IPPP2/443-1364/13-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu i dostawy na terytorium kraju złota inwestycyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu i dostawy na terytorium kraju złota inwestycyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca występuje w obrocie jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą R. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiot prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej obejmuje m.in. produkcję wyrobów jubilerskich i podobnych.

Wnioskodawca zamierza prowadzić sprzedaż płytkami ze złota, które charakteryzować się będą następującymi parametrami:

* próba: Au od 995 tysięcznych do 999,9 tysięcznych;

* waga: od 100 g do 1500 g;

* kształt: płaskie płytki w formie prostokąta;

* grubość: od 1 mm do 2 mm.

W tym celu Wnioskodawca zamierza importować złoto w postaci płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych i wskazanych parametrach, spełniające definicję złota inwestycyjnego, o którym mowa w art. 121 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) spoza obszaru Unii Europejskiej.

Wnioskodawca zamierza nabywać złoto m.in. na terytorium Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Socjalistycznej Republiki Wietnamu oraz Królestwa Kambodży, a następnie wwozić je na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z wymogami ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1178 z późn. zm.) - Prawo dewizowe. Importowane złoto dewizowe, spełniające jednocześnie kryteria złota inwestycyjnego w świetle Ustawy będzie sprzedawane na terenie kraju różnym podmiotom, w tym osobom fizycznym prowadzącym i nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz osobom prawnym.

W celu dokumentowania sprzedaży złota inwestycyjnego, Wnioskodawca będzie wystawiał faktury VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy import złota w postaci płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych spełniającego kryteria złota inwestycyjnego zgodnie z art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz dostawa tego złota na terytorium kraju różnym podmiotom, w tym osobom fizycznym prowadzącym i nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz osobom prawnym korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 122 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. oraz od 1 stycznia 2014 r.

2. Czy prawidłowo wystawiona faktura VAT dokumentująca sprzedaż złota inwestycyjnego może zawierać nazwę towaru sformułowaną jako "płytki złota inwestycyjnego o próbie (...) i masie (...)" bez obowiązku wskazywania numeru Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. oraz od 1 stycznia 2014 r.

3. Czy ewidencja sprzedaży złota inwestycyjnego oprócz informacji, których ewidencjonowania wymaga art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług powinna dodatkowo zawierać dane dotyczące nabywcy umożliwiające jego identyfikację, bez względu na fakt czy sprzedaż będzie dokonywana na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą czy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. oraz od 1 stycznia 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej "Ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju oraz import towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W świetle Ustawy, złoto inwestycyjne spełniające warunki określone w art. 121 Ustawy jest rzeczą, zatem zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy stanowi towar.

Również z przepisów ustawy z 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1178 z późn. zm.) wynika, że złoto stanowiące wartość dewizową, nie stanowi środka płatniczego, a zatem jest rzeczą.

Na powyższe wskazuje również definicja wartości dewizowych zawarta w ustawie - Prawo dewizowe, zgodnie z którą wartościami dewizowymi są zagraniczne środki płatnicze oraz złoto dewizowe i platyna dewizowa. Ustawodawca dokonał wyraźnego rozróżnienia między środkami płatniczymi a złotem dewizowym, którym jest złoto w stanie nieprzerobionym oraz w postaci sztab, monet bitych po 1850 r., a także półfabrykatów, z wyjątkiem stosowanych w technice dentystycznej; złotem dewizowym są również przedmioty ze złota zazwyczaj niewytwarzane z tego kruszca.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Złotem inwestycyjnym w rozumieniu art. 121 ust. 1 Ustawy jest:

Definicja złota inwestycyjnego skonstruowana przez ustawodawcę opiera się przede wszystkim na przesłankach czystości złota oraz formy, w jakiej się ono znajduje.

Definicja złota inwestycyjnego zawarta w ustawie ogranicza się jedynie do wskazania rodzaju przedmiotów sztabki lub płytki o określonej próbie, które są traktowane jako złoto inwestycyjne. Nie podaje jednak żadnych dalszych parametrów, którymi można odróżnić sztabki od płytek oraz sztabki i płytki od innych podobnych przedmiotów. Z uwagi na fakt, że Ustawa nie zawiera definicji pojęcia "płytka", Wnioskodawca odwołał się do rozumienia tego słowa według słownika języka polskiego (sjp.pl): "Płytka zdrobnienie od płyta; Płyta płaski element np. płyta kompaktowa, płyta pilśniowa, płyta tektoniczna", Powyższa definicja - zgodna z potocznym rozumieniem tego słowa w ocenie Wnioskodawcy daje podstawę do twierdzenia, że płytki o rożnym kształcie i grubości, jeżeli posiadają próbę co najmniej 995 tysięcznych, spełniają wymogi złota inwestycyjnego w świetle Ustawy.

Na podstawie art. 122 ust. 1 Ustawy, zwalnia się od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota oraz w szczególności pożyczki w złocie i operacje typu swap w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, a także transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu futures i forward, powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego.

Zwolnienie stosuje się odpowiednio także do usług świadczonych przez agentów działających w imieniu i na rzecz innych osób, pośredniczących w dostawie złota inwestycyjnego dla swojego zleceniodawcy (art. 122 ust. 2 Ustawy).

Wnioskodawca zamierza importować spoza obszaru Unii Europejskiej złoto w postaci płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych oraz wskazanej wadze, kształcie i grubości, co oznacza że płytki złota niezależnie od ich wielkości czy grubości nadal będą płytkami w rozumieniu Ustawy. Następnie Wnioskodawca zamierza sprzedawać importowane płytki w kraju różnym podmiotom, w tym osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów jubilerskich a także klientom indywidualnym. Wnioskodawca nie wyklucza również dostawy złota dla Narodowego Banku Polskiego, która na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 8 Ustawy, zwolniona jest od podatku VAT. Mając na uwadze powołane przepisy prawne należy stwierdzić, że płytki które mają być przedmiotem importu i dostawy, z uwagi na próbę złota spełniają definicję złota inwestycyjnego, zatem ich import i dostawa na terytorium kraju korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 122 ust. 1 Ustawy w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. oraz od 1 stycznia 2014 r.

(Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 18 października 2013 r., sygn. ITPP2/443-729/13/AK, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2011 r. sygn. ILPP2/443-1719/10-3/BA, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. ITPP2/443-889/09/Al oraz Naczelnika I Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej z dnia 31 maja 2007 r. sygn. PP/443-4S/06).

Ad 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwanej dalej "Ustawą", podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podatnicy, o których mowa w art. 15 Ustawy, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 (art. 106 ust. 1 Ustawy).

Natomiast § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) zwanego dalej "rozporządzeniem" stanowi, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 5 ust. 7 Rozporządzenia, w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 Ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 Ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

Powyższe przepisy wskazują jakie wymagania musi spełniać faktura VAT, w tym wymóg zawarcia nazwy towaru lub usługi. Nazwa towaru lub usługi powinna być taka wskazana, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru należy rozumieć, zgodnie ze słownikiem języka polskiego nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat. Oznacza to, że wskazana na fakturze VAT nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi i jednoznacznie go identyfikować. Nazwa towaru na fakturze VAT powinna być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar. Dopiero wtedy zostanie zagwarantowane klientowi prawo do otrzymania dowodu nabycia towaru z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez niego czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie. Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca zobowiązany jest opisać towar podając jego nazwę tak, żeby możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej. Aby nazwa zgodna była z towarem oraz żeby jej powiązanie z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedawanego towaru. Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo wystawiona faktura VAT dokumentująca sprzedaż złota inwestycyjnego powinna wskazywać nazwę towaru określoną nie jako" złoto inwestycyjne", ale jako"płytki złota inwestycyjnego o próbie (...) i masie (...)".

W zakresie obowiązku umieszczania na fakturze VAT symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, Wnioskodawca wskazuje że obowiązek ten mają podatnicy dokumentujący dostawy towarów zwolnionych od podatku od towarów i usług zgodnie z § 5 ust. 7 Rozporządzenia Ministra Finansów. Należy uznać, że nie obejmuje on sprzedaży złota inwestycyjnego korzystającego ze zwolnienia na podstawie art. 122 ust. 1 Ustawy. Zatem Wnioskodawca na fakturze VAT dotyczącej sprzedaży złota inwestycyjnego i korzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 122 ust. 1 ustawy, nie ma obowiązku wpisywania numeru PKWiU w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. oraz od 1 stycznia 2014 r. (Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 02.02.2011, sygn. ILPP2/443-1779/10-3/BA).

Ad 3

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "Ustawą", opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 Ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 Ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15 Ustawy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 Ustawy.

Obowiązek wystawienia faktury VAT dotyczy sytuacji, gdy czynności podlegające opodatkowaniu są świadczone na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Natomiast przepis art. 111 ust. 1 Ustawy nakazuje rejestrować sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, przy użyciu kas rejestrujących.

Ustawodawca nałożył na podatników VAT obowiązek prowadzenia ewidencji. Dane zawarte w ewidencji prowadzonej przez podatnika mają przede wszystkim umożliwić mu prawidłowe sporządzenie deklaracji dla podatku od towarów i usług. Podatnik powinien prowadzić przede wszystkim ewidencję sprzedaży i ewidencję zakupów. Ponieważ ustawodawca nie określił wymogów w przedmiocie formy prowadzenia ewidencji, podatnik sam powinien zaplanować taki sposób jej prowadzenia aby umożliwić terminowe sporządzenie deklaracji podatkowej na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych. Dane, które podatnik wpisuje do deklaracji stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonych przez niego ewidencji. Całość ewidencji powinna być dostosowana do potrzeb podatnika.

Natomiast art. 109 ust. 1 Ustawy stanowi, że podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Z kolei art. 109 ust. 3 ustawy stanowi, że podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

W deklaracji podatkowej - w zależności od jej rodzaju - ujmuje się albo podatek należny od tych czynności, względem których powstał obowiązek podatkowy w okresie rozliczeniowym, którego dotyczy deklaracja, albo też podatek związany z konkretną czynnością, ale również kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 125 ust. 1 Ustawy, podatnicy dokonujący dostaw złota inwestycyjnego są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 Ustawy. Ewidencja powinna zawierać także dane dotyczące nabywcy, które umożliwiają jego identyfikację (art. 125 ust. 2 Ustawy).

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, ewidencja powinna zawierać oprócz informacji, których ewidencjonowania wymaga art. 109 ust. 3 Ustawy - dane dotyczące nabywcy umożliwiające jego identyfikację, niezależnie od tego czy sprzedaż złota inwestycyjnego jest dokonywana na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, czy też na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w świetle Ustawy w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2013 oraz od 1 stycznia 2014 r.

(Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 2 lutego 2011 r., sygn. ILPP2/443-1779/10-4/BA).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) dalej zwanej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju a także import towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosowanie zaś do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Dla celów podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 121 ust. 1 ustawy, przez złoto inwestycyjne rozumie się:

Stosownie zaś do art. 122 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności pożyczki w złocie i operacje typu swap w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, a także transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu futures i forward, powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego.

Ze zdarzenia opisanego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić sprzedaż płytek ze złota, które charakteryzować się będą następującymi parametrami:

* próba: Au od 995 tysięcznych do 999,9 tysięcznych;

* waga: od 100 g do 1500 g;

* kształt: płaskie płytki w formie prostokąta;

* grubość: od 1 mm do 2 mm.

W tym celu Wnioskodawca zamierza importować złoto w postaci płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych i wskazanych parametrach. Wnioskodawca zamierza nabywać złoto m.in. na terytorium Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Socjalistycznej Republiki Wietnamu oraz Królestwa Kambodży, a następnie wwozić je na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zgodnie z wymogami ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 826 z późn. zm.) - Prawo dewizowe. Importowane złoto będzie sprzedawane na terenie kraju różnym podmiotom, w tym osobom fizycznym prowadzącym i nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz osobom prawnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla importu złota oraz dla dostawy tego złota na terytorium kraju różnym podmiotom, w tym osobom fizycznym prowadzącym i nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz osobom prawnym, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz od dnia 1 stycznia 2014 r.

Treść powołanych regulacji wskazuje na to, że Wnioskodawca ma prawo do zastosowania zwolnienia od podatku zarówno dla importu zakupionych na terytorium państwa trzeciego płytek jak również dla ich dostawy na terytorium kraju. Zakupione przez Wnioskodawcę płytki złota spełniają definicję złota inwestycyjnego, w rozumieniu art. 121 ust. 1 ustawy, ponieważ ich próba wynosi 995 tysięcznych i więcej. W odniesieniu do złota w postaci płytek ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia innych parametrów jakie to złoto musi posiadać a jedynie jego próbę.

Zatem, zarówno w okresie do końca grudnia 2013 r. jak również od dnia 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca ma prawo do zastosowania zwolnienia dla importu i dostawy zakupionego złota w postaci płytek, na podstawie art. 122 ust. 1 ustawy.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ponadto sposobu dokumentowania dostawy złota w postaci płytki, a w szczególności kwestii prawidłowego umieszczania nazwy towaru na fakturze.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów w dniu 28 marca 2011 r. wydał rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), w którym określił m.in. szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

I tak, stosownie do § 5 ust. 1 pkt 7 ww. rozporządzenia faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) przepis art. 106, a co za tym idzie również wydane na jego podstawie ww. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2013 r., utraciło moc obowiązującą.

Od dnia 1 stycznia 2014 r., kwestia dotycząca zasad wystawiania faktur została uregulowana w art. 106a-106n ustawy. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy, faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwy towaru lub usługi oraz nie określają źródła stosowania nazw towarów lub usług, wobec czego należy sięgnąć do definicji słownikowych. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN 2006 "nazwa" oznacza "wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogoś lub coś".

Nazwy, uwzględniające "jednoznaczne" identyfikowanie oferowanych towarów i usług (oraz sposób przyporządkowania stawki podatku do nazwy towarów i usług), określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Sposób dokonywania jednoznacznej identyfikacji towaru lub usługi jest w dużej mierze uzależniony od specyfiki prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, przy czym należy pamiętać, iż przepisy nie wykluczają stosowania skrótów.

Nazwa towaru lub usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Podatnik co do zasady jest zobowiązany opisać wykonane świadczenie, podać jego nazwę, tak aby do użytej nazwy możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu świadczeniem. Jednocześnie nazwa świadczenia musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić jakie świadczenie zostało zakupione. Dopiero taki sposób ewidencjonowania sprzedaży skutecznie zagwarantuje konsumentowi prawo do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności, dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie.

Podatnik powinien bowiem wystawiać faktury zawierające nazwy towarów w taki sposób, aby pozwalały one organowi podatkowemu na weryfikację prawidłowości rozliczenia podatku, a z drugiej strony - zapewniały konsumentowi możliwość kontroli dokonywanych zakupów.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury określając nazwę sprzedawanego towaru jako"płytki złota inwestycyjnego o próbie (...) i masie (...). W odniesieniu do obowiązujących w tym zakresie przepisów należy uznać, że Wnioskodawca będzie postępował prawidłowo. Takie określenie towaru jednoznacznie wskazuje, co jest przedmiotem sprzedaży jak również pozwala na przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatku VAT do przeprowadzanej transakcji, w tym przypadku zastosowania zwolnienia od podatku. Przepisy ustawy jak również wydane na jej podstawie akty wykonawcze nie wskazują na obowiązek umieszczania na fakturze numeru PKWiU sprzedawanego towaru.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ad 3

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży złota inwestycyjnego, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej (art. 109 ust. 3).

Natomiast od dnia 1 stycznia 2014 r. powyższy przepis brzmi: Podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym (art. 109 ust. 1).

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej (art. 109 ust. 3).

W przypadku sprzedaży złota inwestycyjnego ustawodawca w art. 125 ust. 2 ustawy wskazał dodatkowo na obowiązek umieszczania w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, także danych dotyczących nabywcy złota inwestycyjnego, które umożliwiają jego identyfikację. Obowiązek ten dotyczy sprzedaży zarówno na rzecz osoby fizycznej nieprowadzacej działalności gospodarczej jak również sprzedaży na rzecz każdego innego podmiotu.

Z uwagi na treść powołanych powyżej przepisów należy uznać, że stanowisko Wnioskodawcy, wskazujące że ewidencja powinna zawierać - oprócz informacji, których ewidencjonowania wymaga art. 109 ust. 3 ustawy - dane dotyczące nabywcy umożliwiające jego identyfikację, niezależnie od tego czy sprzedaż złota inwestycyjnego jest dokonywana na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą (jak również osób prawnych), czy też na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w świetle ustawy w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2013 oraz od 1 stycznia 2014 r. jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.