe jest zaoferowanie rozliczenia z wykorzystaniem opcji DCC. Jeżeli tak, klient ma do wyboru dwie opcje widoczne na ekranie terminala:

(a) opcja pierwsza jest standardową opcją zapłaty ceny - przy wyborze tej opcji klient nie zna kursu waluty, po jakim przeliczona zostanie uiszczana kwota, a co za tym idzie, nie wie również jaką kwotą w walucie obcej (tu: EUR) finalnie zostanie obciążone jego konto walutowe,

(b) w przypadku wyboru opcji drugiej (DCC), na ekranie terminala wyświetlona zostanie informacja o kursie po jakim wypłacona zostanie kwota w PLN (np. 1000 PLN) zostanie przeliczona na walutę, w której jest prowadzone konto klienta (tu: EUR) oraz (co do zasady) o finalnej kwocie jaką zostanie obciążone konto walutowe klienta, np. kurs: 3,8462, kwota: 260 EUR,

W przypadku wyboru opcji (a) klient dokonuje rozliczenia według zasad ogólnych (w tym przypadku DCC nie znajduje zastosowania). W przypadku wyboru opcji (b) klient decyduje się skorzystać z funkcjonalności DCC.

Kurs, według którego dokonywane jest przeliczenie kwoty w PLN (tj. ceny należnej za nabywany przez klienta od Akceptanta towar/usługę) na kwotę podaną na terminalu w walucie obcej to kurs podany przez Organizację płatniczą.

W takim przypadku system informatyczny S. wysyła informację do organizacji płatniczej - uwzględniającą kwotę finalnego obciążenia bankowego klienta (tj. w przykładzie 260 EUR). Organizacja płatnicza wysyła zapytanie do banku - wystawcy karty (banku, w którym prowadzone jest konto walutowe klienta) o dostępność wymaganej kwoty (260 EUR) na rachunku klienta. System banku - wystawcy, po uprzedniej weryfikacji, czy środki do zapłaty są dostępne na koncie klienta, wysyła do organizacji płatniczej komunikat zwrotny o ich pobraniu. W dalszej kolejności organizacja płatnicza przesyła komunikat do systemu S., wskazując, iż zablokowano środki na rachunku. Spółka przesyła do organizacji płatniczej zbiory rozliczeniowe, po czym rachunek klienta zostaje obciążony kwotą wskazaną na terminalu (w przykładzie 260 EUR), a organizacja płatnicza przesyła te środki do P. (który jest stroną w umowie z organizacją płatniczą).

Następnie, S. sporządza zbiory z rozliczeniami/przelewami (tj. zestawienie transakcji) i przekazuje je do P., który z kolei zasila rachunek danego Akceptanta kwotą należności w PLN (tj. w przykładzie 1000 PLN).

Z tytułu oferowanej w ramach kompleksowej usługi świadczonej na podstawie Umowy dodatkowej funkcjonalności DCC S. obciąża P. marżą DCC, która jest równa różnicy pomiędzy wartością PLN przeliczoną po kursie podanym klientowi na terminalu (tutaj 3,8462), a wartością w PLN kwoty należności za towar wyrażonej w walucie (w przykładzie 260 EUR), przeliczonej według kursu podanego przez organizację płatniczą z dnia rozliczenia środków przez P. (np. 4,0).

Jak pokazuje powyższy przykład, w przypadku skorzystania przez klienta Akceptanta z funkcjonalności DCC, S. zapewnia odpowiednie urządzenia, oprogramowanie oraz system przetwarzania danych umożliwiający finalne obciążenie rachunku bankowego klienta znaną przez niego na moment dokonywania transakcji kwotą określoną w walucie, w której prowadzony jest rachunek. Należy przy tym podkreślić, iż S. nie uczestniczy w "fizycznym" przekazaniu pieniędzy (tj. w dokonaniu przelewu) pomiędzy bankiem-wystawcą karty, P. oraz Akceptantem, a jedynie sporządza odpowiednie raporty (zbiory rozliczeniowe), zawierające dane na temat kwot, które mają zostać przekazane pomiędzy powyższymi podmiotami.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż opcja DCC jest jedynie funkcjonalnością dostępną w ramach kompleksowej usługi pozyskiwania POS i przetwarzania danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych świadczonej na rzecz Banku. Funkcjonalność ta nie może być, zasadniczo, świadczona w oderwaniu od podstawowej usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz P., gdyż stanowi jedynie jej uzupełnienie, wzbogacenie (opcja DCC ma sens jedynie jako część usługi przetwarzania danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych).

W związku z uzupełnieniem Umowy o postanowienia Aneksu i wprowadzeniem do kompleksowej usługi dodatkowej funkcjonalności, tj. opcji DCC, jak również z późn. zm. wprowadzonymi do ustawy o VAT z dniem 1 stycznia 2011 r. Spółka chce potwierdzić, iż opisana powyżej kompleksowa usługa świadczona na rzecz P. na podstawie Umowy (oraz Aneksu) podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT (tj. 23%) również w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana powyżej świadczona przez S. na rzecz P. kompleksowa usługa polegająca na pozyskiwaniu punktów akceptujących karty płatnicze oraz przetwarzaniu danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych (w tym dostępna w ramach tej kompleksowej usługi funkcjonalność DCC) podlega, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy świadczona przez S. na rzecz P. kompleksowa usługa polegająca na pozyskiwaniu punktów akceptujących karty płatnicze oraz przetwarzaniu danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych (w tym dostępna w ramach tej kompleksowej usługi funkcjonalność DCC) podlega, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%.

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż dotychczas wykładnia przepisów w zakresie podatku VAT w odniesieniu do kompleksowej usługi świadczonej przez S. na podstawie Umowy nie budziła zasadniczych wątpliwości i praktyka organów podatkowych w tym zakresie była jednolita i konsekwentna.

Jak to zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, zarówno Naczelnik Urzędu Skarbowego (w powołanej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 25 października 2000 r. wydanej na wniosek Spółki), jak również Minister Finansów (w powołanej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 12 marca 2009 r. wydanej na wniosek S.) potwierdzili prawidłowość opodatkowania kompleksowej usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz P. na podstawie Umowy według podstawowej stawki podatku VAT (tj. w świetle przepisów obowiązujących do końca 2010 r. według stawki 22%).

Taka interpretacja została również pośrednio potwierdzona przez powołane wyżej pismo organu statystycznego z 28 sierpnia 2000 r., który sklasyfikował kompleksową usługę świadczoną przez Spółkę na rzecz Banku do grupowania PKWiU 72.30.21-00 - Usługi przetwarzania danych oraz drukowania tabulogramów (na podstawie Rozporządzenia w sprawie PKWiU z 1997 r.).

Zgodnie z wyżej powołanymi oficjalnymi interpretacjami istotą usługi świadczonej przez S. jest przetwarzanie danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych. Jednocześnie tego typu usługi, w stanie prawnym obowiązującym do 1 stycznia 2011 r. nie korzystały ze zwolnienia ani nie podlegały opodatkowaniu według preferencyjnych (obniżonych) stawek podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dotychczas zajmowane stanowisko organów podatkowych w odniesieniu do przedmiotowej kompleksowej usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz Banku nie powinno ulec zmianie również po 1 stycznia 2011 r. Wprawdzie z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawa o VAT uległa zmianie, jednak, zdaniem Spółki, zmiana ta nie wpływa na kwalifikację przedmiotowej usługi dla celów podatku VAT. Dodatkowo, należy zauważyć, iż charakter oraz zakres czynności faktycznych wykonywanych przez Spółkę w ramach świadczenia wskazanej usługi pozostaje, co do zasady, tożsamy z charakterem i zakresem czynności będących przedmiotem opinii statystycznej wydanej na wniosek Spółki w 2000 r.. Na takie podejście, zdaniem Spółki, wpływu nie powinno mieć również to, że usługa została rozszerzona o nową funkcjonalność - tj. DCC, która jednak, nie może istnieć w oderwaniu od wspomnianej usługi podstawowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, kompleksowa usługa świadczona przez S. na rzecz P. na podstawie Umowy (wraz z Aneksem), powinna być kwalifikowana dla celów podatku VAT w analogiczny sposób, jak dotychczas - tj. jako usługa podlegająca opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT (tj. od 1 stycznia 2011 według stawki 23%).

2.1. Charakter czynności wykonywanych przez Spółkę

O zastosowaniu do kompleksowej usługi świadczonej przez S. na rzecz P. na podstawie Umowy (wraz z Aneksem) opodatkowania VAT przy zastosowaniu podstawowej stawki VAT w wysokości 23% przesądza w szczególności charakter czynności wykonywanych przez Spółkę w ramach kompleksowego świadczenia głównego.

Zasadniczo, stosownie do postanowienia art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Świadczeniem usług - w rozumieniu ustawy o VAT - jest z kolei każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. W świetle art. 41 ust. 1 z uwzględnieniem art. 146a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki podstawowej VAT - tj. od 1 stycznia 2011 r. 23%, chyba że przepisy szczególne przewidują opodatkowanie danej transakcji przy zastosowaniu preferencyjnej stawki VAT, bądź też zwolnienia z VAT.

Decydującym dla określenia prawidłowego sposobu opodatkowania usług świadczonych przez podatnika VAT jest przy tym faktyczny charakter i zakres czynności wykonywanych przez niego w ramach prowadzonej działalności.

Jak Spółka wskazywała w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, usługi świadczone przez S. mają na celu w szczególności przetwarzanie danych związanych z transakcjami realizowanymi za pomocą kart płatniczych oraz pozyskiwanie nowych punktów akceptujących zapłatę przy użyciu kart płatniczych ze znakami. W tym celu P. upoważnił przedstawicieli S. do zawierania umów z Akceptantami kart płatniczych, w imieniu i na rzecz P., jak również wykonywania szeregu dodatkowych czynności o charakterze technicznym i pomocniczym (szczegółowo opisanych w stanie faktycznym), mających na celu prawidłowe wykonanie przez Spółkę świadczenia głównego.

Z drugiej strony, najistotniejsze czynności faktycznie wykonywane przez Spółkę na podstawie Umowy polegają na przetwarzaniu danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych. Z technicznego punktu widzenia, obsługa procesu przetwarzania danych o transakcjach dokonywanych za pośrednictwem kart płatniczych realizowana jest za pośrednictwem łączy teleinformatycznych i zawiera elementy przetwarzania i przesyłania odpowiednich komunikatów autoryzacyjnych.

Spółka podkreśla, iż na cały proces autoryzacji transakcji składa się szereg czynności faktycznych, które w uproszczeniu można przedstawić w następujący sposób:

Jak Spółka podkreślała w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku, rola S. ogranicza się do wykonywania niektórych technicznych czynności dotyczących procesu autoryzacji, tj. do przetworzenia i przesłania drogą elektroniczną odpowiedniego komunikatu do emitenta karty, np. P., (tj. czynności wskazanej w pkt b) powyżej) oraz otrzymania i odpowiedniego przetworzenia komunikatu zwrotnego, określającego możliwość zawarcie transakcji lub jej brak (tj. czynności wskazanej w pkt g) powyżej). Zagregowane dane dotyczące transakcji zrealizowanych ze pośrednictwem terminali POS są następnie przekazywane do P. w formie raportu rozliczeniowego, dziennego oraz miesięcznego.

Spółka nie dokonuje przy tym merytorycznej oceny zdolności finansowej podmiotu dokonującego transakcji przy użyciu karty płatniczej. Spółka nie występuje również w roli agenta rozliczeniowego w rozumieniu przepisów ustawy o elektronicznych instrumentach płatniczych, tj. podmiotu zawierającego z akceptantami umowy o przyjmowanie zapłaty przy użyciu elektronicznych instrumentów płatniczych.

Czynności wykonywane przez Spółkę ograniczają się jedynie do pozyskiwania nowych punktów akceptujących karty płatnicze oraz przetwarzania danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych. Brak jest przy tym elementów, które potencjalnie mogłyby przesądzić o odmiennej klasyfikacji usług świadczonych przez Spółkę. Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska Spółki jest przy tym również otrzymana przez Spółkę opinia statystyczna, klasyfikująca świadczone przez nią usługi do symbolu PKWIU 72.30.21.00 "Usługi przetwarzania danych oraz drukowania tabulogramów". Zdaniem Spółki, pomimo, iż od 1 stycznia 2011 r., co do zasady, usługi będące przedmiotem transakcji podlegających opodatkowaniu VAT nie są identyfikowane za pomocą klasyfikacji danych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, w praktyce, biorąc pod uwagę brak innych dostępnych i efektywnych narzędzi, opinie statystyczne stanowią dla podatników nadal istotną wskazówkę na temat prawidłowego zaklasyfikowania danej usługi (w tym dla celów podatku VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, na powyższy charakter kompleksowej usług świadczonej przez S. na podstawie Umowy nie ma wpływu wprowadzona Aneksem do Umowy funkcjonalność DCC.

W odniesieniu do tej funkcjonalności nie zmienia się bowiem istota czynności faktycznych, które Spółka wykonuje w ramach świadczonej kompleksowej usługi - są one analogiczne do wykonanych w ramach wyżej opisanego procesu.

Jak Wnioskodawca wskazywał w stanie faktycznym, opcja DCC jest jedynie funkcjonalnością dostępną w ramach kompleksowej usługi pozyskiwania POS i przetwarzania danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych świadczonej na rzecz Banku. Funkcjonalność ta nie może być świadczona w oderwaniu od podstawowej usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz P., gdyż stanowi jedynie jej uzupełnienie, wzbogacenie (opcje DCC ma sens jedynie jako część usługi przetwarzania danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych).

Tym samym, zdaniem Spółki, funkcjonalność DCC stanowi część kompleksowej usługi świadczonej przez S. na podstawie Umowy i jako taka podlega opodatkowaniu VAT według stawki mającej zastosowanie do usługi podstawowej.

W tym punkcie Spółka pragnie zwrócić uwagę na orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: "ETS") w sprawach Card Protection Plan Ltd (C-349/96) oraz Levob (C-41/04), w których ETS wyraził pogląd, że dostawa składająca się z jednej usługi (z ekonomicznego punktu widzenia) nie powinna być sztucznie dzielona, a jej charakter dla celów podatkowych powinien zostać określony z uwzględnieniem zasadniczych cech całej transakcji. Co więcej ETS potwierdził, że czynności poboczne (w stosunku do zasadniczych czynności w ramach usługi), podlegają opodatkowaniu analogicznemu do czynności zasadniczych. Czynności poboczne zostały przez ETS zdefiniowane jako czynności nie stanowiące celu same w sobie, lecz umożliwiające podmiotowi skorzystanie z zasadniczej usługi (interpretacja ta została potwierdzona w orzeczeniu ETS w sprawie Dudda C-327/94).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, wprowadzenie Aneksem funkcjonalności DCC nie zmienia sposobu kwalifikacji przedmiotowej kompleksowej usługi świadczonej na rzecz Banku dla celów podatku VAT - tj. usługi świadczone przez Spółkę na podstawie Umowy, obejmujące również funkcjonalność DCC wprowadzoną Aneksem podlegają od 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej, tj. 23%.

2.2. Brak możliwości odmiennej klasyfikacji usług świadczonych przez Spółkę

Zdaniem Wnioskodawcy zarówno charakter, jak i okoliczności wykonywania przez Spółkę poszczególnych czynności składających się na kompleksową usługę świadczoną na rzecz P. przesądzają, iż usługa ta nie powinna zostać zaklasyfikowana do żadnej z kategorii usług opodatkowanych, zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2011 r., preferencyjnymi stawkami VAT, bądź też zwolnionych z opodatkowania VAT.

W szczególności, zdaniem Spółki, świadczona przez nią usługa nie powinna być zaliczona do żadnej z kategorii usług finansowych. Na usługi takie, jako zwolnione z VAT, wskazuje w szczególności art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się z opodatkowania VAT usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Jak wynika z literalnej wykładni art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, usługa przetwarzania danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych oraz pozyskiwania POS nie jest usługą w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, ani usługą w zakresie transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Dla zbadania prawidłowości takiego rozumienia powoływanego przepisu należy odwołać się również do wskazówek interpretacyjnych, jakich dostarcza w tym zakresie orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "Trybunał"). Trybunał w swoich orzeczeniach niejednokrotnie odnosił się bowiem do zagadnienia traktowania na gruncie przepisów o VAT usług świadczonych przez podwykonawców na rzecz podmiotów z sektora finansowego. W szczególności, w swoich orzeczeniach Trybunał wskazywał na określone zasady oraz reguły przesądzające o możliwości zaklasyfikowania danych usług do kategorii usług finansowych.

Dla przykładu, w wyroku z dnia 5 czerwca 1995 r. w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC) ETS wskazał: "Fakt, że element składowy (usługi) jest konieczny dla realizacji transakcji zwolnionej, nie uprawnia do wniosku, że usługa, którą ten element reprezentuje jest zwolniona. (...) Aby można je było scharakteryzować jako transakcje zwolnione dla celów punktów 3 i 5 art. 13 (B), usługi świadczone przez centrum przetwarzania danych muszą z całościowego punktu widzenia, stanowić odróżniającą się całość, spełniającą w rezultacie specyficzne, podstawowe funkcje usługi opisanej w tych dwóch punktach. Aby stanowić "transakcję dotyczącą przelewów" świadczone usługi muszą zatem mieć skutek przelania funduszy oraz pociągać za sobą zmiany sytuacji prawnej i finansowej. Usługę zwolnioną na gruncie Dyrektywy należy odróżnić od czysto fizycznego lub technicznego świadczenia, takiego jak udostępnianie bankowi systemu przetwarzania danych".

Zdaniem Spółki, wytyczne ustanowione przez Trybunał w powyższym wyroku można wprost zastosować dla potrzeb określenia prawidłowego traktowania w zakresie podatku VAT usług świadczonych przez Spółkę. Usługi świadczone przez S. mają bowiem charakter techniczny i administracyjny. Nie powodują w szczególności zmiany sytuacji prawnej bądź finansowej stron (tym bardziej, iż Spółka nie dokonuje żadnych rzeczywistych przelewów środków finansowych pomiędzy właściwymi stronami transakcji płatniczych, tj. Akceptantem, jego klientem oraz P.). Ponadto, rola S. ogranicza się do wykonania jedynie niektórych technicznych czynności dotyczących procesu autoryzacji (przykładowo, Spółka nie jest w ogóle zaangażowana w dokonywanie merytorycznej oceny zdolności finansowej podmiotu dokonującego transakcji przy użyciu karty płatniczej).

Czynności wykonywane przez Spółkę są zatem czysto technicznym świadczeniem, które - zgodnie ze stanowiskiem Trybunału, nie może być traktowane jako podlegające zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Podobnie stanowisko zostało przedstawione przez Trybunat w wyroku z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 CSC Financial Services Ltd. W wyroku tym ETS stwierdził, iż "obrót papierami wartościowymi polega na działaniach zmieniających sytuację prawną i finansową między stronami i działania te są porównywalne do przypadków przeniesienia lub płatności. Dostawa zwykłej usługi technicznej lub administracyjnej, nie zmieniającej sytuacji prawnej lub finansowej nie wydaje się więc być objęta zwolnieniem ustalonym w art. 13 część B lit. d) pkt 5 Szóstej dyrektywy. (...) Wynika z tego więc, że usługi o charakterze administracyjnym nie zmieniające prawnej bądź finansowej pozycji stron nie są objęte zwolnieniem ustalonym w art. 13 część B lit. d) pkt 5." Konkludując, ETS podkreślił, iż "sam fakt, że element składowy ma podstawowe znaczenie dla zawarcia transakcji zwolnionej nie uprawnia do wniosku, że usługa, która, ten element reprezentuje, jest zwolniona."

Podobnie jak w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego zapytania, we wskazanym wyżej orzeczeniu w sprawie C-235/00, usługi świadczone przez Spółkę (wraz z funkcjonalnością DCC) same w sobie nie zmieniają sytuacji prawnej lub finansowej P., posiadacza, czy też Akceptanta karty płatniczej. Pomimo, iż usługa świadczona przez Spółkę stanowi element składowy, który ma zasadnicze znaczenie dla realizacji płatności kartą, nieuprawnione byłoby zatem sklasyfikowanie jej jako usługi finansowej objętej zakresem zwolnienia z podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty oraz orzecznictwo ETS, zdaniem Spółki, w analizowanym stanie faktycznym nie znajdzie również zastosowanie zwolnienie z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. dotyczące transakcji, łącznie z pośrednictwem, dotyczących walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, jak również żadne inne zwolnienie z opodatkowania VAT przewidziane w przepisach podatkowych. W świetle powyższego uzasadnienia, zdaniem Spółki, świadczona przez nią na rzecz P. kompleksowa usługa polegająca na pozyskiwaniu punktów akceptujących karty płatnicze oraz przetwarzaniu danych dotyczących transakcji dokonywanych w terminalach POS przy użyciu kart płatniczych (w tym dostępna w ramach tej kompleksowej usługi funkcjonalność DCC) podlega, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.