IPPP2/443-1353/13-4/DG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1353/13-4/DG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) na wezwanie z dnia 26 lutego 2014 r. znak IPPP2/443-1353/13-2/JW o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów/karnetów uprawniających do wstępu na basen i saunę jako usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 - usługi związane z działalnością obiektów sportowych - jest prawidłowe;

* stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów/karnetów uprawniających do korzystania z sauny jako usług sklasyfikowanych pod symbolem 96.04.10.0 - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 5 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) na wezwanie z dnia 26 lutego 2013 r. znak IPPP2/443-1353/13-2/JW o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży karnetów uprawniających do wstępu na basen, saunę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ośrodek miasta w dzielnicy jest zakładem budżetowym. Przedmiotem działalności Ośrodka jest udostępnianie bazy sportowo-rekreacyjnej uczniom szkół z terenu Dzielnicy, klubom sportowym i organizacjom kultury fizycznej oraz mieszkańcom Dzielnicy, upowszechnianie kultury fizycznej poprzez organizowanie zajęć sportowych i sportowo-rekreacyjnych a także tworzenie bazy sportowej i ustalanie zasad jej wykorzystania. W ramach tych zadań statutowych, Ośrodek świadczy - między innymi usługi w zakresie udostępniania pływalni i sauny (bilety i karnety wstępu), osobom fizycznym, zakładom pracy i szkołom.

Usługi udostępniania pływalni i boisk sportowych dla osób fizycznych i zakładów pracy (bilety i karnety wstępu) oraz na zajęcia sportowo-rekreacyjne na boiskach sportowych dla zakładów pracy i osób fizycznych opodatkuje według 8% stawki podatku od towarów i usług, jako sklasyfikowane w PKWiU (2008 r.) do grupy 93.11.10.0 i wymienione w załączniku nr 3 do ustawy poz. 179, z mocy art. 41 ust. 2 ustawy VA T, uwzględniając przepis art. 146a pkt 2 tej ustawy. Na usługi w zakresie udostępniania sauny Ośrodek nalicza podatek od towarów i usług według 23% stawki (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy VAT w zw. z art. 146a pkt 1 tej ustawy), rozpoznając te usługi jako "pozostałe usługi rekreacyjne, oferowane w obiektach sportowych" inne niż w zakresie wstępu, to jest nie wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT.

Kompleks basenowy zawiera pomieszczenia pływalni i sauny, a pomieszczenia te nie są wyodrębnione ani funkcjonalnie ani technicznie od siebie. Oznacza to, że każdy uprawniony do skorzystania z basenu może skorzystać także z sauny i vice-versa. W związku z tym brak jest możliwości oddzielenia funkcji udostępniania pływalni od udostępniania sauny. Brak też możliwości technicznych na wyodrębnienie tych usług, a tym samym monitorowania ich faktycznego wykorzystania przez uczestników, o czym przesądzają względy konstrukcyjne i technologiczne obiektu. Jedynie wówczas gdy dana osoba ma zamiar skorzystać wyłącznie z sauny - co wyraźnie określi przy zakupie biletu - opłata pobierana jest z naliczeniem podatku VAT wg 23% stawki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku ze świadczeniem usług: wstęp na pływalnię z możliwością skorzystania z sauny (bilety i karnety wstępu) PKWiU 93.11.10.0, uprawnione jest zastosowanie stawki 8% podatku od towarów i usług.

2. Czy udostępnienie usług wyłącznie w zakresie korzystania z sauny uzasadnia w opisanym wyżej stanie faktycznym zastosowanie 23% stawki podatku VAT na tę usługę, czy też wobec braku możliwości odrębnego fakturowania tej usługi (fakturowanie wyłącznie na podstawie oświadczenia korzystającego o zamiarze korzystania wyłącznie z sauny bez możliwości monitorowania faktycznego wykorzystania poszczególnych pomieszczeń) usługi te winny być opodatkowane 8% stawką tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Do usług związanych z działalnością obiektów sportowych (baseny, hale sportowe, korty tenisowe, boiska sportowe), sklasyfikowanych w PKWiU (2008 r.) w grupie 93.11.10.0 jako wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług pod poz. 179 należy zastosować 8% stawkę tego podatku. Zatem usługi związane ze wstępem na pływalnię mogą korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8% na mocy art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Prawo do korzystania z usług pływalni otrzymuje klient po zakupieniu biletu wstępu-jednorazowego lub karnetu. Wykupując bilet wstępu do obiektu (pływalni), klient może skorzystać także z dostępnej w ramach tej usługi sauny. Ponieważ pomieszczenia sauny są udostępniane w ramach usługi korzystania z pływalni usługa udostępnienia pływalni jest usługą kompleksową, gdyż zawiera w sobie możliwość skorzystania z sauny, tym samym świadczenie to powinno być traktowane dla celów opodatkowania podatkiem VAT jako jedna usługa (o złożonym charakterze) - udostępnienie basenu, oferowana w ramach jednego biletu (karnetu).

Ocena tej usługi jako kompleksowej (w sytuacji gdy klient rzeczywiście skorzysta także z sauny, co nie jest regułą) znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE, który w wyroku z 11 czerwca 2009 r. (sprawa C-572/07) sformułował kryteria określające taki charakter świadczenia. Wedle tego stanowiska świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy:

* świadczenie pomocnicze nie stanowi celu samego w sobie, lecz służy jako sposób skorzystania na najlepszych warunkach z usługi podstawowej;

* poszczególne czynności są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny;

* kiedy nie istnieje możliwość nabywania danego świadczenia od podmiotów zewnętrznych;

* kiedy nie istnieje możliwość odrębnego fakturowania za daną czynność.

Mając powyższe na uwadze Ośrodek zasadnie zastosuje preferencyjną stawkę podatku VAT do usług udostępniania pływalni z możliwością wykorzystania sauny, w sytuacji gdy nabywca nie deklaruje woli skorzystania wyłącznie z usługi udostępnienia sauny.

2. W sytuacji gdy klient chce skorzystać wyłącznie z sauny, usługa taka podlega opodatkowaniu stawką VAT 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy VAT Jednakże w świetle wskazanego wyżej orzeczenia TSUE taka ocena nie jest bezdyskusyjna. Skoro bowiem nie ma technicznych możliwości dokonania wyodrębnienia a tym samym monitorowania korzystania - z pomieszczeń sauny, co wynika ze względów konstrukcyjnych i technologicznych obiektu, nie można wykluczyć, że w przypadku gdy klient zadeklaruje zamiar skorzystania wyłącznie z sauny w rzeczywistości skorzysta także z usługi podstawowej. W takim przypadku opodatkowaniu powinna podlegać usługa udostępnienia całego obiektu wyrażająca się sprzedażą biletu (karnetu) z zastosowaniem 8% stawki podatku.

Wobec powyższego można uznać, że wskutek braku możliwości wyodrębnienia usługi sauny nawet w sytuacji gdy nabywca deklaruje chęć skorzystania wyłącznie z usługi sauny świadczenie takie powinno być opodatkowane na tych samych zasadach i według tej samej stawki podatkowej jak usługa podstawowa udostępnienie basenu, w ramach jednego biletu wstępu (karnetu).

W tej sytuacji rodzi się wątpliwość, czy Ośrodek zasadnie stosuje wyodrębnienie usługi sauny i w konsekwencji stosuje prawidłową stawkę (23%) podatku VAT).

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca stwierdził, że korzystanie z sauny na podstawie oświadczenia klienta o woli skorzystania tylko z sauny w sytuacji braku technicznych możliwości dokonania wyodrębnienia tej usługi, a tym samym monitorowania korzystania wyłącznie z sauny i istnienia możliwości jednoczesnego korzystania z usługi podstawowej udostępnienia basenu, winno być opodatkowane z zastosowaniem 8% stawki podatku VAT, określonej dla usługi udostępniania całego obiektu na podstawie karnetu, biletu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie dotyczącym świadczenia usług pływalni wraz z sauną opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% jest prawidłowe, natomiast w zakresie opodatkowania korzystania z usług sauny stawką obniżoną jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku.

I tak w myśl art. 41 ust. 2 ww. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% w poz. 186 wskazano bez względu na symbol PKWiU - Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu. Natomiast pod pozycją 179 ww. załącznika wymieniono usługi związane z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że od dnia 1 stycznia 2011 r. stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z działalnością obiektów sportowych (PKWiU 93.11.10.0) oraz usługi związane z rekreacją, bez względu na symbol PKWiU, lecz wyłącznie w zakresie wstępu.

Natomiast, w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Jak wyżej wskazano w załączniku nr 3 do ustawy wymieniono sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 - Usługi związane z działalnością obiektów sportowych jako korzystające z opodatkowania obniżoną 8% stawką podatku VAT.

Tut. Organ wskazuje, że przez obiekt sportowy rozumieć należy zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych (www.stat.gov.pl).

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

Z przepisów ww. rozporządzenia wynika, że w sekcji R mieszczą się "Usługi kulturalne, rozrywkowe, sportowe i rekreacyjne".

W dziale 93 "usługi związane ze sportem, rozrywką i rekreacją" mieszczącym się w sekcji R wymienione zostały:

I.

93.1 Usługi związane ze sportem,

* 93.11 Usługi związane z działalnością obiektów sportowych,

* 93.12 Usługi związane z działalnością klubów sportowych,

* 93.13 Usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej,

* 93.19 Pozostałe usługi związane ze sportem.

II.

93.2 Usługi związane z rozrywką i rekreacją.

* 93.21 Usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki,

* 93.29 Pozostałe usługi związane z rozrywką i rekreacją,

* 93.29.1 Pozostałe usługi związane z rekreacją,

* 93.29.11 Usługi związane z działalnością parków rekreacyjnych i plaż.

W wyjaśnieniach do PKWiU wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

* usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.,

* usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni,

* usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Grupowanie to nie obejmuje natomiast m.in. usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 93.13.10.0.

W dziale 96 "pozostałe usługi indywidualne", mieszczącym się w sekcji S, wymienione zostały:

I 96.0 Pozostałe usługi indywidualne obejmujące m.in. grupę 96.04 - usługi związane z poprawą kondycji fizycznej.

Zatem grupowanie 96.04.10.0 (usługi związane z poprawą kondycji fizycznej), mieszczące się w grupie 96.04, obejmuje usługi świadczone przez łaźnie tureckie, sauny i łaźnie parowe, solaria, salony odchudzające, salony masażu (z wyłączeniem masażu leczniczego) i podobne usługi mające na celu poprawę samopoczucia.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udostępnia bazę sportowo-rekreacyjną uczniom szkół z terenu Dzielnicy, klubom sportowym i organizacjom kultury fizycznej oraz mieszkańcom Dzielnicy, ponadto upowszechnia kulturę fizyczną poprzez organizowanie zajęć sportowych i sportowo-rekreacyjnych a także tworzenie bazy sportowej i ustalanie zasad jej wykorzystania. W ramach tych zadań statutowych, Ośrodek świadczy - między innymi usługi w zakresie udostępniania pływalni i sauny (bilety i karnety wstępu), osobom fizycznym, zakładom pracy i szkołom.

Usługi udostępniania pływalni i boisk sportowych dla osób fizycznych i zakładów pracy (bilety i karnety wstępu) oraz na zajęcia sportowo-rekreacyjne na boiskach sportowych dla zakładów pracy i osób fizycznych opodatkuje według 8% stawki podatku od towarów i usług, jako sklasyfikowane w PKWiU (2008 r.) do grupy 93.11.10.0 i wymienione w załączniku nr 3 do ustawy poz. 179, z mocy art. 41 ust. 2 ustawy VA T, uwzględniając przepis art. 146a pkt 2 tej ustawy. Na usługi w zakresie udostępniania sauny Ośrodek nalicza podatek od towarów i usług według 23% stawki, rozpoznając te usługi jako "pozostałe usługi rekreacyjne, oferowane w obiektach sportowych" inne niż w zakresie wstępu, to jest niewymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT

Kompleks basenowy zawiera pomieszczenia pływalni i sauny, a pomieszczenia te nie są wyodrębnione ani funkcjonalnie ani technicznie od siebie. Oznacza to, że każdy uprawniony do skorzystania z basenu może skorzystać także z sauny i vice-versa. W związku z tym brak jest możliwości oddzielenia funkcji udostępniania pływalni od udostępniania sauny. Brak też możliwości technicznych na wyodrębnienie tych usług, a tym samym monitorowania ich faktycznego wykorzystania przez uczestników, o czym przesądzają względy konstrukcyjne i technologiczne obiektu. Jedynie wówczas gdy dana osoba ma zamiar skorzystać wyłącznie z sauny - co wyraźnie określi przy zakupie biletu - opłata pobierana jest z naliczeniem podatku VAT wg 23% stawki.

Wątpliwości Wnioskodawcy na tle przedstawionych okoliczności sprawy sprowadzają się do kwestii związanej z zastosowaniem preferencyjnej stawki podatku VAT na świadczone usługi w zakresie sprzedaży karnetów/biletów uprawniających do wstępu na teren obiektu i korzystania z pływalni i sauny oraz wyłącznie z sauny.

Ad. 1

W tym miejscu należy wskazać, że dana usługa wówczas jest usługą złożoną (kompleksową), gdy składa ona się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności i są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do powyższego, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenia główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia powinno nastąpić wg stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

Należy zauważyć, że koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

W kontekście wyżej przedstawionych rozważań należy wskazać, że Wnioskodawca pobierając opłaty za wstęp jednorazowy lub sprzedając karnety uprawniające do korzystania z pływalni z możliwością skorzystania z sauny świadczy usługę kompleksową. Obiekt, w którym Wnioskodawca świadczy swoje usługi należy do kategorii obiektów sportowych i usługi w nim świadczone stanowiące usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowane są w grupowaniu 93.11.10.0. Zatem na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy w zw. z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy Wnioskodawca do świadczonych usług polegających na odpłatnym korzystaniu z pływalni z możliwością skorzystania z sauny może zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad 2

Jak wskazał Wnioskodawca w pomieszczeniach obejmujących basen umiejscowiona jest również sauna i brak jest możliwości technicznych i funkcjonalnych rozdzielenia tych pomieszczeń. Zasadniczo sprzedawane są bilety jednorazowe lub karnety na usługi basenu z możliwością skorzystania z sauny. Jednakże są klienci, którzy jednoznacznie deklarują zamiar zakupu i korzystania wyłącznie z usług sauny. Wnioskodawca nie ma możliwości monitorowania, czy taki klient skorzystał wyłącznie z sauny czy również z basenu.

Jak wynika z klasyfikacji PKWiU świadczenie usług polegających na udostępnianiu sauny dla klientów indywidualnych i zbiorowych mieści się w grupowaniu 96.04.10.0 - usługi związane z poprawą kondycji fizycznej.

Klient Wnioskodawcy deklarując zamiar skorzystania wyłącznie z usług sauny wskazuje, że chce nabyć taką a nie inną usługę i stanowi ona dla niego główny cel zawartej z Wnioskodawcą transakcji. Zatem nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że skoro pomieszczenia sauny i basenu nie są rozdzielone i Strona nie ma możliwości monitorowania czy klient skorzystał wyłącznie z sauny czy także z pływalni, to przesądza to o świadczeniu usługi opodatkowanej stawką obniżoną czyli usługi pływalni. W opisanej sytuacji dla klienta skorzystanie z sauny jest głównym celem. Zatem z uwagi na klasyfikację PKWiU dla usług udostępniania sauny 96.04.10.0, dla której przepisy ustawy o VAT jak również rozporządzenia wykonawczego nie przewidziały obniżonej stawki, ww. usługi należy opodatkować stawką podatku VAT w wysokości w wysokości 23% stosownie do art. 41 ust. 1 i art. 146a ustawy.

Zatem tut. Organ uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy zajęte w odniesieniu do pytania nr 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. Nr 153, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl