IPPP2/443-1426/11-5/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1426/11-5/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu 29 grudnia 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 16 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r., data nadania 16 lutego 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-1426/11-2/KG z dnia 6 lutego 2012 r. (skuteczne doręczenie w dniu 9 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zastosowania zwolnienia od podatku VAT w stosunku do świadczonych usług kształcenia zawodowego przez jednostki zależne, które nie posiadają wpisu do ewidencji działalności oświatowej i nie są objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o oświacie - jest prawidłowe,

* zastosowania stawki VAT w wysokości 23% w stosunku do usług organizacji konferencji naukowo - technicznych, sympozjów, narad, kursów i spotkań specjalistycznych a także poradnictwa technicznego, świadczonych przez jednostki zależne, które nie posiadają wpisu do ewidencji działalności oświatowej i nie są objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o oświacie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT w stosunku do świadczonych usług kształcenia zawodowego oraz organizacji konferencji naukowo - technicznych, sympozjów, narad, kursów i spotkań specjalistycznych a także poradnictwa technicznego przez jednostki, które nie posiadają wpisu do ewidencji działalności oświatowej i nie są objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o oświacie.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r., data nadania 16 lutego 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-1426/11-2/KG z dnia 6 lutego 2012 r. (skuteczne doręczenie w dniu 9 lutego 2012 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Stowarzyszenie), poza działalnością statutową prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju, w zakresie:

* działalności szkoleniowej w formie kształcenia zawodowego i ustawicznego dorosłych i pozostałych form kształcenia gdzie indziej niesklasyfikowanego (80.42)

* organizowania konferencji naukowo-technicznych, sympozjów, narad, kursów i spotkań specjalistycznych oraz poradnictwa technicznegoza pośrednictwem wyodrębnionych jednostek, które są zależne od Stowarzyszenia.

Działalność szkoleniowa w zakresie przygotowania do zawodu i ustawicznego doskonalenia kwalifikacji dla prawidłowego wykonywania zawodu realizowana jest za pomocą zależnych od Stowarzyszenia jednostek terenowych, które nie posiadają osobowości prawnej. Stowarzyszenie sporządza jedno łączne sprawozdanie finansowe, jest czynnym podatnikiem tych usług, który posługuje się jednym NIP-em nadanym przez Urząd Skarbowy i do tego Urzędu są składane wszystkie sprawozdania (łączne).

Część zależnych od Stowarzyszenia jednostek terenowych świadczy usługi kształcenia jako jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i spełnia warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT. Pozostała część zależnych jednostek terenowych prowadzi natomiast działalność szkoleniowo-egzaminacyjną na zasadach określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.Usługi szkoleniowe Stowarzyszenia prowadzone są na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a także nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy w zakresie warunkującym kontynuowanie lub podejmowanie pracy.

Szkoleniami objęte są osoby pracujące lub dążące do podjęcia pracy w charakterze:

1.

osób obsługujących zbiorniki LPG stanowiące wyposażenie pojazdów zasilanych gazem skroplonym w zakresie ich napełniania,

2.

osób obsługujących urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych,

3.

osób obsługujących ciśnieniowe zbiorniki przenośne w zakresie ich napełniania,

4.

osób obsługujących i konserwujących urządzenia transportu bliskiego podlegające dozorowi technicznemu, (zatrudnionych na stanowiskach operator wózków widłowych, suwnic, żurawi, podestów, dźwigów, wciągarek, wciągników i innych urządzeń technicznych) wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.),

Jednym z celów wyżej wymienionych szkoleń jest uzyskanie wiedzy niezbędnej do wykonywania zawodu oraz przygotowanie uczestników do egzaminów kwalifikacyjnych przed właściwymi komisjami. Zakres szkoleń, a także organizacja egzaminu wynikają z przepisów prawa, a uzyskanie świadectwa kwalifikacyjnego jest niezbędnym warunkiem do zatrudnienia na określonych stanowiskach pracy.

Usługi szkoleniowe wszystkich jednostek Stowarzyszenia prowadzone są na podstawie programów nauczania uzgodnionych z właściwymi do tego celu instytucjami, a także w formach i na zasadach przewidzianych w niżej wymienionych przepisach:

1.

Ustawa o dozorze technicznym z dnia 21 grudnia 2000 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 122, poz. 1321 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.) dla szkolenia osób: obsługujących zbiorniki LPG stanowiące wyposażenie pojazdów zasilanych gazem skroplonym w zakresie ich napełniania, obsługujących urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych, obsługujących ciśnieniowe zbiorniki przenośne w zakresie ich napełniania, obsługujących i konserwujących urządzenia transportu bliskiego podlegające dozorowi technicznemu.

2.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. z dnia 21 maja 2003 r. Nr 89, poz. 828 z późn. zm.) dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych na stanowisku dozoru i eksploatacji

3.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470), ponadto wytyczne Instytutu Spawalnictwa W-07/IS-41 w sprawie szkolenia i egzaminowania spawaczy, W-07/IS -17 w sprawie egzaminowania spawaczy, W-07/IS-02 szkolenie spawaczy metodą MAG, W-07/IS-03 szkolenie spawaczy metodą TIG, W-07/IS-01 szkolenie osób spawających elektrodami otulonymi, W- 07/IS-04 szkolenie spawaczy gazowych, W-07/IS-05 szkolenie spawaczy metodą MIG dla szkolenia osób chcących podjąć pracę w charakterze spawacza, w odpowiedniej metodzie.

4.

Na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz. U. Nr 121, poz. 1263) oraz rozporządzenia Ministerstwa Gospodarki i Pracy z dnia 16 sierpnia 2004 r. (Dz. U. Nr 195, poz. 2009).

5.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216).

6.

Jednostki Stowarzyszenia prowadzą również szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w formach i na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. I860 z późn. zm.).

Pismem z dnia 16 lutego 2012 r. Stowarzyszenie uzupełniło złożony wniosek wskazując, iż szkolenia skierowane do osób zatrudnionych na stanowiskach pracy dozoru i bezpośredniej obsługi urządzeń i instalacji niepalnych gazów medycznych w jednostkach organizacyjnych służby zdrowia prowadzone są w formach i na zasadach określonych w ustawie o wyrobach medycznych z dnia 20 kwietnia 2004 r. i dokonanej jej nowelizacji ustawą z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. U. Nr 107, poz. 679). Natomiast szkolenia dla rzeczoznawców prowadzone są na podstawie wewnętrznych procedur Stowarzyszenia tj. "Regulaminów dotyczących rzeczoznawstwa S" i standardów zawodowych.

Szkolenia te prowadzone są przez jednostki zależne, które świadczą usługi kształcenia jako jednostki objęte systemem oświaty i są zarejestrowane w Wydziałach Edukacji Miast gdzie znajdują się siedziby tych jednostek.

Ponadto usługi kształcenia zawodowego, prowadzone w jednostkach zależnych są:

* współfinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, 85% wartości projektu stanowią środki

* europejskie, 15% wartości projektu stanowi wkład własny partnerów projektu, którymi są starostwa, lub

* współfinansowane w całości z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Organizowane przez jednostki zależne konferencje naukowo techniczne, sympozja, narady, kursy i spotkania specjalistyczne a także poradnictwo techniczne są finansowane:

* częściowo ze środków publicznych tj. w formie dofinansowania z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w wysokości około 13% kosztów ogólnych, pozostała część środków jest uzyskiwana z opłat uczestników,

* w ramach projektów współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego ww. imprezy realizowane są w 100% ze środków europejskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy szkolenia - egzaminy prowadzone przez Stowarzyszenie za pośrednictwem jednostek zależnych, które nie są objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, wchodzące w zakres kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) o podatku od towarów i usług w związku z tym, iż prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, pozostają usługami zwolnionymi od podatku od towarów i usług.

2.

Czy usługi Stowarzyszenia oraz usługi za pośrednictwem jednostek zależnych polegające na organizowaniu konferencji naukowo-technicznych, sympozjów, narad, kursów i spotkań specjalistycznych a także poradnictwa technicznego, są zwolnione od podatku od towarów i usług, czy opodatkowane stawką podatkową 23%.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Szkolenia/usługi prowadzone przez pozostałe placówki terenowe, które nie posiadają wpisu do ewidencji Wydziału Edukacji, są zwolnione, jeżeli wchodzą w zakres kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, które zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) o podatku od towarów i usług w związku z tym, iż prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Przytoczone wyżej zakresy szkolenia, jak i ich podstawy prawne skłaniają Wnioskodawcę do wyrażenia poglądu, że działalność szkoleniowa dotycząca tej tematyki winna być (tak jak dotychczas) zwolniona od podatku.

