IPPP2/443-1395/11-4/JO/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2011 r. (data wpływu do Ministerstwa Finansów 6 grudnia 2011 r.), przekazany zgodnie z właściwością do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku (data wpływu 21 grudnia 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 20 stycznia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 10 stycznia 2012 r. nr IPPP2/443-1395/11-2/JO o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2011 r. wpłynął do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług. Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 20 stycznia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 10 stycznia 2012 r. znak sprawy IPPP2/443-1395/11-2/JO. Wnioskodawca udzielił odpowiedzi z zachowaniem ustawowego terminu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z licznymi zmianami ustawy o podatku od towarów i Wnioskodawca zwraca się z uprzejmą prośbą o potwierdzenie stanowiska w zakresie obowiązku rejestracyjnego w podatku od towarów i usług w związku z realizacją przez P. ogólnokrajowego ustawowego zadania - prowadzenie Centralnego Rejestru N. P. Dawców Szpiku i Krwi Pępowinowej.

P. jest jednostką budżetową obsługującą urząd Ministra Zdrowia zgodnie z art. 38 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. Nr 169, poz. 1411 z późn. zm.), tzw. "ustawa transplantacyjna" oraz z zarządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie Centrum O. -K. do Spraw T. "P." (Dz. Urz. Ministra Zdrowia Nr 9 z dnia 21 lipca 2010 r.). P. nie jest podatnikiem VAT, ponieważ zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) nie uznaje się za podatnika VAT organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Artykuł 38 ust. 3 ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów określa podstawowe zadania P., w tym w pkt 6 nakłada na P. "prowadzenie rejestru szpiku i krwi pępowinowej", co jest także zgodne ze Statutem P. stanowiącym zał. nr 1 do ww. zarządzenia.

Z kolei art. 16 ustawy mówi o utworzeniu Centralnego Rejestru N. P. Dawców Szpiku i Krwi Pępowinowej (Centralny Rejestr) prowadzonego przez P., a art. 16a poświęcony jest "ośrodkom dawców szpiku" (ODS), które razem z Centralnym Rejestrem tworzą obowiązujący system dawstwa szpiku w Polsce. Ośrodki dawców szpiku (ODS) przekazują określone ustawą dane zrekrutowanych i wstępnie przebadanych dawców do Centralnego Rejestru, który ma obowiązek przekazać je do światowej bazy potencjalnych dawców szpiku i krwi pępowinowej Bone Marrow Donor Wordwide (BMDW).

Krajowe i zagraniczne ośrodki poszukujące i dobierające niespokrewnionych dawców szpiku dla swoich pacjentów zainteresowane wstępnie zgodnym dawcą z zasobów Centralnego rejestru zwracają się do P. z prośbą o wykonanie usług medycznych niezbędnych do podjęcia decyzji w sprawie akceptacji dawcy do przeszczepu. Są to tzw. dotypowania antygenów HLA, badania wirusologiczne czy pobranie próbki krwi dawcy i dostarczenie jej do ośrodka poszukującego w celu dotypowania antygenów HLA lub wykonania obowiązkowego typowania potwierdzającego zgodność.

P., który nie jest zakładem opieki zdrowotnej, a w myśl nowych przepisów nie jest podmiotem leczniczym wykonującym działalność leczniczą, zleca realizację tych usług ODS-om, z których pochodzą dane dawcy. Wykonawca (ODS) ww. świadczeń zdrowotnych wystawia fakturę na P. a P. z kolei wystawia fakturę obciążającą ośrodek poszukujący i dobierający dawcę.

W celu gromadzenia dochodów, uzyskanych od ośrodków dobierających dawców z zasobów Centralnego Rejestru, za usługi realizowane w ramach procedury doboru do końca 2010 r. P. posiadał rachunek dochodów własnych państwowej jednostki budżetowej. Od 1 stycznia 2011 r. dochody uzyskane przez P. od krajowych i zagranicznych ośrodków dobierających dawców szpiku z Centralnego Rejestru są dochodami państwowej jednostki budżetowej uzyskanymi z tytułu przejętych zadań, które w 2010 r. były finansowane z rachunku dochodów własnych i jako takie stanowią dochody budżetu państwa w cz. 46, dz. 851, rozdz. 85193, § 0830.

Wnioskodawca jako podmiot realizujący ustawowy obowiązek prowadzenia Centralnego Rejestru N. P. Dawców Szpiku i Krwi Pępowinowej nie zawiera umów cywilnoprawnych z krajowymi i zagranicznymi ośrodkami poszukującymi dawców szpiku dla konkretnych pacjentów w zasobach Centralnego Rejestru ani z polskimi Ośrodkami Dawców Szpiku, które na mocy ustawy przekazują dane zgromadzonych dawców do Centralnego Rejestru.

W związku z powyższym, w celu uniknięcia nieprawidłowości, Wnioskodawca zadaje następujące pytanie:

Czy P. - jako urząd obsługujący organ władzy publicznej jakim jest Ministerstwo Zdrowia i wykonujący wyłącznie zadania ustawowe - wystawiając faktury ośrodkom poszukującym dawców szpiku w Centralnym Rejestrze prowadzonym na mocy ustawy transplantacyjnej wykonuje czynności, które mieszczą się w ramach zadań jednostki - nie działa w charakterze podatnika VAT i nie ma podstaw do zgłoszenia się do właściwego naczelnika Urzędu Skarbowego jako płatnik VAT na podstawie przytoczonych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie działa On w charakterze podatnika VAT i nie ma podstaw do zgłoszenia się do właściwego naczelnika Urzędu Skarbowego jako płatnik VAT na podstawie przytoczonych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 2a cyt. ustawy, obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższe oznacza, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Z ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik "świadczyć" jako "wykonywać coś na czyjąś rzecz", "świadczenie" zaś - jako "obowiązek wykonania, przekazania czegoś". Mając zatem na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument (beneficjent), odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Zatem czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Aby uznać więc dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 powołanego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Od wspomnianej zasady ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. I tak na podstawie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Powyższe unormowanie pozostaje w zgodzie z art. 13 ust. Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE Lz 2006 r. Nr 347, s.1), który stwierdza, iż krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego, nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeżeli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Wyłączona z opodatkowania będzie zatem ta działalność organu podlegająca prawu publicznemu, w odniesieniu do której organ ten występuje w charakterze organu publicznego, tj. którą wykonuje w ramach szczególnych zadań i obowiązków przypisanych organom publicznym. Kryterium decydującym o uznaniu organu władzy publicznej za podatnika podatku od towarów i usług będzie zachowanie nie jak organ władzy, lecz jak przedsiębiorca w stosunku do określonych transakcji lub czynności.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. Nr 169, poz. 1411 z późn. zm.) tworzy się Centrum do Spraw Transplantacji "P." z siedzibą w W. Centrum do Spraw Transplantacji "P." jest jednostką budżetową podległą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia (art. 38 ust. 2 cyt. ustawy).

W myśl art. 38 ust. 3 ww. ustawy do zadań Centrum O. -K. do Spraw Transplantacji "P. " należy w szczególności:

Stosownie z treścią art. 16a ust. 1 ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, w brzmieniu z dnia 15 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 654), która wchodzi w życie 1 lipca 2011 r., czynności polegające na pozyskiwaniu potencjalnych dawców allogenicznego szpiku i komórek krwiotwórczych krwi obwodowej mogą wykonywać podmioty lecznicze albo fundacje, zwane dalej "ośrodkami dawców szpiku", po uzyskaniu pozwolenia ministra właściwego do spraw zdrowia.

Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 2 ww. ustawy do zadań ośrodka dawców szpiku należy badanie antygenów zgodności tkankowej lub zlecanie tego badania właściwym podmiotom.Zadanie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, finansuje się również ze środków Centrum O. -K. do Spraw Transplantacji "P.", na podstawie umowy (art. 16a ust. 5 ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów).

Zgodnie z treścią art. 38 ust. 5 ww. ustawy Minister właściwy do spraw zdrowia nadaje, w drodze zarządzenia, statut Centrum O. -K. do Spraw Transplantacji "P. ", określający jego szczegółową strukturę organizacyjną oraz szczegółowy zakres zadań, uwzględniając bezpieczeństwo biorców oraz konieczność sprawnego wykonywania zadań, o których mowa w ust. 3.

Na mocy § 5 ust. 1 Statutu Centrum O. -K. do spraw Transplantacji "P.", stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie Centrum O. -K. do spraw Transplantacji "P." (Dz. Urz. MZ Nr 9, poz. 58) działalność P. jest finansowana z budżetu państwa, z części 46 - Zdrowie, działu 851 - Ochrona zdrowia, rozdziału 85195 - Pozostała działalność.

W myśl § 8 załącznika nr 2 regulaminu organizacyjnego Centrum O. -K. do spraw transplantacji "P." do zadań Zespołu Prowadzącego Centralny Rejestr N. Dawców Szpiku i Krwi Pępowinowej należy:

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Wnioskodawca jest jednostką budżetowa obsługującą organ władzy publicznej jakim jest Ministerstwo Zdrowia. Wnioskodawca prowadzi Centralny Rejestr N. P. Dawców Szpiku i Krwi Pępowinowej. Krajowe i zagraniczne ośrodki poszukujące i dobierające niespokrewnionych dawców szpiku dla swoich pacjentów zainteresowane wstępnie zgodnym dawcą z zasobów Centralnego rejestru zwracają się do P. z prośbą o wykonanie usług medycznych niezbędnych do podjęcia decyzji w sprawie akceptacji dawcy do przeszczepu. Są to tzw. dotypowania antygenów HLA, badania wirusologiczne czy pobranie próbki krwi dawcy i dostarczenie jej do ośrodka poszukującego w celu dotypowania antygenów HLA lub wykonania obowiązkowego typowania potwierdzającego zgodność. P., który nie jest zakładem opieki zdrowotnej, a w myśl nowych przepisów nie jest podmiotem leczniczym wykonującym działalność leczniczą, zleca realizację tych usług ośrodkom dawców szpiku, z których pochodzą dane dawcy. Wykonawca (ODS) ww. świadczeń zdrowotnych wystawia fakturę na P. a P. z kolei wystawia fakturę obciążającą ośrodek poszukujący i dobierający dawcę. Od 1 stycznia 2011 r. dochody uzyskane przez P. od krajowych i zagranicznych ośrodków dobierających dawców szpiku z Centralnego Rejestru są dochodami państwowej jednostki budżetowej uzyskanymi z tytułu przejętych zadań.

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wystawiając faktury obciążające ośrodek poszukujący dawców szpiku, zlecający wykonanie usług medycznych niezbędnych do podjęcia decyzji w sprawie akceptacji dawcy do przeszczepu, nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle przedstawionej treści wniosku i w oparciu o przedstawione w sprawie uregulowania prawne stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nabywa usługi medyczne od ośrodka dawców szpiku na rzecz ośrodka poszukującego dawców szpiku. W oparciu o art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług świadczy usługę medyczną niezbędną do podjęcia decyzji w sprawie akceptacji dawcy przeszczepu. Za wykonane usługi medyczne wnoszone są opłaty. Zatem mamy do czynienia z odpłatnością i bezpośrednim beneficjentem usług.

Mając zatem na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż ww. czynności wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję świadczenia usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowe znaczenie w niniejszej sprawie ma charakter wykonywanych czynności. Niewątpliwie mamy w tej sytuacji do czynienia z czynnością cywilnoprawną co nie budzi wątpliwości wobec umów zawartych przez Wnioskodawcę z ośrodkami. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru działań podejmowanych przez Centrum O. -K. do Spraw Transplantacji P. jako podmiotu prawa publicznego (zadań nałożonych ustawą). Będąc stroną czynności cywilnoprawnej nie wykonuje swoich kompetencji w sferze tzw. imperium, stanowiącego przesłankę do nieuznawania władzy publicznej za podatnika podatku od towarów i usług, lecz prowadzi samodzielną działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, przez co staje się podatnikiem tego podatku, stosownie do art. 15 ust. 1 tej ustawy. Zatem Centrum O. - K. do Spraw Transplantacji P. wystawiając faktury ośrodkom poszukującym dawców szpiku działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 cyt. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do treści art. 113 ust. 5 ww. ustawy jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy o VAT).

Zatem mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca do momentu przekroczenia limitu obrotu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. limitu 150 tys. zł będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT. Konsekwencją powyższego jest fakt, że Wnioskodawca do momentu przekroczenia limitu określonego powyżej nie musi obligatoryjnie rejestrować się jako podatnik VAT czynny, wypełniając dyspozycję przepisu art. 96 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto jako podatnik zwolniony korzystający z limitu, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie ma podstaw do wystawiania faktur VAT. Faktury VAT, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązani są wystawiać czynni podatnicy podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, iż nie działa On w charakterze podatnika VAT i nie ma podstaw do zgłoszenia się do właściwego naczelnika Urzędu Skarbowego jako płatnik VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.