IPPP2/443-143/09-2/ASi

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.), uzupełniony pismem z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako oddział zagranicznego przedsiębiorcy, jednakże jako oddział nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce. Strona nie posiada również w Polsce stałego miejsca wykonywania działalności, z którego świadczone byłyby usługi - w rozumieniu art. 27 ust. 1 ustawy o VAT Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT na terytorium Polski. NIP jaki widnieje na fakturach Spółki to numer identyfikacyjny nadany na terenie Niemiec czyli dla Spółki.... w Niemczech, a nie dla oddziału w Polsce. NIP jaki został nadany w Polsce służy jedynie, aby rozliczyć ZUS i podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom zatrudnionym w Polsce. Trzeba podkreślić, że Spółka nie podała A.... polskiego numeru identyfikacyjnego.

Wnioskodawca - oddział polski - zajmuje się przygotowywaniem części oprogramowania komputerowego dla spółki matki w Niemczech. W związku, z tym w Polsce Strona ponosi pewne koszty, które są miedzy innymi dokumentowane fakturami VAT. Takie też faktury Strona otrzymuje od A..... za świadczenie dla oddziału usług telekomunikacyjnych. Faktury te są objęte stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy A. prawidłowo nalicza podatek 22%.

Jeżeli tak to czy Strona ma prawo na podstawie tych faktur starać się o zwrot VAT - u zgodnie z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. z 2004 r. Nr 89, poz. 851 z późn. zm.).

Opierając się na art. 27 ust. 4 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) Strona uważa, iż faktury wystawiane przez A. nie powinny zawierać podatku VAT w wysokości 22%. Usługi telekomunikacyjne świadczone przez tą firmę dla podatnika w Niemczech nie powinny być objęte VAT- em w Polsce, tylko w miejscu siedziby spółki czyli w Niemczech i to spółka w Niemczech powinna opodatkować te usługi w swoim kraju wedle przepisów obowiązujących w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy podkreślić, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w kraju podlegają tylko te czynności, które tu faktycznie zostały wykonane, a ściślej te czynności, które na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług uznane zostały za wykonane w kraju. W takich przypadkach określenie miejsca świadczenia determinuje bowiem miejsce opodatkowania. Ma to szczególnie istotne znaczenie w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia, w takiej sytuacji, wskazuje na państwo, w którym dana czynność powinna zostać opodatkowana.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług określona została w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od tej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających, z uwagi na charakter świadczonych usług, inne niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce ich świadczenia.

Jak stanowi art. 27 ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4 są świadczone na rzecz:

* miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Wskazany przepis dotyczy m.in. usług telekomunikacyjnych, o czym stanowi art. 27 ust. 4 pkt 7 cyt. ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest spółką zarejestrowaną jako oddział zagranicznego przedsiębiorcy, jednakże jako oddział nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce.

Dla właściwego określenia miejsca świadczenia powyższych usług zastosowanie znajdą przepisy art. 27 ust. 4 pkt 7 w związku z art. 27 ust. 3 cyt. ustawy.

Z uwagi na fakt, iż miejsce świadczenia usług niematerialnych determinuje miejsce opodatkowania tych usług, miejscem opodatkowania wskazanych we wniosku usług telekomunikacyjnych, będzie miejsce, gdzie nabywca usługi - Spółka matka, posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Należy podkreślić, iż art. 27 ust. 3 pkt 2 cyt. ustawy wymienia - jako znaczące dla miejsca świadczenia usługi - kolejno: siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, stały adres lub miejsce zamieszkania. Kolejność wymienienia tych miejsc ma znaczenie prawne. Należy bowiem ustalać miejsce świadczenia usługi najpierw odwołując się do miejsca siedziby, następnie do stałego miejsca prowadzenia działalności, a dopiero w ostateczności do stałego adresu lub miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy. W konsekwencji w przeciwieństwie do art. 27 ust. 1 cyt. ustawy ustawodawca nie daje - w przypadku nabywców innych niż osoby fizyczne - priorytetu kryterium stałego miejsca prowadzenia działalności wobec kryterium miejsca siedziby.

Z uwagi zatem na fakt, iż Spółka nie posiada w Polsce siedziby to w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku, w oparciu o przepisy art. 27 ust. 4 pkt 7 w związku z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, będzie miejsce gdzie nabywca usługi - Spółka matka posiada siedzibę, tj. Niemcy.

W zakresie obowiązku wystawiania faktur przez podatników świadczących usługi na rzecz podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale innym niż terytorium kraju, obowiązują odpowiednio przepisy art. 106 ust. 1 i 2 cyt. ustawy oraz § 25 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4, 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wskazuje ust. 2 art. 106 cyt. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Jak stanowi § 25 ust. 4 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów - w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania zostały określone w rozdziale 3 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym, w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), tj. art. 27 ust. 4 pkt 7 w zw. z art. 27 ust. 3, należy stwierdzić, iż miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych z uwagi na fakt, iż Strona nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, jest miejsce gdzie nabywca usługi czyli spółka matka posiada siedzibę. Zatem miejscem opodatkowania powyższych usług są Niemcy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy zauważyć, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż miejscem świadczenia usług, o których mowa we wniosku jest terytorium Niemiec.

Uwzględniając powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.