IPPP2/443-1303/12-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2012 r. (data wpływu 27 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania nabytych składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych składników - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabytych składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych składników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką z siedzibą w S. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym 11 grudnia 2012 r. Spółce nie został nadany dotychczas Numer Identyfikacji Podatkowej. Zasadniczym obszarem działalności gospodarczej Spółki jest zbieranie, przetwarzanie i unieszkodliwianie odpadów oraz szeroko rozumiana działalność usługowa związana z gospodarką odpadami, Spółka nie wyklucza również prowadzenia działalności pobocznej np. z doradztwem związanym z zarządzaniem. Powyższe zamierzenia Wnioskodawcy odnośnie planowanego przedmiotu działalności gospodarczej Spółki zostały szczegółowo odzwierciedlone w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie gospodarki odpadami Spółka zamierza kupić szereg składników majątkowych, w tym liczne środki trwałe. Spółka zatrudni również pracowników do wykonywania pracy w ww. zakresie.

Składniki majątkowe, które zostaną nabyte przez Spółkę są niezbędne dla prowadzenia działalności dot. gospodarki odpadami. Środki finansowe konieczne dla sfinansowania planowanych wydatków inwestycyjnych Wnioskodawcy zostaną pozyskane dzięki zakładanemu podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki. Nowoutworzone udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki zostaną objęte za wkład pieniężny.

W chwili obecnej Spółka planuje kupić składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia działalności dot. gospodarki odpadowej co najmniej od dwóch podmiotów. Szereg składników majątkowych zostanie kupionych od Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego Spółka Jawna (dalej: Zbywca). Planowana transakcja ze Zbywcą zostanie najprawdopodobniej przeprowadzona na koniec 2012 r.

Dodatkowo, od innego podmiotu Wnioskodawca kupi składniki majątkowe, w tym środki trwałe (kontenery na odpady, wózek widłowy), które umożliwią Spółce prowadzenie działalności gospodarczej w zakładanej skali. Ponadto, od trzeciego podmiotu, Spółka będzie najmować maszyny niezbędne dla prowadzenia działalności odpadowej (tekst jedn.: ładowarka, mieszalnik oraz urządzenie do formowania zamkniętych pryzm kompostowych). Spółka będzie również najmować powierzchnię warsztatową. Zakupione składniki majątkowe oraz wydatki, które będzie ponosić Spółka na najem powierzchni i urządzeń, posłużą do prowadzenia przez Spółkę działalności w zakresie gospodarki odpadami, która to działalność będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Spółki dotyczą traktowania na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług przedmiotu planowanej transakcji ze Zbywcą. Poniżej przedstawiony zostanie bliższy opis tej transakcji.

Składniki majątkowe, które mają zostać kupione od Zbywcy wykorzystywane są obecnie przez Zbywcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie gospodarki odpadami. Zbywca świadczy również usługi transportowe. Oba typy działalności gospodarczej prowadzonej przez Zbywcę wyodrębnione zostały w formie dwóch oddziałów zarejestrowanych w Krajowym Rejestrze Sądowym dot. Zbywcy.

Planowana transakcja ze Zbywcą obejmować będzie w szczególności zakup następujących składników majątkowych: kontenery na odpady, samochody specjalne (śmieciarki, hakowce), urządzenia specjalistyczne związane z gospodarowaniem odpadami (np. sito, linia sortownicza), nieruchomości, w tym nieruchomość z budynkiem socjalnym oraz halą sortowni odpadów. Składniki te wykorzystywane są obecnie przez Zbywcę w prowadzonej przez ten podmiot działalności w zakresie gospodarki odpadami.

Planowana transakcja nie będzie jednak obejmować m.in. ciągników siodłowych, które wykorzystywane są przez Zbywcę zarówno w prowadzonej przez ten podmiot obecnie działalności odpadowej oraz w ramach działalności transportowej. Zobowiązania i należności powstałe u Zbywcy przed dokonaniem planowanej transakcji w związku z działalnością w zakresie gospodarki odpadami nie będą składnikiem planowanej transakcji (tekst jedn.: nie zostaną przeniesione na Spółkę). W wyniku transakcji ze Zbywcą nie dojdzie również do przejścia na Spółkę zakładu pracy w rozumieniu przepisów prawa pracy. Spółka nie stanie się również następcą prawnym Zbywcy w zakresie administracyjnych zezwoleń na prowadzenie zakładanej działalności odpadowej. Wymagane zezwolenia Spółka uzyska samodzielnie, niezależnie od planowanej ze Zbywcą transakcji.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z informacjami uzyskanymi od Zbywcy:

* w księgach rachunkowych Zbywcy nie zostały wyodrębnione odrębne konta kosztowe dla prowadzonej przez niego działalności w zakresie gospodarki odpadami oraz działalności transportowej. Zbywca wyodrębnił w księgach rachunkowych jedynie konta przychodowe dla każdego z typów prowadzonej działalności (gospodarka odpadami, transport);

* mimo posiadania przez Zbywcę odrębnych kont bankowych dla każdego z typów prowadzonej działalności (gospodarka odpadami, transport), wydatki związane z działalnością odpadową dokonywane były również z konta dedykowanego dla działalności transportowej. Podobna praktyka dotyczyła działalności transportowej (tekst jedn.: wydatki związane z działalnością transportową dokonywane były również z konta bankowego dedykowanego dla działalności w zakresie gospodarki odpadami);

* w konsekwencji powyższego Zbywca nie jest w stanie przygotować odrębnego sprawozdania finansowego, rachunku zysku i strat lub bilansu dla działalności odpadowej oraz transportowej;

* w listopadzie 2012 r. Zbywca sprzedał część składników majątkowych wykorzystywanych wcześniej przez Zbywcę w ramach działalności odpadowej innemu podmiotowi (sprzedaż kubłów na śmieci).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W zakresie pytania 1:

1.

Na wstępie należy wskazać, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa została zdefiniowana w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. t.j. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "UPTU". Zgodnie z art. 2 pkt 27e UPTU dla potrzeb tej ustawy zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania."

Analiza zaprezentowanej powyżej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa prowadzi do wniosku, iż status zorganizowanej części przedsiębiorstwa posiada tylko taka część mienia przedsiębiorstwa, która spełnia łącznie następujące warunki:

i. stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań),

ii. jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie,

iii. jest przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych (tzn. jest wyodrębniona funkcjonalnie),

iv. mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Powyższe oznacza, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Analiza dostępnych interpretacji prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że zaprezentowane powyżej przesłanki powinny być spełnione łącznie.

Tak więc, brak zaistnienia którejkolwiek z omówionych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e UPTU.

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje pełne potwierdzenie w praktyce stosowania prawa. W szczególności wskazać należy, iż taki sposób rozumienia zaprezentowanych definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie przepisów UPTU dominuje w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe (np. w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 września 2009 r. nr IPPB5/423 436/09-2/MB oraz z dnia 13 października 2010 r. nr IPPP1/443-820/10-4/ISz; w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 listopada 2009 r. nr IBPP1/443-847/09/BM).

W oparciu o dostępne interpretacje podatkowe Wnioskodawca przedstawia poniżej szczegółową analizę ww. kryteriów niezbędnych dla uznania danego zbioru składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie przepisów UPTU. Na tej podstawie możliwe będzie wykazanie, że przedmiot planowanej transakcji ze Zbywcą nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów UPTU.

2.

Na wstępnie podkreślić należy, że przedmiotem planowanej transakcji będą materialne składniki majątkowe należące do Zbywcy. Przedmiot transakcji nie będzie w szczególności obejmować zobowiązań i należności powstałych u Zbywcy przed dokonaniem planowanej transakcji w związku z działalnością w zakresie gospodarki odpadami. Tak więc, w ramach planowanej transakcji na Spółkę nie zostaną przeniesione zobowiązania, które są wprost wymagane normą art. 2 pkt 27e UPTU dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Uznać należy, iż przedmiot planowanej transakcji nie obejmuje jednego z niezbędnych składników (tekst jedn.: zobowiązań). Nie stanowi on zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Dodatkowo zauważyć należy, że zgodnie z dostępnymi interpretacjami prawa podatkowego o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Innymi słowy, wyodrębnienie organizacyjne przejawia się w wyodrębnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturze danego przedsiębiorstwa np. w postaci działu, wydziału, oddziału, itp. Ocena ta może być dokonywana w oparciu o kryterium, które zakłada sprawdzenie, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (tzn. na ile składniki majątkowe stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Odnosząc powyższe ustalenia do sytuacji przedmiotu planowanej transakcji ze Zbywcą zauważyć należy, że w strukturze organizacyjnej Zbywcy wyodrębnione zostały dwa oddziały (związany z działalnością w zakresie gospodarki odpadami oraz działalności transportowej), Wyodrębnienie to przejawiało się w fakcie zarejestrowania ww. dwóch oddziałów w Krajowym Rejestrze Sądowym dotyczącym Zbywcy. Przedmiot planowanej transakcji ze Zbywcą obejmować będzie składniki majątkowe związane z oddziałem Zbywcy dot. działalności odpadowej. Jednak planowana transakcja nie będzie obejmować m.in. ciągników siodłowych, które wykorzystywane są przez Zbywcę zarówno w prowadzonej przez ten podmiot obecnie działalności odpadowej oraz w ramach działalności transportowej. Dodatkowo, w ramach transakcji nie dojdzie do przejścia zakładu pracy względem pracowników Zbywcy zaangażowanych obecnie w prace dot. działalności odpadowej Zbywcy.

Na podstawie powyższego uznać należy, że sam fakt formalnego wyodrębnienia oddziału w strukturze Zbywcy nie pozwala na uznanie, iż przedmiotem transakcji jest wyodrębniona organizacyjnie zorganizowana część przedsiębiorstwa. Transakcja nie obejmuje istotnych składników majątkowych wykorzystywanych w działalności odpadowej oraz nie prowadzi do przejścia zakładu pracy pracowników Zbywcy. Brak jest podstaw do uznania, że przedmiot planowanej transakcji spełnia warunek wyodrębnienia organizacyjnego.

3.

Zgodnie z dostępną praktyką organów podatkowych wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nie zadań gospodarczych. Jak jednak podnosi się w literaturze, nie należy utożsamiać odrębności finansowej z pełną samodzielnością finansową. Do sytuacji wyodrębnienia finansowego wystarczy bowiem to, że możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

Odnosząc powyższe ustalenia do sytuacji Spółki uznać należy, że przedmiot planowanej transakcji ze Zbywcą nie spełnia przesłanki wyodrębnienia finansowego. Jak wskazano bowiem powyżej w księgach rachunkowych Zbywcy nie zostały wyodrębnione odrębne konta kosztowe dla prowadzonej przez niego działalności w zakresie gospodarki odpadami oraz działalności transportowej.

Zbywca co prawda wyodrębnił w księgach rachunkowych konta przychodowe dla każdego z typów działalności (gospodarka odpadami, transport) oraz posiada odrębne konta bankowe dla prowadzonych typów działalności. Mimo tego, na podstawie danych posiadanych przez Zbywcę nie jest możliwe przygotowanie odrębnego sprawozdania finansowego, rachunku zysku i strat lub bilansu dla działalności odpadowej Zbywcy.

Uznać zatem należy, że sprzedawane przez Zbywcę w ramach planowanej transakcji składniki majątkowe nie składają się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W przypadku przedsiębiorstwa Zbywcy nie jest bowiem spełniony wymóg wyodrębnienia finansowego działalności odpadowej, której kluczowe składniki majątkowe zostaną przez Zbywcę sprzedane na rzecz Spółki w ramach planowanej transakcji.

Jak wynika z dostępnych interpretacji podatkowych wyodrębnienie funkcjonalne należy utożsamiać z przeznaczeniem zbioru składników materialnych i niematerialnych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Tak więc, zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. A zatem, aby stwierdzić wyodrębnienie funkcjonalne, możliwe jest przyjęcie kryterium polegającego na sprawdzeniu, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku.

Odnosząc powyższe ustalenia do sytuacji Spółki stwierdzić należy, że przedmiot planowanej transakcji nie spełnia przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego. O braku wyodrębnienia funkcjonalnego przedmiotu planowanej transakcji ze Zbywcą świadczy fakt, że po przeprowadzeniu planowanej transakcji Spółka, aby prowadzić zakładaną działalność w zakresie gospodarki odpadami, będzie zmuszona korzystać (w formie najmu) z dodatkowych składników majątkowych należących do podmiotów trzecich. W szczególności po zakupie składników majątkowych od Zbywcy, Spółka będzie najmować od trzeciego podmiotu maszyny niezbędne dla prowadzenia działalności odpadowej (tekst jedn.: ładowarkę, mieszalnik oraz urządzenie do formowania zamkniętych pryzm kompostowych). Spółka będzie również najmować powierzchnię warsztatową.

Konieczność najmowania przez Spółkę dodatkowych składników majątkowych i brak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej wyłącznie w oparciu o składniki nabyte w ramach planowanej transakcji od Zbywcy świadczy, że przedmiot planowanej transakcji nie może być uznany za wyodrębnioną funkcjonalnie część przedsiębiorstwa. Powyższe wskazuje wyraźnie, że zakupione w ramach planowanej transakcji składniki majątkowe nie stanowią wyodrębnionej organizacyjnie całości, w oparciu o którą Spółka byłaby w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku.

4.

Zgodnie z powyżej zaprezentowanymi wynikami analizy ustawowej definicji pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz w oparciu o analizę praktyki w tym zakresie, wskazać należy na kolejną cechę definiującą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, którą jest zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, powinna ona - obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Jak wskazano powyżej, po przeprowadzeniu planowanej ze Zbywcą transakcji, aby prowadzić działalność gospodarczą w zakresie gospodarki odpadami Spółka będzie korzystać z najmowanych składników majątkowych. Brak jest zatem możliwości prowadzenia działalności gospodarczej wyłącznie w oparciu o składniki nabyte w ramach planowanej transakcji od Zbywcy. Składniki te nie stanowią zatem pewnego zbioru składników majątkowych zdolnego do bycia niezależnym przedsiębiorstwem.

5.

Podsumowując powyższe rozważania stwierdzi należy, iż przedmiot planowanej transakcji:

* nie obejmuje wymaganych przepisem art. 2 pkt 27e UPTU zobowiązań;

* nie jest wyodrębniony w przedsiębiorstwie Zbywcy na płaszczyźnie organizacyjnej i finansowej;

* nie spełnia przesłanek dla uznania go za zespół składników wyodrębnionych funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Zbywcy;

* z uwagi na konieczność korzystania przez Spółkę z dodatkowych składników majątkowych (już po przeprowadzeniu planowanej transakcji ze Zbywcą) uznać należy, że nie może stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Powyższe oznacza, że przedmiot planowanej transakcji ze Zbywcą nie spełnia jednocześnie wszystkich przesłanek niezbędnych do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w ramach przedsiębiorstwa Zbywcy. Tak więc, przedmiotem planowanej przez Spółkę transakcji ze Zbywcą nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e UPTU.

W zakresie pytania 2:

Mając na uwadze, że przedmiotem planowanej przez Spółkę transakcji ze Zbywcą nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e UPTU względem tej sprzedaży zastosowanie nie znajdzie art. 6 pkt 1 UPTU. Zgodnie z tym przepisem "Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa". Uznać zatem należy, że planowana transakcja ze Zbywcą, w wyniku której Spółka kupi szereg towarów, w tym szereg środków trwałych, stanowić będzie odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju. Czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z normą art. 5 ust. 1 pkt 1 UPTU. Uznać zatem należy, że w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży Zbywca zobowiązany będzie do wystawienia na rzecz Spółki faktury (art. 106 ust. 1 UPTU). Sprzedawane na rzecz Spółki w ramach planowanej transakcji ze Zbywcą towary podlegać będą opodatkowaniu według właściwych stawek podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze, że zakupione w ramach planowanej transakcji ze Zbywcą składniki majątkowe (łącznie z towarami nabytymi od innego podmiotu oraz dzięki najmowanych składnikom majątkowym) posłużą Spółce do prowadzenia podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług działalności w zakresie gospodarki odpadami, uznać należy, że Spółka uprawniona będzie do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze wysławionej przez Zbywcę, która dokumentować będzie planowaną transakcję. Zgodnie bowiem z treścią art. 86 ust. 1 UPTU "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)".

W tym zakresie podkreślić należy, że w literaturze wyraźnie podkreśla się, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług, jako podatku od wartości dodanej. W praktyce funkcjonowania art. 86 UPTU podnosi się również, że prawo do odliczenia podatku naliczonego nie stanowi ulgi podatkowej. Argumentem jednoznacznie wskazującym, że prawo to nie powinno być traktowane w kategoriach ulgi podatkowej jest treść art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1907 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w którym wyraźnie wskazano, że termin ulga podatkowa nie obejmuje obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz innych odliczeń stanowiących element konstrukcji tego podatku".

Zauważyć przy tym należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jedynie wyjątkowo podlega pewnym ograniczeniom. W tym zakresie przykładowo wskazać można na art. 88 UPTU lub na regulacje dotyczącą ograniczeń w odliczeniu podatku naliczonego przy nabyciu samochodów osobowych.

Na podstawie powyższego uznać należy, że w sytuacji, w której spełnione są wymagania zawarte w art. 86 ust. 1 UPTU i nie znajdują zastosowania jakiekolwiek przepisy ograniczające prawo do odliczenia podatku naliczonego, podatnik podatku od towarów i usług uprawniony jest do skorzystania z tego prawa, tj. uprawniony jest do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze, że w sytuacji Spółki spełnione zostaną przesłanki wskazane w normie art. 86 ust. 1 UPTU uznać należy, że prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, w sytuacji wykorzystywania towarów zakupionych przez Spółkę w ramach planowanej transakcji ze Zbywcą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie ww. towarów, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.