IPPP2/443-1325/11-2/IG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1325/11-2/IG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu 30 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedawanej nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedawanej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W wyniku przeprowadzonej kontroli nieruchomości będących własnością Miasta stwierdzono bezumowne korzystanie z nieruchomości nr x/4, x/5, położonych w M., przez współwłaścicieli nieruchomości sąsiedniej nr x/1. Bezumowne korzystanie jest wynikiem przekroczenia bez winy umyślnej granic sąsiedniego gruntu przy wznoszeniu budynku na działce nr x/1. Na nieruchomości nr x/4 znajduje się część budynku i schody do tego budynku. Rada Miasta w dniu 24 października 2011 podjęła uchwałę w sprawie sprzedaży nieruchomości komunalnej nr x/4, x/5 o łącznej powierzchni 0,0232 ha zajętej przez część budynku mieszkalno - usługowego położonego w M., stanowiącego w całości część składową przyległej nieruchomości. Rada Miasta uchwaliła również, że sprzedaż nastąpi na rzecz właściciela przyległej nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów nr x/1, który wzniósł ten budynek, przekraczając bez winy umyślnej granicę nieruchomości. Nieruchomość oznaczona jako działki gruntu nr x/4, x/5 nie może być zagospodarowana jako odrębna nieruchomość, a jej sprzedaż nastąpi w celu poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej w trybie bezprzetargowym. Zgodnie z art. 151 Kodeksu cywilnego jeżeli przy wnoszeniu budynku przekroczono bez winy umyślnej granice sąsiedniego gruntu, właściciel tego gruntu - w tym przypadku Miasto M., może żądać wykupienia zajętej części gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości w wyżej opisanej sytuacji powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT w wysokości 23% lub czy jest objęta zwolnieniem od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa Miasto M. stoi na stanowisku, iż ww. sprzedaż powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT według stawki 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 oraz art. 146a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)

Sprzedaż nie podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.Jednakże zapisy ustawy jak i aktów wykonawczych zawierają szereg odstępstw od tej zasady.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Natomiast pkt 10a stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów;

Ilekroć jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej; (art. 2 pkt 14 ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle reguluje art. 29 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zasadą jest, że grunt, który jest przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim się znajdujące. Zatem w przypadku gdy budynki (budowle, ich części) korzystają ze zwolnienia od podatku VAT to także sprzedaż gruntu skorzysta z tego zwolnienia. Podstawę opodatkowania stanowi kwota należna z tytułu sprzedaży budynków (budowli) trwale związanych z gruntem wraz z ceną gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli, która objęta jest stawką podstawową, dostawa gruntu związanego z tym obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tegoż obiektu, również podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej. Jeżeli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w wyniku przeprowadzonej kontroli nieruchomości będących własnością Miasta M. stwierdzono bezumowne korzystanie z nieruchomości nr x/4, x/5, położonych w Mławie, przez współwłaścicieli nieruchomości sąsiedniej nr x/1. Bezumowne korzystanie jest wynikiem przekroczenia bez winy umyślnej granic sąsiedniego gruntu przy wznoszeniu budynku na działce nr x/1. Na nieruchomości nr x/4 znajduje się część budynku i schody do tego budynku. Rada Miasta w dniu 24 października 2011 podjęła uchwałę w sprawie sprzedaży nieruchomości komunalnej nr x/4, x/5 o łącznej powierzchni 0,0232 ha zajętej przez część budynku mieszkalno - usługowego położonego w M., stanowiącego w całości część składową przyległej nieruchomości. Rada Miasta uchwaliła również, że sprzedaż nastąpi na rzecz właściciela przyległej nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów nr x/1, który wzniósł ten budynek, przekraczając bez winy umyślnej granicę nieruchomości. Nieruchomość oznaczona jako działki gruntu nr x/4, x/5 nie może być zagospodarowana jako odrębna nieruchomość, a jej sprzedaż nastąpi w celu poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej w trybie bezprzetargowym. Zgodnie z art. 151 Kodeksu cywilnego jeżeli przy wnoszeniu budynku przekroczono bez winy umyślnej granice sąsiedniego gruntu, właściciel tego gruntu - w tym przypadku Miasto M., może żądać wykupienia zajętej części gruntu.

Dokonując analizy opisu sytuacji nie można przede wszystkim zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość gruntowa.

Podkreślić należy, że zgodnie z zasadą "superficies solo cedit", wszystko co jest trwale z gruntem związane stanowi część składową gruntu. Na nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży znajduje się część budynku i schody do tego budynku wybudowane przez przyszłego nabywcę nieruchomości. Oznacza to, że mimo tego, że nabywca nieruchomości wybudował z własnych środków przedmiotowy budynek, w świetle powołanych przepisów prawa cywilnego, właścicielem całej nieruchomości - gruntu zabudowanego częścią budynku jest Gmina. Zatem przedmiotem sprzedaży będzie zabudowany grunt.

Analizując zaś sprzedaż opisanej nieruchomości zabudowanej, należy stwierdzić, że nie może ona korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż powyższa sprzedaż będzie wykonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Jednakże należy zwrócić uwagę na fakt, że w opisanej sytuacji, sprzedającemu (Gminie) w stosunku do sprzedawanej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ani Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż wszelkie wydatki związane z częścią budynku znajdującą się na nieruchomości ponosił kupujący, który wybudował ten budynek.

W związku z tym, sprzedaż opisanej nieruchomości zabudowanej częścią budynku spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w opisanej kwestii należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl