IPPP2/443-1335/11-2/KG - Opodatkowanie podatkiem VAT gruntów znajdujących się w pasie drogowym drogi szybkiego ruchu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 29 listopada 2011 r. (data wpływu 2 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT gruntów znajdujących się w pasie drogowym drogi szybkiego ruchu - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT gruntów znajdujących się w pasie drogowym drogi szybkiego ruchu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz ze współmałżonką jest właścicielem niezabudowanych gruntów rolnych, użytkowanych dla celów działalności rolniczej. Właścicielem tychże gruntów Wnioskodawca jest od 1986 r., w posiadanie których wszedł w drodze darowizny. Od dnia 15 lipca 2009 r. Zainteresowany zrezygnował ze statusu rolnika ryczałtowego i jest czynnym podatnikiem VAT.

Z uwagi na prowadzenie działalności rolniczej, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i grunty te wykorzystywane są do tej działalności. Niemniej jednak zaznaczyć należy, iż w przypadku nabycia Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Grunty te znajdują się w pasie drogowym, na których planowana jest budowa drogi szybkiego ruchu. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Gminy, tereny te obecnie przeznaczone są pod zabudowę przemysłowo-usługową.

Z uwagi na planowane zajęcie przez Generalną Dyrekcję Dróg i Autostrad gruntów na cele publiczne, powstały wątpliwości związane ze zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności sprzedaży przedmiotowych gruntów w związku z faktem wyłączenia części gruntów z produkcji rolnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży ww. gruntów niezabudowanych na rzecz Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad, dostawa ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), z uwagi na fakt, iż w przypadku nabycia tych gruntów nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, dlatego też przy sprzedaży nie może być mowy o powstaniu obowiązku podatkowego w zakresie uiszczenia podatku od towarów i usług. Według Wnioskodawcy dostawa tych gruntów jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów.

Zgodnie z tym przepisem, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanych gruntów znajdujących się w pasie drogowym, na których planowana jest budowa drogi szybkiego ruchu. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy, tereny te obecnie są przeznaczone pod zabudowę przemysłowo - usługową. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na prowadzenie działalności rolniczej od dnia 15 lipca 2009 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT i grunty, które w chwili obecnej zamierza zbyć wykorzystywał do prowadzonej działalności.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT w stosunku do planowanej transakcji zbycia gruntu. Istotnym w przedmiotowym przypadku jest fakt, iż przedmiotowe grunty były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem sprzedaż gruntu zostanie dokonana przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w rozumieniu cytowanego art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy. Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych ustawodawca przewidział zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej w ściśle określonych przypadkach.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi i które jednoznacznie nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera bowiem definicji pojęć zawartych we wskazanym przepisie.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań. Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc o charakterze danego terenu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

W przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z uwagi na fakt, iż grunt będący przedmiotem planowanej sprzedaży zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy jest przeznaczony pod zabudowę przemysłowo - usługową a docelowo znajduje się w pasie drogowym drogi szybkiego ruchu, zatem należy uznać iż nie może on korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W przepisie tym ustawodawca zawęził zastosowanie zwolnienia od podatku VAT jedynie w stosunku do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane przeznaczone pod zabudowę.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca planuje dokonanie transakcji zbycia nieruchomości gruntowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności, które stanowią jednocześnie grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem sprzedaż ta winna zostac opodatkowana podatkiem VAT na zasadach ogólnych przewidzianych w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.