Dla poparcia słuszności tego poglądu należałoby również przytoczyć znane nam postanowienie dotyczące uregulowań obowiązujących w Unii Europejskiej a w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z Art. 132 ust. 1 lit. i ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwa członkowskie.

Ad. 2.

Usługi polegające na organizowaniu konferencji naukowo-technicznych, sympozjów, narad i spotkań specjalistycznych, a także poradnictwa technicznego są opodatkowane stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT w stosunku do świadczonych usług kształcenia zawodowego przez jednostki zależne, które nie posiadają wpisu do ewidencji działalności oświatowej i nie są objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o oświacie,

* za prawidłowe w zakresie zastosowania stawki VAT w wysokości 23% w stosunku do usług organizacji konferencji naukowo - technicznych, sympozjów, narad, kursów i spotkań specjalistycznych a także poradnictwa technicznego, świadczonych przez jednostki zależne, które nie posiadają wpisu do ewidencji działalności oświatowej i nie są objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o oświacie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe PAN oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe PAN oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca, poza działalnością statutową prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju w zakresie:

* działalności szkoleniowej w formie kształcenia zawodowego i ustawicznego dorosłych i pozostałych form kształcenia,

* organizowania konferencji naukowo technicznych, sympozjów, narad, kursów i spotkań specjalistycznych oraz poradnictwa zawodowego

Wyżej wymienione usługi świadczone są m.in. za pośrednictwem jednostek zależnych niebędących jednostki objętymi systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Analizując zatem przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy wskazać, iż w przedmiotowym przypadku nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem jednostki zależne, za pośrednictwem których Stowarzyszenie świadczy usługi, nie są jednostkami objętymi systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani też nie spełniają warunku określonego w pkt b) powołanego przepisu.

Zatem należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, tj. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz

* czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

* czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub

* czy szkolenia finansowane są w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe za pośrednictwem m.in. jednostek zależnych nieobjętych systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a także nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Szkolenia prowadzone przez jednostki zależne Stowarzyszenia nieobjęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, skierowane są do osób pracujących lub dążących do podjęcia pracy w charakterze:

1.

osób obsługujących zbiorniki LPG stanowiące wyposażenie pojazdów zasilanych gazem skroplonym w zakresie ich napełniania,

2.

osób obsługujących urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych,

3.

osób obsługujących ciśnieniowe zbiorniki przenośne w zakresie ich napełniania,

4.

osób obsługujących i konserwujących urządzenia transportu bliskiego podlegające dozorowi technicznemu, (zatrudnionych na stanowiskach operator wózków widłowych, suwnic, żurawi, podestów, dźwigów, wciągarek, wciągników i innych urządzeń technicznych),

5.

osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych na stanowisku dozoru i eksploatacji,

6.

spawacza, w odpowiedniej metodzie,

7.

osób obsługujących urządzenia i instalacje zawierające substancje kontrolowane.

W odniesieniu do grup szkoleń przedstawionych w punktach 1-4 Wnioskodawca wskazał, że zakres ww. szkoleń wynika z przepisów dotyczących dozoru technicznego.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 z późn. zm.), osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. W myśl art. 22 ust. 3 ww. ustawy o dozorze technicznym, przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne.

Transportowy Dozór Techniczny (TDT) działa na podstawie ustawy o dozorze technicznym oraz statutu stanowiącego załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 marca 2001 r. w sprawie nadania statutu Transportowemu Dozorowi Technicznemu (Dz. U. Nr 16, poz. 184 z późn. zm.).

Urządzenia techniczne, przy których obsłudze wymagane jest posiadanie kwalifikacji, zgodnie z załącznikiem 2 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.) to:

* suwnice, żurawie, wciągarki i wciągniki, z wyjątkiem urządzeń z napędem ręcznym wszystkich mechanizmów,

* układnice do składowania ładunków w magazynach,

* układarki do układania torów,

* dźwigi, z wyjątkiem dźwigów osobowych, dźwigów towarowych ze sterowaniem zewnętrznym, dźwigów towarowych małych i urządzeń do transportu osób niepełnosprawnych,

* wyciągi towarowe i wyciągi statków,

* podesty ruchome, z wyjątkiem załadowczych podestów burtowych,

* dźwignice linotorowe,

* dźwigniki (podnośniki), z wyjątkiem dźwigników stanowiących fabryczne wyposażenie pojazdów oraz mechanizmów wywrotu skrzyń ładunkowych pojazdów i mechanizmów pochylania stołów technologicznych,

* urządzenia do manipulacji kontenerami,

* osobowe i towarowe koleje linowe oraz wyciągi narciarskie,

* pomosty ruchome z zespołami napędowymi w przystaniach promowych,

* zbiorniki stałe z zespołami napędowymi na skroplone gazy węglowodorowe oraz zbiorniki przenośne o pojemności powyżej 350 cm3 - w zakresie napełniania,

* urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych,

* wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 6 ustawy o dozorze technicznym, do zakresu działania Transportowego Dozoru Technicznego należy wykonywanie zadań, o których mowa w art. 37 pkt 8-16, w zakresie urządzeń określonych w pkt 1.

W świetle art. 37 ustawy o dozorze technicznym, do zakresu działania UDT należy m.in.:

* inicjowanie działalności mającej na celu podnoszenie zawodowych kwalifikacji wytwórców oraz użytkowników w zakresie bezpiecznej pracy urządzeń technicznych,

* popularyzowanie zagadnień związanych z bezpieczną pracą urządzeń technicznych oraz organizowanie doradztwa w tym zakresie,

* uzgadnianie programów szkolenia osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne,

* sprawdzanie kwalifikacji osób wytwarzających, naprawiających, modernizujących, obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne oraz osób wykonujących badania nieniszczące.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że usługi prowadzenia szkoleń osób zatrudnionych przy obsłudze zbiorników LPG stanowiących wyposażenie pojazdów zasilanych gazem skroplonym w zakresie ich napełniania, osób zatrudnionych przy obsłudze urządzeń do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych, osób obsługujących ciśnieniowe zbiorniki przenośne w zakresie ich napełniania, a także osób obsługujących i konserwujących urządzenia transportu bliskiego podlegające dozorowi technicznemu, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Osoby zajmujące się obsługą ww. urządzeń obowiązane są posiadać kwalifikacje w tej dziedzinie, potwierdzone świadectwem wydanym przez odpowiednią komisję kwalifikacyjną. Szkolenia te mają więc na celu uzyskanie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych oraz świadectwa klasyfikacyjnego uprawniającego do wykonywania zawodu.

W celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, ustawy, ww. szkolenia muszą być prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ustawa o dozorze technicznym, w art. 37 pkt 14 w zw. z art. 44 ust. 1 pkt 6, przewiduje, iż osoby prowadzące szkolenia osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne muszą uzgadniać programy szkolenia z Transportowym Dozorem Technicznym. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Reasumując świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia osób zatrudnionych przy obsłudze zbiorników LPG stanowiących wyposażenie pojazdów zasilanych gazem skroplonym w zakresie ich napełniania, osób zatrudnionych przy obsłudze urządzeń do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych, osób obsługujących ciśnieniowe zbiorniki przenośne w zakresie ich napełniania, a także osób obsługujących i konserwujących urządzenia transportu bliskiego podlegające dozorowi technicznemu, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Drugą grupę szkoleń prowadzonych przez Wnioskodawcę, o której mowa we wniosku, stanowią szkolenia dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych na stanowisku dozoru i eksploatacji wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.).

Posiadanie odpowiednich kwalifikacji zawodowych osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci jest wymagane do wykonywania określonych prac.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.) osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 54 ust. 6 ww. ustawy wydane zostało rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 z późn. zm.), które określa:

1.

rodzaje prac, stanowisk oraz urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji;

2.

zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji;

3.

tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;

4.

jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, i tryb ich powoływania;

5.

wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji;

6.

wzór świadectwa kwalifikacyjnego.

W myśl § 3 tego rozporządzenia, rodzaje urządzeń, instalacji i sieci, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci mogą zajmować się osoby, które spełniają wymagania kwalifikacyjne dla następujących rodzajów prac i stanowisk pracy:

1.

eksploatacji - do których zalicza się stanowiska osób wykonujących prace w zakresie obsługi, konserwacji, remontów, montażu i kontrolno-pomiarowym;

2.

dozoru - do których zalicza się stanowiska osób kierujących czynnościami osób wykonujących prace w zakresie określonym w pkt 1 oraz stanowiska pracowników technicznych sprawujących nadzór nad eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.

Ponadto § 6 ww. rozporządzenia zawiera szczegółowy zakres wiedzy, jaką powinny posiadać osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji.

Zgodnie z § 7 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, sprawdzenie kwalifikacji posiadanych przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci przeprowadzają komisje kwalifikacyjne, o których mowa w § 8, na wniosek tych osób albo na wniosek pracodawcy zatrudniającego te osoby.

Posiadaną wiedzę i kwalifikacje do pracy przy eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych potwierdzają wydawane świadectwa kwalifikacyjne, które uprawniają do samodzielnego wykonywania pracy na określonym stanowisku i na określone urządzenie w danej grupie urządzeń (wymienione w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia).

Powyższe oznacza, iż została spełniona pierwsza przesłanka umożliwiająca skorzystanie ze zwolnienia od podatku, określona w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, tj. przedmiotowe usługi z zakresu elektroenergetyki są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego.

Zasady organizowania i przeprowadzania egzaminu, powoływania komisji do ich przeprowadzania oraz wysokość opłat za egzaminy zostały ściśle określone w przepisach - Prawo energetyczne oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, co oznacza, że została spełniona druga przesłanka - po wypełnieniu definicji "usług kształcenia zawodowego" - umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku usług w zakresie szkoleń dotyczących uprawnień energetycznych.

Wnioskodawca prowadzi również szkolenia z zakresu spawania, w odpowiedniej metodzie, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470).

Znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania pracy. Każdy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi odbycie odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy szkolenia, w tym przekazać mu informację i instrukcje dotyczące zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustaw z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2373 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141 z późn. zm.), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860), które określa:

1.

szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,

2.

zakres szkolenia,

3.

wymagania dotyczące treści i realizacji szkolenia,

4.

sposób dokumentowania szkolenia,

5.

przypadki, w których pracodawcy i pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

Stosownie do brzmienia § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

1.

zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;

2.

poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;

3.

nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielania pomocy osobie, która uległa wypadkowi.

W § 4 ust. 1 rozporządzenia wskazano, że szkolenie może być organizowane przez pracodawców lub przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały sprecyzowane w § 1a pkt 2 rozporządzenia.

Szkolenie okresowe ma na celu aktualizację i ugruntowanie wiedzy i umiejętności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zaznajomienie uczestników szkolenia z nowymi rozwiązaniami techniczno-organizacyjnymi w tym zakresie (§ 14 ust. 1 rozporządzenia).

Zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych przeprowadza się w formie instruktażu, nie rzadziej niż raz na 3 lata, a na stanowiskach, na których są wykonywane prace szczególnie niebezpieczne, nie rzadziej niż raz w roku.

Z kolei w § 17 ww. rozporządzenia wskazano, że ukończenie w okresie, o którym mowa w § 15 szkolenia, dokształcania lub doskonalenia zawodowego związanego z nauką zawodu, przyuczeniem do zawodu albo podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, uwzględniającego program szkolenia okresowego wymagany dla określonego stanowiska pracy, uważa się za równoznaczne z odbyciem takiego szkolenia.

W myśl § 1a pkt 5 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o samokształceniu kierowanym, rozumie się przez to formę szkolenia umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, na podstawie materiałów przekazanych przez organizatora szkolenia, w szczególności przy zastosowaniu poczty, internetu, przy jednoczesnym zapewnieniu konsultacji z osobami spełniającymi wymagania dla wykładowców.

Na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia pracodawca, który zgodnie z art. 23711 § 1 Kodeksu pracy wykonuje zadania służby bezpieczeństwa i higieny pracy, przed podjęciem wykonywania tych zadań odbywa szkolenie przeprowadzone w formie kursu lub seminarium według programu opracowanego w oparciu o ramowy program określony w części III załącznika nr 1 do rozporządzenia.

Zgodnie z § 16 ust. 1 ww. rozporządzenia, szkolenie, o którym mowa w § 13 ust. 1, oraz szkolenie okresowe kończą się egzaminem sprawdzającym przyswojenie przez uczestnika szkolenia wiedzy objętej programem szkolenia oraz umiejętności wykonywania lub organizowania pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do ust. 2 powyższego paragrafu, egzamin jest przeprowadzany przed komisją powołaną przez organizatora szkolenia.

W myśl § 3 pkt 11 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470), przez kwalifikacje spawalnicze należy rozumieć ukończenie odpowiedniego przeszkolenia teoretycznego i praktycznego w zakresie spawalnictwa, potwierdzone egzaminem oraz dokumentem upoważniającym do wykonywania prac spawalniczych.

Według § 27 tego rozporządzenia, prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające "Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia" albo "Świadectwo egzaminu spawacza" lub "Książkę spawacza", wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach, z uwzględnieniem przepisu § 28.

Zgodnie z § 28 ww. rozporządzenia, osoby wykonujące: ręczne cięcie termiczne, zgrzewanie, ręczne lutowanie, zmechanizowane i automatyczne wykonywanie prac spawalniczych, powinny wykazać się co najmniej zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia w zakresie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach.

Z powołanych przepisów wynika, że przeprowadzane w tym kierunku szkolenia są usługami kształcenia zawodowego, mającymi na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych, w tym wiedzy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, niezbędnych do wykonywania zawodu spawacza.

Powyższe potwierdza również treść art. 22 ust. 2 ustawy o dozorze technicznym, zgodnie z którym, osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. W myśl ust. 3 tego artykułu, przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne.

Urządzenia techniczne, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie stosownych kwalifikacji, zostały wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.).

Z kolei przepis § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537), określa klasyfikację zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy, stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W myśl § 2 pkt 2 tego rozporządzenia, klasyfikacja ta jest stosowana m.in. w zakresie szkolenia zawodowego. Zawód spawacza został uwzględniony w załączniku, o którym mowa powyżej, pod numerem 7212.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę szkolenia spawaczy spełniają definicję usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Osoby zajmujące stanowisko spawacza obowiązane są bowiem posiadać kwalifikacje w tej dziedzinie, potwierdzone m.in. świadectwem egzaminu spawacza wydanym przez uprawnioną do tego jednostkę.

Ponadto, uwzględniając wynikający z Kodeksu pracy zakaz dopuszczenia do pracy osób nieposiadających wymaganych na danym stanowisku pracy kwalifikacji i umiejętności oraz fakt, iż z przepisów BHP wynika obowiązek m.in. uzyskania, aktualizowania lub uzupełniania wiedzy i umiejętności, należy wskazać, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. szkolenia te prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Kolejną grupę usług świadczonych przez jednostki zależne Stowarzyszenia są usługi kształcenia skierowane do osób obsługujących urządzenia i instalacje zawierające substancje kontrolowane, zgodnie z ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1263 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, użytkownik urządzeń, instalacji lub pojemników zawierających substancje kontrolowane jest obowiązany do ich użytkowania w sposób zapobiegający emisji substancji kontrolowanych do środowiska. Sprawdzenia szczelności urządzeń i instalacji, o których mowa w ust. 3, mogą dokonywać wyłącznie osoby posiadające świadectwo kwalifikacji (art. 8 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, świadectwo kwalifikacji uzyskuje osoba pełnoletnia, która spełnia następujące warunki:

1.

posiada co najmniej wykształcenie zasadnicze zawodowe lub średnie;

2.

nie została prawomocnie skazana za przestępstwo przeciwko środowisku;

3.

ukończyła kurs początkowy w zakresie substancji kontrolowanych obejmujący szkolenie w zakresie substancji kontrolowanych oraz przepisów dotyczących substancji kontrolowanych, zwany dalej "kursem początkowym";

4.

złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin przed komisją egzaminacyjną powoływaną przez podmiot, o którym mowa w art. 12 ust. 1.

Stosownie do art. 11 ust. 3 ustawy, świadectwo kwalifikacji jest ważne przez okres 5 lat od dnia jego wydania. Ważność świadectwa kwalifikacji może być przedłużana na kolejne pięcioletnie okresy.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy, Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1.

zakres programu kursu początkowego oraz kursu uzupełniającego,

2.

skład oraz regulamin działania komisji egzaminacyjnej,

3.

sposób organizowania i regulamin przeprowadzania egzaminów, w tym egzaminu poprawkowego,

4.

zakres tematów egzaminacyjnych,

5.

wzór świadectwa kwalifikacji

- uwzględniając konieczność zapewnienia przeprowadzania tych kursów przez osoby posiadające odpowiednie wykształcenie i kwalifikacje oraz sprawnego, obiektywnego i rzetelnego przygotowania do wykonywania czynności, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 9 ust. 1.

Mając na uwadze powyższe uregulowania należy stwierdzić, iż przeprowadzane przez Stowarzyszenie za pośrednictwem jednostek zależnych szkolenia kierowane do osób obsługujących urządzenia i instalacje zawierające substancje kontrolowane stanowią niewątpliwie usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 16 sierpnia 2004 r. (Dz. U. Nr 195, poz. 2009) w sprawie programów kursów, przeprowadzania egzaminów oraz wzoru świadectwa kwalifikacji w zakresie substancji kontrolowanych.

Reasumując, szkolenia będące przedmiotem wniosku, wymienione w stanie faktycznym w pkt 1-6 oraz pkt 8, świadczone przez Stowarzyszenie za pośrednictwem jednostek zależnych nieobjętych systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy wskazać, iż usługi kształcenia wymienione w pkt 7 i 9 tj. skierowane do osób zatrudnionych na stanowiskach pracy dozoru i bezpośredniej obsługi urządzeń i instalacji niepalnych gazów medycznych w jednostkach organizacyjnych służby zdrowia oraz rzeczoznawcy S w zakresie szacowania wartości technicznego majątku - są jak wskazało Stowarzyszenie świadczone przez jednostki zależne objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Z powyższego wynika, iż tego typu szkolenia są przeprowadzane jedynie przez ww. jednostki, co zostało ujęte w rozstrzygnięciu odnoszącym się do opodatkowania usług kształcenia świadczonych przez Stowarzyszenie za pośrednictwem jednostek zależnych objętych systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.Ponadto ze złożonego wniosku wynika, iż Stowarzyszenie za pośrednictwem jednostek zależnych nieobjętych systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oprócz usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, wskazanych we wniosku świadczy usługi organizacji konferencji naukowo - technicznych, sympozjów, narad, kursów i spotkań specjalistycznych oraz poradnictwa technicznego.

Ponadto jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku, organizowane konferencje naukowo techniczne, sympozja, narady, kursy i spotkania specjalistyczne a także poradnictwo techniczne są finansowane:

* częściowo ze środków publicznych tj. w formie dofinansowania z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w wysokości około 13% kosztów ogólnych, pozostała część środków jest uzyskiwana z opłat uczestników,

* w ramach projektów współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego ww. imprezy realizowane są w 100% ze środków europejskich.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ww. usługi w przypadku gdy świadczone są za pośrednictwem jednostek zależnych, winny zostać opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Biorąc pod uwagę fakt, iż jak stwierdzono powyżej realizowane usługi nie będą spełniały przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, należy przeanalizować, czy spełnione zostaną przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi organizowania konferencji naukowo technicznych, sympozjów, narad, kursów i spotkań specjalistycznych a także poradnictwa technicznego nie spełniają definicji usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Tym samym należy uznać, iż nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym bezcelowe jest analizowanie pozostałych przesłanek uprawniających do zastosowania tego zwolnienia.

Reasumując, należy zgodzić się ze Stowarzyszeniem, iż usługi te świadczone przez Stowarzyszenie za pośrednictwem jednostek zależnych nieobjętych systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jako niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie wskazanych przepisów - opodatkowane będą stawką podatku VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja odnosi się do opodatkowania usług kształcenia świadczonych przez Stowarzyszenie za pośrednictwem jednostek zależnych nieobjętych systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Kwestia opodatkowania usług kształcenia świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl